48ΩΡΗΣ Α(Η)ΔΕΙΑΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

 

  1. Ξέσπασε η μητέρα της Δώρας -«Φύλαγαν ποιον; Τον δολοφόνο του παιδιού μου;»

Φωτογραφία: EUROKINISSI

Η μητέρα της εφοριακού ξέσπασε μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες:

«Επρεπε να τον αφήσουν σε εμάς (σ.σ. η αστυνομία). Να επανέλθει η θανατική ποινή… Φύλαγαν ποιον; Τον δολοφόνο του παιδιού μου» είπε η ίδια, και συμπλήρωσε: «Αφησαν αυτόν, άφησαν τον Κουφοντίνα… Ελεος».

β. Κώστας Μπακογιάννης στο iefimerida: Γροθιά στο στομάχι η άδεια στον Κουφοντίνα- Εγώ δεν είμαι παπάς να συγχωρήσω…

γ. Αλεξία Μπακογιάννη: Ο Κουφοντίνας εκπαιδεύει την επόμενη γενιά τρομοκρατών

δ. Γεωργιάδης: Οι ΗΠΑ θα είχαν ματαιώσει την επίσκεψη Τσίπρα αν έπαιρνε νωρίτερα άδεια ο Κουφοντίνας

Το δράμα του ανθρώπου  στην πορεία του από τις “σπηλαιικές”  εποχές του  στις σημερινές διαστημικές,  είναι πως αρνείται συνήθως   να επεξεργαστεί επαρκώς  και να δεχτεί αυτοδικαίως το αυτονόητο, το λογικό, το πασιφανές στα εκάστοτε δρώμενα, ιδιωτικά ή κοινά. . Κι ας είναι  εξοπλισμένος από τη Φύση γι΄αυτή τη διαδικασία με το ισχυρό όπλο του Νου να έχει, δηλαδή,  άκοπα και αυτόματα  την απάντηση σε διλήμματα για το  τί είναι ΦΥΣΙΚΩΣ  καλό-ηθικό και τι τα  αντώνυμά τους.

Κι αν ο άνθρωπος   πολλές φορές αρνείται  ή δεν καταφέρνει να ξεδιακρίνει στις επιλογές και στις αποφάσεις του   το λογικό που  Φύση  ξεκάθαρα, απλόχερα  και χωρίς νοηματικές αμφισημίες και χάσματα του προσφέρει, αυτό οφείλεται κυρίως στην αλλοτρίωση της φυσιολογικής  κατάστασης του ΝΟΥ. Και σ΄αυτή τη φυλακή  οδηγήθηκε  το μυαλό του ανθρώπου   εξαιτίας (και  κυρίως) από τον άκρατο εγωισμό και την αρπακτικότητά του , την επινόηση ιδοκτησιακών περιορισμών στον περιβάλλοντα κόσμο, το φανατισμό όλων των ειδών και των-ισμών, τις στρεβλές παραδόσεις ,τα στερεότυπα και τις αφύσικες  διδασκαλίες  Μεσσιών, Προφητών και Σαμάνων.

Με αφορμή την περίφημη χορήγηση της 48ωρης άδειας στον Κουφοντίνα , ζούμε τα τελευταία 24ωρα στη χώρα μας  ένα πρωτοφανές ντελίριο , μια  παραληρηματική αφασία ανακοινώσεων, καταγγελιών, απειλών, ύβρεων προς όλους όσοι: α. Διακρίνοντας το δικαιικό από το νομικό καθεστώς, αποδέχτηκαν τη θεσμοθετημένη, άρα και   επιβεβλημένη, χορήγηση άδειας σε κρατούμενο  στη σωφρονιστική κατάσταση-πορεία     Κουφοντίνα . β. Για  λόγους ιδεολογικής ταύτισης  με τα μέλη της 17Ν , χαιρέτισαν και ως δική τους κατάκτηση την απόφαση του συμβουλίου φυλακών να χορηγήσει αυτή τη μικρή άδεια στο φυλακισμένο μέλος της ίδιας  οργάνωσης.

Στη χώρα μας ανέκαθεν  ,ανάμεσα στα βαριά…εθνικά  αρρωστήματα και τις χρόνιες παθογένειες, ξεχώριζαν δύο :Η  επιλεκτική  έλλειψη ιστορικής μνήμης των Ελλήνων  και η ατιμωρησία  ενόχων, κατά κανόνα  εκείνων που διέθεταν “μπάρμπα στην Κορώνη”  και  η παραβατικότητα τους αφορούσε  κυρίως δημόσια πράγματα. Η νεότερη ελληνική Ιστορία, αν έχει  άφθονο υλικό να  γεμίσει τις “μαύρες” σελίδες της, είναι αποκλειστικής σχεδόν προέλευσης  των αιτιών που επισημάναμε.

 

Αναφέραμε αυτές τις ιστορικές αλήθειες, για να υποβοηθήσουν την εξήγηση-ερμηνεία  του  αφασικού αυτού φαινομένου  της υστερικής καταγγελτικής μανίας  με αφορμή τη χορήγηση της άδειας Κουφοντίνα, όχι μόνο από τους κατ΄επάγγελμα κομματικούς θορυβοποιούς και δημαγωγούς, αλλά ακόμα κι από  “ους ουκ έδει”. Συγκεκριμένα.

Στην απέραντη θλίψη της  για την πρόσφατη  δολοφονία της κόρης της εφοριακού, η μητέρα της  ξέσπασε σε μια απαοστροφή της  στο εντελώς απρόσμενο και ανήκουστο ατόπημα σε τέτοιες περιπτώσεις πως

“Επρεπε να τον αφήσουν σε εμάς.  Να επανέλθει η θανατική ποινή… Φύλαγαν ποιον; Τον δολοφόνο του παιδιού μου»  «΄Αφησαν αυτόν, άφησαν τον Κουφοντίνα… ΄Ελεος»!

Και σκέφτεται κανείς πως ακόμα και στην απόγνωσή  του  ο λογικός, ο φυσικός, ο σώφρων ΜΕΣΟΣ άνθρωπος (με τη νομική έννοια)  παραμένει σε  νοηματική-γνωστική ετοιμότητα  και αξιοπρέπεια   . Να, όμως , όπως λέγαμε, που η αλλοτρίωση του φυσικού Νου, απότοκο εδώ πλύσης εγκεφάλου από  τη βιομηχανία παραπληροφόρησης, κανάλι ευεπίφορο ΚΑΙ της κομματικής δημαγωγικής αγυρτείας ,πέρα από τη φανερά ειδική, παραταξιακή  κομματικά αγκύλωση από την οποία φαίνεται να πάσχει η γυναίκα, δε διστάζει να προχωρήσει και σε ρεσιτάλ, παραλογισμού,  ανοησίας και τύφλας με όσα ξεστόμισε.   Της επέβαλαν, ακόμα και στο σφοδρό πόνο της, συνειρμικά, να θυμηθεί τον εντελώς άσχετο και αμέτοχο στο δράμα της Κουφοντίνα .

Θα  περίμενε κανείς στην απέραντη θλίψη ,αυτή  η μάνα χτες  να  βρεθεί σε  συνειρμική,συναισθηματική  ευθεία με τη μάνα του Παύλου Φύσσα. Να ξεσπάσει κάπως έτσι:   “Σφάζουν τα παιδιά μας  δολοφόνοι και  κυκλοφορούν ελεύθεροι. Πού είναι ο φονιάς του Φύσσα; Τι τολμούν να  πουν στην έρμη του μάνα;”. Τούτο το παράπονο, αυτή η αλήθεια ήταν και συναισθηματικά και λογικά απολύτως κοντά σε εκείνο  που περίμενε κανείς να ακούσει σε μια τραγωδία σαν αυτή εδώ της συγκεκριμένης μητέρας. Και σε καμιά περίπτωση αναφορά στην άδεια Κουφοντίνα!

΄Εκανε όμως…καλή δουλειά η  διατεταγμένη και σε αποπροσανατολιστική  υπηρεσία ευρισκόμενη βιομηχανία παραπληροφόρησης. Πέρασε δυνατά και συγκινησιακά τυφλά,  στο συνειδητό και  υποσυνείδητο των θυμάτων της, όπως αυτής εδώ της γυναίκας, την παράλογη, επιλεκτική  και αφύσικη παραδοχή και υιοθέτηση  πως  οι μακελάρηδες του  Αλέξη Γρηγορόπουλου, του Παύλου Φύσσα του Νίκου Τεμπονέρα παλιότερα,  μπορεί και να μην είναι δολοφόνοι. Οπότε καλώς κυκλοφορούν ελεύθεροι! Στο κάτω-κάτω, αναρχικοί ήταν!  Τα ήθελαν και τα έπαθαν .

Και δεν είναι σε τέτοια “τρικυμία εν τω κρανίω”, θύμα μιας άγρια Δεξιάς προπαγάνδας, μόνο η μητέρα της τραγικής Δώρας. Τέτοια εγκληματική παρανόηση αφορά σε ένα  μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού.

Τονίστηκε  στην αρχή. Ο φυσικός Νους δε σκοτίζεται ούτε διασαλεύεται από μόνος του. Σε σημείο μάλιστα να μην είναι σε θέση ούτε τα «ηλίου φαεινότερα» να ξεδιακρίνει. Τα “ιερατεία” , τα άλλα επιτελικά κέντρα  κομματικής, θρησκευτικής, ρατσιστικής, εθνικιστικής και όποιας άλλης τύφλας και προπαγάνδας , ξέρουν καλά τη δουλειά τους.  Μαέστροι .

Γιατί ,πράγματι,   δεν είναι λίγο να έχεις το παιδί σου σφαγμένο και  πάνω από το νωπό ακόμα αίμα του, να σκέφτεσαι, να σε έχουν πείσει  πως τα παιδιά όλου του κόσμου δεν είναι ίδια. Ούτε οι φονιάδες τους αξίζουν τις ίδιες κατάρες. Είναι και αφύσικο  και ακατανόητο.

Είναι  κατάντημα  και εξευτελισμός της ανθρώπινης φύσης και ιδιότητας.  Συμβαίνει  όταν πια  ο άνθρωπος  αποσυντίθεται  σε μόρια έσχατης  εξαθλίωσης!