Πόλα Ρούπα,
Το ξαναγράψαμε εδώ. ΄Εχεις “ψυχή”, τσαγανό, αλλά και καλό, οργανωτικό μυαλό. Πολιτικό και μορφωτικό επίπεδο επίσης υψηλό, όπως δείχνει το κείμενό σου. ΄Εχεις και πολλή αγάπη για την Επανάσταση και τον ΄Ενοπλο λαϊκό αγώνα. Φυσικά, διακατέχεσαι (και καλά κάνεις) από μπόλικη αγάπη (κινητήρια δύναμή σου) για το σύντροφό σου Νίκο Μαζιώτη. (Επί του τελευταίου. Ποιος από τους “ψαγμένους” δε θα ήθελε να έχει σύντροφο μια τέτοια γυναίκα και μάνα για τα παιδιά του;Σε κάθε περίπτωση σε… “βγάζει παλικάρι”. ΄Ασε που, αν όλα παν καλά, σε βγάζει ακόμα κι από τη φυλακή!).
Στο μακροσκελές κείμενό σου (μανία ανέκαθεν οι Αντάρτες Πόλεων να γράφουν “σεντόνια”,τα οποία τελικά μόνο εμείς οι “ολίγοι” διαβάζουμε, ενώ οι “πολλοί” ούτε ματιά ρίχνουν) , έχουμε τις ενστάσεις μας ,ιδεολογικού πάντα περιεχομένου (γιατί επί του οργανωτικού της επιχείρησης “απελευθέρωση των μελών του Ε.Α” δεν… “κατέχουμε πράμα”). Από τις διαφωνίες-πεποιθήσεις μας αυτές, επιλέγουμε τις …αγεφύρωτες και τις παραθέτουμε μετά σύντομου σχολιασμού. Δε μακρηγορούμε, αφού έχουμε παραγεμίσει το σάιτ με παρόμοια δικά μας σχόλια και κρίσεις κατά καιρούς και με διάφορες αφορμές.
Δε θα αποφύγουμε, όμως, να υπενθυμίσουμε μια γενική, επιγραμματική φράση-άποψη, με τη συνοδεία μιας παροιμιακής ρήσης: “Νέο κρασί, δεν μπαίνει σε παλιό βαρέλι”. Αυτό για τα μέλη του Ε.Α σημαίνει πως οι εποχές που ο ένοπλος επαναστατικός αγώνας ήταν το όραμα, η ελπίδα, η εκτόνωση της λαϊκής οργής εκατομμυρίων ανθρώπων σε ολόκληρο τον πλανήτη, έχουν παρέλθει και μάλιστα ανεπιστρεπτί.
Γράφεις, λοιπόν:
1. “Απευθυνόμενη σε μια κοινωνία που έχει συντριβεί κάτω από την μπότα των θεσμών, της υπερεθνικής οικονομικής και πολιτικής ελίτ και από όλες χωρίς εξαίρεση τις ελληνικές κυβερνήσεις, δηλώνω πως ο μόνος τρόπος να βγούμε οριστικά από την καταστροφική πορεία που οικονομική και πολιτική εξουσία οδηγούν την κοινωνία, είναι να βάλουμε όλοι το κοινό συμφέρον πάνω από το ατομικό. Γιατί κανένα μέλλον δεν υπάρχει για κανέναν ατομικά έξω από μια συλλογική κοινωνική προσπάθεια ανατροπής του καπιταλισμού και του κράτους. Να οργανωθούμε σε έναν κοινό ανατρεπτικό αγώνα και να ξεμπερδεύουμε μια για πάντα από το εγκληματικό καπιταλιστικό σύστημα, αυτούς που το απαρτίζουν και το υπηρετούν. Ο μόνος τρόπος να βγούμε από αυτήν την καταστροφική για την κοινωνική βάση κρίση, είναι να απαλλαγούμε από όλους όσοι ευθύνονται για αυτήν. Το ατομικό συμφέρον του καθενός μας βρίσκεται μόνο στην κοινωνική απελευθέρωση”.
Αν λες ως ευχή (με χρόνο εκπλήρωσης σε απώτερες εποχές και ίσως μηδέποτε ερχόμενες) , “να βάλουμε όλοι το κοινό συμφέρον πάνω από το ατομικό”, θα το αντιλαμβανόμουν με τη φιλολογική, τη “ρητορική” του σημασία, ως”σχήμα λόγου”,δηλαδή. Αλλά, αν είναι (που είναι) προτροπή, συμβουλή, υπόδειξη σε καθέναν από μας για τους οποίους εσύ, ο σύντροφός σου και τα άλλα “παιδιά” “βάλατε τη ζωή σας αμανάτι,” θα σε αποκαλούσα επιεικώς αιθεροβάμονα, ανυποψίαστη, ακόμα και αφελή.
Και οφείλεις να λαμβάνεις υπόψη σου, πως κάθε λογικός άνθρωπος, όταν πρόκειται να εισπράττει από χειραγωγούμενους δικαστές ισόβες και αιώνες φυλάκισης (όπως πρόσφατα ο Νίκος Μαζιώτης) ή “παίζει τη ζωή του κορώνα γράμματα”, θα πρέπει ασφαλώς να είναι περισσότερο ρεαλιστής ,προσγειωμένος και πάνω απ΄όλα ιστορικά ενημερωμένος. Τα “γιατί” και τα “διότι” θα τα παραθέσουμε ευθύς αμέσως.
2. “Όμως αυτός ο πόλεμος δεν είναι ισότιμος. Και δεν είναι ισότιμος γιατί δεν υπάρχει ένα συγκροτημένο και διευρυμένο αντίπαλο πολιτικό δέος που θα πολεμήσει το καθεστώς. Για τον ταξικό πόλεμο έχει μιλήσει με τον πιο ωμό και κυνικό τρόπο ο τρίτος πλουσιότερος άνθρωπος στον πλανήτη με περιουσία 44 δις δολάρια, Warren Buffet, απαντώντας στο ερώτημα αν τέτοιος πόλεμος υπάρχει στην εποχή μας. Συγκεκριμένα έχει δηλώσει: “Φυσικά και υπάρχει ταξικός πόλεμος. Και είναι η δική μου τάξη, η τάξη των πλουσίων που τον κερδίζει”.
Δεν πρόκειται για ισότιμο πόλεμο και ναι, κερδίζει η τάξη των πλουσίων, γιατί δεν υπάρχει ένα οργανωμένο αντίπαλο πολιτικό δέος να πολεμήσει την οικονομική και πολιτική ελίτ, να πολεμήσει το καθεστώς”.
Ο πάμπλουτος παραπάνω Warren φαίνεται πως δεν “κομίζει γλαύκ’ Αθήναζε”και να είναι καλύτερα ενημερωμένος ιστορικά από κάποιους που εξ ορισμού τους θεωρούμε ειδικούς και καταρτισμένους επί τέτοιων θεμάτων. . Είπε, λοιπόν, ο άνθρωπος το αυτονόητο, που κάποιους αιώνες πριν το είχε διατυπώσει ο σοφιστής αλλιώς, αλλά σημαίνει το ίδιο, ως εξής: “Δίκαιο είναι το συμφέρον του ισχυρότερου.” Κι αν ο πλούτος είναι δύναμη, ο τύπος με τα “δις” φαίνεται έχει όλα τα… δίκια του κόσμου με το μέρος του.
΄Ετσι ήταν πάντα, αγαπητή Πόλα, μέσα στην ιστορική πορεία του ανθρώπου και δε θα αλλάξει αυτό σήμερα . Είναι κάτι σαν διαχρονικό γεγονός και μη αναστρέψιμο ιστορικά: Στον ταξικό αυτό πόλεμο ΠΑΝΤΑ και ανέκαθεν κέρδιζαν οι ισχυροί. Διαλείμματα, ναι, υπήρξαν ιστορικά ,αλλά έμειναν εκεί και χαρακτηρίστηκαν από την αδέσμευτη ιστορία ως πρόσκαιρες, επαναστατικές λαϊκές κατακτήσεις.
Να μνημονεύσουμε τις πιο αξιόλογες: Του βασιλιά Νάβη της αρχαίας Σπάρτης, του Σπάρτακου στη Ρώμη, της Γαλλική επανάστασης, της Ρώσικης των Μπολσεβίκων. Απ΄αυτές ( και όμοιες), άλλες εξέπνευσαν εν τη γενέσει τους για διάφορες αιτίες, άλλες από αδυναμία των ηγετών τους να τις κατευθύνουν σωστά και στη μετεπαναστατική φάση τους και άλλες εξελίχθηκαν σε τυραννίες και κόλαση, χειρότερες από εκείνες που κατάργησαν. Δε γνωρίζουμε πολλές τέτοιες λαϊκές επαναστάσεις , καθολικές εξεγέρσεις στο ιστορικό γίγνεσθαι.
Τα τελευταία στις μέρες μας κινήματα των Ανταρτών Πόλεων κυρίως στην Ιταλία, Γερμανία, Γαλλία, Ελλάδα ,δεν ήταν καθολικές λαϊκές εξεγέρσεις,αλλά κινήματα, περιορισμένου αριθμού συμμετοχής σε σχέση με τον πληθυσμό , επαναστατών που έληξαν σε όλες τις περιπτώσεις με κατά κράτος υπερίσχυση του…κράτους. Και το χειρότερο, ο “αντίπαλος” κατέστη πλέον αρνητικός και επιθετικός και με υπέρτερα “όπλα”εναντίον εκείνων που τα μυαλά τους είναι ακόμα “ανοιχτά” και η συνείδησή τους μη αλλοτριωμένη.
Και με την ευκαιρία. Μια διευκρίνιση είναι απαραίτητη. Δε σε αποκαλούμε “συντρόφισα Πόλα”, ως είθισται στο “χώρο”, επειδή ο γράφων έχει καταθέσει δεκαετίες ολόκληρες τα “όπλα”, τα οποία, βέβαια, στην κυριολεξία της λέξης, ουδέποτε πήρε στα χέρια του από τύχη, καθαρή σύμπτωση θαρρώ σήμερα. “Ανδρώθηκα” (και ιδεολογικά), όμως, με δια-προσωπική σχέση, ανάμεσα σε κάποια “ιερά τέρατα” του ΄Ενοπλου Λαϊκού Αγώνα, που στην ουσία είναι και οι γεννήτορές του στη χώρα μας. Κάποιοι απ΄αυτούς έχουν ήδη σκοτωθεί ή πεθάνει. ΄Αλλοι είναι ζωντανοί, αλλά για λόγους ευνόητους δε μνημονεύουμε τα ονόματά τους. Μας αφουκράζονται όμως και σένα και μένα.
Και πάντως ,έχουμε ιστορικό, υλικό …”να δουν τα μάτια” σου από τους “μπαρουτοκαπνισμένους” αυτούς “συντρόφους”, που όπως έχουμε ξαναγράψει εδώ είναι ιστορικές παρακαταθήκες και θα κατατεθούν εν καιρώ, όταν οι χρόνοι δε θα είναι τόσο “δίσεκτοι και οργισμένοι”. Και είμαι σίγουρος πως σ΄αυτά τα σπουδαία ονόματα υποκλίνεσαι (και καλά κάνεις) και συ και οι σύντροφοί σου στον Ε.Α.
3. “Ή πλειοψηφία της κοινωνίας ξεσηκώθηκε πρόσφατα ενάντια στο νέο ασφαλιστικό που ορθώς ερμηνεύτηκε ως η πιο ολοκληρωμένη απόπειρα ιδιωτικοποίησης της κοινωνικής ασφάλισης. Τμήμα των αγροτών προχώρησε σε εξέγερση στους δρόμους της Αθήνας. Τελικά οι κινητοποιήσεις σταμάτησαν χωρίς να παρθεί πίσω το νομοσχέδιο. Αντιθέτως, νέες περικοπές στις συντάξεις προαναγγέλλονται, οι φορολογικές επιθέσεις ενάντια στην κοινωνική βάση αυξάνονται και κανένα μέτρο δεν είναι αρκετό. Στο παρελθόν μεγάλες κινητοποιήσεις και εξεγέρσεις έχουν πραγματοποιηθεί ενάντια σε προηγούμενα μνημόνια που επέβαλαν η μια μετά την άλλη οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Είναι σε όλους προφανές πως οι κινητοποιήσεις που εστιάζουν στην ματαίωση νομοσχεδίων και πολιτικών δεν επιφέρουν αποτέλεσμα. Δεν φταίνε οι κινητοποιήσεις αυτές καθ’ αυτές. Είναι το οικονομικό και πολιτικό πλαίσιο, είναι η ιστορική περίοδος που αυτές διεξάγονται υπεύθυνη για την έκβασή τους. Είναι προφανές ότι πρέπει να κάνουμε περισσότερα για να σταματήσουμε την επίθεση των κυρίαρχων.
Η κρίση πλέον δεν θα έχει μόνο την μορφή της χρηματοπιστωτικής κρίσης ή της κρίσης χρέους. Θα χτυπήσει σε κάθε πτυχή της παγκόσμιας οικονομίας και κυρίως θα πλήξει την ίδια την παγκόσμια παραγωγική βάση. Δηλαδή, θα επιστρέψει εκεί από όπου ξεκίνησε. Η συνέχεια αφορά τις ανεπτυγμένες καπιταλιστικά χώρες που η σταθερότητά τους θα απειληθεί για πρώτη φορά σε τόσο μεγάλο βαθμό. Και όσον αφορά το ελληνικό καθεστώς, είναι γελοίο να πιστεύουμε πως θα μπορέσει να επιβιώσει με τα υπάρχοντα προγράμματα διάσωσης. Η πιο δύσκολη περίοδος για την χώρα τώρα αρχίζει. Και θα διαλυθούν με τον πιο αμείλικτο τρόπο οι όποιες αυταπάτες υπήρχαν στην κοινωνική βάση, ότι κάποια στιγμή το μαρτύριο θα τελειώσει”.
α. “Ή πλειοψηφία της κοινωνίας ξεσηκώθηκε πρόσφατα Τμήμα των αγροτών προχώρησε σε εξέγερση στους δρόμους της Αθήνας”.
Ποια πλειοψηφία και “πράσινα άλογα” ξεσηκώθηκε πρόσφατα ,Πόλα Ρούπα και για ποιο λόγο; Να σου πούμε εμείς ποια είναι αυτή η επαναστατημένη, ελληνική κοινωνία. Προηγήθηκαν κάτι χρόνια πριν, οι “Αγανακτισμένοι του Συντάγματος”. Μια “κινούμενη άμμος” ψηφοφόρων οι περισσότεροι των οποίων έκαναν τον ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση ,άλλοι στρατεύτηκαν στα “τάγματα εφόδου” των Ναζί του Μιχαλολιάκου. Κάτι μετρημένοι στα δάχτυλα, αιθεροβάμονες κι αυτοί, ξαναγύρισαν,όπως γίνεται μια ζωή, στα “σπίτια” τους.
Μετά, μέχρι πρόσφατα, έβγαιναν στους δρόμους και τις πλατείες οι Φωτόπουλοι, οι Λυμπερόπουλοι (η… οργανική, συντεχνιακή συνέχεια των Κολλάδων, Σταμπούλων , τους θυμάσαι; Σήμερα μεγαλόσχημα κι αυτοί στελέχη της κυβέρνησης). Και πριν λίγες εβδομάδες μπούκαραν οι “τρακτεράδες”,τα “τάγματα εφόδου” του Μιχαλολιάκου στην Αττική σε αγαστή συνεργασία με τους Σταλίνες του Μπούτα .Αυτοί είναι οι …επαναστάτες αγρότες που αναφέρεις; Σ΄αυτούς θα ανάθετες να φτιάξουν και να στελεχώσουν τη νέα, αταξική κοινωνία που ονειρεύεσαι;
Πόλα Ρούπα, ας σοβαρευτούμε. Η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας (και όχι μόνο) είναι μάζα οπαδών, με καμιά επαναστατική διάθεση. Ζεσταίνουν τον καναπές τους και τα μόνα τους οράματα είναι οι καλές τσόντες, τα δυνατά ματς σε γιγαντο-οθόνες και η κανονική καταβολή του μισθού και της σύνταξης, έστω κι αν είναι της πείνας πλέον. Ο …επαναστατικός αγώνας που λες πως κάνουν είναι συντεχνιακές απαιτήσεις οικονομικές και κλαδικές. Κι ακόμα χειρότερα. Αδιαφορούν εντελώς για σένα , το σύντροφό σου και τα άλλα “παιδιά” ( αν δε σας μισούν κιόλας).
Και μην ξεχνάς. ΄Ενας φασίστας μπάτσος, εκτέλεσε πριν λίγα χρόνια έναν έφηβο, τον Αλέξη Γρηγορόπουλο. 11 ολόκληρα εκατομμύρια ο πληθυσμός της χώρας κι απ΄αυτά, τα 5-6 στην Αττική. Θυμάσαι πόσοι κατεβήκαμε τότε στους δρόμους; “Εσύ κι εγώ” και άντε, κάτι άλλα εφηβάκια από φόρτιση συναισθηματική, γιατί τους λέγανε πως στη θέση του Αλέξη θα μπορούσε να είναι καθένα απ΄αυτά τα παιδιά.
Πρόσφατα γέμισε ο πάτος του Αιγαίου με πτώματα από τους πρόσφυγες και τα παιδιά τους. Είδες πώς τους αντιμετώπισε η ευρωπαϊκή κοινωνία; Και δε μιλάμε για τις κυβερνήσεις. Ο “απλός” (πού καθόλου απλός δεν είναι) άνθρωπος, της διπλανής πόρτας.
Στη Λέσβο η δασκάλα με ξενοδοχείο, οικογενειακή επιχείρηση, αφού έχυσε ένα κροκοδείλιο δάκρυ για τα πνιγμένα παιδιά στο νησί της, άφησε να τρέξουν ποτάμι τα δάκρυά της για τις ακυρώσεις ταξιδιωτικών γραφείων,τη σεζόν που πλησιάζει και θα είναι άδειες οι ταβέρνες (δεν πρόκειται, βέβαια, φίσκα πάλι θα είναι και θα χορτάσουν οι ολίγοι τυχεροί του φιλέτου του τουρισμού που θα έπρεπε να ανήκει σε όλους μας, με “μαύρο” χρήμα).
Οι τρακτεράδες έκοψαν στα μπλόκα τους τα πούλμαν με τους ταλαιωρημένους ανθρώπους και τα μωρά στα χέρια που κατευθύνονταν στα συρματοπλέγματα των Σκοπιανών. Στην Πέλλα οι ίδιοι “Πατακοί” πήγαν νύχτα και όργωσαν το χώρο που προοριζόταν για κέντρο φιλοξενίας προσφύγων.
Να σταματήσω εδώ, γιατί… θα σου ανέβη η πίεση στο κεφάλι. “Ο θάνατός σου η ζωή μου” είναι η μόνη…επαναστατική αρχή στην οποία πιστεύουν,αγαπητή Πόλα, όλοι αυτοί που εσύ αποκαλείς “ξεσηκωμένη ελληνική κονωνία”.
β. Η κρίση πλέον δεν θα έχει μόνο την μορφή της χρηματοπιστωτικής κρίσης ή της κρίσης χρέους. Θα χτυπήσει σε κάθε πτυχή της παγκόσμιας οικονομίας και κυρίως θα πλήξει την ίδια την παγκόσμια παραγωγική βάση
Εδώ μπαίνεις σε ιστορικά χωράφια και θα μου επιτρέψεις να σε σταματήσω στα σύνορα, ως “αγροφύλακας”, επιφορτισμένος να διαφυλάττω τους ιερούς αυτούς αγρούς. . Είναι δική μας δουλειά να βεβαιώσουμε τί θα συμβεί αύριο με τα εργαλεία που μας “εγχείρισε” η ίδια η επιστήμη. Εσύ μπορείς να μαντεύεις, να προβλέπεις. Εμείς,όμως, βεβαιώνουμε με υπογραφή.
Και…”πάμε στοίχημα”, αν θες. Ελπίζω να είμαστε ζωντανοί μετά από κάποια χρόνια. Θα διαπιστώσεις πως το “Σύστημα” είναι Λερναία ΄Υδρα. Χάνει ένα κεφάλι, βγάζει δεκάδες άλλα. Είναι Φοίνικας, το μυθικό πουλί. ΄Ετσι έχει αποδείξει με χιλιάδες παραδείγματα η Ιστορία. Και η ιστορική εμπειρία είναι νόμος, που δεν ανατρέπεται με καμιά δύναμη. ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΕΝ ΠΕΦΤΕΙ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ.
γ. Και όσον αφορά το ελληνικό καθεστώς, είναι γελοίο να πιστεύουμε πως θα μπορέσει να επιβιώσει με τα υπάρχοντα προγράμματα διάσωσης. Η πιο δύσκολη περίοδος για την χώρα τώρα αρχίζει.
Και η Ελλάδα,ως μέρος του συστήματος που κυβερνά τον κόσμο, δηλαδή της παγκόσμιας Αγοράς, της “παγκόσμιας τάξης πραγμάτων” δεν πρόκειται να την αφήσουν να πέσει, όπως δεν έγινε μέχρι σήμερα. Κι ας λέγαν οι “Κασσάνδρες”, μεταξύ των οποίων και πολλοί σύντροφοί σου, που έσφαλαν και εκείνοι Εκεί πού παραπαίει η…Ελλαδίτσα και πάει να γκρεμοτσακιστεί, ο… από μηχανής θεός της, το δανεικό χρήμα, την πιάνει από το σβέρκο και τη τραβάει πάνω από τη χαράδρα τη τελευταία στιγμή. Κι έτσι θα γίνεται πάντα,τα επόμενα 50 , εκατό και βάλε χρόνια. Δε θα το δούμε εμείς. Θα τα δούνε τα παιδιά και τα εγγόνια μας.
4. “Και απέναντι σε αυτή την εξέλιξη το μόνο που έχουμε στα χέρια μας είναι ο αγώνας για την ανατροπή του καπιταλισμού. Είναι ανάγκη, τώρα περισσότερο από ποτέ στο παρελθόν, να οργανωθεί από τα κάτω ένας αγώνας ανατροπής του καθεστώτος πριν είναι πολύ αργά για όλους μας. Γιατί η επιβίωση της κοινωνικής βάσης είναι όλο και πιο φανερό πλέον ότι δεν συμβαδίζει με την επιβίωση του συστήματος. Η επιβίωση της κοινωνικής βάσης δεν συμβαδίζει με τημν επιβίωση των εξουσιαστών, των πλουσίων, των καπιταλιστών. Η επιβίωση της κοινωνικής βάσης μόνο από μια διαδικασία μπορεί να διασφαλιστεί: Την πολιτική και κοινωνική διαδικασία που θα οργανώσει την ταξική αντεπίθεση ενάντια στο σύστημα και τους φορείς του. Την αντεπίθεση για την ανατροπή του καθεστώτος, για την κοινωνική Επανάσταση. Και αυτή η αντεπίθεση μόνο ένοπλα μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Μόνο με την ένοπλη προλεταριακή αντεπίθεση μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Στόχος μιας κοινωνικής Επανάστασης δεν θα μπορούσε να είναι άλλος”
Αν, Πόλα Ρούπα, όλοι εσείς οι αιθεροβάμονες Αντάρτες Πόλεων ξέρατε να χειρίζεστε το ίδιο καλά τα “όπλα” της Ιστορίας, όσο τα 45άρια σας, δε θα έγραφες ποτέ την τελευταία αυτή παράγραφο στο κείμενό σου.
“Την πολιτική και κοινωνική διαδικασία που θα οργανώσει την ταξική αντεπίθεση για την ανατροπή” του καθεστώτος και του συστήματος γενικότερα, σε καμιά περίπτωση δε θα τη διεξάγουν- διεκπεραιώσουν οι αποχαυνωμένες και για “άρτον και θεάματα” σκοτωνόμενες αυτές μάζες. Αλλά, ούτε κι εσείς. Και είπαμε γιατί.Το γράφει με ανεξίτηλα γράμματα και σε άπειρες σελίδες της η Ιστορία: Ουδεμία επανάσταση ανέτρεψε το Σύστημα δια των όπλων και έμεινε επανάσταση. Στην καλύτερη περίπτωση έγινε η ίδια Σύστημα.
Αυτή η πολυπόθητη ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ και η ΑΝΑΤΡΟΠΗ, που λες εσύ, δε θα έρθει με τα όπλα. Στα όπλα αντιπαρατάσσονται και άλλα όπλα. Κι αυτό σημαίνει αίμα , φρίκη, παραφροσύνη και πάει λέοντας.
Και οι άνθρωποι δείχνουν να συνετίζονται με το χρόνο. Δεν είναι λίγο πως μετά τη λήξη του 2ου παγκοσμίου πολέμου ως τα σήμερα, κοντά 70 ολόκληρα χρόνια, δεν υπήρξε γενική σύρραξη. Πρωτοφανές στην Ιστορία γεγονός, αν σκεφτεί κανείς πως προηγουμένως δεν υπήρχε γενιά στον κόσμο που να μη βιώσει πόλεμο.
Η ανατροπή δείχνει πια πως θα γίνει ειρηνικά. Και πάντως όχι στις δικές μας γενιές. Θα αργήσει. Σταδιακά, βήμα βήμα.
Και ουδείς μπορεί να πει από τώρα με απόλυτη βεβαιότητα τον τρόπο και τα μέσα. ο “Αντάρτης” εδώ πιθανότατα να είναι η ΕΠΙΣΤΗΜΗ. Η ΜΗΧΑΝΗ, ας πούμε, που θα κληθεί να επιτύχει εκεί που απέτυχε ο άνθρωπος. Το έχουμε χιλιοτεκμηριώσει εδώ το θέμα και ίσως καταντήσουμε βαρετοί να το λέμε.
Χρέος μας, όσοι έχουμε τα μάτια μας “ανοιχτά” είναι να φωτίζουμε με συνετές κουβέντες και προτροπές τις μελλοντικές κοινωνίες να βιαστούν να βάλουν στο περιθώριο τους συντηρητές του Συστήματος. Να (εξ) αναγκάσουν (τον τρόπο θα τον βρουν εκείνοι τότε, δεν υπάρχουν συνταγές από τώρα) τις εξουσίες του Μέλλοντος να εφαρμόσουν στην πράξη όσα,για παράδειγμα, υπόσχεται σήμερα η ευρισκόμενη στα σπάργανα επιστήμη της Τεχνητής Νοημοσύνης με τις άπειρες δυνατότητες που έχει.
Η Φύση καθοδηγεί. Οι νόμοι της καταυγάζουν. Δείχνουν και ανοίγουν δρόμο. ΄Ο,τι είναι φυσικό είναι και ηθικό. Και ο φόνος σε κάθε μορφή (πλην εξαιρέσεων μετρημένων στα δάχτυλα) είναι άγρια κατάσταση και ως εκ τούτου αφύσικη, ανήθικη. Η φύση έχει αναγορεύει το ΝΟΥ σε “όπλο” απίστευτης ισχύος και ικανότητας.
Ας επιτρέψουμε στο ΝΟΥ μας να αναπτυχθεί συνετά. Κι αν είναι κάτι εμείς σήμερα να συνεισφέρουμε σ΄αυτή την υπόθεση, ας προετοιμάσουμε “ανοιχτά” μυαλά, που αύριο θα αναλάβουν να κάνουν την Ανατροπή, την Επανάσταση ,που κι εσύ, Πόλα κι εγώ ονειρευόμαστε. Μόνο που εμείς δεν πρόκειται να δρέψουμε τους καρπούς της. Είναι σίγουρο αυτό.
Υ.Γ .Μην απαντήσεις. Δε θα βρούμε άκρη, το ξέρεις. Θα λες εσύ, θα απαντώ εγώ, ως διαφωνών και το μόνο που θα πετύχουμε είναι να επιτρέπουμε να λύνονται στα γέλια κάποιοι που θα έπρεπε, βέβαια, να ντρέπονται.