Ο “πολιτικοποιημένος” Κυριάκος Μητσοτάκης, ως γόνος δυναστείας και στρέιτ και ο “απολίτικος” Στέφανος Κασσελάκης, ως παιδί ταπεινής καταγωγής και ομοφυλόφιλος!

 Επί του τύπου των ήλων  της “σαρκός” των δύο  ανδρών.

****

Να υποθέσουμε πως ο Στέφανος Κασσελάκης  είχε θέσει υποψηφιότητα   για αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ , με τον τρόπο που το έκανε, αλλά δεν είχε από πριν αυτοσυστηθεί με την «περίφημη» εκείνη ατάκα  «Γεια σας,  είμαι ο Στέφανος Κασσελάκης και είμαι ομοφυλόφιλος».   Να υποθέσουμε επίσης πως  εγώ που δεν είμαι ομοφυλόφιλος ,αλλά ούτε φαν της αρρενωπότητας και της  κλαρινογαμπριάς,  έκανα  το ίδιο. Στην «ταυτότητά» μου τη πρώτη ημέρα λειτουργίας του σάιτ, ξεκινούσα με  την  παρουσίασή  της  , αλλά αντί ομοφυλόφιλος να  συστηνόμουν  ως… άντρας στρέιτ.

Και τα ερωτήματα ,ασφαλώς,  προκύπτουν σωρηδόν  μετά από τέτοιο, έστω και υποθετικό συλλογισμό.  Κυρίαρχο, ασφαλώς, τούτο: ΄Εχει και ποια θέση στη ζωή του ατόμου η αποκάλυψη  ΔΗΜΟΣΙΑ της σεξουαλικής  του  ζωής και ιδιαίτερα, όταν εκείνη διακρίνεται από  επιλογές, που δεν είναι οι συνήθεις για  το   φύλο του;  (Δε  λέμε, φυσιολογικές, ούτε κανονικές.  Συνήθεις). Και πόσο του στοιχίζει;

Απότοκες ,άλλες απορίες , εξίσου σημαντικές : Θα άλλαζε κάτι με εκείνη ή την  άλλη αποκάλυψη των επιλογών της σεξουαλικής ζωής  του ατόμου   για την επαγγελματική και την εν γένει προσωπική του ζωή;

Να κάνουμε, αρχικά, για διευκόλυνση στην εξαγωγή των  συμπερασμάτων μας     μια συνειρμική  σύγκριση με εκείνη την υποχρεωτική αναφορά  του θρησκεύματος  στην ταυτότητα του ΄Ελληνα  μιας  αλήστου μνήμης  εποχής,  της απόλυτης κυριαρχίας  της Εκκλησίας στο Κράτος. Η απάντηση εύκολη και εμπειρική. Αν δήλωνε διαφορετικό θρήσκευα  ο κάτοχος, πλην της αναγραφής  στα   στοιχεία του   « Χριστιανός Ορθόδοξος» …φίδι που τον έφαγε!

Ειδικά, αν είχε την πρόθεση να  προσληφθεί σε δημοσία υπηρεσία και πολύ περισσότερο  ως δημόσιος εκπαιδευτικός. Εκείνα τα χρόνια ήταν «άβατο» η  Εκπαίδευση σε όλες της βαθμίδες της , αν δήλωνες πως  δεν είσαι Χριστιανός Ορθόδοξος… βαπτισμένος.μυρωμένος στο Θεό παραδομένος.  Καλύτερα να δήλωνες…Τούρκος. ΄Ηταν υπόθεση εθνική (!)  για τέτοιες νευραλγικές, ιδίως κρατικές,  υπηρεσίες η ορθόδοξη πίστη, ως  δογματική σου τοποθέτηση κι ας μην το ζήτησες ή το επέλεξες ποτέ. (΄Όπως, πάντα,  άλλοι αποφασίζουν, πριν από σένα  για σένα).

Να θυμίσουμε, μάλιστα πως παλιότερα ,για να μείνουμε στην Εκπαίδευση, η Ορθόδοξη ταυτότητά σου ,ειδικά, αν είχε  πιστοποιημένες  ιδιότητες  ζηλωτή θρησκευόμενου και μάλιστα ενταγμένου σε επίσημες Ορθόδοξες  «αδελφότητες» ( της “Ζωής” και του “Σωτήρος” )  είχες εισιτήριο (αλα  Μασόνος)  να (υπο)στηριχθείς από τους  ομόδοξους «αδελφούς» σου  και να αναρριχηθείς σε υψηλές θέσεις της δημόσιας Εκπαίδευσης (πανεπιστημιακές, «επιθεωρητή»  κ.α). Κάτι ανάλογο με τις «αλλαξοκωλιές» στις ίδιες  θέσεις, αλλά τις κομματικές, συνδικαλιστικές  ή άλλου είδους, συναφείς ,σήμερα  «αδελφότητες».

 

 

 

Μετά από  αυτές τις υπομνήσεις,  είναι ώρα να μιλήσουμε και για την “ταμπακιέρα”. Να περιορίσουμε το ζητούμενο στα ερωτήματα: Καλώς, δήλωσε ο  Στέφανος Κασσελάκης , ως υποψήφιος της αρχηγίας του ΣΥΡΙΖΑ  τις σεξουαλικές του επιλογές;  Και θα ήταν εύκολη  η  πορεία του στην “καρέκλα” της Κουμουνδούρου, αν δεν προχωρούσε σε αυτή την αποκάλυψη;  Ένα το ζητούμενο.

Το άλλο. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ΑΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΓΟΝΟΣ ΤΗΣ ΦΑΜΙΛΙΑΣ , με μόνη τη στρέιτ, σεξουαλική του δήλωση  , «τα φράγκα» , τον υπόλοιπο ιδιοκτησιακό  του πλούτο και τα Χάρβαρντ,  θα  γινόταν ποτέ αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας;     Οι απαντήσεις  εδώ είναι εύκολες και ακόμα  πιο άνετη   δουλειά     η ασφαλής τεκμηρίωση της ορθότητάς τους.

Ως «ανώνυμοι» Κυριάκος και  Στέφανος,  αν δεχτούμε τις δηλώσεις-διαβεβαιώσεις και των δύο πως  ο πρώτος είναι στρέιτ  και ο δεύτερος ομοφυλόφιλος  (σ.σ «ομόφυλος», δε μου “κάθεται”,  πρόκειται, μάλλον  για αδόκιμο όρο),   είναι σίγουρο πως μόνο τα λεφτά και οι σπουδές τους, χωρίς «όνομα»,  δε θα μπορούσαν να προσφέρουν τίποτα για  μια τέτοια υψηλή, κομματική εξέλιξη.  Η… μισή  Ελλάδα, αν ήταν έτσι, θα είχε διεκδικήσει με καλές προοπτικές όμοια αξιώματα με μόνα τα «προσόντα» που δηλώνουν οι σημερινοί αρχηγοί των δυο μεγάλων κοιμμάτων.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πήρε την «καρέκλα» στο κόμμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή , μόνο και μόνο λόγω …πατρός.   Αλλά  και  «από σπόντα», δοθέντος πως οι «ανιψιοί» που μονοπωλούσαν  … κληρονομικώ δικαιώματι τη «θέση» ,  τα …έκαναν θάλασσα.

Από την άλλη, η    …αρρενωπότητα του Κυριάκου , ως  στρέιτ γνώρισμα της σεξουαλικής του ζωής, ήταν αυτονόητη, γιατί , αν είχε δηλώσει   ομοφυλόφιλος,   όχι μόνο δε θα είχε ποτέ καθίσει σε τέτοιο   «θρόνο» της Δεξιάς, αλλά θα ήταν διάπραξη   ΄Υβρεως  η διεκδίκησή του  από  το συντηρητικό  κόσμο  της  παράταξης.   (Μιλάμε πάντα για το αξίωμα του αρχηγού, γιατί οπαδοί, στελέχη και  υψηλοί αξιωματούχοι στη  Ν.Δ με κρυφή ή φανερή  ομοφυλοφιλική, σεξουαλική επιλογή ,χρειάζονται πολλά…δάχτυλα στα χέρια. για να μετρηθούν).

Ο   Στέφανος Κασσελάκης,  ως μη  έχων πατέρα ούτε καν  «μπάρμπα  στην Κορώνη»,  αντιστάθμισε ή εξαργύρωσε, ούτως ειπείν (όπως θέλει κάνεις  τα διαβάζει) την ανωνυμία του, κόντρα στη , λόγω  ονόματος και  κόμματος,  αναγνωρισιμότητα των άλλων ,κάνοντας  «σημαία» την ομοφυλοφιλία του.   Ο ίδιος τοποθέτησε τις  λοιπές   «περγαμηνές» του  (πλούτος και σπουδές)  μετά και ανταγωνίσμες με εκείνες  του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Εκεί παίχτηκε το παιχνίδι και των δύο!  Τραγικό και  αλλόκοτο, μεν,  γνώρισμα  σε μια χώρα με   Δυτικό, κοινοβουλευτικό πολιτισμό . Μια χώρα, που , δυστυχώς , δεν έπαψε  ακόμα να είναι τόπος της φαιδράς πορτοκαλιάς. Και είναι τέτοια,  αφού τα προσόντα και τα χαρακτηριστικά  ενός πρωθυπουργού (σήμερα του Κυριάκου  και αύριο του Στέφανου) δεν έχουν να κάνουν  με τα ουσιαστικά ,όσα απαιτούνται για τέτοιο  θεσμό, αλλά εξαρτώνται  από τα «τζάκια» στη μια περίπτωση και από  την  «μπόμπα» της σεξουαλικής του επιλογής, που πέταξε   και έσκασε με πάταγο,  ο Στέφανος Κασσελάκης.

Κι αν για τον Κυριάκο Μητσοτάκη ήταν εύκολη  η επικράτησή του και  η υπεροχή του εμφανής, λόγω αναγνωρισιμότητας, ως γόνος  δυναστείας , για το Στέφανο Κασσελάκη, το μοναδικό υπέρτερο όπλο ήταν  η…ομοφυλοφιλία  του!   Δεν τάραξε, απλώς  τα νερά. ΄Ηταν βόμβα μεγατόνων για την ελληνική κοινωνία. ΄Εγινε  διάσημος εν μια νυκτί,  ως υποψήφιος, διεκδικητής του αξιώματος του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης (και   γιατί  όχι και του πρωθυποργού).  ΄Ετσι που στο τέλος, ούτε η ανωνυμία   του  αποτέλεσε  εμπόδιο να εκλεγεί  στην αρχηγία , ούτε τα λοιπά του προσόντα,  αβαντάζ.

Δεν είδαν,  όσοι  ψήφισαν το Στέφανο Κασσελάκη ένα αυτοδημιούργητο και μάλιστα  δαιμόνιο ΄Ελληνα μετανάστη που «κάνει λεφτά στην Αμερική» . Πλην των άλλων και  με άριστες σπουδές.   Ως ΑΝΤΙΔΕΞΙΟΙ, οπαδοί  ή όχι του ΣΥΡΙΖΑ , ακόμα και μη κομματικοί, αλλά συνειδητοποιημένοι  πολίτες, είδαν την υποψηφιότητά του, απέναντι σε «ξενέρωτους αριστερούς”,  μιας σταλινικής βέρσιον συνυποψηφίους του, ως “μάνα εξ ουρανού”.

Μια  λύση στα τεράστια προβλήματα και τα αδιέξοδα,  που οδήγησαν το ΣΥΡΙΖΑ  και ο π. αρχηγός του  και τα υψηλά στελέχη και συνυποψήφιοι για την αρχηγία  στο κόμμα της Κουμνουνδούρου. ΄Ένα κόμμα μάλιστα,  που ήταν έτοιμο, αν δε γίνονταν  όλα αυτά τα λάθη που έγιναν, να κατακτήσει για δεύτερη  κυβερνητική  θητεία  και  αυτή τη φορά,  χωρίς ακροδεξιό δεκανίκι

΄Ηταν ΚΑΤΑΛΥΤΗΣ αυτή η επιλογή. Να επικαλεστεί  τη σεξουαλική  του κατεύθυνση ως ατού και όχι ως καταφρόνια  σε μια κοινωνία, συντηρητική στην ουσία, όπως είναι η ελληνική, έστω και «αριστερή», ή  «προοδευτική».  ΔΙΚΟΠΟ ΜΑΧΑΙΡΙ. ΄Η ,πιο παραστατικά, ήταν σαν να  τραβάς στα τυφλά ένα από τα καλώδια μιας  απασφαλισμένης βόμβας και να πετυχαίνεις    εκείνο που θα την εξουδετερώσει!

“Είμαι ο άγνωστος  Στέφανος Κασσελάκης  και δε διστάζω ούτε την ανωνυμία  μου να φοβηθώ , ούτε την ομοφυλοφιλία μου  να κρύψω. Αντίθετα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη που μαζί με το «όνομα»  ανεμίζει και τη σημαία της αρρενωπότητας ,  της φαλλοκρατίας, του συντηρητισμού και της μούχλας.  Τα άλλα του προσόντα του,  τα ανταγωνίζομαι. Και υπερτερώ, μάλιστα. Είναι ακόμα πιο δυνατά,  ως γνήσια από εκείνα του ΑΝΤΙΑΡΙΣΤΕΡΟΥ αντιπάλου μου Κυριάκου Μητσοτάκη.

Η τύχη, πρώτα και  μετά η  δήλωση   «είμαι ο Στέφανος Κασσελάκης και είμαι ομοφυλόφιλος»,   ήταν  τα μοναδικά όπλα του νέου αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ.  “Κανόνια” στην κυριολεξία,   του τότε υποψήφιου προέδρου , που ισοπέδωσαν το “κάστρο”.  Να σημειώσουμε ,όμως,πως θα είχαν  υποστεί αφλογιστία, αν ο ίδιος  φιλοδοξούσε αρχηγία  στη Ν.Δ   και οι  ακροατές της δήλωσής  του,  βρίσκονταν  στο Δεξιό στρατόπεδο. Δε χωράνε τέτοια στη Δεξιά.  Ούτε έχει ανοχές και αντοχές για … ανίερες, επαναστατικές αλλαγές στην κυτταρική ιδεοληψία της παράταξης.

 

 

 

Ο Στέφανος Κασσελάκης  στάθηκε απέναντι σε ένα κοινό, που δεν ήταν μόνο κομματικό ,έστω και σε παρένθεση  αριστερό,  αλλά κυρίως  σε ΜΗ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ,  προοδευτικό , ΑΝΤΙΔΕΞΙΟ-ΑΝΤΙΜΗΤΣΟΤΑΚΙΚΟ. Και είχε Τύχη , που ως γνωστό βοηθά  τους τολμηρούς, μεγάλη . Βρέθηκε στην κατάλληλη στιγμή, τη συγκυρία στη σωστή θέση.  Έκανε  πανέξυπνη κίνηση.  Και πέτυχε.

Αυτό, όμως, δεν είναι και στατιστικά δυνατό να επαναληφθεί. Δε θα βρίσκονται  πάντα οι «πλανήτες  ανοιχτοί και σε συστοιχία. Μέχρι τώρα, πορεύεται σωστά. « Αρχή άνδρα δείκνυσι”.   Λάθη και μάλιστα ,ουσίας,  έκανε. Θα τα επισημάνουμε σε άλλο κείμενό μας. Βρίσκεται, όμως , σε περίοδο χάριτος και αναμονής. Δεν πρόκειται, προς το παρόν τουλάχιστον, αυτά τα λάθη να μετρήσουν καταλυτικά , μέχρι…εξόντωσης.  Να τον ξαναστείλουν στην ανωνυμία και την ιδιώτευση.

Δεν αποκλείεται  να γίνει και πρωθυπουργός.   Αν δε συνεχίσει και δε διευρύνει, βέβαια,  τον κατάλογο των σφαλμάτων με μεγάλο κόστος.   Και μπορεί να κερδίσει τον Κυριάκο  Μητσοτάκη  για ένα λόγο. Επίσης,  κι αυτός ο λόγος ,  ως συγκυρία και κατάλληλη στιγμή για τον  ίδιο.   Αυτή την ώρα  ο  πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είναι το ΜΗ ΧΕΙΡΟΝ ,συγκρινόμενος με το σημερινό πρωθυπουργό και αρχηγό της Ν.Δ.   “Μέρα με τη νύχτα”.

Είναι αστείο να παραδέχονται  (και ας μη το φωνάζουν  ο …Φίλης και ο Ευκλείδης)  πως ο  Κυριάκος Μητσοτάκης  είναι…πολιτίκ, ως γόνος  και στρέιτ.  Και ο Στέφανος Κασσελάκης …απολιτίκ, ως  “ταπεινής καταγωγής – προέλευσης” και ομοφυλόφιλος!

Για μας, εκτός τω άλλων, η ανάδειξη   σε πρωθυπουργό του Στέφανου Κασσελάκη ,έχει  και μια άλλη σπουδαία  διάσταση και σηματοδοτεί  μια Ιστορική εποχή.  Κι αν δε διακρίνεται   ακόμα ευκρινώς, δε μειώνεται  η τεράστια  σημασία της.

Θα είναι ισχυρός  κόλαφος, μια  θανατηφόρα γροθιά    στα μούτρα και το “ξεροκέφαλο” μιας συντηρητικής και  σκοταδιστικής  κοινωνίας, είτε έχει Δεξιά , είτε (εντός ή εκτός εισαγωγικών) Αριστερά, χαρακτηριστικά.  Μια Ελλάδα ,   που μπορούσε άνετα  μέχρι σήμερα  να αποδεχτεί έναν “ασέξουαλ”   Δεξιό Κωνσταντίνο Καραμανλή ,  ως αντίπαλο   ενός “γυναικά”,   σοσιαλιστή  Ανδρέα Παπανδρέου.   Αλλά, το κυρίαρχο, αμφότεροι   υπήρξαν …στρέιτ.   ΄Ηρθες καιρός να αλλάξει  η  σελίδα.