Παύλος Πολάκης. “Πού τους πονεί και πού τους σφάζει”!

 

ι

ΘΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΣ

Θάνος Οικονομόπουλος

Ας μην κάνουμε Μπέους και Πολάκηδες, εικόνα της κοινωνία μας…

ΠΟΛΙΤΙΚΗ  10/10/2023

.iefimerida.gr”

****

 

 

Πολάκης: Το ζεϊμπέκικο με το τσιγάρο σε εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ

Ας μην κάνουμε Μπέους και Πολάκηδες, εικόνα της κοινωνία μας….

Αστείο και μάλιστα εντελώς κρύο, ως… χωροφυλακίστικο!   Από “Μπέους” , είναι τίγκα η  παράταξη του αχυράνθρωπου αρθρογράφου  του Χρήστου Ράπτη.   Υπάρχει Δεξιός που  να μη σκέφτεται ,  να μην εκφράζεται και να μη συμπεριφέρεται σαν τον  Μπέο τους ;  30 χιλιάδες    Βολιώτες,  λέει τον τίμησαν με την ψήφο τους! Και  ασφαλώς, άπαντες ομνύοντες , όπως ο άρχοντάς τους στο τρίπτυχο  πατρίς-θρησκεία- οικογένεια.   Λες και δεν  κυκλοφορούμε  στην κοινωνία μέσα ή   ζούμε σε  κουκούλι.

Αλλά, ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. ΄Η καλύτερα ας τα βάλουμε σε μια τάξη,  να βγαίνει νόημα και ζουμί. Λοιπόν.

Τί να σημαίνει άραγε το μπαράζ επιθέσεων από το Δεξιό μιντιακό, παραπληροφορικό  κατεστημένο , ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στον Παύλο Πολάκη ;   Χρόνια τώρα και όχι μόνο από  την ώρα που συντάχθηκε με Κασσελάκη .

Η απάντηση απλή και κατανοητή, όπως τη διατύπωσε η λαϊκή σοφία.  «Δεν πετροβολάς, καρυδιά χωρίς καρύδια».  Αλλιώς, είσαι ή  αόματος ή ανόητος.

Ο Παύλος Πολάκης  με στατιστικούς   υπολογισμούς στα χρόνια της Μεταπολίτευσης είναι  ο μοναδικός πολιτικός που δέχτηκε τόση και τέτοιου είδους, παραληρηματική  (σε βαθμό διαστροφής) ,  επίθεση επί χρόνια.  Δεν είναι, απλώς αήθης, είναι βάρβαρη και χυδαία  τέτοια , χρονίζουσα, παθογένεια.   Είναι  ο  ορισμός της ανθρωποφαγίας και του κανιβαλισμού ,που  βρίσκει την ακριβή  διατύπωσή του  στο λόγο των πολιτικών του αντιπάλων  και στα μικρόφωνα και τις πένες των  ενοικούντων στο βασίλειο του Γκεμπελιστάν.

Κι αυτή, φυσικά, η συμπεριφορά, δεν υπήρξε φαινόμενο και αποκλειστικότητα   της Δεξιάς  μόνο, αλλά και των κατ΄  επάγγελμα  «αριστερών»  πολιτικών  του… καναπέ.   Και μάλιστα σε όλους τους    κομματικούς χώρους που κινούνται οι αυτοχρισθέντες   αριστεροί του κ#λου,  όπως αλλιώς  (και ορθώς) θα τους αποκαλούσε  λαϊκά, ο μακαρίτης,  αθυρόστομος  , Ευάγγελος  (Γιαννόπουλος).   Ακόμα   και μέσα  στο ίδιο το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ , δεν ήταν υφέρπουσες, αλλά ακμάζουσες τέτοιες  αντιδράσεις.  ΄Και όταν ,μάλιστα, τα μέλη του,  υποτίθεται πως τα διακρίνει μιας άλλης ποιότητας   σχέση, που την αποκαλούν συντροφική.   (Καλά τώρα!)

Αλλά,  ποια είναι , αλήθεια,   “η ἐπιγραφὴ τῆς αἰτίας αὐτοῦ ἐπιγεγραμμένη”;  Για ποιο πράγμα κατηγορούν τον Παύλο Πολάκη;

Να βγει κάθε ΄Ελληνας  και να στολίσει ,ακόμα και με “γαλλικά”  για παράδειγμα  το Σαμαρά, το Βενιζέλο, το Γεωργιάδη  τα άλλα μέλη της βρώμικης  παρέας της Novartis,  ,  ποιος,  πλην του βαμμένου, ίδιου και όμοιου ,   οπαδού  και πελάτη τους,  θα έλεγε όχι; ΄Η το Βορίδη  και τον Πλεύρη, ως  «Ναζί χωρίς στολή», αν τους χαρακτηρίσεις, ποιος,  πάλι, μπορεί να σε κατηγορήσει ως συκοφάντη;   Κι ακόμα τον Μπέο (δικός τους και τούτος κι ας τον έχουν προσχηματικά  αποκηρύξει) για ομοφοβικό και όχι μόνο,  παραλήρημα;    ( Και τον Μπέο,   εν τάξει!  Και ντομάτες να του πετάξεις, που λέει ο λόγος, αυτός που είναι  και   τέτοια εμετικά που ξερνάει κάθε τόσο,  δε θα βρεθεί άνθρωπος, σοβαρός και νουνεχής, να σε κατηγορήσει).

Τον Πολάκη,  όμως, γιατί να τον βάλεις στο στόχαστρο; Είναι,  μήπως, κλέφτης σαν τους παραπάνω; Αντίθετα.  Εκεί που  η  φαρμακοβιομηχανία  ήξερε πως  την παίρνει,  ότι θα  βρει  ευήκοα ώτα  και  θα κάνει  τη δουλειά της, πήγε και την  έκανε.  Μια χαρά, μάλιστα.  Στου Πολάκη των ημερών του στο   “Υγείας”,  η ίδια η αμαρτωλή  εταιρία ή έτερη,   δεν τόλμησαν  να πλησιάσουν , γιατί γνώριζαν  πως δε  θα έτρωγαν μόνο  πόρτα, αλλά και καμιά ξεγυρισμένη μπουνιά (και πάλι  καλώς  καμωμένο κι αυτό).

Το επίσης ανήκουστο, αδίστακτο  και αντιφατικό, είναι το άλλο.   Πώς ο γκεμπελίσκος  της γνωστής πορνοφυλλάδας  παραπάνω , κατά συνήθεια  και επάγγελμα ψεύτης  και συκοφάντης ,   τόλμησε  να βάλει στο ίδιο   τσουβάλι Μπέο και Πολάκη ;  Την ώρα, μάλιστα,   που ο… παντελονάτος  άρχοντας του Βόλου έχει επιπέσει ως λέων  ωρυόμενος  επί του  Πολάκη  και   κατηγορεί   τον   Κρητικό  (και  μάλιστα  Σφακιανό)   πολιτικό  γι αυτήν  ακριβώς την   …προδοσία του ανδρισμού τους.       Πως  δε σέβεται τα παντελόνια  του ,αφού  πήγε και τακίμιασε  με τον  ομοφυλόφιλο , αρχηγό του τώρα πια.

Μη επαναλαμβάνουμε γνωστά  και αυτονόητα. Ο μόνος λόγος που  πετροβολούν  το   δέντρο είναι,  γιατί έχει καρπό και δεν τον  φτάνουν.   Ο Πολάκης,  ως δημόσιο πρόσωπο   χρησιμοποιεί   (και μάλιστα, απείρως ηπιότερο),    τον αυθεντικό,  λαϊκό, καθημερινό  λόγο από την ελληνική αρχαιότητα του Αριστοφάνη, ως τα νεότερα  χρόνια του Κολοκοτρώνη και του Καραϊσκάκη  (πρβλ. το “«Άμα ζήσω, θα τους γαμ#σω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον π#τσο!», του γιου της Καλογριάς).

Το ύφος του Πολάκη  , είναι το έγκλημά του.  Οι λέξεις του!  Διεφθαρμένο   ή ανεπαρκή δεν τολμούν ούτε οι ίδιοι λιθοβολητές του να τον χαρακτηρίσουν.   Αλλά,  πώς να το κάνουμε;   “Η  ΓΛΩΣΣΑ   κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα  τσακίζει». Τελεία και παύλα.

Από τους παλιούς πολιτικούς, ο πατριάρχης της νεότερης Δεξιάς, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, υπήρξε (ιστορικά διασταυρωμένο), ο πλέον  “χύμα” πολιτικός  στο λόγο του.   Τα “γαλλικά” του  έμειναν παροιμιώδη,  ιδιαίτερα, τα αποκαλούμενα από την κοινωνία …γαμοσταυρίδια του. Το υβρεολόγιο με το οποίο στόλιζε τους συνεργάτες του,  ήταν πρωτάκουστο και τόσο προσβλητικό για άνθρωπο, που, όπως ο συμπατριώτης μου  πολιτευτής   Θανασάκης  Κανελλόπουλος, διαβεβαίωνε  ιδιωτικά  στον καιρό του  «στις  10 κουβέντες του  Σερραίου , οι μισές ήταν Χριστο-Παναγίες».

Τηρούσε, πάντως  ο Κων.  Καραμανλής,  τα προσχήματα καλής συμπεριφοράς προ τα έξω.  Και  απαιτούσε από τους δικούς του  “τα εν οίκω μη  εν δήμω».  Δε δίσταζε ,  μάλιστα, να παίρνει  επί τόπου το κεφάλι, αν χρειαζόταν,  του ανυπάκουου ή προσβεβλημένου . Χωρίς δεύτερη κουβέντα.

Ουδείς μπορούσε να φανταστεί  πως αυτός ο  κουστουμαρισμένος  και σοβαροφανής   πρωθυπουργός και πρόεδρος   στα διαγγέλματά του και στο βήμα της Βουλής,   αντί να ξεκινάει το λόγου του με το  Ελληνίδες, ΄Ελληνες Κυρίες  και Κύριοι,   «κατέβαζε καντήλια» στον  υπόλοιπο βίο του,  σαν τον τελευταίο  νταβατζή της παλιάς Τρούμπας.

Και …μεταξύ μας,  δεν έκανε καθόλου άσχημα, αν έτσι του έβγαινε.  Αυτός Ο Καραμανλής, δε θα με πείραζε, ως ιστορικό. Ούτε θα έμπαιναν δηλητηριώδη  βέλη  στη φαρέτρα μου.  Ο ιδρυτής  της ΕΡΕ, όμως,  είναι, άλλο, ως  ΄Ελληνας πρωθυπουργός των πιστοποιητικών  κοινωνικών  φρονημάτων. Ή , ο  πιο …μοντέρνος , ως  αρχηγός  της ΝΔ.   Ο εντολέας    των δολοφονικών   ΜΑΤ   με  τους νεκρούς και τους εκατοντάδες  κακοποιημένους πολίτες      στις διαδηλώσεις στα πρώτα χρόνια  της Μεταπολίτευσης

΄

΄Ιδια ,δε με πειράζει, αντίθετα με “εξιτάρει”, πάλι ως κραδαίνων   ιστορική και θεσμική  πένα, να  κρίνω  αυθεντικό  και λίαν απαραίτητο  το  λόγο  του Παύλου Πολάκη.  Και τούτο, γιατί, ως δημόσιο πρόσωπο, είναι αρκούντως έντιμος, και νουνεχής. Γι αυτό και καθόλου επαγγελματίας  πολιτικός.  Είναι ο λόγος που χιλιάδες ΄Ελληνες , όσοι  αρνούνται να γίνουν κομματικοί, πελατειακοί  οπαδοί , “τον  πάνε και του βγάζουν το καπέλο”.

Ο λόγος του Πολάκη πειράζει ,μόνο  αυτούς που τον φοβούνται, επειδή, ακριβώς,  έχουν…χεσμένη τη φωλιά τους, για να   το πούμε  λαϊκά.  Ο Κυριάκος,  ο ΄Αδωνις,  ο  Χατζηνικολάου,  έχουν απολύτως κατανοητούς λόγους  να χάνουν τον ύπνο τους, όταν τους κράζει ο Πολάκης. Και ο κόσμος ,όσοι δεν είναι σαν ελόγου τους , ξέρει πολύ καλά πως, όταν τέτοιοι   “την πέφτουν”  στον Κρητικό πολιτικό, είναι γιατί   «φωνάζει ο κλέφτης να φύγει ο νοικοκύρης». Πάγια, άλλωστε,  τακτική των διεφθαρμένων.  Ειδικά στο ελληνικό, κομματικό και γκεμπελικό κατώι  του  …Αυγεία.

Τον έντιμο, τον καθαρό, τον έχοντα κουκούτσι  μυαλό ΄Ελληνα,   όχι  μόνο δεν τον  πειράζει, αλλά είναι σίγουρο πως  εκτιμά και  υπολήπτεται    τον  αυθεντικό, το γνήσιο, το ανυπόκριτο και μη χρησιμοθηρικό πολιτικό και δημοσιογράφο.  Το «Γεωργιάδη», το «Λοβέρδο» , τον «Οικονομόπουλο», τους σχολάρχες στις σχολές Τράγκα,  τους έχει στείλει εκεί που είναι η θέση τους. Στην …εκτίμηση και το σέβας  των ομοίων με κείνους  . Και για τον  γηπεδικώς  εκφραζόμενο… στον  απόπατο!   Πού ,   καθ  ημάς,  σημαίνει στις  “Μαύρες σελίδες”  της Ιστορίας.