Σαλονικιέ μου, συνεργάτη: Μου στέλνεις γράμμα και γραφή πως σ’ άλλη αγκαλιά πετάς!

1. ΠΙΚΡΟ ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ  ΣΑΛΟΝΙΚΑ

Παλιός συνεργάτης εκ Θεσσαλονίκης και μάλιστα  συντονιστής  στη Βόρεια Ελλάδα στις διεξαγωγές των δικών μας  δημοσκοπήσεων κατά καιρούς, μας  γράφει πως μετά λύπης του αποχωρεί από τη φιλική και ανιδιοτελή συνεργασία του με το σάιτ. Ο  λόγος του διαζυγίου,  ίδιος με  πολλών  επισκεπτών  μας  που μας  διαβεβαιώνουν τις τελευταίες εβδομάδες  πως δε θέλουν πια  να μας βλέπουν  στα μάτια τους!    Το έγκλημά μας είναι πως βγήκαμε (ευθαρσώς και εντίμως,  λέμε εμείς)  και στηρίξαμε τον Κυριάκο  Μητσοτάκη σε όσα είπε  στη συνάντησή του με τον Ερντογάν για το ενδεχόμενο προσφυγής στη Χάγη στις διαφορές  με τη γείτονα. Και δεν παίρνουμε πίσω  ούτε γραμμή.

Δε θα επαναλάβουμε τα αυτονόητα και χιλιοειπωμένα εδώ πως δε στηρίζουμε  ή κατακρίνουμε  πρόσωπα κατά τα καλά και συμφέροντα. Κρίνουμε ,αλλά  πολιτικές  κατευθυντήριες γραμμές , προγράμματα, εξαγγελίες, αρκεί να συμφωνούν  με  τις αρχές που η Ιστορική  Δημοσιογραφία υπηρετεί.   Κι αν με τέτοιες αρχές, έστω και με  μία ,  συμφωνεί ένα πολιτικό  πρόσωπο, δεν του γυρίζουμε την πλάτη, δεν το κρατάμε μανιάτικο, επειδή δε συμφωνεί σε όλα… πακέτο. Δεν καταδικάζουμε ή επικροτούμε   συλλήβδην το έργο  ενός δημοσίου προσώπου . Δεν είναι ούτε ηθικό ούτε ιστορικά δεοντολογικό.  Η επιστήμη του Θουκυδίδη προσπαθεί,  κι ας μην τα καταφέρνει πάντα, να   αποδίδει τα του Καίσαρος  τω Καίσαρι.  Τα είπαμε.

Στο καλό, αγαπητέ, φίλε και ευχαριστούμε για τη γόνιμη και πολύχρονη συνεργασία.

Υ.Γ

Και να θυμάσαι. Πάλι με χρόνια  με καιρούς ,πάλι δικός μας θά΄σαι  (γιατί είσαι σφόδρα έντιμος και  αξιοπρεπής. Ξέρεις και “καλά γράμματα”, σπάνιο προτέρημα στην εποχή μας).

2. Η κυρία Ραχήλ Μακρή,

μας γράφει:
Προς:hnaturalis@yahoo.com
Σάβ 5 Αυγ
Καλησπέρα,
Σας παρακαλώ, όπως αφαιρέσετε την 2η και 3η φωτογραφία από το παρακάτω δημοσίευμα, καθώς δεν θα ήθελα να εμφανίζομαι στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Οι φωτογραφίες βρίσκονται στην ενότητα: 4 Το σόου της Ραχήλ: Εστρωσε «κόκκινο χαλί» και αποθέωσε τη Ζωή σαν να ήταν σε γήπεδο

Σας ευχαριστώ θερμά.

***

Κυρία Ραχήλ μας, ευχαριστούμε για την ευγενική απαίτηση, όπως τη διατυπώσατε  και δεν έχουμε λόγους να μην εκπληρώσουμε την επιθυμία σας .Θα έχετε κι εσείς τους λόγους σας, ασφαλώς , για  να μας το ζητάτε.

Να θυμίσουμε μόνο:

  1. Εμείς δεν ανήκουμε στα ΜΜΕ, αυτά που εσείς θεωρείτε ίσως Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Εμείς τα χαρακτηρίζουμε και τα αποκαλούμε ΜΜΠΑ. Μέσα Μαζικής Παραπληροφόρησης και Αποχαύνωσης. Με τους Γκεμπελίσκους,  αφεντικά και υπαλλήλους  ,αν μας  διαβάζετε εδώ, δεν έχουμε τίποτα κοινό. Μοιραζόμαστε μόνο μια λέξη, όχι ιδιότητα. Τη Δημοσιογραφία.  ΄Ορος  που τον υπεξαίρεσε το βρώμικο συνάφι γι΄αυτό  και   ξέπεσε πλέον, αφού  δε θυμίζει τίποτα από την αρχική και αυθεντική  σημασία της:  ΔΗΜΟΣΙΑ ΓΡΑΦΗ.  Η δική τους γραφή είναι διαπόμπευση , απάτη και κερδοσκοπία. Και μόνο αυτά. Η δική μας είναι Ιστορική.΄Εχουμε επανειλημμένα αναλύσει ποια είναι και τί υπηρετεί  η Ιστορική  Δημοσιογραφία  στο δικό μας σάιτ.
  2. Τις φωτογραφίες που αναφέρετε ,  τις αναδημοσιεύσαμε από το γνωστό κουτσομπολίστικο, πλην των άλλων , ιστότοπο-μπλέντερ, iefimerida.gr.  Εμείς δεν πληρώνουμε  πρακτορεία να αγοράζουμε  φωτογραφίες. Τις…κλέβουμε,  αφού  τις   ίδιες τις δημοσιεύει   το σύνολο των ελληνικών φυλλάδων και ιστότοπων.
  3. Τις φωτογραφίες τις αφαιρούμε, όπως είπαμε, αλλά από την κριτική μας δεν παίρνουμε πίσω ούτε ιώτα, επειδή είστε δημόσιο πρόσωπο και οφείλουμε με την ιδιότητα του διδάκτορα της Ιστορίας  να σας κρίνουμε.  Κατά το δοκούν, βέβαια, το οποίο ,φυσικά, όπως λέμε και στην  ενότητα Βήμα Πρωταγωνιστών (*), ως ανθρώπινο,  δεν αποκλείεται να μην είναι πάντα και απολύτως  ορθό.

 

(*) Απόσπασμα επιστολής  (7/1/2012):

…Ο ιστορικός θεωρεί πως έχει επιστημονική- “ηθική” υποχρέωση, στην  έκδοση του παραπάνω πονήματος, να παραθέσει και τη δική σας άποψη-αντίκρουση στην ιστορική  κριτική που σας ασκεί.

Να σημειώσουμε πως αυτή η ιστορική κριτική σε πρόσωπα που “χτες ή σήμερα” διαμόρφωσαν-διαμορφώνουν το ιστορικό “γίγνεσθαι” είναι επιστημονικά επιβεβλημένη και αναπόφευκτη στον ιστορικό. Για το λόγο αυτό, ακόμα και η “σκληρότερη” κριτική που ασκείται, έστω και σε “υψηλούς τόνους”, δεν αφορά την προσωπική ζωή του κρινόμενου, αλλά το μέρος της προσωπικότητάς του που άπτεται του πρωταγωνιστικού του ρόλο στη διαμόρφωση του σύγχρονου ιστορικού μας “γίγνεσθαι”…Homo-Naturalis.gr

3. Ο “χασικλής κι αλάνης”,  γράφει: 

“…Περιγράφεις  το χασικλίδικο ζεμπέκικο από  μια μεριά , χωρίς  ομως  μια  απαραίτητη  διευκρίνιση.  Εσύ λες:

Η κίνηση, τα λυγίσματα, τα τσαλιμάκια, οι άπλες των χεριών  και οι πλακοσφαλιάρες  του χορευτή στο σύγχρονο, ελληνικό  ζεϊμπέκικο, δεν έχουν καμία σχέση με εκείνο το παραδοσιακό που χόρευαν στους τεκέδες και «στα πέριξ» με φτιαγμένο κεφάλι οι μάγκες αλλά και οι λιμοκοντόροι.  Σε τούτους ,.ο χορός ήταν συνήθως   ομαδικός,  σαν εκείνον  των γερόντων στην αρχαία ελληνική τραγωδία.

΄Ενας –ένας οι φτιαγμένοι ,άφηναν τους φιλντισένιους ναργιλέδες, τίγκα στο  καϊνάρι, πετάγονταν πάνω,  ντυμένοι με τις μαύρες πατατούκες ,αποστεωμένοι, κυρτωμένοι  από το  ασταμάτητο  πιόμα, στρυφογύριζαν σαν τρελοί, χωρίς πολλές φορές ρυθμό ή εναλλαγή στις κινήσεις.    Φάνταζαν,κυριολεκτικά  στις νύχτας  τις φωτιές σαν  φτωχοδιάβολοι,  φαντάσματα του Χάρου.

Στο σύγχρονο,   ζεϊμπέκικο, το παλιό παραδοσιακό, μεταλλάχτηκε σε χορό επιδειξιμανίας και   ψευτολεβεντιάς, θαμώνων γυμναστηρίων και σχολών χορού.  Σαν να χορεύει ξενερωτος αρχάγγελος .  Καμιά σχέση  με τους  παλιούς  Βελζεβούληδες, πρόσφυγες,  βγαλμένους κατ΄ ευθείαν από την πυρά της κόλασης.

Το χορεύουν συνήθως,  πέρα από γυμναστές ,  παλικαράδες και   ψευτόμαγκες  που  τον φυσάνε  το παρά .  Αλλά και  οι λαϊκοί εκφραστές των …οραμάτων  της Αριστεράς.  Από  τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Τσοχατζόπουλο και τον Κουτσούμπα  ,ως τον τελευταίο πρασινοφρουρό  τα χρόνια  εκείνα, που  στις κοψιδοκρασοσυνάξεις τους η ζεμπεκιά και ποιος πρώτος θα την έριχνε ,  ήταν  σήμα κατατεθέν    της κομματικής ισχύος του  και  της θέσης του στην ιεραρχία.

“Πρόσεχε όμως.  Το ζεμπέκικο  στους τεκέδες και τα πέριξ ήταν όπως το λες.΄Ομως, μάγκες με τσαγανό που δεν  τους είχε πάρει από κάτω, δεν τους είχε κόψει τα πόδια το χασίσι ,   στο κέφι τους πάνω σε  χασικλίδικο πιόμα ή το κρασί,   έριχναν ζεμπεκιά  με φοβερή ,προσεκτική κίνηση και τσαλιμάκια προσεγμένα και δικής τους, προσωπικής,  έμπνευσης ο καθένας.

Σου βάζω ένα τέτοιο ζεμπέκικο,  που δεν έχει καμιά σχέση με το χορό των μαϊμούδων,  όπως κατάντησαν   το ζεμπέκικο  σήμερα  κάτι  λιμοκοντόροι”.

 

 

 

 

Αλάνη, όπως το λες είναι. ΄Αλλωστε,  όλοι μας έχουμε δει τέτοια ανεπανάληπτα ζεϊμπέκικα   από αυθεντικούς  χορευτές. Είχαμε βάλει παλιά  εδώ τέτοια .

Μετά από το δικό σου στη συνέχεια, ακολουθεί  και ένα δικό μας  Αϊβαλιώτικο.  Ας τα απολαύσουν οι φίλοι μας εδώ.