΄Ακαπνοι χαρτογιακάδες με ” λαιμοδέτες και ταγεράκια” … σκυλεύουν μνήμες νεκρών!

Στον Καθεδρικό Ναό των Αθηνών το  ετήσιο αρχιερατικό μνημόσυνο για τους πεσόντες του πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής του 1974 (*)

Για την “άσπρη τήβεννο” της  γραφικής  θυγατέρας του Κωνσταντόπουλου και τον “κόκκινο λαιμοδέτη” του  ανισόρροπου  Γκεμπελίκσου  Λοβέρδου ,  “φτύσαμε και δώσαμε αίμα”  η γενιά μου, παλιάνθρωποι;  

“Βρεγμένη σανίδα” που σας χρειάζεται , διαχρονικά, συστημικά αποβράσματα της κοινοβουλευική σας δικτατορίας!

   ______________________

ΣΤΗ ΜΑΝΑ ΠΟΥ ΣΠΡΩΧΝΕΙ ΤΟ ΑΜΑΞΙΔΙΟ  ΤΟΥ ΑΝΑΠΗΡΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ ΓΙΟΥ ΤΗΣ.

5 Αυγούστου 2023 

Homo-Naturalis.gr

(Αποσπασμα)

Γυρίζω  χρόνια πίσω.  Φαντάρος ,το 1974, 72Δ ΕΣΣΟ . Πολλά παιδιά  από της «σειρά μου» (104) που υπηρετούσαμε μαζί στο 502 τάγμα εκστρατείας στη Νάουσα, δε γύρισαν ποτέ από το μακελειό  στην εισβολή της  Κύπρου.  Θυμάμαι ένα -ένα τα ονόματά τους στο  2^ο Λόχο του  Κουτουλογένη και τον 1^ο του Μάμαλη.  Τα πρόσωπά τους, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, τον τρόπο που μιλούσαν και περπατούσαν.

Τυφεκιοφόροι, σκαπανείς, ανιχνευτές-επισημαντές  ΑΡαΒοΧιΠι (Ατομικο-Ραδιο-Βιοχημικός πόλεμος). Τέτοιες σκατένιες  και μειωτικές ειδικότητες  μας είχαν δώσει στους περισσότερους.   Χωριατόπουλα πολλοί.΄Αλλοι  Τουρκάκια   από τη Θράκη  (Μουσουλμάνους  τους  κατέγραφε ο Κωστόπουλος στο 2^ο γραφείο και μας έριχνε κράτηση ή απαγόρευση εξόδου, έτσι και μας  άκουγε να τραγουδάμε μαζί το “Τούρκος εγω κι εσύ Ρωμιός κι εγώ λαός κι εσύ λαός εσύ Χριστό κι εγώ Αλλάχ ,ομως κι οι δυο μας αχ και βαχ.”   )  . ΄Αλλοι, «χαρακτηρισμένοι»  ως «Ψ», επικίνδυνοι κομμουνιστές  ή,   ως   «Χ» , αγνώστων φρονημάτων! (Για όνομα του θεού!  Τί φρονήματα και τί ιδεολογία να έχει ένα 20χρονο παιδί, που αν κυριαρχεί     κάτι στο μυαλό του είναι πότε θα πάρει έξοδο,  να  ανταμώσει στον Κοπανό και τα Λευκάδια την κοπελιά που “χτύπησε” στο νυφοπάζαρο της Νάουσας, να δώσει και να πάρει κανένα καυτό φιλί,  δεκάδες υποσχέσεις που ξέρανε και οι δυο πως δεν υπήρχε περίπτωση να τηρηθούν, και  τίποτα άλλο  παραπάνω; ) .

Πολλά,  μπορεί και τα μισά απ΄ αυτά τα παιδιά της σειράς  μου , δεν πήραν ποτέ απολυτήριο ( Διαρκές φύλλο πορείας το λέγανε επίσημα!). Δηλώθηκαν είτε νεκροί, είτε αγνοούμενοι .  Τους έφτιαξαν και κενοτάφιο.  Εγώ είχα τύχη, απολύθηκα  μήνες μετά την εισβολή, αφού συμπλήρωσα  στο  στράτευμα 2μιση ολόκληρα χρόνα (μαζί και οι φυλακές).

__________ 

(*)Το αυριανό κύριο θέμα της Διοτίμας.