(Η ΕΡΕΥΝΑ ΑΥΤΗ ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ ΠΟΥ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΗΘΟΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ)
1ο
Γράφαμε εδώ την 1η Δεκέμβρη 2014:
“Είμαστε από μέρα σε μέρα έτοιμοι για μια συγκλονιστική αποκάλυψη που πιστεύουμε πως θα φέρει τα «πάνω κάτω» στην υπόθεση της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου (και όχι μόνο). Βρισκόμαστε στο στάδιο της διαδικασίας διασταύρωσης κάποιων τελευταίων στοιχείων, για να ολοκληρώσουμε τη σχετική έρευνα, που έχουμε ξεκινήσει εδώ και πάρα πολύ καιρό. Είχαμε, βέβαια, προγραμματίσει να τη δημοσιεύσουμε αργότερα και συγκεκριμένα στη φετινή επέτειο της δολοφονίας του Αλέξη (συμπληρώνονται 6 χρόνια από τη μοιραία εκείνη νύχτα στις 6/12/2008).
΄Ομως,με αφορμή την επική απεργία πείνας του Νίκου Ρωμανού, ο οποίος ήταν ο «κολλητός» φίλος του Αλέξη Γρηγορόπουλου και δίπλα του τη νύχτα εκείνη , που τον εκτέλεσαν οι Ναζί Επαμεινώνδας Κορκονέας και Βασίλης Σαραλιώτης, σκεφτήκαμε να ανεβάσουμε την έρευνά μας την ημέρα που θα τελειώσει το μαρτύριο του γενναίου απεργού πείνας. Κι αυτό, ως δείγμα τιμής και ευγνωμοσύνης σε ένα «παιδί», που μας δίδαξε ήθος και αξιοπρέπεια με την ηρωική στάση που κράτησε από τη στιγμή της δολφονίας του αγαπημένου του φίλου μέχρι και σήμερα,που δίνει τον «έσχατο αγώνα».
Είναι πράγματι συγκλονιστικά τα στοιχεία που θα δημοσιεύσουμε γιατί ανατρέπουν άρδην όσα υποστήριζαν μέχρι σήμερα οι 2 δολοφόνοι Κορκονέας και Σαραλιώτης. Οι κατηγορούμενοι ειδικοί φρουροί προέβαλαν την υπερασπιστική γραμμή πως χάσανε τον έλεγχό τους μπροστά στη θέα των αναρχικών, πως τους προκάλεσε μια μεγάλη ομάδα αντιεξουσιαστών , φοβήθηκαν για τη ζωή τους και ο Κορκονέας πυροβόλησε στο έδαφος για εκφοβισμό. Μια σφαίρα, όμως, εξοστρακίστηκε στο πλήθος με αποτέλεσμα να σκοτώσει τυχαία τον Αλέξη Γρηγορόπουλο. Την ψευδέστατη δικαιολογία δεν δέχτηκε το δικαστήριο που τους καταδίκασε (κατά πλειοψηφία). Μόνο που διέφυγε και από το δικαστήριο η πραγματική αιτία της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου από τους δύο Ναζί.
Φαίνεται, λοιπόν, από τις μαρτυρίες που θα δημοσιεύσουμε πως τα πράγματα δεν έγιναν έτσι. Οι δυο δολοφόνοι ούτε τυχαία ενήργησαν εκείνη τη νύχτα, ούτε μόνοι τους έδρασαν .Οι ίδιοι είναι οι οι φυσικοί αυτουργοί της δολοφονίας. Πίσω όμως απ΄αυτούς υπάρχουν και οι ηθικοί αυτουργοί. Αυτά τα ονόματα θα αποκαλύψουμε και όπως είπαμε, πιστεύουμε ότι τα νέα στοιχεία θα ανατρέψουν όλο το μύθο που έπλασαν ο δράστες (και οι συνήγοροί τους) για τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου και θα οδηγήσουν στο εδώλιο του κατηγορουμένου πλέον και τους υπόλοιπους ενόχους. Ο Αλέξης δε σκοτώθηκε τυχαία εκείνο το βράδυ της 6ης Δεκέμβρη 2008, αλλά βάσει οργανωμένου σχεδίου που το εκπόνησαν κάποιοι και το εκτέλεσαν οι δύο Ναζί μπάτσοι.
Θα περιμένουμε την δραματική εξέλιξη της απεργίας του ηρωικού Νίκου Ρωμανού και την κορύφωση τους δράματος που παρακολουθεί ολόκληρη η Ελλάδα αυτή την ώρα (αλλά, δυστυχώς από τους «καναπέδες») και θα επανέλθουμε”.
Από σήμερα, και σε άλλες δύο συνέχειες, λόγω της μεγάλης έκτασης του κειμένου, ξεκινάμε τη δημοσίευση του πρώτου μέρους της έρευνας.
***
Η σαφής εικόνα, πριν τη δολοφονία, για τους δυο φονιάδες ειδικούς φρουρούς Επαμεινώνδα Κορκονέα και Βασίλη Σαραλιώτη ,που τη νύκτα της 6ης Δεκέμβρη 2008 συνεργάστηκαν και εκτέλεσαν εν ψυχρώ το 15χρονο μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλο (εκείνο το βράδυ με το φίλο του Νίκο Ρωμανό κάθονταν στην οδό Τζαβέλα, παρέα με άλλους, και όχι απαραίτητα αναρχικούς-αντιεξουσιαστές, κοντά στην πλατεία Εξαρχείων ), έτσι , τουλάχιστον, όπως θέλησαν να την παρουσιάσουν στα ΜΜΕ και τη δίκη τους οι συνήγοροί τους Αλέξης Κούγιας και Θύμιος Καραϊσκος, καταυγάζεται από αυτή την “πινελιά”: Δυο ήσυχα και εργατικά χωριατόπουλα, που “μπήκαν στην αστυνομία ,για να “φάνε ένα κομμάτι ψωμί”. Δεν ήταν πολιτικοποιημένα άτομα, δεν είχαν οργανωθεί σε κάποιο κόμμα, δεξιά ή αριστερά. Επομένως, ως αστυνομικοί, εκτελούσαν απλώς τον καθήκον τους, που ήταν να συλλαμβάνουν τους παραβάτες του νόμου, χωρίς να τους ενδιαφέρει η πολιτική-κομματική ταυτότητα ή άλλη ιδιόητα του παρανομούντος. ΄Ηταν με λίγα λόγια “καθημερινοί” ΄Ελληνες, που αγαπούσαν την πατρίδα τους ,όπως όλοι μας και δούλευαν για να ζήσουν την οικογένειά τους. Ας κρατήσουμε στο μυαλό μας πως αυτή την εικόνα με αυτό το έντονο “χρώμα” προσπάθησαν να διατηρήσουν-συντηρήσουν σταθερά όλο αυτό το διάστημα της δίκης, ειδικά ο δικηγόρος Αλέξης Κούγιας, ο οποίος ,να σημειώσουμε, αυτοβούλως και δωρεάν, όπως λέει ο ίδιος, ανέλαβε την υπεράσπιση του δολοφόνου Κορκονέα.
΄Ομως, στη δίκη (στην ΄Αμφισα το 2010) οι ίδιοι οι κατηγορούμενοι και οι συνήγοροί τους δεν κράτησαν (ή δεν μπόρεσαν) μια σταθερή γραμμή υπεράσπισης και υποστήριξαν αντιφατικές και αλληλοσυγκρουόμενες κάθε φορά εκδοχές και απόψεις. Πάντως ,η κυρίαρχη αντίληψη που προσπάθησαν να καθιερώσουν στη δίκη ήταν η παρακάτω: Για όλα τελικά έφταιγε η “κακιά στιγμή” και συμπτωματικά έγινε ό,τι έγινε! Ούτε κανείς τους έβαλε να σκοτώσουν,ούτε εκείνοι πήγαν αποφασισμένοι να “φάνε” έναν αναρχικό στα Εξάρχεια. Οι συγκυρίες τα έφεραν και βρέθηκαν στην ευρύτερη περιοχή της πλατείας Εξαρχείων . Εκεί, προκλήθηκαν από κάποιοιους αναρχικούς, που τους πέταξαν μπουκάλια και …μολότωφ, τρόμαξαν οι δυο φρουροί του νόμου από το πλήθος των αναρχικών (τους είχαν απέναντι οργισμένους),ο Κορκονές δεν έκανε καλή διαχείριση της οργής και του φόβου του, έβγαλε το υπηρεσιακό του πιστόλι, πυροβόλησε όχι στο πλήθος,αλλά στον αέρα ή στο οδόστρωμα (δε θυμάται ακριβώς), μια σφαίρα εξοστρακίστηκε, χτύπησε (κατευθείαν στην καρδιά και πάντα εντελώς τυχαία!) έναν από το πλήθος και οι συνεργάτες στη δολοφονία αστυνομικοί, μόλις είδαν το κακό που έγινε, πανικόβλητοι το έβαλαν στα πόδια και εξαφανίστηκαν.
Ας δούμε τώρα πώς ο Τύπος της εποχής περιγράφει τους ισχυρισμούς και την απολογία των κατηγορουμένων, την υπερασπιστική γραμμή των συνηγόρων και τί ακριβώς ανάφερε το σκεπτικό του δικαστηρίου για τη δολοφονία.
1. Ελευθεροτυπια (10-7-2010)
….”Ο ειδικός φρουρός, από το βόλι του οποίου έχασε τη ζωή του ο έφηβος μαθητής, επικαλούμενος τη σύγχυση και τον πανικό που υποστηρίζει ότι είχε υποστεί, παραχώρησε μια απολύτως νεφελώδη, ασαφή, απολογία, την οποία χαρακτηρίζουν οι φράσεις «δεν θυμάμαι, δεν μπορώ να πω με σιγουριά, δεν το συγκράτησα».
Αξιοσημείωτο είναι ότι χθες, περιγράφοντας τις επιθέσεις που υποστηρίζει ότι δέχτηκαν με τον συνάδελφο και συγκατηγορούμενό του, Βασίλη Σαραλιώτη, για πρώτη φορά επιχείρησε να καταδείξει ότι λίγο πριν από τους πυροβολισμούς υπήρξε διπλό μέτωπο επιτιθέμενων. Αναφέρθηκε μάλιστα σε τρεις επιθέσεις παρ’ ότι, όπως του επισημάνθηκε από την πρόεδρο, αυτό διαψεύδεται από την ενημέρωση που ο ίδιος είχε κάνει την ώρα των γεγονότων προς το Κέντρο της Αμεσης Δράσης. Εντυπωσιακό είναι επίσης ότι δεν μίλησε για ρίψη μολότοφ, ισχυρισμό τον οποίο είχε προβάλει στο στάδιο της ανάκρισης, ενώ «κατέβασε» και τον αριθμό των νεαρών που φέρεται να κινήθηκαν εναντίον τους από τριάντα σε… δέκα με δεκαπέντε.
Για το κρισιμότερο όλων στάδιο, δηλαδή την ώρα των πυροβολισμών, είπε χαρακτηριστικά: «Τη στιγμή που πηγαίναμε εκεί αισθανόμουν ότι πήγαινα να κάνω το καθήκον μου. Ξαφνικά αισθάνθηκα εγκλωβισμένος, έβγαλα το πιστόλι μου και πυροβόλησα. Δύο φορές απ’ ό,τι θυμάμαι. Δεν μπορώ να πω με σιγουριά αν πυροβόλησα τρίτη φορά. Μετά κατάλαβα ότι έκανα χρήση του όπλου και συγκλονίστηκα». Ισχυρίστηκε μάλιστα ότι ενημερώθηκε για το τραγικό αποτέλεσμα της… παρορμητικής του κίνησης, όπως τη χαρακτήρισε, πολλή ώρα αργότερα και αφού είχαν ήδη με τον Σαραλιώτη οδηγηθεί στη ΓΑΔΑ.”
. 2. MASSMEDIA-gr 23 Σεπτέμβρη 2010
“Τη μετατροπή του κατηγορητηρίου από ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο σε ανθρωποκτονία από αμέλεια ζήτησε στην αγόρευσή του, που ξεκίνησε χθες στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αμφισσας, ο συνήγορος υπεράσπισης του ειδικού φρουρού Επαμεινώνδα Κορκονέα (φωτ.) Αλέξης Κούγιας. Για να αποδείξει τον ισχυρισμό του ότι η δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια το βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου 2008 δεν έγινε με ενδεχόμενο δόλο, αλλά από αμέλεια, ο συνήγορος του Επαμεινώνδα Κορκονέα επικαλέστηκε απόφαση του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Πατρών που είχε κρίνει ότι αστυνομικός ενήργησε από αμέλεια όταν πυροβόλησε αυτοκίνητο και σκότωσε έναν άνθρωπο επειδή ο τελευταίος δεν είχε σταματήσει σε σήμα του.
Επίσης, επικαλέστηκε μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων, τις οποίες χαρακτήρισε «κατασκευασμένες», και επανέλαβε τα περί σφοδρής επίθεσης που δέχθηκαν οι κατηγορούμενοι από ομάδα νεαρών ατόμων το μοιραίο βράδυ που ο 15χρονος μαθητής έπεσε νεκρός από τα πυρά του ειδικού φρουρού.
Στη χθεσινή του αγόρευση ο γνωστός ποινικολόγος δεν δίστασε ακόμη να χαρακτηρίσει «αριβίστα» τον εισαγγελέα της έδρας Χαράλαμπο Λακαφώση, προσθέτοντας ότι η πρότασή του να κριθεί ο κατηγορούμενος ένοχος χωρίς την αναγνώριση ελαφρυντικών έγινε πρωτοσέλιδο και ότι είτε είναι αγράμματος είτε κακός άνθρωπος, αφού συνειδητά έκανε αυτή την πρόταση για τον κατηγορούμενο.
Ο εισαγγελέας της έδρας είχε προτείνει στο δικαστήριο να μη δεχθεί τους ισχυρισμούς του Κορκονέα περί ανάρμοστης συμπεριφοράς του θύματος, ούτε του προτέρου εντίμου βίου του κατηγορουμένου, καθώς και εκείνους περί ειλικρινούς μεταμέλειας και καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη.
Χαρακτηριστικά είχε πει ότι ο Κορκονέας επιχείρησε μετά την πράξη του να συσκοτίσει τα πραγματικά περιστατικά ενώπιον των αρχών, ενώ τόνισε ότι είπε ψέματα ως προς την ένταση των γεγονότων που προηγήθηκαν των πυροβολισμών του” .
3. ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΑΜΦΙΣΑΣ
Σύμφωνα τώρα με το σκεπτικό της απόφασης της πλειοψηφίας, ένας τακτικός και τρεις ένορκοι δικαστές, η μετατροπή της αρχικής κατηγορίας της ανθρωποκτονίας με ενδεχόμενο δόλο στη δυσμενέστερη της ανθρωποκτονίας με άμεσο δόλο, στηρίχθηκε σε οκτώ σημεία:
“(α) από την ακατάσχετη επιθυμία του να προκαλέσει με κάθε τρόπο τα άοπλα νεαρά άτομα και να κάνει επίδειξη ισχύος, εμφορούμενος από την ασφάλεια που του παρείχε η κατοχή του ατομικού του οπλισμού και χωρίς προηγουμένως να έχει προκληθεί,
β) από τις προηγηθείσες σχετικές απειλές με τις οποίες εξέφρασε ρητώς ότι είχε ανθρωποκτόνο πρόθεση, καθόσον απηύθυνε στα νεαρά άτομα τις φράσεις ”ελάτε τώρα ρε …”, ”ελάτε να σας δείξουμε”, ”ελάτε αν σας τολμάει”,
(γ) από το μέσο (όπλο) που χρησιμοποίησε το οποίο ήταν επικίνδυνο, δραστικό και πρόσφορο κατά την κοινή πείρα που και ο ίδιος διέθετε, να προκαλέσει το θάνατο από την κοντινή απόσταση από την οποία πυροβόλησε, και μάλιστα χωρίς προηγουμένως να προειδοποιήσει για τη χρήση πυροβόλου όπλου,
(δ) από την εγγύτητα της απόστασης μεταξύ του δράστη και του θύματος, η οποία, κατά προσέγγιση, ανερχόταν σύμφωνα με τα προαναφερόμενα, με κάθε πιθανή απόκλιση, σε είκοσι πέντε (25) με περίπου τριάντα (30) μέτρα,
(ε) από την κατεύθυνση των βολίδων σε συνδυασμό και με τον αριθμό των πυροβολισμών, καθόσον ο δράστης σκόπευσε ευθεία και πυροβόλησε όχι μία αλλά δύο (2) επαναληπτικές (συνεχόμενες) φορές εναντίον των νεαρών ατόμων που προηγουμένως σκόπευσε, και όχι ”στον αέρα”,
(ζ) από τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έλαβε χώρα η πράξη, ήτοι χωρίς να υπάρξει σε βάρος τους σφοδρή επίθεση ενωμένη με επικείμενο κίνδυνο θανάτου ή βαριάς σωματικής βλάβης ανθρώπου από άτομα του αναρχικού ή αντιεξουσιαστικού χώρου, όπως αβάσιμα διατείνονται, ούτε όμως υπήρξε εναντίον τους εκ μέρους των νεαρών ατόμων οποιαδήποτε πρόκληση, γεγονός που καταδεικνύει, επιπλέον, ότι ο Κορκονέας είχε σταθμίσει τη σημασία και τις συνέπειες της πράξης του,
(η) από το γεγονός ότι ο ίδιος μαζί με τον δεύτερο κατηγορούμενο Βασίλη Σαραλιώτη επεδίωξαν να έλθουν σε αντιπαράθεση με τα νεαρά άτομα που ευρίσκονταν στην οδό Τζαβέλα, χωρίς προηγουμένως να ειδοποιήσουν το Κέντρο ’μεσης Δράσης για τους σκοπούς τους και χωρίς να αναμένουν τη συνδρομή της διμοιρίας, και
(θ) από τη φυγή του μετά την πράξη, ήτοι ότι μαζί με το δεύτερο κατηγορούμενο αποχώρησε με προκλητικά απαθή και ψύχραιμο τρόπο από τη συμβολή των οδών Τζαβέλα και Ζωοδόχου Πηγής”.
Παράλληλα, οι δικαστές χαρακτηρίζουν “εριστική και ανάρμοστη” τη συμπεριφορά των δύο αστυνομικών εκείνο το βράδυ, υπογραμμίζοντας μάλιστα πως δεν αρμόζει σε ένστολους.
Άκρως σημαντικό είναι και το γεγονός πως θεωρούν, αναλύοντας τα γεγονότα που προηγήθηκαν, ότι οι Κορκονέας και Σαραλιώτης ενήργησαν “από λόγους εγωισμού και υπεροψίας” όταν πήγαν πεζοί στην οδό Τζαβέλα.
Επίσης τονίζεται ότι δεν αποδείχθηκαν οι ισχυρισμοί των δύο καταδικασμένων, πως δέχθηκαν επίθεση με αντικείμενα και μολότωφ όταν πήγαν στην Τζαβέλα.
“Στο σημείο αυτό πρέπει να λεχθεί ότι οι κατηγορούμενοι διατείνονται ότι δέχθηκαν σφοδρή επίθεση με τσίγκινα τασάκια, μάρμαρα, πέτρες, λοστούς και αυτοσχέδιες βόμβες μολότοφ, πλην όμως ο ισχυρισμός αυτός δεν επιβεβαιώθηκε από κανένα αποδεικτικό στοιχείο, αντιθέτως διαψεύσθηκε και καταρρίφθηκε από τις καταθέσεις των μαρτύρων.
Εξάλλου, το υπερασπιστικό οικοδόμημα των κατηγορουμένων περί ρίψης και έκρηξης αυτοσχέδιων βομβών καταρρίφθηκε με τα όσα ο πρώτος κατηγορούμενος Επαμεινώνδας Κορκονέας απολογούμενος κατέθεσε, ο οποίος δήλωσε, πως ”οι αντιφάσεις ως προς τις μολότοφ είναι γιατί στο μυαλό μου έχω από το παρελθόν επιθέσεις με μολότοφ εναντίον μας”.
Επομένως, είναι απολύτως βέβαιο πως ούτε ρίψη ούτε έκρηξη βομβών μολότοφ έλαβε χώρα, παρά τα όσα ψευδώς και παραπλανητικά είχαν ισχυριστεί οι κατηγορούμενοι κατά την κύρια ανάκριση. Το μόνο που γίνεται δεκτό είναι ότι σε βάρος των αστυνομικών εκτοξεύθηκε αποκλειστικά και μόνο ένα πλαστικό μπουκάλι με νερό, το οποίο προερχόταν από άτομο που βρισκόταν πίσω από τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο.
Στην απόφαση αναφέρεται πως ο Κορκονέας “σκόπευσε προς το μέρος των νεαρών ατόμων” και πυροβόλησε δύο φορές, ενώ περιγράφεται λεπτομερώς πως η μία βολίδα χτύπησε σε διακοσμητική μπάλα του οδοστρώματος και βρήκε κατάστηθα τον 15χρονο Αλέξανδρο, προκαλώντας του σχεδόν ακαριαίο θάνατο.
Όσο για την εικόνα των δικαστών για τον Κορκονέα, αυτή αναφέρεται στη στάση του αμέσως μετά τις βολές.
“Περαιτέρω, αποδείχθηκε και η απαθής και αδιάφορη στάση του κατηγορουμένου απέναντι στο έννομο αγαθό της ζωής και από το γεγονός ότι μολονότι αντιλήφθηκε, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, την πτώση του θύματος, ωστόσο αυτός σκεπτόταν τη διαδικασία Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης που θα ακολουθούσε λόγω ακριβώς της χρήσης του όπλου (βλ. την απολογία του ”σκεφτόμουν τι θα ακολουθούσε, ολόκληρη διαδικασία με ΕΔΕ λόγω της χρήσης του όπλου. Την ΕΔΕ σκέφτηκα μετά τον πυροβολισμό”)”.
Η μειοψηφία των δικαστών ερμηνεύοντας νομικά την κατηγορία σε σχέση με τα πραγματικά περιστατικά είχε την άποψη πως ο Κορκονέας λειτούργησε με ενδεχόμενο δόλο, καθώς δεν επεδίωκε την απώλεια ανθρώπου αλλά πυροβολώντας προέβλεψε και αποδέχθηκε το ενδεχόμενο να προκληθεί σοβαρός τραυματισμός.
Ωστόσο δεν δέχονται τον υπερασπιστικό ισχυρισμό πως οι δύο αστυνομικοί αντιμετώπισαν “εξαιρετικά επικίνδυνη επίθεση” στην Τζαβέλα.
Οι δικαστές επίσης φαίνεται να μην έχουν καμία αμφιβολία για τη στάση του δεύτερου αστυνομικού Βασίλη Σαραλιώτη στην όλη υπόθεση:
“Η συνοδοιπορία των κατηγορουμένων χαρακτηρίζεται από συναδελφικό κλίμα και καθόλου από αντιπαράθεση μεταξύ τους, με την έννοια ότι ο δεύτερος κατηγορούμενος όχι μόνο δεν επικρίνει τον πρώτο ούτε απλώς τον ρωτάει γιατί πυροβόλησε, διότι είναι περισσότερο από βέβαιο ότι ταυτίζεται με την ενέργεια αυτή, την οποία ενδόμυχα επιθυμούσε και ο ίδιος, αφού δεν ενήργησε καθ’ όλη τη διάρκεια του επεισοδίου κατευναστικά, αλλά πυροδότησε την ένταση με τη χρήση χειροβομβίδας κρότου-λάμψης”.”