Φραστικό επεισόδιο είχαν πριν από λίγο οι μητροπολίτες Καλαβρύτων και Αλεξανδρουπόλεως με αφορμή κείμενο του πρώτου κατά του Πατριάρχη.
Ο μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως χαρακτήρισε «επαίσχυντο» το κείμενο του μητροπολίτη Καλαβρύτων για τον Πατριάρχη, με τον κ. Αμβρόσιο να απαντά στον κ. Άνθιμο πως «Εάν ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως δεν αισθάνεται Έλληνας και μέλος της Ιεραρχίας ας πάει στην Τουρκία».
Ο διάλογος είναι χαρακτηριστικός:
Αλεξανδρουπόλεως : Στην Ιεραρχία μας που συνέρχεται σήμερα, ρίχνει βαρειά τη σκιά του, το επαίσχυντο κείμενο του Σεβ. Καλαβρύτων ο οποίος βλέπει φαντάσματα και σκιαμαχεί με ποιόν; Με τι; Το σκέφτηκε άραγε;
Την περασμένη εβδομάδα ζήσαμε στην Θράκη τις εκδηλώσεις ενθουσιασμού και αγάπης του ποιμνίου μας προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Τόσο ο θεσμός, όσο και το πρόσωπο είναι πολύ ψηλά στην συνείδηση και στην ψυχή του λαού μας. Αυτό το παραλήρημα της κακότητος του κειμένου του Μητροπολίτη Καλαβρύτων, φέρνει διχασμό στην Ορθοδοξία και στην Ιεραρχία.
Ζητώ, Μακαριώτατε, όχι την συζήτηση περί του θέματος. Η συζήτηση ενός τέτοιου κατάπτυστου κειμένου θα αποτελέσει μομφή για την Ιστορία της Ιεραρχίας μας. Ζητώ την απομπομπή και την αποκήρυξη του αισχρού δημοσιεύματος. Ειδάλλως η σιωπή μας θα σημαίνει συνενοχή….
Καλαβρύτων : Εάν ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως δεν αισθάνεται Έλληνας και μέλος της Ιεραρχίας ας πάει στην Τουρκία.
Αλεξανδρουπόλεως: Δεν σας επιτρέπω να αμφισβητείτε την ψυχή μου και την θέση μου. Εσείς να εξετάσετε το διχασμό που βάζετε στην Εκκλησία και στην Πατρίδα μας, αυτά που λέτε εσείς, δεν τα λέει ούτε το Τουρκικό Προξενείο.
Αυτός ο άθλιος Ναζί των Καλαβρύτων,δεν έχει το θεό του. ΄Εφτασε στο σημείο να υπονοεί μέσα από την αλληγορία της απάντησης στον ΄Ανθιμο της Aλεξανδρούπολης πως η Θράκη θα μπορούσε να είναι και …Τουρκία! Θρασίμι, δεν έχει ιερό και όσιο το άτομο.
Τι τραγική σύμπτωση! ΄Ενας Ναζί να “ποιμαίνει” τον πολύπαθο λαό των Καλαβρύτων! Το αίμα των πατεράδων και των παππούδων τους “βοά” ακόμα στον τόπο του μαρτυρίου τους από τους Ναζί.
Ο Ιερώνυμος που δείχνει σεμνός και μυαλωμένος Ιεράρχης, δεν έχει τρόπο να πετάξει από τη θέση του αυτό το “μίασμα” και της χώρας και της εκκλησίας; Δεν μπορεί, κάπου στους “κανόνες” τους θα υπάρχει κάποια σχετική διάταξη. ΄Εχει πλέον καταντήσει περίγελως στην Ευρώπη. Δεν είναι πολύς καιρός που εγγλέζικα ταμπλόιντ διακωμωδούσαν το συγκεκριμένο χιτλερίκο Δεσπότη για την… “αγνή πίστη και τη χριστιανική αγάπη που δείχνει προς το συνάνθρωπο του Μετανάστη ο… ΄Αγιος”,γράφανε! Ασυνάρτητος, παγκάκιστος, εν τρικυμία κρανίου διατελών, υπερφίαλος. Ναζί ,δηλαδή!
Βέβαια, για να είμαστε ειλικρινείς και ιστορικά δίκαιοι, δεν έλειψαν και άλλοι σκληροί Ναζιστές από το…πάνθεον των “άθεων” ιεραρχών κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Παραθέτουμε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από το άρθρο “Οι επίσκοποι στη Ναζιστική Κατοχή”, που δημοσιέυτηκε στο Indymedia με τις καταπληκτικές φωτογραφίες των Ναζί Ιεραρχών που… θαυμάζετε πάνω (μη λείψουν από το αρχείο κανενός Πολίτη αυτά τα “διαμάντια”-ντοκουμέντα), να χαιρετούν ναζιστικά ή να ευλογούν τα όπλα των Γερμανών κατακτητών. Τέτοια αθλιότητα!
“…Ένας άλλος φασίστας μητροπολίτης, ο Βλάχος Ευλόγιος Κουρίλας, μαθητής του διαφθορείου της Αθωνιάδος Σχολής που η δικτατορία Μεταξά τον έκανε καθηγητή στο Πανεπιστήμιο για να μπορέσει να καταλάβει τη μητροπολιτική έδρα Κορυτσάς ως λόγιος, ήταν τόσο διαβόητος Ναζιστής που τον απέφευγαν και οι φίλοι του….Είχε συγκροτήσει ομάδα 110 ενόπλων παπάδων στη Χαλκιδική για να τρομοκρατήσει το σλαβόφωνο πληθυσμό.
Οι κατηγορημένοι ως δωσίλογοι Σερρών Κωνσταντίνος, Μυτιλήνης Ιάκωβος, Σιδηροκάστρου Βασίλειος και Φθιώτιδος Αμβρόσιος παρέμειναν ανενόχλητοι στις επισκοπές τους. Ο Αθηνών Σπυρίδων υπερασπίστηκε στο δικαστήριο δωσιλόγων τον κατοχικό πρωθυπουργό Τσολάκογλου και ο Παροναξίας Χερουβείμ κατέθεσε υπέρ του κατοχικού υπουργού Λιβιεράτου. Ο Ιερόθεος της Αιτωλοακαρνανίας, διώκτης των έντιμων κληρικών, που κατηγορήθηκε από τον Θέμο Κορνάρο (“Αγύρτες και κλέφτες στην Εξουσία.”) ως σαδιστής βασανιστής ζώων, ως διώκτης των πατριωτών κληρικών, και πως ευλόγησε τον στρατό Κατοχής στις 10-Οκτώβρη του 1943 στην πλατεία του Αγρινίου, όχι μόνο δεν λογοδότησε, αλλά καταδίκασε τον συγγραφέα για δυσφήμηση στα μετεμφυλιοπολεμικά δικαστήρια. Την ευχή του Ιερόθεου “να είναι πάντα νικηφόρα τα γερμανικά στρατεύματα” την μετέφεραν οι Ναζίδες σε όλα τα ορεινά χωριά με προκηρύξεις, που έριξαν από τα αεροπλάνα τους. Ο διάδοχός του στη Μητρόπολη Μεσολογγίου Θεόκλητος, απειλούμενος από τη Σύνοδο με υποχρεωτική συνταξιοδότηση για λόγους υγείας (οι αρχιμανδρίτες που καραδοκούν να καταλάβουν το θρόνο σαν Αγαρηνοί δελφίνοι, πιέζουν τους πάτρονές τους δεσποτάδες να διώξουν το γερασμένο άλογο), για να ξεμπροστιάσει τους συναδέλφους του και για να εκδικηθεί, επαίνεσε τον Ιερόθεο με τόσο πρόστυχο τρόπο που δείχνει την απόλυτη ηθική κατάπτωση των δεσποτάδων: «Αυτήν τη στιγμή έρχεται εις τον νούν μου κάποιο περιστατικό που έχει σχέσιν με τον αείμνηστον προκάτοχόν μου Κυρόν Ιερόθεον, εκ Καλαβρύτων ορμώμενον, άνδρα και λεβέντη συνάμα. Εγένετο λοιπόν συνεδρία της Ιεράς Συνόδου. Αρχικά εξεφωνούντο τα ονόματα των συνέδρων. Οταν λοιπόν εξεφωνήθη το όνομα μακαριστού αδελφού, ο αείμνηστος Ιερόθεος φώναξε «Παρούσα». Αναστάτωση εις την αίθουσαν. Φωνές, διαμαρτυρίες, σάλος, σχόλια… Το συμβάν όμως απεσιωπήθη εντός της αιθούσης. Κανείς δεν εκινήθη εναντίον του Ιεροθέου. Ολοι δάγκωσαν τη γλώσσα τους, ένοχοι και συνένοχοι» (Επιστολή στον Χουντόδουλο: «Η διαφθορά ενδημεί στην Ιερά Σύνοδο»- Θ.Τσάτσης Ελευθεροτυπία 17.3.2003).
