” Πειραματόζωο μιας τρομακτικής πολιτικής η Ελλάδα»
Την ώρα που η Ελλάδα κρατείται με το έτσι θέλω διασωληνωμένη σε μια οικονομική «εντατική» βιώνοντας την απόλυτη σήψη και αποσύνθεση της κοινωνίας, συμπατριώτες μας, διεκδικώντας ανερυθρίαστα τον τίτλο του εθνοσωτήρα, εκλαμβάνουν τη στιγμή ως ανεπανάληπτη ευκαιρία να ψελλίσουν άνανδρα τα επιχειρήματά τους με όρους εκφοβισμού.
Το μαύρο στην ΕΡΤ έγινε καθ’ υπόδειξιν της Τρόικα
Έχοντας ο ίδιος εργαστεί επί σειρά ετών στη γαλλική δημόσια τηλεόραση, ο Μενού δεν θα μπορούσε να μην κάνει και ιδιαίτερη αναφορά στο πολυσυζητημένο και αιφνιδιαστικό κλείσιμο της ΕΡΤ από την κυβέρνηση στις 11 Ιουνίου του 2013.
Ο Γάλλος δημοσιογράφος εστιάζει μάλιστα στο γεγονός ότι «η κυβέρνηση καθ’ υπόδειξιν της Τρόικα έπρεπε να μειώσει τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων κι έτσι αποφάσισε εν μία νυκτί να κλείσει τη δημόσια τηλεόραση. Το γεγονός προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο».
Για τον Μενού ωστόσο υπήρξε ένας ακόμη αιφνιδιασμός από πλευράς κυβέρνησης, καθώς ενώ όλοι περίμεναν τα ΜΑΤ να διαλύσουν την κατάληψη των εργαζομένων, τελικά υπό τον φόβο αντιδράσεων «οι εργαζόμενοι κατάφεραν επί πέντε μήνες να αυτοδιαχειριστούν μοναδικά το πάλαι ποτέ κρατικό κανάλι». Τελικά, στις 7 Νοεμβρίου και πάλι καθ’ υπόδειξιν της τρόικα, σύμφωνα με τον ίδιο, η αστυνομία έβγαλε τους πρώην εργαζόμενους από το κτίριο.
Το πραγματικό «μνημείο» στην Ελλάδα είναι ο Μανώλης Γλέζος
Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι στη συνέντευξή του ο Μενού, αφού του ζητήθηκε να ξεχωρίσει κάποια προσωπικότητα από την Ελλάδα, έκανε ιδιαίτερη αναφορά στον 92χρονο ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Μανώλη Γλέζο. «Το πραγματικό “μνημείο” στην Ελλάδα, που για εκείνο είναι ο Μανώλης Γλέζος. Πρόκειται για τον άνθρωπο που συνεχίζει τον αγώνα διεκδίκησης του κατοχικού δανείου από τη Γερμανία για τις ζημίες που υπέστη η Ελλάδα από την κατοχή των Ναζί», τονίζει, ενημερώνοντας μάλιστα πως το δάνειο που είχε πάρει τότε η ναζιστική Γερμανία από την Τράπεζα της Ελλάδος αντιστοιχεί σε σημερινά 162 δισ. ευρώ.
Η ταινία του Μενού έχει προγραμματιστεί να προβληθεί στην Ελλάδα και την Ισπανία αρχές του 2015…
Οι γνωστές ανοησίες της δημοσιογραφικής (διάβαζε εμπορικής) παραπληροφόρησης. Αυτής, ντε ,που …έδωκε στο μεγάλο “τσακάλι” (και προπαντός καθόλου… συριζιανό τσιράκι) της ελληνικής δημοσιογραφίας Κώστα Βαξεβάνη, βραβείο για τη μεγάλη “ανακάλυψη” και δημοσίευση της λίστας Λαγκάρντ (την οποία , βέβαια, για να μην κουράζεται και ψάχνει ο δαιμόνιος ρεπόρτερτου ,του την εγχείρισε από πριν,ο αρχηγός Αλέξης).
Ο Μενού (όνομα και πράμα) δε έχει στο… μενού του τίποτα καινούριο. ΄Ολα μπαγιάτικα και ξαναζεσταμένα. Αναμηρυκάζει κι αυτός τις γνωστές ,χιλιοειπωμένες μπαρούφες ,τη μίρλα, τις κατάρες, τα ευχολόγια . Καμιά σε βάθος ανάλυση της πραγματικότητας (πολιτική, κοινωνική, οικονομική ) στην Ελλάδα. ΄Ολα καμωμένα στο “πόδι” και με στόχο να τσιγλίσουν τη φλέβα στο “θυμοειδές” των “Αγανακτισμένων” Ελλήνων …έτοιμων από καιρό να θρηνούν και να καταρώνται τους υπεύθυνους της τραγωδίας (πλην βεβαίως του εαυτού τους. Ως γνωστό στην Ελλάδα,όταν μιλάει κάποιος για κλέφτες, φοροφυγάδες ,κομματικούς πελάτες, παλιανθρώπους γενικώς ,εννοεί τους άλλους, ποτέ τον ίδιο).
Γνωστό το παραμύθι, λοπόν, του Μενού. Το “πειραματόζωο” η Ελλάδα,οι κατα-καημένοι οι ΄Ελληνες τα θύματα, οι κακοί πολιτικοί, η καλή ΕΡΤ και το φασιστικό ” μαύρισμά της, ο Γλέζος -“μνημείο”. Τα συνήθη κουραφέξαλα, η συνταγή της συνωμοσιολογία που ως τοιαύτα, ουδεμία αλήθεια εμπερικλείουν. Απλά, ο άξιος αυτός εκπρόσωπος της βιομηχανίας παραπληροφόρησης με το καινούριο μελό που κατασκεύασε, πάει να πουλήσει (και δαύτος) το δράμα της Ελλάδας και… ό,τι κονομήσει σε παρά και αναγνωρισιμότητα ( ό,τι ευαρεστείσθε,κυρίες και κύριοι!).
Λοιπόν,να επαναλαμβάνουμε τα ίδια και τα ίδια (αλήθειες όμως,ο κόσμος να χαλάσει) έτσι, για να γινόμαστε βαρετοί και αποσυνάγωγοι:
1. Ζούμε σε ένα παγκόσμιο οικονομικό σύστημα , του οποίου ο ισχυρότερος πυλώνας είναι η αγοραπωλησία του δανεικού χρήματος. Σ΄αυτό το “πλαστικό” χρήμα στηρίζονται οι οικονομίες ΟΛΩΝ των κρατών και η “ευημερία” ή όχι των λαών τους. Ως εκ τούτου, η εικόνα που παρουσιάζουν οι κυβερνήσεις για την οικονομική τους κατάσταση είναι συνήθως παραποιημένη και παραπλανητική.
2. Το οικονομικό αυτό σύστημα είναι το χειρότερο που επινόησε η ανθρώπινη αρπακτικότητα, η αναλγησία και η διαστροφή του κέρδους, αφού πρώτα κυνήγησε και εξαφάνισε το μοναδικό (και ιστορικά εγγυημένο) οικονομικό σύστημα που φέρνει ευημερία σε άτομα και λαούς. Κι αυτό δεν είναι άλλο από το δοκιμασμένο στο “καμίνι” της ιστορίας “ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ” ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΓΕΝΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ. Και είναι “γραμμένο” απλά, για να είναι κατανοητό από όλους, σπουδαγμένους και μη. Η αναντίρρητη αλήθεια που διδάσκει είναι εκείνη της Φύσης, εκφρασμένη ως εφετμή: “Να καταναλώνεις ό,τι παράγεις”. Κάθε περιφρόνηση της θεμελιώδους οικονομικής αυτής αρχής, χρεώνεται σε ανέχεια, φτώχεια, πείνα, θλίψη , δυστυχία, ματαιοπονία.
3.Υπ΄αυτές τις συνθήκες αιχαμαλωσίας ατόμων και λαών , οποιαδήποτε μεμονωμένη απόπειρα εξόδου κράτους απ΄αυτό το παγιωμένο οικονομικό σύτημα είναι …ηρωική έξοδος Μεσολογγίου (διάβαζε σίγουρη αυτοκτονία) με τεράστιες και βέβαιες απώλειες. (Ως γνωστόν,”δεν χτυπάς το μαχαίρι, αν δεν έχεις σιδερένια γροθιά”). Δυο απ΄αυτές ,τουλάχιστον για τη (“δύσκολη”) Ελλάδα είναι η άτακτη χρεοκοπία και η κατάληξη σε εμφύλια σύρραξη.
4. ΄Οσο ο άνθρωπος απομακρύνεται από τη φυσική ζωή και τους αρχέγονους , αναντικατάστατους φυσικούς κανόνες. ΄Οσο στις οργανωμένες πολιτείες του λειτουργεί ως συστατικό μάζας και όχι ως συνειδητοποιημένος πολίτης. ΄Οσο αρέσκεται και αρκείται σε “άρτον και θεάματα”. ΄Οσο έχει αναθέσει την κηδεμονία του σε πολιτευτές , με “υπεύθυνη δήλωση” υποταγής , εκπροσώπησης και εξουσιοδότησης (κάθε τέσσερα χρόνια) και αρνείται την άμεση δράση και συμμετοχή στη διοίκηση και τη λειτουργία της “κοινωνίας” που ζει. ΄Οσο ,όπως είπαμε, ο ιστορικός οικονομικός κανόνας “καταναλώνω ό,τι παράγω” έχει παραβιαστεί καθολικά και προκλητικά ,οι συνέπειες θα είναι ΠΑΝΤΑ αυτές που ζει σήμερα ο πλανήτης μας. Φτώχεια, πείνα, άνιση κατανομή εισοδήματος, εκμετάλλευση, δυστυχία, θάνατος.
5. Υπεύθυνοι για την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας είναι οι ίδιοι οι ΄Ελληνες ,εξαιτίας της (γονιδιακά) κουτοπόνηρης νοοτροπίας τους. (Κουσούρι που τους άφησε και η ραγιάδικη ανάγκης τους να ξεφύγουν από το μάτι και το συναπάντημα του Τούρκου). Η νοοτροπία αυτή αντικατροπτίζεται, όπως είναι φυσικό, και στους πολιτικούς , τους εμπόρους της παραπληροφόρησης, σε όλους σχεδόν τους φορείς των θεσμών, αφού κάθε λαός έχει τους κυβερνήτες ,τους δημοσιογράφους, τους δικαστές, τους δασκάλους που του αξίζουν. Η νοοτροπία αυτή των Ελλήνων θέλει εύκολο κέρδος με λίγη ή καθόλου δουλειά.Ο καλύτερος τρόπος φυσικά για να αποφέρει καρπούς τέτοια νοοτροπία είναι η ενασχόληση των Νεο-Ελλήνων πανεθνικά με τη ληστεία (όπως έκαναν παλιά οι Ιλλυριοί, πρόγονοι των σημερινών Αλβανών, που είχαν τη ληστεία ως εθνικό τους χόμπυ και επικερδές επάγγελμα). Αλλά επειδή υπό τις σημερινές συνθήκες τέτοιες ακρότητες είναι απαγορευτικές για τον κόσμο συλλογικά (μόνο οι τράπεζες σήμερα μπορούν άνετα και με το νόμο να ληστεύουν τον κόσμο), οι ΄Ελληνες ληστεύουν κανονικά το δημόσιο χρήμα. Πυροβόλο όπλο δε χρειάζονται για να τα αρπάξουν, αφού, ως τέτοιο, διαθέτουν την πελατειακή τους ψήφο ,που τους φέρνει τον παρά στην πόρτα τους με χίλιους τρόπους. Από τη μεριά του, το κομματικό κράτος- “πατερούλης”,για να ανταποκριθεί στη μεγάλη ζήτηση μισθών , συντάξεων, ρουσφετιού και φοροδιαφυγής των πελατών του, επιδίδεται επί πολλά χρόνια στο γνωστό σπορ-τζόγο του αχαλίνωτου δανεισμού. Κι αυτό γινόταν (και γίνεται) επί σειρά ετών. Στο μεταξύ, όταν κάποια στιγμή οι ΄ Ελληνες με …άξιο κυβερνήτη τον “ανηψιό” Κώστα Καραμανλή παρέβησαν προκλητικά τους κανόνες παιχνιδιού στο διεθνές “καζίνο” και κατέστησαν το χρέος μη βιώσιμο,οι πιστωτές τους αρνήθηκαν να τους ξαναδανείσουν . Τους πέταξαν, μάλιστα και από το τραπέζι του “τζόγου”,οπότε έγινε το “έλα να δεις”,όπως το… βλέπουμε και το ζούμε από το 2008 μέχρι σήμερα και για καμιά 50αριά χρόνια ακόμα. (Και… “όποιους ζήσ΄, θα ομολοήσ΄” ,που λέει και ο Μπάρμπα Γιώργος στον Καραγκιόζη).
Αυτή, λοιπόν, είναι η αλήθεια και όχι εκείνη του …κυρίως Μενού. Εμείς, οι καθημερινοί ΄Ελληνες και τη γνωρίζουμε (και ας κάνουν μερικοί πως δεν ξερουν τίποτα για το “φόνο”) και τη βιώνουμε καθημερινά. Το κακό είναι, ανάμεσα στα άλλα, πως καταντήσαμε μπαίγνιο, “σενάριο” για ταινία του κάθε Μενού. Κι ανάλογα με τις τα γούστα,τις σκηνοθετικές ικανότητες και τους στόχους του καθενού μουρλού,γυρίζουν τις ταινίες με την “φουστανέλλα” δοσμένες στο παγκόσμιο κοινό με τέτοιο τρόπο που άλλοτε είμαστε για λύπηση και κλάματα και άλλοτε για θυμηδία και γέλια.
Και ύστερα,ξιπαζόμαστε ως απόγονοι Μιλτιάδων και Λεωνίδων. Τρομάρα μας !