Η Εισβολή στην Κύπρο: Μνήμη, Ευθύνη, Αλήθεια

O  Ερντογάν στα Κατεχόμενα

Ο Τούρκος πρόεδρος από τα κατεχόμενα  διακήρυξε ότι ” η Τουρκία στηρίζει με όλες της τις δυνάμεις το όραμα των δύο κρατών του Ερσίν Τατάρ» και  πως το σχέδιο  της ομοσπονδιακής λύσης  έχει τελειώσει. Οι Τουρκοκύπριοι, τόνισε με νόημα  ” δεν έχουν άλλα 60 χρόνια να χάσουν». Και   κάλεσε τη διεθνή κοινότητα να αναγνωρίσει το καθεστώς της κατεχόμενης Βόρειας Κύπρου ,αποκαθιστώντας  πολιτικές και οικονομικές σχέσεις.

 

***

Σαν  χτες, το 1974,  ξεκίνησε η τραγωδία της Κύπρου – Τι αποκαλύπτει η ιστορική αλήθεια για τις ευθύνες Ελλάδας και Τουρκίας

Η 20ή Ιουλίου 1974 δεν είναι απλώς μια ημερομηνία στο ημερολόγιο της Ιστορίας. Είναι μια χαραγμένη πληγή στο σώμα του Ελληνισμού και του Κυπριακού λαού, καθώς εκείνη την ημέρα ξεκίνησε η τουρκική εισβολή που οδήγησε στην κατάληψη σχεδόν του μισού νησιού και στον βίαιο εκτοπισμό εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων.

Η Τουρκία επικαλέστηκε την προστασία των Τουρκοκυπρίων, η Ελλάδα βρέθηκε αδύναμη και υπό χουντική διακυβέρνηση, και η Κύπρος υπήρξε το θύμα μιας ιστορικής τραγωδίας που παραμένει ανοιχτή πληγή πενήντα ένα χρόνια μετά.

Αλλά τι λέει η ιστορική αλήθεια; Ποιες είναι οι ευθύνες και πού βρίσκεται η δικαιοσύνη στο Κυπριακό;

---

Το πραξικόπημα που άνοιξε την πόρτα

Στις 15 Ιουλίου 1974, η ελληνική Χούντα του Ιωαννίδη ανέτρεψε τον εκλεγμένο πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Μακάριο, με στόχο την Ένωση (ένωση Κύπρου με Ελλάδα), υποστηριζόμενη από την ΕΟΚΑ Β΄ του Σαμψών. Το πραξικόπημα υπήρξε ιστορικό έγκλημα κατά του Κυπριακού λαού, δίνοντας στην Τουρκία το πρόσχημα που αναζητούσε.

---

Η τουρκική εισβολή και κατοχή

Στις 20 Ιουλίου 1974, η Τουρκία, επικαλούμενη τις Συνθήκες Εγγύησης, εισέβαλε στην Κύπρο με πρόσχημα την προστασία των Τουρκοκυπρίων. Ωστόσο, η εισβολή δεν έμεινε στο αρχικό εύρος: τον Αύγουστο 1974, με τον «Αττίλα 2», η Τουρκία κατέλαβε το 37% του νησιού, εκδιώκοντας 200.000 Ελληνοκύπριους από τις πατρογονικές τους εστίες και δημιουργώντας de facto διχοτόμηση.

Η Τουρκία έκτοτε διατηρεί στρατεύματα στο νησί και ανακήρυξε το 1983 το κράτος  της «Τουρκικής Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου», το οποίο δεν αναγνωρίζεται διεθνώς, παρά μόνο από την ίδια.

---

Οι θέσεις Ελλάδας και Τουρκίας

Η Ελλάδα θεωρεί την εισβολή παράνομη κατά το Διεθνές Δίκαιο, υπερασπίζεται το δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας στην εδαφική της ακεραιότητα και ζητά την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων και την επανένωση του νησιού υπό μια δικοινοτική-διζωνική ομοσπονδία.

Η Τουρκία υποστηρίζει πως ενήργησε για να προστατεύσει τους Τουρκοκυπρίους από τον κίνδυνο γενοκτονίας και θεωρεί αναγκαία την παραμονή των στρατευμάτων της για την ασφάλειά τους.

---

Η ιστορική κρίση

Η ιστορική αλήθεια είναι αδιαπραγμάτευτη:

✅ Το πραξικόπημα της Χούντας ήταν αδικαιολόγητο, εγκληματικό και άνοιξε την πόρτα στην τουρκική εισβολή.
✅ Η εισβολή της Τουρκίας ξεπέρασε κάθε έννοια αναλογικότητας και νομιμότητας, καθώς εξελίχθηκε σε μακροχρόνια στρατιωτική κατοχή και εκδίωξη πληθυσμών, παραβιάζοντας τον Χάρτη του ΟΗΕ και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
✅ Η Κύπρος υπήρξε το θύμα γεωπολιτικών συμφερόντων, εθνικιστικών μυωπιών και πραξικοπηματικών εγκλημάτων.

---

Σήμερα, τι μένει;

Μισός αιώνας μετά, η Κύπρος παραμένει διχοτομημένη, με συρματοπλέγματα να χωρίζουν τα παιδιά της, και την πόλη της Αμμοχώστου να στέκει ως έρημο φάντασμα της αδικίας.

Η δικαιοσύνη απαιτεί: – Αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων.
– Σεβασμό στα δικαιώματα και των δύο κοινοτήτων.
– Επανένωση του νησιού σε συνθήκες ειρήνης και ελευθερίας.

Η μνήμη της 20ής Ιουλίου δεν είναι μνήμη μίσους, αλλά υπενθύμιση πως ο εθνικισμός, η βία και οι ξένες επεμβάσεις καταστρέφουν τους λαούς. Μας θυμίζει πως μόνο ο διάλογος, η δικαιοσύνη και ο σεβασμός μπορούν να επουλώσουν πληγές.

---

Επίλογος

Σήμερα, καθώς θυμόμαστε την εισβολή, οφείλουμε να στεκόμαστε με αξιοπρέπεια απέναντι στην αλήθεια, να μην ξεχνούμε τις ευθύνες όλων και να αγωνιζόμαστε για ένα αύριο στο οποίο η Κύπρος θα ανήκει σε όλους τους Κυπρίους, ελεύθερη, ενωμένη, ειρηνική.

Η Ιστορία δεν αλλάζει. Το μέλλον, όμως, είναι στα χέρια μας.

Διοτίμα