Πάλι θα ζητήσουμε συγγνώμη γιατί, όπως μας γράφει ο φίλος Αλέξανδρος “μάλλον κατάργησες τη “σελίδα” της αλληλογραφίας. Δεν ανεβάζεις πια επιστολές, απ΄όσο βλέπω. “΄Εχεις και το πεπόνι και το μαχαίρι…”.
Δεν την καταργήσαμε, Αλέξανδρε. Και φυσικά γνωρίζουν ο φίλοι πως οι απόψεις όλων είναι καλοδεχούμενες εδώ και δημοσιεύονται, αν έχουν κοινό ενδιαφέρον.
Οι δικαιολογίες μας δε χρειάζονται. Να πούμε μόνο πως και η επικαιρότητα τρέχει και πολλές φορές δεν την προλαβαίνουμε. Οπότε την… προλαβαίνουν οι Μαμελούκοι της εμπορικής δημοσιογραφίας και της “δίνουν και καταλαβαίνει” . Παρουσιάζουν χωρίς αντίλογο τις ψευτιές τους.
Ο παλιός φίλος Αλέξανδρος, λοιπόν, που μας μαλώνει πιο πάνω, γράφει κι άλλα ενδιαφέροντα. Πριν, όμως, να πω ότι 1. με το φοβερό αυτό δάσκαλό γνωριζόμαστε από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 στη Ν. Μάκρη. Είχε αφήσει εποχή ο τρόπος διδασκαλίας στις τάξεις του σχολείου του, οι διαλέξεις του και οι άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις. (Πω-πω, δεν υπάρχουν πια αυτά. Τέτοιοι δάσκαλοι περνάνε από την εκπαίδευση κάθε 100 χρόνια Χωρίς ίχνος υπερβολής.) 2. Τον Αλέξανδρο το θυμάμαι πολλές φορές να λέει : “Εμένα , αγαπητοί μου , που μισώ τη βία, τελικά, μου φόρτωσαν να κουβαλάω για μια ζωή το όνομα ενός σφαγέα βασιλιά, που αιματοκύλησε την τότε ανθρωπότητα! Δεν είναι κρίμα κι άδικο;”
Γράφει:
” … Οι νεκροί από την πανδημία πλησιάζουν σε λίγο τις 5.000. Λένε πως μπορεί να φτάσουν και τις 10.000 (ελπίζω να διαψευστούν). Με 4 μήνες φυλακή, με τους μισούς ΄Ελληνες ψυχοπαθείς πια, την οικονομία να κατρακυλάει στον κατηφόρα με 300 -φτάνουν αυτά- η κυβέρνηση της χώρας κατάφερε να έχει τέτοιες απώλειες σε θύματα του ιού, που άλλες χώρες χωρίς lockdown ,αλλά και με μέτρα εντελώς χαλαρά, δε θρήνησαν.
…΄Εχω τον πατέρα μου. Αισίως πάτησε τα 93. Αγέρωχος. Από γιατρό ξέρει μόνο τον οδοντίατρο της γειτονιάς. Επί χρόνια, ως συνταξιούχος , βρέχει -χιονίσει θα πάει πρωί-πρωί μια ολόκληρη ώρα για περπάτημα. Κι αμέσως μετά θα αράξει στο καφενείο να δει τον κολλητό του , να παίξουν μια παρτίδα πρέφα, ποιος θα πληρώσει τον καφέ . Και κάθε δεύτερο Σάββατο του μήνα, μεσημέρι , μαζεύεται η γεροντοπαρέα στην ψαροταβέρνα του Μαντά για τσιπούρα, κρασάκι, κουβεντούλα.
Αυτές τις μέρες της φυλακής του, μαράζωσε. Δε βγαίνει πια καθόλου έξω, ούτε για έναν περίπατο. Δεν τον είδα ποτέ πριν τον πατέρα μου σε τέτοιο χάλι. Δεν έχει ανάκαρα να σηκωθεί. Κατέρρευσε ψυχολογικά. Κι από τις 24, τις 18 ώρες είναι στο κρεβάτι! Ποιος; Αυτός που πάνω από 6 ώρες δε κοιμήθηκε ποτέ στη ζωή του.
Χτες, πήγα να τον δω, τον σήκωσα και του έφτιαξα καφέ. Μου λέει μια στιγμή και είδα τα μάτια του να είναι βουρκωμένα. “Να μου κλέβανε τους 4 μήνες στα νιάτα μου, δε θα έλεγα κουβέντα. Τώρα ,παιδί μου, τους χρειαζόμουνα, απόμειναν λίγοι. Κάνανε έγκλημα που μου τους πήραν”.
Σηκώθηκα και πήγα στην κουζίνα, τάχα να πιω νερό . Και έκλαψα, φιλαράκι” .
***
Είναι αυτονόητα και ηλίου φαεινότερα. Οι φυλλάδες και τα προπαγανδοκάναλα ΟΛΩΝ των ειδών και των αποχρώσεων με πρώτα και…χειρότερα αυτά της αριστεροφροσύνης, δε χάνουν ευκαιρία να παραπληροφορούν και να βιάζουν την αλήθεια. Για να βγουν λάδι, να πουν τάχα πως καλώς υιοθέτησαν τα μέτρα της Μητσοτακικής δικτατορίας, ειδικά για τα συνταγματικά πραξικοπήματά της.
Δεν ξεχνάμε, βέβαια, την ποιότητα του μυαλού των χαχόλων που τους διαβάζουν και τους ακούν. Μόνο σε τέτοιους μπορούν να περάσουν την απάτη πως χώρες, σαν τη Σουηδία (και άλλες πολλές) που σέβονται τα θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα, ούτε κατάργησαν τα συντάγματά τους, αλλά ούτε σε χειρότερη θέση βρίσκονται από τις χώρες που κατέβασαν “τανκς”. Κι ας προσπαθούν οι κοντυλοφόροι να ξελασπώσουν εαυτούς και τους πραξικοπηματίες με παραποιημένα στατιστικά στοιχεία.
Αλητήριοι, η ζωή είναι σύντομη. Κι εσείς μας την κλέψατε. Τη λίγη ζωή που απομένει στους γερόντους. 4 μήνες φυλακή, χωρίς λόγο. Δε περισσεύουν σε κανένα.
Θέλουμε πίσω τους μήνες της ζωής που μου πήρατε. Και ειδικά όσων μετράνε ημέρες να “απολυθούν”!
Διαπράξατε ΄Υβριν . Διεφθαρμένο και αστόχαστο κυβερνητικό αληταριό, σας ζητάω το λόγο, να απολογηθείτε, εξ ονόματος του γέροντα πατέρα του Αλέξανδρου.