Το κείμενο αναλύει τον πόλεμο του 22ου αιώνα ως την τελική φάση ενός παλαιού συστήματος ισχύος. Οι νέες συγκρούσεις διεξάγονται στον κυβερνοχώρο, στο διάστημα και μέσα στο ανθρώπινο σώμα. Τρεις νέοι γεωπολιτικοί παίκτες —αλγοριθμικά κράτη, οικοσυστήματα υπερνοημοσύνης και μεταανθρώπινες κοινότητες— διαμορφώνουν το νέο πεδίο. Ο παραδοσιακός πόλεμος έχει τελειώσει· στη θέση του αναδύεται μια νέα, μεταβατική μορφή σύγκρουσης, που οδηγεί την ανθρωπότητα σε μια μετά-ανθρώπινη εποχή.

_________

Ο πόλεμος στον 22ο αιώνα δεν μοιάζει σε τίποτα με όσα γνωρίσαμε στο παρελθόν. Δεν πρόκειται πλέον για αντιπαράθεση ανθρώπινων στρατών, για σύγκρουση ιδεολογιών ή για μάχη συμφερόντων μέσα σε γεωγραφικά σύνορα. Ο πόλεμος του 2125 είναι το τελευταίο σπασμωδικό ξέσπασμα ενός παλαιού συστήματος ισχύος, που αρνείται να αποδεχθεί το τέλος του.

Τρεις μεγάλες δυνάμεις καθορίζουν πλέον το πεδίο:
α) τα κράτη-υπερυπολογιστές, δηλαδή κυβερνήσεις που διοικούνται σχεδόν εξ ολοκλήρου από αλγορίθμους·
β) τα οικοσυστήματα υπερνοημοσύνης, όπου η τεχνητή νοημοσύνη λειτουργεί ως σχεδόν αυτόνομος γεωπολιτικός παράγοντας·
γ) οι μεταανθρώπινες κοινότητες, ομάδες ανθρώπων που έχουν περάσει σε στάδια βιοτεχνολογικής ή γνωσιακής ενίσχυσης, απαιτώντας νέο ρόλο στο παγκόσμιο σύστημα.

Ο πόλεμος πλέον διεξάγεται σε τρία παράλληλα επίπεδα:

1. Στον κόσμο των δεδομένων.
Εκεί όπου μάχες δίνονται σε χιλιοστά του δευτερολέπτου, όπου κυβερνοεπιθέσεις μπορούν να παραλύσουν πόλεις ολόκληρες και όπου το «όπλο» δεν είναι πια ο στρατιώτης, αλλά ο αλγόριθμος που προβλέπει, εμποδίζει ή εξαφανίζει πληροφορίες.

2. Στην ατμόσφαιρα και στο διάστημα.
Μη επανδρωμένα σμήνη, κβαντικά συστήματα εντοπισμού, ενεργειακά όπλα και αυτόνομες πλατφόρμες μάχης ελέγχουν μια αόρατη σφαίρα ισχύος πάνω από τις ανθρώπινες κοινωνίες.

3. Στο εσωτερικό του ανθρώπινου σώματος.
Οι βιολογικές συγκρούσεις —γενετικοί ιοί στόχευσης, νευροπαρεμβατικές τεχνολογίες, χειραγώγηση γνωστικών λειτουργιών— μετατρέπουν τον άνθρωπο σε πεδίο μάχης.

Όμως μέσα σε αυτή την τρομακτική νέα πραγματικότητα υπάρχει και το θετικό μήνυμα: ο παραδοσιακός πόλεμος, ο πόλεμος των χαρακωμάτων, των μετώπων, των εθνικισμών, έχει λήξει. Όχι γιατί επικράτησε η ειρήνη, αλλά γιατί ο ίδιος ο κόσμος μεταμορφώθηκε.

Το 2125 ο πόλεμος είναι η τελευταία μάχη της παλιάς ιστορίας —και η πρώτη σύγκρουση ενός κόσμου που ετοιμάζεται για υπέρβαση.
Στον ορίζοντα δεν βρίσκεται η καταστροφή, αλλά η μετάβαση: η αναγκαστική προσαρμογή της ανθρωπότητας σε έναν νέο τύπο συνύπαρξης με τις ίδιες τις δημιουργίες της.