α. Prorata: Θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης ή κακοποίησης το 65% των γυναικών
“Οι αποκαλύψεις της ολυμπιονίκη της ιστιοπλοΐας Σοφίας Μπεκατώρου οδήγησαν και άλλες γυναίκες, αθλήτριες και άλλες, να μιλήσουν για αντίστοιχα βιώματα, τα οποία φαίνεται ότι είναι πολύ σύνηθες φαινόμενο. Σύμφωνα με την έρευνα της Prorata, οι ερωτώμενοι πιστεύουν σε ποσοστό 87% ότι είναι δύσκολο να δικαιωθεί το θύμα της σεξουαλικής παρενόχλησης.
Η έρευνα της PRORATA S.A διεξήχθη το διάστημα μεταξύ 22 και 24 Ιανουαρίου σε πανελλαδικό δείγμα 1.115 ατόμων και αποτυπώνει τα όρια της ανεκτικότητας απέναντι στα φαινόμενα παρενόχλησης και κακοποίησης που σχετίζονται με το φύλο. Επίσης επιβεβαιώνουν τη σχετικά πιο διευρυμένη ανοχή των ανδρών απέναντι σε αυτά.
Από τα αποτελέσματα της έρευνας προκύπτει ότι το 65% των γυναικών δηλώνει ότι έχει υπάρξει θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης ή κακοποίησης με τους χώρους εργασίας και τα περιστατικά στον δρόμο να αποτελούν τα πιο συνηθισμένα μέρη στα οποία βιώνονται οι επιθέσεις.
Επίσης, άνδρες και γυναίκες συμμερίζονται με σχεδόν καθολικό τρόπο (87%) την άποψη ότι δεν είναι καθόλου εύκολο ή όχι ιδιαίτερα εύκολο να δικαιωθεί μια γυναίκα που έχει υπάρξει θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης ή κακοποίησης
β. Σοφία Μπεκατώρου: «Με στεναχώρησε η αντίδραση του γιου μου – Μαμά θα γίνουμε ρεζίλι»
γ. Ομοσπονδία Ιστοπλοϊας. “Γνωστές οι σχέσεις της με τον Αυγερινάκη”.
΄Ενα από τα αρνητικά φαινόμενα απ΄όσα τροχοπεδούν την πορεία του ανθρώπου στην άφυλη κοινότητα είναι κι αυτό που το αποκαλέσαμε στον τίτλο μας για την Ελλάδα “Μπεκατωρισμό” (το γνωστό σε άλλες χώρες “ΜΕ ΤΟΟ”). Είναι το φαινόμενο που ξεκίνησε τελευταία στην Αμερική και έχει ΚΥΡΙΩΣ άμεση σχέση με ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟΤΗΤΑ, ψευδολογία, σκοπιμότητες, ανασφάλειες, κόμπλεξ. Και φυσικά στο μεδούλι του είναι ατόφιος σεξισμός.
Οι κατηγορίες αφορούν κυρίως σεξουαλική παρενόχληση ή και κακοποίηση. Αλλά και εργασιακή καταπίεση, ασεβή συμπεριφορά μέχρι και επίθεση σε εργαζόμενες.
Το κύριο χαρακτηριστικό σχεδόν όλων αυτών των καταγγελιών είναι ο…ετεροχρονισμός τους. Οι πράξεις που αποδίδονται στο “δράστη” έλαβαν χώρα χρόνια πριν , με την υπενθύμιση πάντα πως ο φόβος και η ανασφάλεια υπήρξαν οι αφορμές που δεν επέτρεψαν στην “παθούσα” να προχωρήσει σε καταγγελία, την εποχή που συνέβησαν, όσα βεβαιώνει ό,τι πράγματι συνέβησαν και με τον τρόπο που περιγράφει, κυρίως αυτού του είδους τις σεξουαλικές συνευρέσεις.
Ουδείς μπορεί να υποστηρίξει πως όλες αυτές οι καταγγελίες είναι ψευδείς, ανυπόστατες, φαντασιακές ή έχουν να κάνουν με συμφέροντα και ειδικά υψηλές οικονομικές αποζημιώσεις. ΄Οπως συνέβη πρόσφατα στην Αμερική με την περίπτωση του σεξομανή Χολιγουντιανού παραγωγού ταινιών Harvey Weinstein. Το πλέον βέβαιο είναι πως πολλές από αυτές τις καταγγελίες έχουν υπόσταση. Αλλά το κύριο ζήτημα είναι πλέον τί ονομάζουμε σεξουαλική παρενόχληση και σεξουαλική κακοποίηση και φυσικά γιατί οι καταγγελίες χρειάστηκε να γίνουν μετά από παρέλευση πολλών χρόνων, κάποιες και 20 και 30!
Να επισημάνουμε, όμως, και μια άλλη διάσταση του φαινομένου του “Μπεκατωρισμού”, που έχει να κάνει και με τη γνωστή, ειδικά στη χώρα μας…επίδοση των ανθρώπων στη ρουφιανά. Η πρώτη σημασία της λ. ρουφιάνος είναι «μαστροπός, προαγωγός». Σήμερα η λέξη χρησιμοποιείται σχεδόν πάντα με κάποια από τις σημασίες «χαφιές, καταδότης / προδότης / συκοφάντης» Αλλά κυρίως με την επιστράτευση ψευδολογίας (“Πουτάνα δίχως πονηριά, δίχως ονύχια η γάτα/ρουφιάνα δίχως ψώματα, κακά τωνε μαντάτα). Δεν υπάρχει, βέβαια, μεγάλη απόσταση από τον «διευκολυντή αλλότριας ακολασίας», τον προαγωγό, ως άνθρωπο ηθικά ευτελή, ίσαμε τον διαβολέα, τον προδότη, τον συκοφάντη, το καρφί, τον χαφιέ.
Μια πιο διευκρινιστική περιγραφή που θα μπορούσαμε να δώσουμε για αυτό το φαινόμενο, που εμφανίστηκε, όπως είπαμε πρόσφατα στην Αμερική, είναι αυτή . Γυναίκες ,κυρίως από το χώρο της “τέχνης” του μόντελιγκ και του πρωταθλητισμού, συνεπικουρούμενες από τη γνωστή μαφιόζικη βιομηχανία παραπληροφόρησης, προχωρούν σε καταγγελίες σεξουαλικής παρενόχλησης και κακοποίησης, πριν πολλά χρόνια . Συνήθως καταγγέλλουν σεξιστικές συμπεριφορές κάποιων που χρησιμοποιούν κυρίως τη θέση ισχύος τους , είτε με υπόσχεση επαγγελματικής αποκατάστασης , χορήγηση οικονομικών ή άλλων ανταλλαγμάτων, είτε ακόμα (σπανιότερα) με σωματικό εξαναγκασμό. Ας σταθούμε σε αυτά.
Στη πρώτη περίπτωση κατά την οποία η συνουσία έγινε εφικτή με επαγγελματικά ή άλλα ανταλλάγματα ή υποσχέσεις, έχουμε το φαινόμενο της πορνείας, αφού υπάρχει συναίνεση για σεξουαλική συνεύρεση έναντι ανταλλαγμάτων. Αυτά τα ανταλλάγματα, δεν μπορεί να είναι μόνο χρηματικά. Θα μπορούσαν να είναι εξασφάλιση ή παροχή καλύτερων συνθηκών εργασίας από τον προϊστάμενο, ευκολότερη ανέλιξη σε θέσεις , υψηλότερη βαθμολογία, εν πάση περιπτώσει, ό,τι καθένας λόγω θέσης και “ισχύος” μπορεί να προσφέρει ή να υποσχεθεί ως αντάλλαγμα στον άλλο, για εξασφάλιση συγκατάθεσης σε συνουσία. Κι αν σε κάθε περίπτωση ο νόμος θεωρεί ως έγκλημα τη σεξουαλική συνεύρεση με ανταλλάγματα, χρηματικά, επαγγελματικά ή άλλα, τότε οφείλει να τιμωρεί και τους δύο ενόχους για τους ευνόητος λόγους.
Αν όμως η σεξουαλική πράξη δεν έγινε με κοινή συναίνεση ,αλλά με σωματική ισχύ ή άλλο μέσο εξαναγκασμού, είναι εντελώς διαφορετικό ζήτημα από το παραπάνω. Μιλάμε πλέον για βιασμό ,που συγκαταλέγεται στα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας.
Κι εδώ μπαίνει ένα ζήτημα, αρκούντως σοβαρό που δεν είναι μόνο νομικό ή άλλο, είναι πρωτίστως ηθικό. Και έχει να κάνει με τον τρόπο που ο νόμος μετα(δια)χειρίζεται ειδικά τα γεννητικά όργανα του ανθρώπου.
Κι αν ,μεν , ο νομοθέτης είναι …παππάς, αντιλαμβάνεται κανείς, γιατί αντιμετωπίζει διαφορετικά τα όργανα το ανθρώπινου σώματος, αφού “όλα τα δάχτυλα δεν είναι ίσια”΄. ΄Αλλο, ας πούμε το μάτι κι άλλο το αιδοίο γι΄αυτόν. Κι αν δεν είναι;
Αν πάμε πολύ πίσω στην επινόηση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος, οι…εφευρέτες του, πέρα από τη μεταβίβαση της περιουσία τους μετά θάνατον, κανόνισαν και περί της ιδιοκτησιακής κατοχής του αιδοίου σε αγαστή συνεργασία και συμφωνία, ειδικά με τις θρησκείες . Αμφότερα τα “ιερατεία” έχουν τοποθετηθεί πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα δια της θεϊκής εντολής της μονογαμίας (“ου μοιχεύσεις”) που εξασφαλίζει πρωτίστως το κληρονομικό δικαίωμα να αφήνει το βιός του ο “πατριάρχης” σε γνήσιο απόγονο, που την πολύ μακρινή εποχή της άγνοιας περί DNA, ήταν αδύνατο να διασφαλιστεί και να διαπιστωθεί.
Και ο βιασμός πρωτίστως καταργεί αυτή την απαίτηση. Την ιδιοκτησιακή. Γι αυτό και ο νομοθέτης, παίρνοντας τη σκυτάλη από το ιερατείο, προσδίδει ηθικές πλέον διαστάσεις στον τρόπο που η βία ασκείται στα ανθρώπινα μέλη. Και αυτή τη συγκεκριμένη βία ,την τιμωρεί εξοντωτικά σε αντίθεση με τους άλλους βιασμούς οργάνων και μελών του σώματος.
΄Ολες οι άλλες επιθέσεις χαρακτηρίζονται ποινικά ως απρόκλητη (ή μη) σωματική βλάβη ενώ ο βιασμός ως…έγκλημα κατά της…ιδιοκτησίας, που όλο διαβάζεται ,όπως είπαμε, κατά της γενετήσιας ελευθερίας. Δικαιικά και νομικά αφύσικος διαχωρισμός.
Είναι τόσο εύκολο, να αντιληφθεί κανείς τις σκοπιμότητες αυτής τη διάκρισης, μόνο και μόνο αν σκεφτεί ποιοι την επέβαλαν. Κι αυτοί δεν είναι άλλοι από τα ιδιοκτησιακά και θρησκευτικά κέντρα, αλλά και οι εκπρόσωποι της “ροζ” βιομηχανίας, που ως γνωστό ,όλοι τούτοι, είναι οι ορκισμένοι εχθροί της πολυγαμίας και φαν του μονογαμίας και του έρωτα.
Και τέτοιος διαχωρισμός των …εγκλημάτων σε ήπια και σκληρά, δεν αντέχει ούτε σε περαιτέρω ανάλυση και κριτική. Κι αυτό, γιατί και μόνο μια ερώτηση, αρκεί να καταρρίψει με την σωστή απάντηση, κάθε έωλο επιχείρημα. από τους αντιρρησίες και φονταμενταλιστές της ηθικής διάστασης του βιασμού.
Ρωτήστε, λοιπόν, μια γυναίκα, αν ήταν να μην αποφύγει μια κακοποίηση και είχε να επιλέξει ανάμεσα σε ένα “βιασμό” (χωρίς συναίνεση “διείσδυσης” ,αλλά χωρίς άλλη κακοποίηση) ή μια μπουνιά στο μάτι, που μόνο θα το μαύριζε, χωρίς να την στερήσει το φως. Και θα πάρουν όλοι οι ηθικολόγοι την απάντηση που τους πρέπει. Και θέλετε και κάτι άλλο; Ρωτήστε επίσης και έναν άντρα, αν βρισκόταν στην ίδια θέση, ποια θα ήταν η επιλογή του, ανάμεσα στο μάτι του και τον…πρωκτό του.
Προτείνουμε, λοιπόν, αποποινικοποίηση του βιασμού; ΄Η επιεικέστερη τιμωρία; Μη γένοιτο! Προτείνουμε το φυσικό. Ηθική απεξάρτηση του βιασμού του αιδοίου και ένταξη ΟΛΩΝ των βιασμών και των κακοποιήσεων των μελών του ανθρώπινου σώματος στην ίδια κατηγορία και ποινική μεταχείριση.
Ίδιας σύστασης με το παραπάνω, είναι και το ζήτημα της σεξουαλικής παρενόχλησης. Εντελώς εκτεθειμένο σε επικίνδυνες ηθικολογίες και αναλύσεις μπλα-μπλα και τούτο. Και δε θα βρούμε άκρη, με καμιά κι αν παραταχτούμε ανάλυση . Κάποια θα εξηγεί το μεν και θα χάνει, θα αφήνει ακάλυπτο το δε.
΄Ενα είναι κι εδώ το ερώτημα με τα σκέλη του. Κι ας απαντήσουν με το χέρι στην καρδιά και τα δυο εμπλεκόμενα φύλα, που σήμερα έχουν, δυστυχώς, μόνο σεξουαλικά χαρακτηριστικά για τη διάκρισή τους.
Ρωτάμε λοιπόν: Σεξουαλική παρενόχληση είναι να ενοχλεί την άλλη ο όποιος “κλαρινογαμπρός” από τον προϊστάμενο στο γραφείο μέχρι τον χαμίνι στο δρόμο, φορτικά ή μη, για να ενδώσει σε κουβέντα ερωτικού περιεχομένου ή σε σεξουαλική πράξη; Κι ακόμα χειρότερα, αν εκείνη το έχει αποκλείσει ή δείχνει με τη συμπεριφορά της πως δεν την ενδιαφέρει μια τέτοια εξέλιξη;
Σεξουαλική παρενόχληση θα μπορούσε να είναι επίσης για τον άλλο, η συμπεριφορά στη δουλειά, το δρόμο, σε όποιο χώρο, ενός “ξέκωλου”, μιας “γατούλας”, μιας “ελαφριάς” που δε διστάζει να παρουσιάζει εαυτήν, ως σεξουαλικό-ερωτικό προϊόν για κάθε πώληση και χρήση;
Η κοινωνία των αστόχαστων έχει εύκολος τους χαρακτηρισμούς κάθε είδους. Και στα παραπάνω ερωτήματα η απάντηση από τους δύο πρωταγωνιστές θα μπορούσε να είναι της μορφής. “Τί τα θες; ΄Ολες οι γυναίκες είναι πουτάνες, πλην της μάνα μας”. ΄Η “όλοι οι άντρες είναι γουρούνια και βιαστές εν δυνάμει, ακόμα και ο πατέρας μου”.
Και όπως όλες οι γενικεύσεις κι αυτές είναι ηλίθιες . Και ακόμα χειρότερα είναι και ρατσιστικές. Γιατί ως γνωστό, τόσο ο φαλλοκράτης όσο και η “αιδοιοκτράτις” είναι ρατσιστές ολκής. Ξεχωρίζουν εύκολα και απλοϊκά του ανθρώπους σε… πουτάνες και βιαστές!
Δείτε την “πέτσινη” παραπάνω δημοσκόπηση των κοντυλοφόρων, που παρουσιάζει το 65% των γυναικών, αμέσως μετά τις καταγγελίες Μπεκατώρου να δηλώνου πως τάχα έπεσαν θύματα βιασμού ή σεξουαλικής παρενόχλησης. Κι αυτό σημαίνει πως το 65-70% των αντρών, (πατεράδες με κόρες και αδερφοί στην Ελλάδα είναι βιαστές ή εν δυνάμει!) Και η μάνα κα η αδερφή μας πιθανότατα θύματα βιασμού κάθε είδους και δεν το πήραμε ποτέ είδηση ή το ξέραμε και το ανεχτήκαμε.
Ο δρόμος στις άφυλες μελλοντικές κοινωνίες δεν είναι στρωμένος με λουλούδια. Δε είναι εύκολο να έρθουν σύντομα οι εποχές που οι ρόλοι θα έχουν ανακατανεμηθεί και ο σεξουαλισμός (μαζί και ο Μπεκατωρισμός ) θα έχουν εκλείψει. Και πλέον θα πάψει το κύριο και καθοριστικό χαρακτηριστικό, για τα δυο φύλα, να έχει, όπως σήμερα, σχέση πάντα με το… σχήμα και τη δραστηριότητα των γεννητικών οργάνων.
Και γίνεται ακόμα δυσκολότερος ,όσο τα φαινόμενα του Μπεκατωρισμού και Me too, ως προϊόντα κι αυτά της βρώμικης βιομηχανίας παραπληροφόρησης, λανσάρονται και αφήνονται να δηλητηριάζουν τις ήδη άρρωστες κοινωνίες μας. Κι ανοίγουν άλλο “ασκό Αιόλου”, στήνουν νέα τείχη και συρματοπλέγματα, με νέους εχθρούς που περνούν τα σύνορα της μονογαμικής ηθικής μας.
Κι αντί εχθρός να είναι ο πραγματικός, ο υπαρκτός κίνδυνος, τέτοιος πια θα είναι το αγόρι ή το κορίτσι της διπλανής πόρτας. Το χειρότερο και σίγουρο είναι πως αύριο θα έχουμε όμοιες διαμαρτυρίες με πλακάτ απέναντι από τα Me Too, που θα γράφουν Also me. Και μπροστά στο μικρόφωνο του κοντυλοφόρου, ο οργισμένος νεαρός θα καταγγέλλει πως κατηγορήθηκε κι αυτός για σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση. Και θα ωρύεται και τούτος πως “αν αυτές είναι πουτάνες, τότε είμαστε κι εμείς γουρούνια”!
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια πραγματικά επικίνδυνη νέα ανατροπή στις σχέσεις των ανθρώπων. Απροσδιόριστων συνεπειών. Ενσκήπτει απειλητικός πλέον ο φόβος ακόμα και να μιλήσεις στη “διπλανή πόρτα”. Μη φανεί σεξουαλική παρενόχληση ή πέσεις θύμα κακοποίησης. ΄Οπως πια δεν τολμάς να χαϊδέψεις το κεφαλάκι ενός παιδιού στο δρόμο, μη σε πουν παιδεραστή!
Ας κλειστούμε στα σπίτια μας. Γυναίκες και άντρες. Οι άρχοντες εφεύραν νέους τρόπους να σε μαντρώσουν, να μεταμορφωθείς σε ζόμπι. Πανδημίες και lockdown.
Στη γωνία περιμένει και η Μπεκατώρου. Και μάλιστα τούτη ,ως αχυράνθρωπος, με χορηγούς και σπόνσορες βασιλιάδες, πρίγκιπες ,προέδρους Δημοκρατίας, πρωθυπουργούς και υπουργούς. Οπότε, κάτω ο ακτιβισμός για το κλίμα. Ο νέος ακτιβιστής έχει σύνθημα
“ME TOO” και “ALSO ME”. Με ποιους είσαι;
Δίνουν τη χαριστική βολή σε μια ήδη παραπαίουσα κοινωνία. Αν σύντομα δεν τους κόψουμε το δρόμο, αν δε ανοίξουμε τώρα λεωφόρους για αντιεξουσιαστικές, αντικαπιταλιστικές, αντικαταναλωτικές, άθρησκες και άφυλες κοινωνίες, ας περιμένουν τα παιδιά μας μέρες του ΄Οργουελ στο “1984”.
ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ!