Τρικάκια από Ρουβίκωνα στο σπίτι της Κεραμέως
Απόσπασμα από το φυλλάδιο που πέταξαν:
“…Τελευταίο πεδίο αντιπαράθεσης του κόσμου της εκπαίδευσης με υπουργείο και κυβέρνηση, η περίφημη πλέον αξιολόγηση. Όταν λέμε για αξιολόγηση μιλάμε για ένα σύστημα που αν εφαρμοστεί, απονεκρώνει κάθε έννοια συλλογικότητας εντός του σχολείου και υψώνει τεράστιους ταξικούς φραγμούς. Φυσικά, η αξιολόγηση δεν αποτελεί έμπνευση της λαομίσητης υπουργού (όσο και να το ήθελε) αλλά ακόμα μια … φοβερή καινοτομία του σύγχρονου καπιταλισμού, που έχει ήδη εφαρμοστεί κάποια χρόνια πίσω στις κορωνίδες του, Αγγλία και Η.Π.Α., με τραγικά αποτελέσματα (τεράστιος αριθμός διδασκόντων εγκατέλειψε τον τομέα της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και το γνωστικό επίπεδο των μαθητών έπεσε αισθητά). Η παιδεία στην Ελλάδα, μην ξεχνάμε, αποτελεί ένα από τα πεδία «δυτικού» πειραματισμού και η υποβάθμιση του δημόσιου δωρεάν χαρακτήρα της έναν από τους βασικούς στόχους που έπρεπε να υλοποιήσει η κυβέρνηση της ΝΔ ερχόμενη στα πράγματα, για να ικανοποιήσει πολυεθνικές και κολλέγια που επελαύνουν στο χώρο αυτόν όλο και περισσότερο.
Τι πρόκειται να φέρει η αξιολόγηση στις σχολικές αίθουσες; Μας ενημερώνουν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των καθηγητών που κινητοποιούνται στο ζήτημα και αντιστέκονται έχοντας να αντιμετωπίσουν παράλληλα τη σκληρή κρατική καταστολή, για το δυσοίωνο μέλλον που προβλέπεται στα σχολεία. Το κράτος έδειξε ότι θα κρατήσει στάση μηδενικής ανοχής απέναντι σε όσους διαμαρτύρονται για τα όσα έρχονται, με απόδειξη το ξύλο και τα χημικά στο πρόσφατο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο”.
***
Εν τάξει ! Τα παιδάκια, από το φοιτητική ομάδα του Ρουβίκωνα έχουν άγρια μεσάνυχτα από το χώρο της “Παιδείας”. Προσφεύγουν, και σ΄αυτό το ζήτημα, στην πεπατημένη, τη γνωστή αντιδεξιά ρητορική, δημαγωγική και λαϊκίστικη , χωρίς ουσιαστικές προτάσεις, πέρα από τις γνωστές, μαύρες διαπιστώσεις και νεφελώδεις υποδείξεις των αριστερών, κοινοβουλευτικών κομμάτων, κυρίως του ΚΚΕ.
Δεν είναι ο σκοπός μας σήμερα να σχολιάσουμε όσα “κουφά” γράφουν στις παραγράφους παραπάνω για τη σημασία της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών.΄Αλλωστε, δεν αξίζει τον κόπο να χαλάμε φαιά ουσία για ένα άνευρο ,συνδικαλιστικό τσιτάτο, που δε λέει τίποτα, γιατί ο συντάκτης του αγνοεί παντελώς το συγκεκριμένο ζήτημα.
Δυο κουβέντες μόνο. Γράφουν: α. “΄Οταν λέμε αξιολόγηση μιλάμε για ένα σύστημα που αν εφαρμοστεί, απονεκρώνει κάθε έννοια συλλογικότητας εντός του σχολείου και υψώνει τεράστιους ταξικούς φραγμούς”. Και β. “Μας ενημερώνουν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των καθηγητών που κινητοποιούνται στο ζήτημα και αντιστέκονται…”
“Από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλλα”! Τί πάει να πει “απονεκρώνει κάθε έννοια συλλογικότητας” μόνο το εν τρικυμία και πολλάκις ευρισκόμενο κρανίο ενός Ρουβίκωνα-αντιγραφέα αντίστοιχου ξύλινου λόγου του Περισσού και ειδικά του… (παρα)τμήματος του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου , μπορεί να καταλάβει.
Μήπως “συλλογικότητα” στην τάξη σημαίνει αυτό πού διαπίστωσε κάποτε ένας Σουηδός εκπαιδευτικός, όταν ήρθε στην Ελλάδα να παρακολουθήσει πώς διδάσκουν οι ΄Ελληνες εκπαιδευτικοί και τί είδους συμμετοχή στο μάθημα έχουν οι μαθητές; Πήγε, λοιπόν, σε σχολεία κι όταν τελείωσε τις επισκέψεις , τον ρώτησαν ποια γνώμη έχει τώρα για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Κι εκείνος έδωσε την επική και λίαν αποστομωτική απάντηση: “Κύριοι, τώρα πια κατάλαβα, γιατί η… ρητορική τέχνη άνθισε στην Ελλάδα”!
Κι από τότε, δεν άλλαξε τίποτα. ‘ Οντως, ο δάσκαλος μπλα-μπλα-μπλα στην τάξη, λέει -λέει, “ρητορεύει” και οι μαθητές από κάτω στα θρανία ή κοιμούνται ή κάνουν chat στο κινητό με τον κολλητό στην άλλη αίθουσα! Τέτοια συμμετοχή μαθητών, μας λένε τα Ρουβικωνάκια, θα νεκρώσει, ακόμα και η χειρότερη αξιολόγηση ενός τέτοιο σκερβελέ δάσκαλου; Δεν πρέπει τούτος κάποτε να πάει σπίτι του ή έστω να εργαστεί ως εκδορέας ; Τί είναι η αίθουσα ενός σχολείου; Υφαντουργείο να βγάζει η κορδελιάστρα μεροκάματο;
Το άλλο θεόκουφο; “Μας ενημερώνουν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των καθηγητών “, λένε . Δηλαδή , ο εκάστοτε “Ράθωσης” και “Κοτσιφάκης” της ΟΛΜΕ.
Λοιπόν, ακούστε, Ρουβικωνόπαιδα , μια και καλή. “΄Οταν εσείς πηγαίνατε, εμείς γυρίζαμε “, μετά από σχεδόν 40 χρόνια θητείας στην Εκπαίδευση.
Από την πρώτη μέρα που πήγα, όχι για να αράξω, αλλά για δουλέψω με όρεξη στη Δημόσια εκπαίδευση, είχα την ψευδαίσθηση πως θα μπορούσα και συνδικαλιστικά να συμπληρώσω το παζλ της προσφοράς που ονειρευόμουν σε αυτό το χώρο. Να αλλάξουμε εκπαιδευτικούς νόμους, προγράμματα, μαθήματα, ύλη εγχειριδίων….Μέχρι… μπας και καταργήσουμε τα Θρησκευτικά, ελπίζαμε κάποιοι αφελείς και αιθεροβάμονες. Και από τη πρώτη τη χρονιά του διορισμού μπήκα με τα μπούνια στο συνδικαλισμό.
Τελικά ,πέρασε καιρός για να καταλάβω πως και οι εργατοπατέρες στην Εκπαίδευση ήταν ίδιοι σαν εκείνους της ΔΕΗ, “Φωτόπουλοι”. Αν νοιάζονταν για κάτι ήταν “εν τη παλάμη και ούτω” δεν κατεβάζουμε τους διακόπτες να κοπούν τα “φώτα” σε σπίτια και σχολεία. Τίποτα άλλο. Και την έκανα. Συμμετείχα μόνο στις απεργίες για λόγους τσίπας.
Αυτούς τους συνδικαλιστές ρώτησαν και τους διαφώτισαν επακριβώς τους Ρουβίκωνες; Με τέτοια επιχειρήματα ήρθαν να μας πείσουν πως αξιολόγηση του εκπαιδευτικού, σημαίνει νέκρωση συλλογικότητας ; Και πως είναι καλύτερα ένας άσχετος ή κακός δάσκαλος, αντί να ανοίξει περίπτερο , να βγάζει μεροκάματο σε μακάβριες λοβοτομές μυαλών και χαντάκωμα χαρακτήρων;
Να θίξουμε τώρα εκείνο που ξεκινήσαμε από την αρχή να πούμε και που το ξεχειλώσαμε, τελικά.
Ο Ρουβίκωνας, λοιπόν, τί είναι; Μια άλλη εκδοχή του ΠΑΜΕ; Δεν ταυτίζονται, μεν οι όψεις, αλλά ανήκουν στο αυτό νόμισμα; ΄Ιδιας και ίσης αγοραστικής αξίας; Μια “υπεράνω” συνδικαλιστική…πανεργατική οργάνωση; Γιατί εμείς , όπως θα επιθυμούσαν, αναρχική ομάδα δε θα τους λέγαμε. Και να γιατί:
Μια αναρχική συλλογικότητα
-Δεν πάει να πετάξει τρικάκια στο my market και το Jubo για την απόλυση μιας υπαλλήλου συνδικαλίστριας. Να γίνει αυτό, δε λέμε όχι. Αλλά να πάει να τα πετάξει το ΠΑΜΕ ή έστω η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ. Συστημικά, αστικά κι ωραία! Και ξέρετε γιατί; Θα σας φανεί αλλόκοτο, ως μη όντες αναρχικοί, αλλά όσοι είναι , θα το κατανοήσουν, Η κυρία που εργάζεται στο jubo δεν είναι παρά μια σμικρογραφία του Β(ρ)ακάκη. Που δεν την παίρνει να είναι κι εκείνη σαν το αφεντικό για άλλους λόγους. Πάντως, όχι από ηθικές αναστολές γιατί τα προϊόντα της αλυσίδας είναι Κινέζικα και για να φτάσουν στα καταστήματα που τα προωθεί στο αγοραστικό κοινό η όποια “Καλλιόπη” πωλήτρια, έχουν βαφτεί πριν “κόκκινα” από αίμα 10χρονων παιδιών-εργατών ,που αμείβονται μάλιστα με κουπόνια σίτισης! Και για να παραχθούν στις ποσότητες που χρειάζονται τα παγκόσμια “Jubo”, έχουν πριν κάνει μια απέραντη χαβούζα το περιβάλλον της χώρας με μόλυνση, απόβλητα και εκπομπές καυσαερίων των εργοστασίων τους. Και όλα αυτά με τις ευλογίες μιας φασιστικής, δικτατορικής κυβέρνησης που το παίζουν κομμουνιστές!
-Δεν πετάει τρικάκια στην ισπανική πρεσβεία, γιατί η χώρα, ως κρατική εξουσία, δεν επιτρέπει την αυτονόμηση της περιοχής της Καταλονίας, που προωθούν εθνικιστικά, ακροδεξιά στοιχεία με στόχο να στήσουν ένα ακόμα κράτος, ακριβώς με τις δομές, τα μέτρα και τα σταθμά της “Μητρόπολης”. Τί δουλειά έχει να κόπτεται ο αναρχισμός για τη δημιουργία νέων κρατών;
-Δε στηρίζει νεοφασιτικά μορφώματα, έμφυλου ρατσιμού του “σουτιέν και της κυλότας”,τύπου #ΜΕ ΤΟΟ. Ούτε συμπαρίσταται σε ξώβυζα- καλεσμένες της Κατερίνας Σακελλαροπούλου, που θυμήθηκαν με απόγνωση, μετά δεκαετίες ολόκληρες, πως …”κάποτε ήμουν νια και γέρασα”. Και βρίσκουν να πνίγουν τον καημό σε καταγγελίες σεξουαλικής παρενόχλησης από τύπους που, αν δεν είναι σεξομανείς, είναι κύμβαλα αλαλάζοντα γενικώς. Δηλαδή…καλλιτέχνες και παιδοτρίβες. “Ούνα ράτσα ,ούνα φάτσα” με τις καταγγέλουσες.
Κι αφήνουμε το …καλύτερο, και ως τέτοιο, τελευταίο:
-Με 15.000 νεκρούς στην Ουκρανία, 700.000 νεκρούς ,εκατομμύρια σακατεμένους και πρόσφυγες στη Συρία από τα όπλα ,τους συμβούλους και τους στρατιώτες κατοχής του δικτάτορα Πούτιν, δεν μπορείς, αν ήσουν (που δεν είσαι είπαμε) αναρχική συλλογικότητα, να σφυρίζεις αδιάφορα και να μη βγάζεις τσιμουδιά για τα μεγαλύτερα εγκλήματα στον πλανήτη, μετά απ΄αυτά του Χίτλερ στο 2ο Παγκόσμιο πόλεμο. Να μου πετάς τόνους τρικάκια και στης Κουτσής Μαριώς τα σπίτια. Να μου κάνεις πορείες στην πρεσβεία των “φονιάδων Αμερικανών”, αλλά ΠΟΤΕ (ούτε για τα μάτια) σε εκείνη των Ρώσων μακελάρηδων. Κι ακόμα πιο υποκριτικά ,να δηλώνεις αλληλέγγυος στους πρόσφυγες, που τους κατάντησαν “κολασμένους της γης” ΠΑΛΙ τα όπλα του ίδιου δικτάτορα, του Πούτιν. Πρωτοφανές και πρωτάκουστο σε όλη την υφήλιο, όταν στις άλλες χώρες του κόσμου αναρχικοί και ακτιβιστές δεν υπάρχει μέρα κάπου , που να μην….περάσουν για διαδήλωση από τις πρεσβείες του “Τσάρου”. Κι εδώ ,ούτε απ΄έξω δεν περάσατε ποτέ. Είστε μια κραυγαλέα, παγκόσμια εξαίρεση. Γιατί, άραγε και μόνο εσείς στην Ελλάδα;
Αλήθεια, Τί σας δένει τόσο σφικτά με τον Νέο Χίτλερ της Ευρώπης; Μήπως “δε δαγκώνεις χέρι που σε ταϊζει”; Βαριά κουβέντα; ΄Οντως, Αλλά εμείς, σε άλλη εξήγηση, δεν πάει το μυαλό μας.
Να τελειώνουμε, επαναστάτες του “γλυκού νερού” με τους θεατρινισμούς και τους λεονταρισμούς σας. “Η γυναίκα του Καίσαρα είναι και φαίνεται ηθική”. Ειδικά στις αναρχικές συλλογικότητες.
Εσείς ούτε είστε, ούτε φαίνεστε ηθικοί. Επειδή, ακριβώς την “ηθική” την έχετε κατεβάσει στα δικά σας μέτρα. Στο μπόι που σας βολεύει.
Και εν τέλει, έτσι για τις ιστορικές ανάγκες του σάιτ, για βοηθήστε μας να καταλάβουμε την ιδεολογική σας ταυτότητα και να σας παραδώσουμε στη μνήμες των επερχόμενων γενεών. Γιατί τώρα είναι συγκεχυμένη , σκοτεινή και απροσδιόριστη. Πατάτε σε πολλές βάρκες μέσα.
Είστε Αναρχικοί; Δεν είστε. Οι αναρχικοί δεν κουβαλάνε τσεκούρια στους δρόμους, ούτε κατεβάζουν τζαμαρίες. Τέτοια κάνουν τα μπαχαλάκια και οι χούλιγκαν , αν χάσει η ομάδα τους.
Είστε φορείς ΄Ενοπλης Λαϊκής Βίας; Δεν είστε, ακριβώς επειδή κρατάτε τσεκούρια και περιφέρεσθε με το πρόσωπα στις κάμερες στην πλατεία και την αίθουσα της ΒΟΞ.
Τί είστε λοιπόν; Εμείς θα σας πούμε τί νομίζουμε πως σας ταιριάζει. Αν κατεβαίνατε σε εκλογές, αντάμα με την Ανταρσία, το Λαφαζάνη, αλλά ,γιατί όχι, και το Βαρουφάκη; Κοντά είσαστε.(Τουλάχιστον στα φρου-φρου και την επίδειξη).
Και οι τρεις μαζί, πάντως, έχετε κάθε λόγο να ελπίζετε πως θα …εισέλθετε θριαμβευτές στη Βουλή των Ελλήνων .Και όχι τίποτα άλλο, να ησυχάσουμε κι εμείς . Να σας ταυτοποιήσουμε, επιτέλους. Να μάθουμε τί θεό λατρεύετε κι εσείς. Τί στο καλό καπνό φουμάρετε τόσο καιρό! Θα μας σκοτώσει η…αγωνία!