Πριν λίγες ημέρες, ο ΄Ελληνας εθνικιστής πρωθυπουργός έσφιξε το χέρι του δικτάτορα Πούτιν, ο οποίος, ως γνωστόν, είναι υπόδικος στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Βαρύνεται ,σύμφωνα με τους πιο συγκρατημένους υπολογισμούς, με χιλιάδες φρικτά εγκλήματα στην Τσετσενία, τη Γεωργία την Ουκρανία. Και να σκεφτεί κανείς πως ένα μεγάλο πλήθος απ΄αυτά τα θύματα είναι άμαχος πληθυσμός, ανάμεσά τους και πολλά παιδιά. Να θυμίσουμε πόσο αδίστακτος είναι ο παρανοϊκός ηγέτης της Ρωσίας, αφού δε δίστασε να ρίξει επιβατικό αεροπλάνο στην Α.Ουκρανία με 300 επιβάτες ερευνητές (κυρίως γιατροί), αλλά και πολλά παιδιά που επέβαιναν. Οι μεθύστακες οπαδοί του, που κατέρριψαν το αεροπλάνο, χρησιμοποίσαν οπλικά συστήματα με τα οποία τους είχε εφοδιάσει (και συνεχίζει να το κάνει) το Τέρας της Ρωσιας.
Πέρα από αυτά, σοβαρά είναι και τα εγκλήματα, που έχει διαπράξει στο εσωτερικό της χώρας του. Δολοφονίες…ουκ ολίγες πολιτικών του αντιπάλων, αλλά και δημοσιογράφων, δικηγόρων ακτιβιστών. Συλλήψεις, φυλακίσεις, βασανισμοί πολιτών , στημένες δίκες, τρομοκρατία, εκφοβισμός είναι στην ημερήσια διάταξη στην απέραντη χώρα , «Μητρόπολη» της πάλαια ποτέ πανίσχυρης Σιοβιετικής ΄Ενωσης. Τρόμος και φόβος επικρατούν σήμερα από τη μια ως την άλλη άκρη της αχανούς χώρας.
Να προσθέσουμε σ΄αυτά και τη φοβερή φτώχεια στην οποία έχει βυθίσει ο δικτάτορας έναν ολόκληρο λαό, μετά τις κυρώσεις που του επέβαλε η Δύση .Κι ακόμα την καταδίκη της υποταγής ,πέρα από την ανέχεια, της μεγάλης πλειοψηφίας του πληθυσμού,στις εξαρτήσεις ,κυρίως από το αλκοόλ και τις ναρκωτικές ουσίες. Η ιστορική χώρα σήμερα παρουσιάζει έναν από τους μικρότερους δείκτες προσδόκιμου ζωής στην υφήλιο. Οι αρρώστιες θερίζουν τους Ρώσους ήμερα,σύμφωνα με τις στατιστικές, όταν ακόμα και σε υπανάπτυκτες χώρες αρχίζουν να περιορίζονται. Παρ΄όλα αυτά, καμιά πραγματική και αποτελεσματική «σταυροφορία» ενημέρωσης δεν έχει ξεκινήσει τόσα χρόνια ο δικτάτορας . Λένε πως το κάνει σκόπιμα. Τον συμφέρει να κυβερνά μια χώρα με εξαρτημένους, αδρανοιποιημένους και περιθωριοποιημένους πολίτες.
Πριν λίγες ημέρες, ο Αλέξης Τσίπρας (με την…Περιστέρα του και τη λοιπή κουστωδία) επισκέφτηκε τη Μόσχα, ως ικέτης και ζήτουλας . ΄Εσφιξε ο πανάθλιος το αιματοβαμμένο χέρι του δικτάτορα , χωρίς να ντραπεί. Το ιλαροτραγικό είναι πως ο ΄Ελληνας πρωθυπουργός σεμνύνεται πως έχει αριστερές καταβολάδες και πως η σημερινή κυβέρνηση των εθνικιστών είναι…αριστερή ,αλλά με… ολίγον εθνικισμό ” Καμμένου” με τον οποίο έχουν γίνει πια αδελφοποιτοί!
Τώρα, βέβαια,πώς γίνεται μια τέτοια κυβέρνηση να στηρίζεται για να μπορεί να υπάρχει σε αυτόν τον «ψεκασμένο» Ελληνάρα και από την άλλη, ο επικεφαλής πρωθυπουργός της να επισκέπτεται, χωρίς αιδώ και σεβασμό στις υπέρτατες αξίες και τις διαχρονικές αρχές του ανθρώπου, το χειρότερο ίσως σήμερα δικτάτορα του κόσμου, η απλή λογική αδυνατεί να τα συλλάβει αυτά και να τα ερμηνεύσει.
Αλλά,δε σταματά εδώ το αίσχος. Σαν να μην έφτανε ο Πούτιν, το Μάιο ο Αλέξης Τσίπρας πρόκειται να επισκεφτεί το Βελιγράδι, για να συναντήσει τους επίσης εθνικιστές δολοφόνους Τόμισλαβ Νίκολιτς ,πρόεδρο της Σερβίας και Αλεξάνταρ Βούτσιτς ,πρωθυπουργό. Για να μη λέμε εμείς τί σόι “λουλούδια” είναι οι δύο …άρχοντες του Βελιγραδίου, να δώσουμε το λόγο στον πρώην ηγέτη των Σερβοβοσνίων Ζ. Τόλιμιρ ,όπως τον κατέγραψε πρόσφατα ο «Τύπος».
” Σχολιάζοντας τον ρόλο του νυν προέδρου της Σερβίας, Τόμισλαβ Νίκολιτς και του πρωθυπουργού, Αλεξάνταρ Βούτσιτς στον πόλεμο, ο αρχηγός του SRS είπε ότι«και οι δύο είναι εγκληματίες πολέμου»…
«Ο Νίκολιτς ήταν εθελοντής στην ανατολική Σλαβονία και για τις υπηρεσίες του στον πόλεμο έγινε διοικητής των Τσέτνικ. Ο Βούτσιτς ήταν εθελοντής στο εβραϊκό νεκροταφείο δίπλα στον Σλάβκο Άλεξιτς. Ο Βούτσιτς πάντα έκανε πολύ πιο ακραίες δηλώσεις από μένα”.
Και ποιος είναι ο καταγγέλων; Ας δούμε πρόσφατο…βιογραφικό:
«Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία επικύρωσε σήμερα την ποινή της ισόβιας κάθειρξης που είχε επιβληθεί σε έναν πρώην ηγέτη των Σερβοβοσνίων για το ρόλο του στη σφαγή 8.000 ανδρών και αγοριών στη Σρεμπρένιτσα, το 1995.
… Ο ρόλος του στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα, τη χειρότερη που έχει σημειωθεί στην Ευρώπη μετά τον Β` Παγκόσμιο Πόλεμο, ήταν τέτοιος που δικαιολογεί την καταδίκη του για την κατηγορία της γενοκτονίας.
Ο Τόλιμιρ ήταν ο επικεφαλής της υπηρεσίας πληροφοριών και ασφάλειας των στρατιωτικών δυνάμεων των Σέρβων της Βοσνίας και θεωρείτο «δεξί χέρι» του στρατιωτικού ηγέτη τους, του Ράτκο Μλάντιτς”.
Αυτούς του υπόδικους για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, οι οποίοι, όπως και ο Πούτιν , έβαψαν με πολύ αίμα τα χέρια τους ,θα σπεύσει ο θρασύτατος Αλέξης Τσίπρας να επισκεφτεί στο Βελιγράδι και θα σφίξει κι αυτών το χέρι, προφανώς για να τους συγχαρεί για τη γενοκτονία και τα άλλα τα ειδεχθή εγκλήματα που διέπραξαν.
Τέλος ,ο ασεβής (με την αρχαία σημασία του όρου, ο διαπράξας ΄Υβριν) Αλέξης Τσίπρας θα παραστεί και στους εορτασμούς για τη νίκη επί της ναζιστικής Γερμανίας στη Ρωσία, τους οποίους δε θα παραστούν δυτικοί ηγέτες, αφού οι περισσότεροι απέφυγαν να δεχθούν την πρόσκληση του δικτάτορα της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν, εξαιτίας ιδίως των ρωσικών ενεργειών κατά της Ουκρανίας. Να σημειώσουμε πως εκτός από τον Τσίπρα τη ρωσική πρόσκληση έχουν αποδεχτεί και η Βόρεια Κορέα με τους χιλιάδες πολτικούς κρατούμενους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης που έχει ανοίξει σε όλη τη δύστυχη χώρα ο “Μπούλης» της Πιονγιάνγκ!
Χρόνια από τη ζωή μου τα πέρασα στην «ξένη». Και πάντα ένιωθα συνετή υπηρηφάνεια γιατι ήμουν «ο ΄Ελληνας». Σήμερα, όταν βρίσκομαι στο εξωτερικό, κρύβομαι. Δεν αρνούμαι πως είμαι ελληνικής καταγωγής, αλλά δεν το φωνάζω κιόλας, όπως παλιότερα.Φοβάμαι και ντρέπομαι ταυτόχρονα.Το ίδιο και εκατομμύρια άλλοι συν-΄Ελληνες που είναι διασκορπισμένοι στα πέρατα της οικουμένης. Πολλοί συμπατριώτες μας έχουν βιώσει σκληρό ρατσισμό, προπηλακισμούς ,ύβρεις και περιφρόνηση. Πληρώνουν τις επιλογές της σημερινής Ελλάδας, που την εκπροσωπεί επίσημα μια εθνικιστική κυβέρνηση με επικεφαλής τους αθλιότερους των Ελλήνων Τσίπρα και Καμμένο.
Την οικονομική κατάρρευση της χώρας, θα την άντεχα. Ποτέ η Ελλάδα ,άλλωστε,δεν ήταν μια πλούσια χώρα. Προσωπικά, για να επιβιώσω,έχω κάνει… 100 δουλειές από τα μικράτα μου μέχρι σήμερα. Και χιλιάδες άλλοι ΄Εληνες της γενιάς μου. ΄Είμαστε ένας φτωχός, αλλά υπερήφανος λαός, που καμάρωνε όχι για το «έχει» του,αλλά για την καταγωγή του. Σήμερα, του λείπει αυτό, το πιο στέρεο «ποδάρι» . Του το «παίξανε» οι πανάθλιοι Τσίπρες στις «ζαριές» της Μόσχας και το Βελιγραδίου.
