Ο χρησμός της Πυθίας (ή, ίσως, μιας Σίβυλλας) « ἥξεις ἀφήξεις οὐκ ἐν πολέμῳ θνήξεις» (ibis redibis nunquam per bella peribis», δόθηκε σε ένα πολεμιστή που ρώτησε, αν θα πεθάνει στον πόλεμο. Η απάντηση ήταν: «Θα πας θα γυρίσεις δε θα σκοτωθείς στον πόλεμο». Μόνο που μια τέτοια απάντηση ήταν διφορούμενη, αλλάζει η σημασία της με την τοποθέτηση του κόμματος. Αν, δηλαδή, το κόμμα στη φράση είναι πριν το «ουκ εν πολέμω θνήξεις», τότε σημαίνει πως ΔΕ θα σκοτωθείς στον πόλεμο. Αν ,όμως , το κόμμα μπαίνει μετά το ουκ, σημαίνει το αντίθετο: Θα πας και ΔΕ θα γυρίσεις, θα σκοτωθείς στον πόλεμο.
Εν άλλοις , πάλι αρχαιοπρεπώς « “ωόν τίλλεις» ή, κοινώς και νεοελληνικοπρεπώς… “πιάσ’ το αυγό και κούρεφ’ το», αν δώσεις βάση σε όσα αυτές τις ημέρες με τον ασταμάτητο χορό στεριάς και θάλασσας στις Κυκλάδες, μας διαβεβαιώνουν στα αδηφάγα για τηλεθέαση παράθυρα των καναλιών με περίσσεια… επιστημονική εμβρίθεια οι σεισμολόγοι, ηφαιστειολόγοι, εδαφολόγοι, γεωλόγοι, μεταλλειολόγοι και ουκ ολίγοι απ΄ αυτούς … μπαρουροφολόγοι.
Το σίγουρο, πάντως, είναι άλλο. Και όχι αν θα έχουμε σεισμό 6 ή 7 ρίχτερ ή αν θα δούμε το ηφαίστειο να ξερνάει προσεχώς φωτιά και λάβα.
Και ποιο είναι το σίγουρο; ΄Ενα: Για άλλη μια φορά, απο-ανα-δεικνύεται η βραδύτητα (για να μην πούμε η γυμνότητα) πολλών θετικών και πρακτικών επιστημών ,όπως είναι το μέγα παράπονο ημών των θεραπόντων των θεωρητικών ( στην πραγματικότητα, μόνο τέτοιες δεν είναι). Χρόνια επισημαίνουμε εδώ με συχνές αναφορές το μέγα ζήτημα της βραδείας, σερνάμενης κίνησης των μη θεωρητικών επιστημών , ειδικά της τεχνολογίας, που συμπυκνούται κι αυτό στις εύστοχες , σκωπτικές, λαϊκές ατάκες … με “τα ζώα τους αργά…καλοκαρτέρει και έρχεται”! Σεισμός θα είναι τώρα ή ηφαιστεικαή έκρηξη , μη ρωτάτε να σας πουν. Ψιλά γράμματα!