1. “Σπάει τη σιωπή του απόψε ο Σαρκοζί
Τηλεοπτική παρέμβαση με την οποία αναμένεται να δώσει εξηγήσεις για την δικαστική του περιπέτεια, θα κάνει απόψε ο Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος μετά την χθεσινή κράτησή του στα πλαίσια της ανάκρισης για υπόθεση άσκησης αθέμιτης επιρροής και διαφθοράς, αφέθηκε ελεύθερος, αλλά συνεχίζει να βρίσκεται υπό δικαστική έρευνα. Το σκάνδαλο έσκασε σαν βόμβα στην γαλλική πολιτική σκηνή και δυναμιτίζει τα σχέδια του πρώην προέδρου για επάνοδο.
Ο 59χρονος Σαρκοζί βρισκόταν υπό αστυνομική κράτηση για σχεδόν 15 ώρες στη Ναντέρ, ένα προάστιο του Παρισιού, πριν μεταφερθεί σε παρισινό δικαστήριο όπου συναντήθηκε με τους δικαστικούς που διεξάγουν την έρευνα. Αφέθηκε ελεύθερος γύρω στις 3.00 τα ξημερώματα (ώρα Ελλάδας).
Ο δικηγόρος του Σαρκοζί και ένας δικαστής που εμπλέκεται στην υπόθεση τέθηκαν επίσης υπό επίσημη δικαστική έρευνα ως ύποπτοι για άσκηση αθέμιτης επιρροής, ανακοίνωσαν οι δικηγόροι τους.
Αιχμές για την δικαιοσύνη
Οι σύμμαχοί του Σαρκοζί κάνουν λόγο για «συνωμοσία» εναντίον του, αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι δικαστές δεν λειτούργησαν αμερόληπτα, με βασικό επιχείρημα την χρονική στιγμή που σημειώνεται η εν λόγω εξέλιξη- που είναι πρωτοφανής για πρώην πρόεδρο- λίγο πριν την προσεκτικά σχεδιασμένη επάνοδο του στην γαλλική πολιτική σκηνή.
Από την πλευρά του, ο πρώην πρωθυπουργός Αλέν Ζιπέ, του κεντροδεξιού κόμματος του Σαρκοζί, UMP , έστειλε μέσω διαδικτύου μήνυμα υποστήριξης προς τον πρώην πρόεδρο”
2. Σαρκοζί: Με συνόδευαν 5 αστυνομικοί μέχρι την πόρτα του ανακριτή
Δύο χρόνια μετά την αποχώρησή του από την προεδρία της Γαλλίας, ο Σαρκοζί δήλωσε ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για να δώσει εξηγήσεις στο γαλλικό λαό, αφού η κατάσταση είναι πλέον πολύ σοβαρή κι ότι υπάρχει υπάρχει πρόθεση να εξευτελιστεί ο ίδιος.
Περνώντας στην αντεπίθεση, ο Σαρκοζί διαβεβαίωσε τους Γάλλους
πολίτες ότι δεν τους πρόδωσε ποτέ, ότι υπάρχει πρόθεση για να τον
εξευτελίσουν κι ότι η γαλλική δικαιοσύνη χρησιμοποιείται «για πολιτικούς
σκοπούς» στην υπόθεση εναντίον του.
κατήγγειλε την «πολιτική εκμετάλλευση ενός μέρους του δικαστικού
συστήματος».
«Η κατάσταση είναι αρκετά σοβαρή για να πω στον γαλλικό λαό που
βρισκόμαστε σήμερα όσον αφορά την πολιτική εκμετάλλευση ενός μέρους του
δικαστικού συστήματος», επεσήμανε ο
ο πρώην ένοικος των Ηλυσίων και τόνισε: «Λέω σε όλους όσοι ακούν ή
παρακολουθούν ότι δεν τους πρόδωσα ποτέ και ότι δεν διέπραξα κάποια
ενέργεια σε βάρος των αρχών της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου».
Εμφανώς ενοχλημένος από το γεγονός ότι παρέμεινε υπό κράτηση για ανάκριση επί σχεδόν 15 ώρες, ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας δήλωσε ότι μία τέτοια μεταχείριση σε βάρος του ήταν απαράδεκτη εκφράζοντας την οργή του για το γεγονός ότι, στις δύο τα ξημερώματα, ώρα Γαλλίας τον συνόδευσαν πέντε αστυνομικοί έως το γραφείο των δικαστών όπου εκεί άκουσε ότι ξεκινά σε βάρος του δικαστική έρευνα.
Στην Ελλάδα το 1989 είχαμε την περίφημη δικαστική υπόθεση (“βρώμικο ’89”) με τον Ανδρέα Παπανδρέου κατηγορούμενο σε “ειδικό δικαστήριο” για διαφθορά, αφού, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, χρηματιζόταν ως πρωθυπουργός της χώρας από τον τότε ισχυρό τραπεζίτη Γιώργο Κοσκωτά με αντάλλαγμα πολλές και διάφορες “διευκολύνσεις” από τον κρατικό μηχανισμό στον διαπλεκόμενο διοικητή της “Τράπεζας Κρήτης”. Στο “ειδικό δικαστήριο” έστειλαν τον τότε σοσιαλιστή πρωθυπουργό και πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, ο αρχηγός της Ν.Δ Κωνσταντίνος Μητσοτάκης σε αγαστή συνεργασία (στην “οικουμενική” λεγόμενη κυβέρνηση της εποχής) με την “Συνασπισμένη Αριστερά” του Κύρκου και του Φλωράκη.
Η αναμφισβήτητη συντριπτική επιρροή του “χαρισματικού” Ανδρέα Παπανδρέου στις λαϊκές μάζες και ο αποκλεισμός από την εξουσία της Δεξιάς από το 1981, οδήγησαν τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη στην απόφαση να εκμεταλλευτεί το “δώρο” Κοσκωτά ,για να καθίσει στο “σκαμνί” τον “αιώνιο” αντίπαλο και ανταγωνιστή του Ανδρέα Παπανδρέου.΄Ηταν ο μόνος τρόπος να “θέσει εκποδών” από την πολιτική κονίστρα έναν πολιτικό άνδρα η μορφή του οποίου δέσποζε για χρόνια και στην αντιπολίτευση και στην κυβέρνηση και να επωφεληθεί ο ίδιος από μια εξευτελιστική δικαστική διαδικασία για τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, ώστε να πάρει κι αυτός σειρά να γίνει πρωθυπουργός της χώρας.
΄Ετσι και έγινε. Ο Κ. Μητσοτάκης, αφού εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο εκείνη τη δίκη με τον Ανδρέα Παπανδρέου υπόδικο, αλλά και συνεπικουρούμενος από την πανελλήνια συγκίνηση που προξένησε η δολοφονία του γαμπρού του Παύλου Μπακογιάννη από τη Β’ 17 Νοέμβρη, κατάφερε το ακατόρθωτο. Ο “αποστάτης”, ο “Μητσοτάκης κάθαρμα” στα Ιουλιανά του ΄65 , έγινε τελικά κι αυτός πρωθυπουργός της χώρας .
Η εμπλοκή της ελληνικής δικαιοσύνης και προσωπικά του τότε προέδρου του Αρείου Πάγου Β. Κόκκινου (“πήδησε” κάπου 20 παλιότερούς του, για να πάρει τη θέση) είναι ιστορικά διαπιστωμένη και καταγραμμένη στις μαύρες δέλτους της Ιστορίας της δικαιοσύνης .Ο Β. Κόκκινος και κατά τη διαδικασία σύνταξης του κατηγορητηρίου και σε όλη τη διάρκεια της δίκης ,της οποίας ήταν πρόεδρος, εκτελούσε τυφλά της εντολές των πολιτικών της “οικουμενικής” κυβέρνησης και ειδικά του Κ. Μητσοτάκη, του Λ. Κύρκου, του Χ. Φλωράκη και του Ν. Κωνσταντόπουλου. Και η αθώωση του Α.Παπανδρέου (με την ψήφο του ανεκδιήγητου αυτού προέδρου της δίκης) ήταν απόφαση των 4 παραπάνω πολιτικών, που δεν τόλμησαν να προχωρήσουν στην καταδίκη του Ανδρέα Παπανδρέου. Αλλιώς, ήταν σίγουρο πως η χώρα θα είχε οδηγηθεί σε ένα αιματηρό εμφύλιο.
Το θέμα μας, βέβαια, δεν είναι εδώ αν ο Α. Παπανδρέου χρηματιζόταν από τον Κοσκωτά ή κι από άλλες πηγές (π.χ εφοπλιστές). Η ιστορική μας κρίση είναι πως χρηματιζόταν και μάλιστα “ασύστολα”. Ο γράφων γνωρίζει από “πρώτο χέρι” τα γεγονότα κατά διάρκεια της θητείας του ως εκπαιδευτικός στο Λονδίνο (καταγραμμένα στο βιβλίο του ” ΄Οταν ήμουν δάσκαλος των παιδιών του Γλύξμπουργκ”), αλλά και εκείνα που ακολούθησαν αργότερα , που αποδεικνύουν πως ο Ανδρέας Παπανδρέου δε δίσταζε, όχι μόνο να χρηματιστεί, αλλά και να συνεργαστεί με το τ. βασιλιά και τους εφοπλιστές στο Λονδίνο (Γ. Λάτση κ.α) .για να εξασφαλίσει την παραμονή του στην εξουσία. ΄Ενας “διαπλεκόμενος” πρωθυπουργός με το φιλοβασιλικό κατεστημένο του Λονδίνου ,γιατί να μη… “συνεργαστεί” και με το νεαρό και πολλά υποσχόμενο τραπεζίτη-εκδότη Κοσκωτά;
Σκοπός μας εδώ είναι να αναδείξουμε μέσα από το παράδειγμα του “βρώμικου ’89” και με αφορμή την πρόσφατη εμπλοκή του τέως Γάλλου προέδρου Ν. Σαρκοζί σε νέα δικαστική περιπέτεια, τη φοβερή (τραγική) αλήθεια πως ο θεσμός της δικαιοσύνης παγκόσμια, βρίθει από διαφθορά, διαπλοκή και πελατειακές σχέσεις πάσης φύσεως, αλλά και αισχρό χρηματισμό και νεποτισμό. Η ανεξάρτητη δικαστική εξουσία, δεν είναι ανεξάρτητη στις μέρες μας (όπως δεν ήταν ποτέ). Από τη μια ως την άλλη άκρη του κόσμου, πολλοί δικαστές βάζουν όποια “πλάτη” τους ζητήσουν οι πολιτικοί μιας κυβέρνησης,ακόμα και αντιπολίτευσης ή οι δικτάτορες ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος, διώκουν, φυλακίζουν, εξοντώνουν πολιτικούς αντιπάλους, “συνήθεις υπόπτους”, ακτιβιστές,αλλά και χρηματίζονται ή γίνοντια αποδέκτες άλλων εξυπηρετησεων με αντάλλαγμα να τιμωρούν αθώους ή να αθωώνουν ενόχους.
Τα παραδείγματα άπειρα. Στην Ευρώπη, πέρα από το “βρώμικο ΄89”, να θυμίσουμε και τις δικαστικές διώξεις το τ. Ιταλού πρωθυπουργού Σ. Μπερλουσκόνι. Ο “Καβαλιέρο” ανεξάρτητα από το “βίο και την πολιτεία” του, διώχθηκε (και συνεχίζει να διώκεται) από διεφθαρμένους δικαστικούς, που εξυπηρετούν συντεχνιακά, αλλά και κομματικά συμφέροντα αντιπάλων του Μπερλουσκόνι και της ιταλικής Δεξιάς. (΄Εχουμε γράψει “ουκ ολίγες” φορές για το συγκεκριμένο ζήτημα εδώ).
Στην Ισπανία ,τη Ρωσία, τη Γαλία σήμερα (και παλιότερα) οι περιπτώσεις που η δικαστική εξουσία εμπλέκεται σε διαφθορά και ύποπτη συνεργασία με τις υπόλοιπες εξουσίες, αλλά και με “κλασικούς” παράνομους και κακοποιούς (μαφία κ.α) είναι και πολλές και αναμφισβήτητες . Για τη Γαλλία, αυτή την ώρα, η “πολιτική” σκοπμότητα που ο Ν. Σαρκοζί κρατήθηκε και διώκεται δικαστικά είναι φανερή. “Ηλίου φαεινότερη”! Και αφαλώς το θέμα δεν είναι αν οι πράξεις για τις οποίες κατηγορείται ο Νικολά Σαρκοζί είναι παράνομες ή όχι. Σοβαρότερο είναι το πρόβλημα πως η γαλλική δικαιοσύνη διάλεξε… σκόπιμα “λάθος” στιγμή, για να το διερευνήσει.
΄Ενας θεσμός σαν τη δικαιοσύνη ,που στηρίζεται σε κάθε μορφής “ελεγχόμενους” δικαστές, όπως για παράδειγμα τους δικούς μας εδώ τ. προέδρους του Αρείου Πάγου Κόλλια και Κόκκινο, τις δικαστίνες του Μιλάνου στην Ιταλία, που έβαλαν στο στόχαστρο τον Μπερλουσκόνι και των δικαστών αυτή την ώρα στη Γαλλία που διώκουν το Σαρκοζί, είναι καταδικασμένος στις κοινωνίες του μέλλοντος να αποσυντεθεί και στη θέση του να πυργωθεί ένα σύστημα δικαιοσύνης άτρωτο και αδιάφθορο. Τέτοιο σύστημα, όπως έχουμε αναλύσει παλιότερα είναι εκείνο στο οποίο η δικαιοσύνη θα απονέμεται από δικαστές-μηχανές. Τα αδέκαστα,υψηλής τεχνολογίας “ρομπότ”, που ούτε μπορούν ούτε λόγους έχουν να μιμηθούν κάποιους δικούς μας σήμερα διεφθαρμένους και εξαρτημένους δικαστές. (Οι φωτεινές εξαιρέσεις-και είναι πολλές,- των αδέκαστων δικαστών βέβαια, υπήρχαν πάντα παλιότερα, υπάρχουν και σήμερα. ΄Οπως άλλωστε συμβαίνει παντού στους χώρους της ανθρώπινης δραστηριότητας).