“Το νερό: Η επόμενη μεγάλη κρίση της ανθρωπότητας”
Το νερό δεν είναι απλώς ένα φυσικό αγαθό. Είναι η ίδια η ζωή. Και σήμερα, αυτό το αυτονόητο αγαθό γίνεται είδος πολυτελείας, αντικείμενο εμπορίου, αιτία πολέμων, πηγή αστάθειας και κοινωνικών ανισοτήτων.
Η αόρατη κρίση που έρχεται
Περισσότεροι από 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό. Οι υδάτινοι πόροι μειώνονται λόγω υπεράντλησης, κλιματικής αλλαγής και μόλυνσης. Οι παγετώνες λιώνουν, τα ποτάμια στερεύουν, τα υπόγεια νερά κατεβαίνουν όλο και βαθύτερα. Οι επιστήμονες προειδοποιούν πως οι υδρολογικοί κύκλοι αλλάζουν ριζικά και περιοχές που είχαν επάρκεια κινδυνεύουν να μετατραπούν σε ερημικές ζώνες.
Η εμπορευματοποίηση του νερού
Στην εποχή του νεοφιλελευθερισμού και της αγοράς-θεού, ακόμα και το νερό ιδιωτικοποιείται. Εταιρείες αγοράζουν υδάτινα αποθέματα, πηγές και δίκτυα διαχείρισης, κερδοσκοπώντας σε βάρος της κοινωνίας. Το νερό από δημόσιο αγαθό μετατρέπεται σε εμπόρευμα, ενώ οι πολίτες πληρώνουν ολοένα και υψηλότερο τίμημα για κάτι που είναι φυσικό τους δικαίωμα.
Περιβαλλοντική καταστροφή και νερό
Η ρύπανση των ποταμών, των λιμνών και των θαλασσών με πλαστικά, τοξικά απόβλητα και βαρέα μέταλλα καταστρέφει τα αποθέματα καθαρού νερού. Οι μεγάλες βιομηχανίες και η εντατική γεωργία απορροφούν τεράστιες ποσότητες, τις οποίες επιστρέφουν στη φύση μολυσμένες. Κανένα καθαρό νερό δεν υπάρχει χωρίς καθαρό περιβάλλον.
Η άνιση πρόσβαση και η κοινωνική αδικία
Το νερό είναι παράγοντας φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού. Οι πλούσιες χώρες και οι ανώτερες τάξεις απολαμβάνουν αφθονία, ενώ οι φτωχοί πληρώνουν δυσανάλογα μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματός τους για να έχουν πρόσβαση σε ασφαλές νερό ή υποφέρουν από έλλειψη. Το δικαίωμα στο νερό είναι δικαίωμα στη ζωή, κι όταν αφαιρείται, αφαιρείται η αξιοπρέπεια.
Το νερό ως αιτία πολέμων
Η Μέση Ανατολή, η Αφρική, η Ινδία, η Κίνα, ακόμα και η Ευρώπη, αντιμετωπίζουν εντάσεις που σχετίζονται με την κατανομή των υδάτινων πόρων. Οι επόμενοι πόλεμοι, όπως έλεγαν και παλαιότερα αναλυτές, πιθανόν να μην γίνουν για πετρέλαιο, αλλά για το νερό.
Η ανάγκη για αφύπνιση και δράση
Η κρίση του νερού είναι ηθικό, πολιτικό και πολιτισμικό ζήτημα. Χρειάζεται:
Σοβαρή πολιτική προστασίας των υδάτινων πόρων.
Αντίσταση στην ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση.
Αλλαγή καταναλωτικών συνηθειών και σεβασμό στο νερό ως ιερό αγαθό.
Προστασία του περιβάλλοντος για να προστατεύσουμε τα νερά μας.
Το νερό είναι το μέλλον μας. Αν το χάσουμε, χάνουμε την ίδια την ύπαρξη της κοινωνίας. Αν όμως προστατέψουμε το νερό, προστατεύουμε τη ζωή και την ελευθερία μας.
Διοτίμα
