ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙΑ

 

1. ΣΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ
Τσίπρας: Απαιτείται εθνική ομοψυχία -Ιερώνυμος: Δεν χρειάζονται συλλαλητήρια
Φωτογραφία: intimenews.gr

Πολλές  είναι οι ζημιές που προξένησε η Ορθόδοξη εκκλησία στα θέματα ταα λεγόμενα “εθνικά”. Τουλάχιστον σήμερα  ο Ιερώνυμος,  ας  σοβαρευτεί.  Ας  αναγκάσει το λοιπό “ιερατείο” να αναλογιστεί τις ευθύνες του και να σταματήσει  τις κραυγές και τα εθνικιστικά παραληρήματα για τη…Μακεδονία μας. Δεν πάει πουθενά  η Μακεδονία,  ούτε αλλάζει χώρα, αν  αποκαλούνται  από δω και πέρα τα Σκόπια  ΄Ανω ή Νέα  Ματσεντόνια.

Να σοβαρευτούν καμιά φορά ,λοιπόν,  οι παπάδες. Ούτως ή άλλως, δεν έχουν καμιά δικαιοδοσία να φωνασκούν. Αυτά είναι θέματα που τα χειρίζεται η πολιτική εξουσία.

Ας σταματήσει πια η εκκλησία να μπαίνει συνέχεια στα πόδια μας. Να θέλει να έχει λόγο και άποψη  παντού. Αρκετό κακό έκανε σε αυτό το λαό ως τώρα.

 

2. ΦΟΒΑΜΑΙ ΠΩΣ ΜΑΤΑΙΟΠΟΝΟΥΜΕ»
Χρυσόγονος: Και να συμφωνήσουν Τσίπρας-Ζάεφ, στα Σκόπια δεν περνάει η λύση
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: EUROKINISSI//ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ

Φοβερό… πολιτικό μυαλό αυτός ο Χρυσόγονος! Γνωστός για τις λογής …εφετμές  του από παλιά.

Και τώρα με το νέο “κασσανδρισμό”-προφητεία του, πάλι  θα πέσει έξω ( όπως πάντα). Αλλά, τον πληροφούμε, πως έχουν περισσότερους λόγους από μας οι Σκοπιανοί να θέλουν να  τα βρούμε στο όνομα. Και θα τα βρούμε. Σύντομα μάλιστα.

3. τHN ΑΠΟΚΑΛΕΙ «ΜΩΡΟ» ΚΑΙ «ΓΛΥΚΑ»
Σούσουρο στις ΗΠΑ για το «τολμηρό» φιλί που έδΤσε ο Τραμπ στην κόρη του, Ιβάνκα
Φωτογραφία: YouTube

Τόσο σιχαμένοι αυτοί οι δημοσιογράφοι και τα αφεντικά τους. Αισχροί. Δεν ορρωδούν μπορστά σε τίποτα. Περνούν τα “εσκαμμένα” προκλητικά για την κονόμα.  Ανήθικοι και  αισχροί.

Ο Τραμπ αν έχει κάπου δίκιο, είναι στην κριτική  που ασκεί σ΄αυτά τα κουμάσια της εμπορικής δημοσιογραφίας. Και δικαίως οργίζεται μετά από τέτοια υπονοούμενα σαν τα παραπάνω. Αδίστακτη φάρα αυτή του “κοντυλοφόρου” ,του “μικρόφωνου”  και του γυαλιού . Εγκληματική!

 

4. 4 ΜΑΡΤΙΟΥ ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ
«Mύρισαν» εκλογές στην Ιταλία -Ο Μπέπε Γκρίλο παρουσίασε το νέο του σύμβολο
«Movimento», φωτογραφίες: ap images

Φαντάζεται κανείς τον…Πέπε στο τιμόνι της Ιταλίας; ΄Οχι πως οι υπόλοιποι πολιτικοί (και όχι μόνο στην Ιταλία) είναι καλύτεροι. Αλλά τον εντελώς τρελαμένο ,τον αστείο  Γκρίλο να τον προσφωνήσουμε  και πρωθυπουργό;

Τί άλλο καραγκιοζιλίκι  θα δούμε  σε αυτό το πολίτευμα της Δημοκρατίας που “είναι το χειρότερο, αν δεν υπήρχαν τα άλλα”, όπως έλεγε ο Τσόρτσιλ; “΄Ολοι στραβοί κουτσοί στον ΄Αγιο Πανταλέημονα”;

Και ας  σημειώσουμε με την ευκαιρία  πως ο παλαβός αυτός θεατρίνος της Ιταλίας, είναι αχυράνθρωπος του δικτάτορα Πούτιν! Πακτωλός ρουβλίων έρρευσε στα ταμεία του και έφτασε ο θρασύτατος  αυτός τύπος να διεκδικεί και την πρωθυπουργία στη χώρα του.  “Θου .Κύριε…”

5. ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ

 

Φίλος στο σάιτ με αφορμή τα χτεσινά για το Χριστιανισμό  που λέγαμε και την αναφορά σε υποσημείωση στο  Βλάση Ρασσιά, μας έστειλε το παρακάτω μέηλ. (Παλιότερα είχαμε και από άλλους φίλους πάρει παρόμοια γράμματα).

 

” Σχόλιο: είναι απίστευτο το γεγονός ότι επίσημοι φορείς, πανεπιστημιακοί καθηγητές, επιστήμονες κλπ στις μέρες μας θεωρούν ότι η Αγία Γραφή και ειδικά η Παλαιά Διαθήκη έχουν οποιαδήποτε αξία ως ιστορικές πηγές. Όταν οι ίδιοι οι θεολόγοι- ερευνητές (κυρίως Γερμανοί) απέδειξαν ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα ότι σχεδόν όλα όσα αναφέρονται στα «Ιερά Βιβλία» δεν αποδεικνύονται από την ιστορική έρευνα.
Περιγραφή: Έχω διαβάσει τα περισσότερα βιβλία του Βλ. Ρασσιά. Έχει κάνει σημαντικές μελέτες και «έβγαλε στην φόρα» πολλά «άπλυτα» του χριστιανισμού. Αλλά, όταν πρόσφατα διάβασα το βιβλίο του «Non Serviam»,  έπαθα κάποιο σοκ και νομίζω ότι το «έχει κάψει». Σε ένα άρθρο-διάλεξη λέει ούτε λίγο ούτε πολύ ότι οι Εβραίοι φταίνε για την διάλυση της μορφής στην σύγχρονη τέχνη και καταφέρεται ενάντια ειδικά στον εξπρεσιονισμό. Και φυσικά οραματίζεται την επιστροφή στα ιδεώδη της αρχαιοελληνικής τέχνης.

 

Ερώτηση: Αν έχεις ασχοληθεί με το θέμα, θα ήθελα ένα σχόλιο.”

Λοιπόν να …απολογηθώ εν ολίγοις για το  Βλάση Ρασσιά, που ήταν και μαθητής μου, όπως λέμε παρακάτω σε  παλιότερο κείμενό μας (1-11-2011). Σήμερα, σχεδόν 7 χρόνια μετά ,  συνεχίζουμε να εμμένουμε στην άποψή μας για την προσφορά του Βλάση Ρασσιά στην έρευνα της ελληνικής αρχαιότητας, αφού διευκρινίσουμε τα εξής:

Ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός υπήρξε σπουδαίος. ΄Αλλωστε, σ΄αυτόν στηρίχτηκαν εν πολλοίς και οι κατοπινοί πολτισμοί κι αυτός σήμερα της Δύσης.

Από την άλλη,  όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε,πως πριν από τους ΄Ελληνες, κορυφαίους πολιτισμούς ανάπτυξαν και οι Ανατολικοί λαοί (Αιγύπτιοι, Χετταίοι, Ασσύριοι, Βαβυλώνιοι,  Εβραίοι, Φοίνικες, Πέρσες κ.α) . Στις επιστήμες που καλλιέργησαν  οι Ανατολικοί λαοί στηρίχτηκαν εν πολλοίς και οι κατοπινές αρχαιοελληνικές.

Ακόμα και οι Εβραίοι, με τις θεοκρατικές, μονοθεϊστικές τους αντιλήψεις επηρέασαν καταλυτικά την αρχαία ελληνική μυθολογία  (κατακλυσμός,  Νώε-Δαυκαλίων, θυσία Αβραάμ, Ισαάκ-Ιφιγένεια κ.α) .Αλλά και τη μονοθεϊστική αντίληψη Ελλήνων φιλοσόφων , που  απέρριπταν τις χοντροκομμένες   πεποιθήσεις  για το  12θεο, επηρέασε η Π. Διαθήκη στη σκέψη τους.

Οφείλουμε σεβασμό σε αυτούς τους πολιτισμούς. Και ο αρχαίος ελληνικός δεν προέκυψε από…παρθενογέννηση. Ούτε είναι μοναδικός .

Κι ακόμα και πέρα απ΄αυτό, οφείλουμε ιδιαίτερο σεβασμό στο λαό των Εβραίων ,που ως «φυλή» έχει υποστεί  τα πάνδεινα ανά τους αιώνες. Κυρίως επειδή κουβαλούν το στίγμα  της (ιστορικά ανύπαρκτης)  σταύρωσης του Ιησού χριστού.

 

Αν ,λοιπόν, ο Βλάσης Ρασσιάς πέρασε σε τέτοιες ακραίες, εθνικιστικές -ρατσιστικές απόψεις,θα μας βρει απέναντί του. Λίγο δύσκολο, όμως, να πιστέψουμε πως ένα τέτοιο πλούσιο, ερευνητικό μυαλό, θα μπορούσε να κολλήσει σε παραλογισμούς και φαιδρότητες λατρείας του  12θεου . Από τέτοιες ανόητες και ανιστόρητες  αγκυλώσεις δεν είναι δυνατό να ταλαιπωρούνται μυαλά σαν του Βλάση Ρασσιά.

                 ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

( Διαμαρτυρές που έλαβε η εφημερίδα και δεν είχε την δημοκρατική ευαισθησία να δημοσιεύσει, τις δημοσίευσε άλλωστε, για λόγους ιστορικής μνήμης, το περιοδικό «Διιπετές» στο 29ο τεύχος του).
Όμως επειδή το επαίσχυντο άρθρο έχει αναρτηθεί από τους συντάκτες του στο Διαδίκτυο και ήδη χρησιμοποιείται μαυροπροπαγανδιστικά από ουκ ολίγους αλητήριους εχθρούς της επανελληνοποίησης, κρίναμε απαραίτητο να αναρτήσουμε και το ακόλουθο για να φανεί δια της συγκρίσεως η κακή πρόθεση των συντακτών. Που, αν μη τι άλλο, ήξεραν πολύ καλά ποιός είναι, τι πρεσβεύει και τι λέει ο Βλάσης «22 αιώνες είμαστε κατακτημένο έθνος»  («Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», 13/10/1996) 
Ο Βλάσης Ρασσιάς στη δεκαετία του 80 ανήκε στην συντακτική ομάδα του αντιεξουσιαστικού περιοδικού «Ανοιχτή πόλη». Το 1992 εξέδωσε το «Διιπετές», έντυπο της ομώνυμης Εταιρείας Αρχαιοελληνικών Μελετών. Συγγραφέας βιβλίων και πολλών άρθρων, ο κ. Ρασσιάς τοποθετείται στους Ελληνες Εθνικούς, δηλαδή «δεν είναι Ελληνας μόνο κατ’ όνομα, αλλά και στο έθος και στις περί Θεών αντιλήψεις». Πιστεύει στην επικαιρότητα της αρχαιοελληνικής σκέψης και στην πολυθεϊα και συγκρούεται με τους οπαδούς της «Ελληνορθοδοξίας» και του εθνικισμού. Προσπαθεί να βρει την «αρχαία ματιά» για να κατανοήσει την αρχαιοελληνική λατρεία, αλλά και την αυτοθέσμιση της κοινωνίας. «Οι Ελληνες έχουν την ιδιαιτερότητα στον πολυθεϊσμό τους να λατρεύουν τις ιδέες ως θείες οντότητες. Οι ιδέες έχουν αυθύπαρκτη οντότητα. Δεν γεννάει το μυαλό την ιδέα, απλώς η ιδέα είναι αυθύπαρκτη και αιώνια και εμείς την προσλαμβάνουμε κάπου με συγκεκριμένη μορφή», ισχυρίζεται ο κ. Ρασσιάς.  
Για την υπεράσπιση όμως των καθαρών αρχαιοελληνικών αντιλήψεων, ο συνομιλητής μας οφείλει να οριοθετηθεί. Τα μέτωπα είναι πολλά, αν και δυσδιάκριτα. «Οι πολίτες πρέπει να διαθέτουν παρρησία, να υπερασπίζονται με κάθε κόστος τη γνώμη τους και δεύτερον, για να έχουν γνώμη, θα πρέπει να έχουν την ανάλογη παιδεία η οποία θα τους διαμορφώσει τη γνώμη. Η επικράτηση του ιδεολογήματος του «Ελληνοχριστιανισμού» έχει διαστρέψει την αρχαιοελληνική κοσμοαντίληψη. Ενα από τα βασικά συστατικά της π.χ, η βουληφόρος αγορά, έχει εξορκιστεί διότι δεν δένει με το Βυζάντιο. Πώς θα μπορούσε να συνυπάρξει μιά κοσμοαντίληψη που βλέπει επουράνιες μοναρχίες και αγίους μεσολαβητές των αιτημάτων των πιστών, με την απόλυτη ισηγορία και την ισονομία της αρχαιοελληνικής σκέψης;  
Υφιστάμεθα τις ηλίθιες γνώμες που προκύπτουν από κάποιες ανόητες πλειοψηφίες ανθρώπων απαίδευτων. Το «ελληνορθόδοξο» κατεστημένο θέλει κακομοίρηδες υπηκόους, που ζούν μέσα στην ίντριγκα και τη ρουφιανιά. Θέλει τους βουλευτές να υπακούουν στους αρχηγούς τους όπως στο Βυζαντινό Σιλέντσιουμ, αντί να λειτουργούν ελεύθερα όπως στην αρχαιοελληνική αγορά. ‘Η θα είσαι τελείως Ελληνας ή τελείως Βυζαντινός. Είναι δύο αντιδιαμετρικές κοσμοθεωρίες, φιλοσοφίες, θρησκείες. Δεν ενώνονται με τίποτα. Είναι σαν να προσπαθείς να χύσεις σίδηρο και ξύλο για να φτιάξεις κράμα ξυλοσιδήρου.»  
Οι αληθινοί «ελληνόψυχοι», κατά τον κ. Ρασσιά, δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα από τον Φαλμεράιερ και τους επιγόνους του, ούτε έχουν το άγχος της φυλετικής καθαρότητας και της «συνέχειας» του ελληνισμού. «Δεν ήταν μισέλληνας ο Φαλμεράιερ, απλώς είχε εξιδανικεύσει κι αυτός τον αρχαίο Ελληνα. Αντί να του πούμε ότι η ελληνικότητα έχει να κάνει με την παιδεία και όχι με το αίμα και να στρωθούμε να διαβάσουμε τα αρχαιοελληνικά κείμενα, να γίνουμε όλοι Κοραϊστές, όλοι να γίνουμε φιλόσοφοι, βγήκε ο Ζαμπέλιος και ο Παπαρρηγόπουλος και έφτιαξαν το μύθο του ελληνοχριστιανισμού για να δέσει η σούπα. Και πήραν το Βυζάντιο ως συνέχεια του ελληνισμού. Η μόνη στιγμή που το Βυζάντιο προσπάθησε να γίνει ελληνικό ήταν η ώρα που γκρεμιζόταν, για να σωθεί. Το πρόβλημα της συνέχειας δεν λύνεται με ανιστόρητα επιχειρήματα. Εμείς εδώ και είκοσι δύο αιώνες είμαστε κατακτημένο έθνος. Στην αρχή από τους Ρωμαίους, μετά από τους χριστιανούς Ρωμαίους δηλαδή τους Βυζαντινούς, μετά από τους Οθωμανούς και τώρα ούτε και ‘γω ξέρω από πού».  
Με την ίδια ένταση ο κ. Ρασσιάς κατηγορεί και όσους σήμερα προσπαθούν να αποκαθάρουν την Ορθοδοξία από τα εβραϊκά της στοιχεία ώστε να αποδειχθούν οι αρχαιοελληνικές της ρίζες. «Είναι παλαβοί. Είναι σαν να προσπαθείς να διατηρήσεις τον δεύτερο όροφο γκρεμίζοντας το ισόγειο. Δεν μπορεί μια εβραιογενής θρησκεία να αποβάλει τα εβραϊκά της στοιχεία. Τότε τί θα μείνει; Εκτός αν κατασκευάσουν νέα Ευαγγέλια με Εμπεδοκλή και Ηράκλειτο».  
Δεν διαφωνεί ότι ό «χώρος» πολιορκείται από παντός είδους ακροδεξιούς και εθνικιστές. Επιμένει ωστόσο ότι, όσο ανέρχεται το επίπεδο των Εθνικών, οι έμποροι και οι πολιτικοί σπεκουλαδόροι της ελληνορθοδοξίας θα απομονωθούν. «Τί δουλειά είχαν οι παπάδες με τον Μεγαλέξανδρο; Τί τους ένοιαζε ένας ειδωλολάτρης; Αμα ζούσε σήμερα, θα τον έλεγαν σατανιστή. Εχουν το θράσος να θεωρούν σατανιστή όποιον δεν είναι δικός τους. Η περίπτωση του γνωστού τηλεστάρ, που παρά το αρχαιελληνικό του προφίλ θέλει να εξοντώσει οποιονδήποτε μη οθόδοξο, είναι χαρακτηριστική. Εκλαμπρα πλέον φαίνεται η παρακμή της κοινωνίας μας όπως είναι δομημένη. Με την κρατούσα ιδεολογία το μόνο που της μένει είναι να συνεχίζει να αποσυντίθεται. Είναι μεγάλος ο αριθμός των ανθρώπων που έρχονται κοντά μας ψάχνοντας για απαντήσεις στα αδιέξοδά τους. Επομένως πρέπει να προσέχουμε όσους προσπαθούν να μας εκμεταλλευτούν πολιτικά. Να εργαστούμε για την αυτοθέσμισή μας. Οταν γίνει η αποφασιστική αρχαιοελληνική στροφή και αποβληθεί ο βυζαντινισμός, θα αποκαλυφθούν και αυτοί που ψαρεύουν στα θολά νερά με τη σημαία του ελληνισμού».

 

Το Βλάση Ρασσιά τον είχα μαθητή στο Λύκειο του Θησείου. «Πιτσιρικάς» κι εγώ τότε (αναπληρωτής) προσπαθούσα να ανιχνεύσω μέσα από την ψυχή των μαθητών τη δυνατότητα να μην καταλήξω ένας τυπικός -επαγγελματίας εκπαιδευτικός,που κάνει 4-5 ώρες τη δουλειά του και πάει σπίτι του.Ο Ρασσιάς και τα άλλα παιδιά εκείνης της πρώτης μου χρονιάς στη δημόσια εκπαίδευση, ήταν η καλύτερη υπόσχεση πως τελικά μου «πήγαινε» να δουλέψω στην εκπαίδευση ως «Δάσκαλος» παρά ως «κύριος» .Αυτά τα παιδιά για πρώτη φορά με προσφώνησαν «Δάσκαλε».
Ο Βλάσης ήταν «ξεχωριστός». Ατίθασο και δυνατό μυαλό, έμελε μετά να εξελιχθεί σε δυνατό συγγραφέα-ερευνητή. «΄Ελληνας» και «αρχαιολάτρης»,σπουδαίος και σε βάθος μελετητής της αρχαίας ελληνικής σοφίας, ανήκει στους «Ελληνες Εθνικούς» και πιστεύει στην επικαιρότητα της αρχαιοελληνικής σκέψης .
Αυτό το «διαμάντι»,λοιπόν, διάλεξαν  τα γνωστά «κοράκια», οι Ιοί της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ, να διασύρουν. Ανήθικοι  ως το μεδούλι και αδίστακτοι (έγραφαν για να «γράφουν» και να εισπράττουν παχυλές αμοιβές)  τον  κατασυκοφάντησαν και τον ταλαιπώρησαν . Το χειρότερο, δε ζήτησαν ΠΟΤΕ συγγνώμη!
Αυτή ήταν η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ και τα περισσότερα «παιδιά «της.

 

 

6.ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑ
Η «Αυγή» στο Μουσείο της Ακρόπολης -Το αναπλασμένο πρόσωπο του κοριτσιού που έζησε πριν 9.000 χρόνια
Ημερίδα Η Αύγη Στην Αυγή Του Πολιτισμού (Φωτογραφία: EUROKINISSI/ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ)

Πώς θα αισθανόταν ένα 18χρονο κορίτσι που έζησε πριν από 9.000 χρόνια στη Θεσσαλία αν «ταξίδευε» στο σήμερα;

Δεν μάθουμε ποτέ, σε αντίθεση με την αντίστροφη ερώτηση (τι σκέψεις και συναισθήματα θα μας δημιουργούσε μια τέτοια «συνάντηση»;), που απαντήθηκε σήμερα το βράδυ (19/1) στο αμφιθέατρο του Μουσείου Ακρόπολης, με την αποκάλυψη της «Αυγής»: Του αναπλασμένου προσώπου από το κρανίο της κοπέλας, που μαζί με τον σκελετό της, εντοπίστηκε το 1993 στο Σπήλαιο της Θεόπετρας.

Η αποκάλυψη του προσώπου έγινε στο τέλος της ημερίδας «Η Αυγή στην αυγή του πολιτισμού», κατά τη διάρκεια της οποίας πραγματοποιήθηκαν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες ανακοινώσεις από ομιλητές που κάλυψαν ένα ευρύ φάσμα επιστημονικών γνώσεων, από την αρχαιολογία, την ιστορία της τέχνης και την αρχιτεκτονική ως την οικονομία, το δίκαιο, την ψυχολογία και την αστρονομία, αλλά και από ειδικούς που αναφέρθηκαν στην προϊστορική γαστρονομία, στην ενδυμασία, ακόμα και στην αισθητική.

Η «Αυγή» είναι το δεύτερο δημιούργημα του Ορθοδοντικού Μανώλη Παπαγρηγοράκη, επίκουρου καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, μετά την ανάπλαση το 2010 του προσώπου της Μύρτιδας, του 11χρονου κοριτσιού που έζησε και πέθανε από τυφοειδή πυρετό στην Αθήνα του 5ου αιώνα π.Χ., διανύοντας ωστόσο μια πολύ πετυχημένη σύγχρονη διαδρομή: Ονομάστηκε από τα Ηνωμένα Έθνη «Φίλη των Στόχων της Χιλιετίας» στο πλαίσιο της παγκόσμιας ενημερωτικής εκστρατείας του οργανισμού για την αντιμετώπιση της φτώχειας, ενώ σχολικά εγχειρίδια με το πρόσωπό της κυκλοφορούν ως και στην Αυστραλία.

«Η χαρά μου είναι μεγάλη που σήμερα μαζί με τους φίλους και τους συνεργάτες μου παρουσιάζουμε τη δεύτερη ανάπλαση του αρχαίου προσώπου», είπε κατά την έναρξη της ημερίδας ο κ. Παπαγρηγοράκης, αναγγέλλοντας συγχρόνως ένα ευχάριστο νέο:«Φαίνεται ότι το Μουσείο Ακρόπολης γεννά όμορφες ειδήσεις. Τα Ελληνικά Ταχυδρομεία εκδίδουν στις 15 Φεβρουαρίου γραμματόσημο με τη ‘Φίλη της Χιλιετίας’ του ΟΗΕ, τη Μύρτιδα. Εύχομαι η νέα κόρη, η Αυγή, να έχει την ίδια τύχη», σημείωσε καλώντας το κοινό, που είχε κατακλύσει κυριολεκτικά το αμφιθέατρο, να παρακολουθήσει το «ταξίδι» της αναζήτησης και της έρευνας, όπως αυτές παρουσιάστηκαν από τους ομιλητές.

«Σε περιόδους πολύ μακρινές ή ως προς κοινωνικά στρώματα τα οποία δεν είναι εύκολα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, έχουμε μεγάλα κενά. Εκεί, βρήκατε μια καίρια θέση δραστηριότητας και με την επιστημονική σας ικανότητα κατορθώσατε ένα μικρό ‘θαύμα’: Να ανασταίνετε ανθρώπους, να μας τους φέρνετε κοντύτερα και να μας δίνετε μια πιο συγκεκριμένη παράσταση δεδομένων όπως δεν την είχαμε πετύχει παλιότερα», ανέφερε μεταξύ άλλων στον χαιρετισμό του ο αναπληρωτής πρύτανης Ακαδημαϊκών Υποθέσεων και Διεθνών Σχέσεων του ΕΚΠΑ, καθηγητής Κωνσταντίνος Μπουραζέλης, αναφερόμενος στον κ. Παπαγρηγοράκη.

«Το Πανεπιστήμιο του Πειραιά έθεσε με μεγάλη χαρά υπό την αιγίδα του τη σημερινή εκδήλωση. Παρά το γεγονός ότι το Πανεπιστήμιο μας δεν θεραπεύει το συγκεκριμένο επιστημονικό αντικείμενο με τη στενή έννοια, σήμερα οι επιστήμες διασταυρώνονται, αλληλοσυμπληρώνονται και προχωρούν συνεργατικά, ανοίγοντας νέους δρόμους. Στην περίπτωση της Μύρτιδας και της Αυγής έχουμε μια άψογη σύμπραξη της επιστήμης και της τέχνης, κάτι πρωτοποριακό και όχι τόσο συνηθισμένο», δήλωσε μεταξύ άλλων στη δική του προσφώνηση ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Πειραιά, καθηγητής Αγγελος Κότιος.

Πρώτη ομιλήτρια της ημερίδας ήταν η Νίνα Κυπαρίσση-Αποστολίκα, Δρ. Προϊστορικής Αρχαιολογίας, διευθύντρια των ανασκαφών του Σπηλαίου Θεόπετρας και επίτιμη διευθύντρια της Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας του ΥΠΠΟ. Τίτλος ομιλίας της «Η πρώτη βεβαιωμένη “παρουσία” μεσολιθικού ανθρώπου στη Θεσσαλία, 9.000 χρόνια μετά», κατά την οποία έδωσε πολύτιμες πληροφορίες για το Σπήλαιο και την ταφή της «Αυγής», αλλά και για την περίοδο που έζησε, τη Μεσολιθική (περίπου 9000-6700 π. Χ.), η οποία, όπως πληροφόρησε η αρχαιολόγος, είναι ελάχιστα εντοπισμένη στον ελληνικό χώρο.

«Το όνομά της αποδίδει ακριβώς την αυγή του σημερινού πολιτισμού», δήλωσε η κ. Κυπαρίσση για το κορίτσι του μακρινού παρελθόντος, για την οποία οι μελέτες έδειξαν ότι ήταν ηλικίας 18 ως το πολύ 25 χρονών, είχε ύψος 1,57 μ., με ήπιες αλλοιώσεις από επεισόδια φλεγμονής, πιθανόν αναιμία ή και σκορβούτο, αλλά και αξιοσημείωτο προγναθισμό. Από τα οστά έχει χρονολογηθεί περίπου στο 8070 π. Χ. «Το Σπήλαιο της Θεόπετρας παραμένει ακόμα η μόνη προς το παρόν μεσολιθική θέση στη Θεσσαλία, όμως αποκλείεται να μην κυκλοφορούσε ο ίδιος και άλλος πληθυσμός σε άλλες θέσεις και να μην βρεθούν στο μέλλον και άλλες εγκαταστάσεις σε σπήλαια ή όχι», συμπλήρωσε η επίτιμη διευθύντρια.

Αλλοι ομιλητές ήταν οι Σοφοκλής Σωτηρίου, φυσικός (τίτλος ομιλίας «Από τον ουρανό της Αυγής …στον ουρανό του σήμερα… και του αύριο»), Παναγιώτης Τούλας, νευροακτινολόγος («Η ιατρική σκέψη τότε …στην ιατρική σκέψη σήμερα»), Κωσταντίνος Χριστοδούλου, καθηγητής Νομικής («Η προϊστορική αυγή του δικαίου», Θεοφάνης Μπομπότης, αρχιτέκτων («Κατοικία, κύτταρο κοινωνικού ιστού»), Νίκος Φίλιππας, καθηγητής Χρηματοοικονομικής Διοικητικής, («Η Οικονομία από την Μεσολιθική Εποχή στην εποχή των Κρυπτονομισμάτων και των Robots»), Παναγιώτης – Εμμανουήλ Ταβανιώτης, αρχιτέκτων («Πρόσωπο-απρόσωπο»), Δημήτρης Δικαίος, καθηγητής Ιατρικής («Διακόσμηση του Σώματος. Τέχνη και Πολιτισμός. Το περιδέραιο της Aυγής και η σημασία του»), Αλεξία Πενθερουδάκη, Κοσμηματοπώλης («Η αίσθηση της ομορφιάς…»), Γιάννης Μετζικώφ, ενδυματολόγος («Σκέψεις για την ενδυμασία και συζητήσεις για το ένδυμα…»), Ηλίας Μαμαλάκης Συγγραφέας («Προϊστορική γαστρονομία (ανάγκη θρέψης, απόλαυση))», Θεόδωρος Γ. Γιαννόπουλος, αρχαιολόγος («Τι γλώσσα μιλούσε η Αυγή; Σκέψεις για τη γλωσσική πραγματικότητα της ύστερης Μεσολιθικής Εποχής στον ελλαδικό χώρο»), Μανώλης Ι. Παπαγρηγοράκης, ορθοδοντικός («Η Αυγή στη χαραυγή του πολιτισμού»).