” Οταν ο “τσάρος” ήταν ατίθασος μαθητής
Ως έναν «δαιμονισμένο δαίμονα» θυμάται τον μαθητή του, Γιάννη Βαρουφάκη, ο διαπρεπής καθηγητής Ιστορίας και δάσκαλος του υπουργού Οικονομικών, Βασίλης Κρεμμυδάς.
Ο σπουδαίος φιλόλογος και ιστορικός, από τα χέρια του οποίου έχει περάσει πλήθος επώνυμων ανθρώπων της δημόσιας ζωής, ανέλαβε τον 15χρονο τότε Γιάννη στη Σχολή Μωραΐτη, όπου δίδασκε και λίγο αργότερα είχε μαθήτρια και τη νυν σύζυγο Βαρουφάκη, τη Δανάη Στράτου.
Καθηγητής και μαθητής βρέθηκαν για πρώτη φορά στις αίθουσες του Μωραΐτη, όταν ο υπουργός πήγαινε στην Α΄ τάξη του Λυκείου και συναντήθηκαν ξανά το 1999 όταν πλέον «δάσκαλος και μαθητής» ήρθαν στο ίδιο επίπεδο και έγιναν συνάδελφοι καθηγητές”
Εν τάξει, δεν πρόκειται να σχολιάσουμε την κρίση του ασύστολα συστημικού Βασίλη Κρεμμυδά, ο οποίος, αν είναι κάτι (δηλαδή ,μόνο καθεστωτικός πανεπιστημιακός είναι ) το οφείλει στο ΔΟΛ και προσωπικά στο μεγαλοδιαπλεκόμενο αφεντικό του Χρ.Λαμπράκη. Αυτά για την…ιστορία.
Αλλο, όμως, είναι το θέμα μας. Ο ανύπαρκτος ,ο απών από τους πολιτικούς αγώνες Yanis Varoufakis, που σήμερα υποδύεται καινούριο ρόλο,αυτόν του Ρομπέν των Δασών (σε ιλαροτραγωδίας, βέβαια).
Αλλά δε θα παρακάμψουμε τον πειρασμό ( επί το κυριολεκτικότερο θα μας “ανάψουν τα λαμπάκια» πάλι) να θυμίσουμε δι΄ολίγων πως τόσο ο περίλαμπρος πρωθυπουργός μας Αλέξης Τσίπρας, όσο και ο συγκυβερνήτης του Πάνος Καμμένος, γνωστός και ως «Ναζί χωρίς στολή», υπήρξαν αμφότεροι γόνοι …σπουδαίων (διάβαζε παραλήδων) οικογενειών. Μεγάλωσαν τα παιδιά τους οι νοικοκυραίοι στη χλίδα, με τα… γαλλικά και τα πιάνα τους (αν και τελικά οι συγκυβερνήτες δεν κατάφεραν να μάθουν ούτε μια ξένη γλώσσα,όπως λένε οι …”κακές οι γλώσσες”, για το όργανο δεν ξέρω).
Αλλά, δεν είναι μόνο οι «πρώτοι» της κυβέρνησης, γόνοι πλουσίων σπιτιών. Εξ ου και μηδέποτε εργασθέντες, ουδέποτε αγωνιώντες, όπως οι περισσότεροι των συν-Ελλήνων, για ωράρια, μεροκάματα, ψίχουλα μισθού. Τί θα βάλουν σήμερα στο πιάτο για την οικογένεια, εν πάση περιπτώσει. Αδούλευτα άτομα, επαγγελματίες πολιτικοί, που και μόνο γι΄αυτό αξίζουν την περιφρόνηση και την απομπομπή τους.
Από κοντά ακολουθεί και ο υψηλά τη τάξει (κοινώς πρωτοκλασάτος) υπουργός οικονομικών και παγκόσμιας εμβέλειας σταρ Γιάννης Βαρουφάκης. Κι αυτός είναι κανακάρης του τ. προέδρου της Χαλυβουργικής (ναι, αυτή η καρα-ρυπογόνα βιομηχανία, η οποία επί τόσα χρόνια προξένησε τη μη αναστρέψιμη περιβαλλοντική ζημιά στην ιστορικη πόλη και …έτυχε της τιμής να αναγνωρίζεται διεθνώς από τον επιστημονικό όρο «ελευσινοποίηση τοπίου»=εντελώς μολυσμένο τοπίο) . Με τα ιδιωτικά του σχολεία στου Μωραϊτη, ο Γιαννάκης, με τις μετεκπαιδεύσεις στα Λόντρα, δεν είναι δα και τούτος από παρακατιανό τζάκι! Αλλά, κι αυτό ας το παρακάμψουμε.΄Αλλο ξεκινήσαμε να πούμε και το ξεχειλώσαμε.
Διαβάζουμε στο «Βιογραφικό» του ιστορικού Νίκου Αδαμόπουλου (ο γράφων):
” Πριν κάμποσα χρόνια, λοιπόν, ένας νεαρός τότε καθηγητής,δίδασκε στο δημόσιο ελληνικό και αγγλικό σχολείο “HELLENIC COLLEGE OF LONDON” ή “σχολείο του βασιλιά” όπως το έλεγαν εκεί. Μαθητές του,παιδιά εφοπλιστών (το… πλείστον), καθώς και τα παιδιά το πρώην βασιλά Κωνσταντίνου (Αλεξία,Παύλος και Νικόλαος). Ο εν λόγω, είχε αποσπαστεί στο Λονδίνο από το ΥΠΕΠΘ,ένα χρόνο μετά τη νίκη του ΠΑΣΟΚ το 1981, μαζί με άλλους “δημοκρατικούς” δασκάλους και καθηγητές, για να κρατήσουν ισορροπίες στο “αμαρτωλό” εκείνο δημόσιο ελληνικό και αγγλικό σχολείο.
Ο καθηγητής της ιστορίας μας και δύο άλλοι συνάδελφοί του του,αρνήθηκαν τότε να υπογράψουν σχολικά έγγραφα με τίτλους “διάδοχος” και “πρίγκιπες” καθώς και να χρηματιστούν από τους εφοπλιστές, με αποτέλεσμα να γίνουν “κόκκινο πανί” για το βασιλικο-εφοπλιστικό κατεστημένο του Λονδίνου. “ Τρωικός πόλεμος ξέσπασε στο Hellenic College of London””,έγραφαν ενδεικτικά οι Times του Λονδίνου το 1982 και σύμπας ο δεξιός τύπος στην Ελλάδα και την παροκία ,”αντάρτες”μας ανέβαζε “κουμούνια”μας κατέβαζε.
Μια ημέρα του Νοέμβρη του 1982, θα επισκεπτόταν το Κολλέγιο για κάποια τελετή μια εγγλέζα πριγκίπισσα και μαζί της θα παρίσταντο “οι αυτών μεγαλειότητες ο βασιλεύς και η βασίλισσα της Ελλάδος”.Η τελετή θεωρήθηκε πως προσέβαλε το ελληνικό Σύνταγμα,αφού παρίσταντο Έλληνες δημόσιοι εκπαιδευτικοί και θα υποδέχονταν μάλιστα τους…βασιλείς της Ελλάδος. Μαζευτήκανε,λοιπόν, χιλιάδες Έλληνες (φοιτητές της ΚΝΕ και του ΠΑΣΟΚ οι περισσότεροι) έξω από το κτίριο του σχολείου και την ώρα που έφταναν οι “επίσημοι”, έγινε το “έλα να δεις”. Τρέχανε τα εγγλέζικα ΜΑΤ πάνω στα …αλόγατα να προφυλάξουν την πριγκίπισσά τους και οι δικοί μας “βασιλιάδες” φυγαδεύτηκαν από άλλη είσοδο,για να γλυτώσουν τη “φωνή λαού,οργή θεού”.
Την επομένη εκείνης της τεράστιας διαδήλωσης στο κέντρο του Λονδίνου,ο νεαρός καθηγητής έλαβε ένα επίσημο “μπουγιουρντί” από την εγγλέζικη “ΓΑΔΑ”,που τον καλούσε να παρουσιαστεί επειγόντως εκεί “δι΄υπόθεσίν” του. Μόλις, λοιπόν, προσήχθη ,τον πήγαν σε ένα γραφείο που κάθονταν γύρω σε ένα μεγάλο τραπέζι καμιά 10αριά γαλονάδες και ο μεσαίος μεγαλογαλονάς, αφού χτύπησε οργισμένος το χέρι του στο τραπέζι είπε :”Κύριε,δημιουργείτε στη χώρα μου σοβαρά προβλήματα τάξης. Υποκινείτε ταραχές εναντίον της βασιλικής μας οικογένειας και θέτετε σε κίνδυνο τη ζωή της. Σας θεωρούμε επικίνδυνο για τη χώρα μας ,επειδη διακατέχεσθε από αισθήματα μίσους για το λαό μας .Είσθε ανεπιθύμητος στη χώρα μας (persona non grata) και θα θέλαμε να σας παρακαλέσουμε να την εγκαταλείψετε αυτοβόλως, για να μη μας αναγκάσετε να σας απελάσουμε εμείς”!
Το νεαρό καθηγητή,δεν πρόφτασαν τότε να τον απελάσουν οι…βασιλόφρονες Εγγλέζοι.Οι εφοπλιστές και ο “βασιλιάς”,αφού κατάλαβαν πως τα “παιδιά’”δεν επρόκειτο να πάρουν απολυτήρια και ενδεικτικά με τίτλους “διάδοχος-πρίγκιπες”, έκλεισαν “άρον-άρον” το σχολείο και το ΥΠΕΠΘ ανακάλεσε το εκπαιδευτικό του προσωπικό στην Αθήνα.΄Ετσι, “παρά τρίχα” δεν πήραν απολυτήρια οι “βασιλόπαιδες” με τίτλους “Διάδοχος-πρίγκιπες”, υπογραμμένα από Έλληνες δημόσιους εκπαιδευτικούς και με σφραγίδα της ελληνικής δημοκρατίας.»
Αυτά γράφει το δικό μας «βιογραφικό». Στο βιογραφικό του κυρίου Βαρουφάκη διαβάζουμε άλλα . Την ίδια εποχή, ο γιος του προέδρου της Χαλυβουργικής, σπουδάζει στο Πανεπιστήμιο του Essex και μάλιστα έχει συστατική επιστολή από τον ίδιο τον Ανδρέα Παπανδρέου, με τον οποίο είχαν σχέσεις μέσω του Πέτρου Μώραλη ( τον είχε καθηγητή στου Μωραϊτη, αλλά και οι γονείς του στο ΠΑΣΟΚ ανήκαν, όπως ο ίδιος ο υπουργός αποκάλυψε)) . Τότε ήταν υφυπουργός στο Παιδείας και πρωτοκλασάτο μέλος του εκτελεστικού γραφείου του ΠΑΣΟΚ.
Με λεφτά, λοιπόν του προέδρου της χαλυβουργικής και με τέτοιες διασυνδέσεις ο Yanis ήταν επόμενο να μην εμφανιστεί ποτέ σε εκείνες τις ιστορικές διαδηλώσεις του Λονδίνου , που περιγράψαμε. “Τί θέλει η αλεπού στο παζάρι”,άλλωστε;΄Ηταν εντελώς ΑΠΩΝ από εκείνα τα συγκλονιστικά, πολιτικά γεγονότα και τις αγωνιστικές εμπειρίες, που βιώσαμε χιλάδες τότε ΄Ελληνες του Λονδίνου. Ούτε θέση ανάμεσά μας ούτε ιδεολογικό κίνητρο είχε ο Βαρουφάκης,για να είναι «παρών» εκείνη την περίοδο,που μύριζε ελληνικό «μπαρούτι» στο Λονδίνο. «Περί άλλα ετύρβαζε» το παλικάρι τότε. Σήμερα, βέβαια ,ενέσκηψε και τούτος από το “πουθενά” και το παίζει κοινωνικός επαναστάτης και…ανιστασιακός.
Στην Ελλάδα πάντα αυτοί οι τύποι τελικά “προκόβουν”. Μια ζωή καταφέρνουν να ελίσσονται και να αν-ελίσσονται. Νεποτισμός, πλουτοκρατία, ισόβια αεργία είναι από τα εγγυημένα εισιτήρα που σε οδηγούν κατευθείαν στις καλές τις θέσεις, των «επωνώμων» σε όλους τους χώρους δραστηριότητας Ειδικά στην πολιτική.
Ο Γιάνης Βαρουφάκης δεν αποτελεί εξαίρεση. ΄Ηταν μεν απών από ιδεολογικούς αγώνες, αλλά παρών στη συστημική «αγορά» και φαν φυσικά τότε της…άνισης κατανομής του πλούτου ,που τώρα θυμήθηκε να τον κατανείμει …δικαίως. Δεν έδωσε ,δε θυσίασε, δε δούλεψε το άτομο. Μόνο έπαιρνε, απομυζούσε.
Γι αυτό σήμερα δε σέβεται τον κόπο και τον ιδρώτα του απλού Ελληνα, εκείνου που δεν είχε ποτέ πρόσβαση στο χρήμα, τις διαπλοκές, τις γνωριμίες. Του φτωχού που «έφτυσε αίμα» στη ζωή του, για να τα φέρει βόλτα. Και τώρα οι Μαυρογυαλούροι Τσίπρες και οι Βαρουφάκηδες τον κοροϊδεύουν “φως φανάρι”, παίζουν με την αγωνία του ,τη απόγνωση, την ευπιστία του.
Αυτοί που σήμερα κάνουν τους «μπροστάρηδες» των κοινωνικών αγώνων, ήταν πάντα «απόντες» από το «δούναι» και πάντα παρόντες στο «λαβείν». “΄Εχουσι γνώσιν οι φύλακες”. Ας γνωρίζουν,όμως, κι αυτοί πως είναι οι τελευταίες τους αναλαμπές. Αρκετά απόλαυσαν. Κράτησε πολύ σ΄αυτή τη χώρα η κοροϊδία. Είνα καιρός να τελειώνει. Και θα τελειώσει.
Ας μην ξεχνάμε ,άλλωστε , τη σοφή ρήση. «΄Ολους μπορείς να τους ξεγελάς μερικές φορές. ΄Οχι, όμως για πάντα».
