Μια απάντηση που πήραμε στο χτεσινό θέμα μας για την Αμφίπολη, θέλουμε να σχολιάσουμε:
Γράφει ο φίλος:
” Στο ερώτημά σου αυτό (το γιατί παίζουμε το παιγνίδι με τον τρόπο των γειτόνων), υπάρχει απάντηση : διότι και οι δύο, έλληνες και βορειομακεδόνες, την ίδια εθνολογικά και πολιτισμικά σχέση έχουμε με τους αρχαίους μακεδόνες (δηλαδή ελάχιστη έως καμμία)”
Αγαπητέ μου,
Η εθνολογία, όπως πολύ καλά ξέρεις, ως επιστήμη είναι σαν την οικονομία. Και οι δυό…”πάνε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα”. ΄Οπως επίσης και η (ανύπαρκτη) συμφωνία (συναπόφαση) των ειδικών πάνω στα κριτήρια και τα στοιχεία που συνθέτουν την ενότητα ενός έθνους και το χαρακηρίζουν ως τέτοιο. ΄Ενα κομφούζιο, μια σαλάτα ρώσικη,δηλαδή.
Μετακινήσεις πληθυσμών, μικρών και μεγάλων ,ανά τους αιώνες ,έγιναν αναρίθμητες. Ειδικά από Βόρεια προς τα νότια της Ευρώπης (αλλά και τούμπαλιν). Και ουδείς γνωρίζει πλέον ποιος είναι ποιος. “Χάνει η στραβή τ΄αρνί της” να πούμε. Για τους απώτερους χρόνους μιλάμε, τους προϊστορικούς.
Στους ιστορικούς χρόνους τώρα και τους ύστερους προϊστορικούς, τα πράγματα ΔΕΝ είναι ΚΑΠΩΣ καλύτερα, όπως θα περίμενε κανείς. Κι αυτό έχει να κάνει με την αξιοπιστία των συγγραφέων που μας τροφοδοτούν με ψήγματα φωτός μέσα στο μέγα σκότος. Αλλά, οι εν λόγω (από μάλον έως σίγουρα) “τα έχουν κάνει θάλασσα” ως προς τη γνησιότητα των πηγών ,οπότε και η σχέση όσων παραθέτουν στα γραπτά τους με την πραγματικότητα, χαρακτηρίζεται (λίαν επιεικώς) ως κάκιστη!
Ακόμα και ο…μέγας (και δεν το λέμε ειρωνικά) Θουκυδίδης, γράφει ως Αθηναίος και στρατηγός. Μετά ως ιστορικός.΄Ετσι, μαθαίνουμε από τον εξορισμένο Αθηναίο στα “εν Σκαπτή ΄Υλη” κτήματά του (εκεί όπου οι σημερινοί επίγονοι τρώγονται για το “χρυσίον”,άραγε, να ήταν;) πως οι Πελοποννήσιοι στην πραγματικότητα είναι… Βάρβαροι(!) μια και ο γεννήτοράς τους Πέλοπας, δεν ήταν παρά ένας περιπαλανώμενος τυχοδιώκτης ,που καταγόταν “από κει που ψήνει ο ήλιος το ψωμί”.
Οπότε “παρ΄ τ΄αυγό και κούρευτο”. Μην το ψάχνεις. Αν και οι Πελοποννήσιοι, κατά Θουκυδίδη είναι Βάρβαροι, τί να πουν και οι Μακεδόνες που τους καθυβρίζει εργολαβικώς ο τοπικιστής (εθνικιστής) Δημοσθένης κι αυτούς ως Βαρβάρους;
Αλλά, με τέτοιο τρόπο αν συνεχίζουμε, θα πατάμε συνεχώς στα “σάπια σανίδια” του χρόνου και των αιώνων. Γιατί αν κάνουμε μια βουτιά στη μυθ-ιστορία, οι Αθηναίοι, που είναι, σύμφωνα με όσα λέει ο “πατέρας της επιστημονικής Ιστορίας”, αυτόχθονες και ούτε λίγο ούτε πολύ οι μόνοι γνήσιοι και παλιοί ΄Ελληνες, εμένα μου φαίνονται ως ανύπαρκτο, τέτοιο παλαιό φύλο (ή ,άντε, να ήταν ένα αδύναμο βασίλειο) στο ημίφως των ιστορικών χρόνων , αφού ο ποιητής ΄Ομηρος τους μνημονεύει “επί τροχάδην” (Ο Μενεσθεύς ήταν ο αρχηγός των Αθηναίων στον Τρωίκό πόλεμο) και ηγήθηκε των 50 πλοίων του αθηναϊκού εκστρατευτικού σώματος.
΄Ετσι, ενώ βλέπουμε ισχυρούς … Μωραϊτες, Ρουμελιώτες, Θακήσιους να μαζεύονται στη νήσο των Αβάντων, για να πραγματοποιήσουν το ταξίδι χωρίς επιστροφή (για τους περισσότερους) στο ΄Ιλιον,συναντάμε, όμως … αδύναμους και παρακατιανούς (“αγενείς”) Αθηναίους. Πώς αυτοί, κατ΄εξοχήν λαός θαλασσινός, μπήκανε μαζί με τους άλλους “΄Ελληνες” στην …εθνική περιπέτεια τόσο αδύναμοι και ουτιδανοί;Πού είναι ένας Αγαμέμνων, ένας Αχιλλεύς, ένας (πανούργος) Οδυσσεύς; Πολύ “λίγος” ο Μενεσθεύς για Αθηναίος , όπως,τουλάχιστον θα τον ήθελε ο Θουκυδίδης.
Κι αυτό το τόσο σημαντικό , το έχει λησμονήσει -παραβλέψει -αποσιωπήσει ο Αθηναίος ,στρατηγός-ιστορικός του πελοποννησιακού πολέμου. Και μάλιστα τη στγμή που αναγορεύει τον ΄Ομηρο ως αξιόπιστη ιστορική πηγή του. Οπότε, “πάνε καλιά” τους και οι Αθηναίοι. Απεκδύονται και τούτοι την αυτόχθονη και μακραίωνα ελληνική τους καταγωγή, όπως και οι Μακεδόνες.
Ας σοβαρευτούμε. Η Μακεδονία είναι ιστορικά ελληνική , όσο είναι η Θράκη, η Κρήτη,τα νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου. Και για τους ίδιους λόγους, που είναι ελληνικά τα παραπάνω , εδαφικά τμήματα της νεότερης Ελλάδας. Πάντως , σ(κ)λαβικής καταγωγής αποκλείεται να είναι οι Μακεδόνες. Ούτε οι Σλαύοι…Αλεξανδρινοί, έστω και με κλειστά τα μάτια,αν διαβάζει κανείς την ιστορία.
Τώρα,αν οι Σκοπιανοί εζήλωσαν κι αυτοί (ως κάποιοι σημερινοί Ελληνάρες Σαλονικιοί) να έχουν έναν Αλέξανδρο στην εθνικιστική τους ιστορία,τί μας κόπτει ; Σιγά, από την ελληνική ιστορία μη χάσουμε και το Σωκράτη από Αθηναίο φιλόσοφο ,γιατί κάποιος Αμερικανός,αν θυμάμαι καλά, “μπαρουφάκης” ιστορικός, πολιτογράφησε τον (που ίσως κι αυτός τελικά έζησε μόνο στη φαντασία του Πλάτωνα) Σωκράτη… μαύρο, καρα-Αφρικανό.
Από την άλλη, ξέρεις στην ίδια την Ελλάδα σήμερα πόσες πόλεις και χωριά ερίζουν να είναι αυτές η χαμένη μυθική Οιχαλία; Τρίκαλα, Μεσηνία και κάμποσα άλλα μέρη. Και πόσες ακόμα περιοχές έχουν αναγορεύσει…κανονικό δημότη τους τον ΄Ομηρο; Ας λένε. ΄Ασε τον κόσμο να ζει με το μύθο του.
Ας μη “ψαρεύουν σε θολά νερά” για τέτοια θέματα. “Ο εθνικισμός είναι η κάλυψη των απατεώνων”. Οι στοχαστικοί, οι σώφρωνες, οι ενάρετοι, οι ΠΟΛΙΤΕΣ,δεν μπαίνουν σε τέτοιου είδους παραλογισμό και τύφλα.
