K2-18b: «Η πιο ηχηρή ένδειξη για εξωγήινη ζωή» στον αστερισμό του Λέοντα
(17/04/2025)
Ερευνητές βρήκαν τις ισχυρότερες ενδείξεις ζωής σε εξωπλανήτη – Βρίσκεται 120 έτη φωτός μακριά από τη Γη. Αυτό που βρίσκουμε σε αυτό το σημείο είναι ενδείξεις πιθανής βιολογικής δραστηριότητας έξω από το ηλιακό σύστημα», δήλωσε ο Nikku Madhusudhan, αστροφυσικός του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ.< «Αυτή είναι μια επαναστατική στιγμή», είπε στους δημοσιογράφους σε μια συνέντευξη Τύπου, όπου παρουσιάστηκαν τα ευρήματα.
Από την άλλη, η Δρ Jo Barstow, πλανητικός επιστήμονας στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο, θεώρησε επίσης την ανίχνευση ως σημαντική, αλλά δήλωσε: «Η κλίμακα… σκεπτικισμού για κάθε ισχυρισμό που σχετίζεται με ενδείξεις ζωής είναι μόνιμα ανεβασμένη στο 11, όχι επειδή δεν πιστεύω ότι υπάρχει άλλη ζωή εκεί έξω, αλλά επειδή αισθάνομαι ότι για μια τόσο βαθιά και σημαντική ανακάλυψη το βάρος της απόδειξης πρέπει να είναι πολύ, πολύ υψηλό”
****
Υπάρχουν, κατά τους πλέον συγκρατημένους υπολογισμούς (συμβολικά, ίσως, είναι τα νούμερα) 100.000.000.000 Γαλαξίες. Κάθε Γαλαξίας έχει 100 .000.000.000 αστέρια! («Βάλε με νου» σου, δηλαδή). Οπότε, τόλμησε να κάνεις πολλαπλασιασμό να βγάλεις εικονικό «γινόμενο» , να σου σαλέψει, να σου στρίψει εντελώς.
Είναι αυτός ο λόγος που δε σου επιτρέπει η λογική να αμφισβητείς δογματικά και να αμφιβάλεις για την ύπαρξη ζωής, όχι μόνο στο…Λέοντα, αλλά σε «ων ουκ έστιν αριθμός» άλλους πλανήτες, «ακατανόμαστους και ακατανόητους» ακόμα, γιατί ούτε καν φανταζόμαστε την ύπαρξη, τη μορφή ,το χώρο που καταλαμβάνουν στο Σύμπαν και την απόστασή τους από αυτό το μικροσκοπικό αστέρι, που κάποιοι γήινοι κάτοικοί του κομπάζουν και κομπορρημονούν πως είναι τα μοναδικά και ανεπανάληπτα όντα σε ολόκληρο το Σύμπαν!
Εν πάση περιπτώσει, είναι υπεροπτικός, και ως τέτοιος ,βλακώδης, ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε εδώ στη γη τα συμπαντικά πράγματα. Και ο στοχασμός μας, ομοίως, φτηνιάρικος, ως απλοϊκός και εγωκεντρικός.
Αν θεωρεί κανείς τη γη κέντρο του Σύμπαντος, δεν είναι μόνο που αρνείται την ύπαρξη ζωής εκτός του απειροελάχιστου δικού μας πλανήτη, αλλά, ακόμα χειρότερα, ο άνθρωπος επί της γης στη μικρή…μακραίωνη ιστορία του, συνεχώς και ακαταπαύστως, διαπράττει ΄Υβριν.΄Ολη του η πορεία και η στάση του, ως σήμερα, είναι μια αισχρή ασέβεια.
Γιατί τί άλλο, παρά ΄Υβρις είναι ο υποβιβασμός της έννοιας «Θεός», μιας ασύλληπτης και ανοικονόμητης νοηματικά , γνωστικά και φιλοσοφικά οντότητας σε ανθρωπόμορφους θεούς και μάλιστα…επώνυμους, ως ο Γιαχβέ και ο Αλλάχ;
Και όχι μόνο. Επιμένει η ανθρώπινη αφροσύνη, η πενία και η απλοϊκότητα του στοχασμού και της σκέψης να διατηρούν ακόμα και ως τις ημέρες μας ζωντανή τη μνεία των ονόματων και των θεϊκών γνωρισμάτων τους. Αλλά και να αναπαράγουν με στερεότυπα, θεατρικά δρώμενα, για να συντηρούνται, τους μύθους και τα θέσφατα των ιερών τους κειμένων , τα πρόσωπα ,τις διδασκαλίες και τους συμβολισμούς τους. Δρώμενα ουδέποτε …δρασθέντα! Τα οποία,μάλιστα, δε διστάζει το διαχρονικό ιερατείο να τα ντύνει με «μάσκες και κορθόνους» ως ιστορικό υλικό και όχι ως θεατρικό, σκηνοθετικό, όπως είναι η πραγματική τους προέλευση και χρήση.
Κι αν δεν είναι έσχατη ασέβεια και τούτη η ενιαύσια συνήθεια της χριστιανικής θρησκείας με την επαναλαμβανόμενη θεατρική παράσταση και τίτλο «Τα΄Αγια Πάθη της Μεγάλης εβδομάδας» που διανύσουμε και η «Ανάσταση του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού» την πρώτη ημέρα της επόμενης ,που περιμένουμε. Ποτέ δε συνέβησαν. Καμιά ιστορική βάση δεν έχουν. Αλλά, ούτε και η λογική ικανότητα με τη σημερινή εξέλιξη του ανθρώπινου νου και της γνώσης μπορεί να τα δικαιολογήσει.
Να υποθέσουμε, δηλαδή, πως αν υπάρχουν έξω από μας και άλλα όντα και ζωή ,όμοια ή συγγενή με αυτά στη γη πως ο Ιησού Χριστός, ως «Υιός Θεού» και ο ίδιος «Θεός», χρειάστηκε να πάει και στους άλλους κατοικήσιμους ή και κατοικημένους αυτή την ώρα πλανήτες, για σώσει κι εκείνους; Γιατί, δεν μπορεί μόνο στη γη να «υπερπερίσσευσε η αμαρτία», να ήρθε ο γιος του θεού να σταυρωθεί, για να μας απαλλάξει από αυτή . Και μόνο στο πλανητάκι του άπειρου Σύμπαντος , τη γη συνέβη τούτο το παράδοξο και όχι αλλού!
Οι άλλοι πλανήτες, δηλαδή, υπήρξαν ή είναι αναμάρτητοι και δε χρειάστηκε ο Ιησούς να πάει κι εκεί, για να σώσει τους κατοίκους τους ; Καταντάει , μάλιστα, πιο φαιδρή η υπόθεση, αν σκεφτεί κανείς πως οι θρησκείες , αν κυνηγούν μέχρι… εξόντωσης μια “αμαρτία”, πιο πολύ από τις άλλες, είναι το σεξ! Το μισούν το καταδιώκουν, το ξορκίζουν το σεξ οι θρησκείες. Ανέκαθεν. Αλλά , να πραγματοποιούν, άραγε ,την αναπαραγωγική διαδικασία και να αγρεύουν τη σεξουαλική ηδονή στους άλλους πλανήτες, όμοια σαν και μας; Κάπως έτσι ή κοντινά θα γίνεται. ΄Αρα, να πήγε να σταυρωθεί και σ αυτούς ο Ιησούς Χριστός, γιατί η “Εύα” …έφαγε κι εκεί κάποιον αντίστοιχο ,εύγεστο καρπό ; (Γλυκό, κατακόκκινο… μήλο της μηλιάς, λεν πως ήταν!)
Μη πει κανείς το …ξεχειλώσαμε. Είναι από μόνο του έτσι. «Μπάζει από παντού». ΄Όταν ονοματίζεις “Θεούς” το Γιαχβέ και τον Αλλάχ, δεν είναι αστείο και προσβολή ταυτόχρονα της έννοιας και των ιδιοτήτων της ασύλληπτης “εικόνας” του Θεού; Όταν θεωρείς τη μικροσκοπική σου γη, κέντρο του Σύμπαντος και τα 100.000.000.000 Χ 100.000.000.000 ,άλλα αστέρια του ως…ιστάμενα υπεράνω της γης ,για να σκορπίζουν φως να μη σκοντάφτουν τη νύχτα και να δουλεύουν τη μέρα, τα… μοναδικά όντα σε ολόκληρο το Σύμπαν, σύμφωνα με “τας Γραφάς”; Μην τρελαθούμε!
ΓΕΝΕΣΙΣ:
| 14 Καὶ εἶπεν ὁ Θεός· γενηθήτωσαν φωστῆρες ἐν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ εἰς φαῦσιν ἐπὶ τῆς γῆς, τοῦ διαχωρίζειν ἀνὰ μέσον τῆς ἡμέρας καὶ ἀνὰ μέσον τῆς νυκτός· καὶ ἔστωσαν εἰς σημεῖα καὶ εἰς καιροὺς καὶ εἰς ἡμέρας καὶ εἰς ἐνιαυτούς· | 14 Και είπεν ο Θεός· “ας γίνουν (ας φανούν) εις τον ουρανόν της γης φωτεινοί αστέρες, δια να φωτίζουν την γην και να χωρίζουν την ημέραν από την νύκτα. Ας είναι οι αστέρες αυτοί εις σημεία μετεωρολογικών και άλλων φαινομένων, και ας χρησιμεύουν εις κανονικήν μεταβολήν και διάκρισιν των εποχών του έτους, των ημερών και των ετών. |
|
| 15 καὶ ἔστωσαν εἰς φαῦσιν ἐν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ, ὥστε φαίνειν ἐπὶ τῆς γῆς. καὶ ἐγένετο οὕτως. | 15 Προ παντός δε ας είναι αυτοί στον ουρανόν, ώστε να φωτίζουν την γην”. Και έγινεν όπως ο Θεός διέταξε. | 1
|
| 16 καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τοὺς δύο φωστῆρας τοὺς μεγάλους, τὸν φωστῆρα τὸν μέγαν εἰς ἀρχὰς τῆς ἡμέρας καὶ τὸν φωστῆρα τὸν ἐλάσσω εἰς ἀρχὰς τῆς νυκτός, καὶ τοὺς ἀστέρας. | 16 Και έκαμεν ο Θεός τους δύο μεγάλους αστέρας, τον ήλιον, τον μεγάλον αστέρα, να άρχη με το φως του όλην την ημέραν. Και τον μικρότερον αστέρα, την σελήνην, να άρχη με το φως της κατά την νύκτα. Επίσης διέταξε να φανούν και οι άλλοι αστέρες του ουρανού. | 16
|
| 17 καὶ ἔθετο αὐτοὺς ὁ Θεὸς ἐν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ, ὥστε φαίνειν ἐπὶ τῆς γῆς | 17 Και έθεσεν αυτούς ο Θεός στο ουράνιον στερέωμα, δια να στέλλουν το φως των επάνω εις την γην· | 1
|
| 18 καὶ ἄρχειν τῆς ἡμέρας καὶ τῆς νυκτὸς καὶ διαχωρίζειν ἀνὰ μέσον τοῦ φωτὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σκότους. καὶ εἶδεν ὁ Θεός, ὅτι καλόν. | 18 να εξουσιάζουν την ημέραν και την νύκτα και να ξεχωρίζουν το φως από το σκότος. Και είδεν ο παντογνώστης Θεός, ότι το έργον του αυτό ήτο καλόν, χρήσιμον και σκόπιμον. | 1
|
| 19 καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωΐ, ἡμέρα τετάρτη. | 19 Εγινεν εσπέρα, έγινε πρωί και συνεπληρώθη η τετάρτη ημέρα της δημιουργίας. |