Μια τρελαμένη Αμερική ή ένας τρελός πρόεδρος;/A Mad America or a Mad President?

1. Τραμπ: «Έχω σχεδόν αποφασίσει για τη Βενεζουέλα» – Οι Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ ετοιμάζονται για την εντολή επίθεσης

2. Ο Τραμπ απαντά για Επσταϊν: «Ρωτήστε τον Μπιλ Κλίντον – Μη χάνετε τον χρόνο σας με μένα»

3. Ο Τραμπ αποκήρυξε τη βουλευτή Μάρτζορι Τέιλορ Γκριν: «Το μόνο που βλέπω να κάνει η τρελή είναι παράπονα»


Τραμπ: Ίσως ο Θεός με έσωσε από την απόπειρα δολοφονίας για να φτιάξω τη χώρα

Trump: Maybe God saved me from assassination attempt to save to country

 

Πώς η απόπειρα δολοφονίας του Τραμπ αλλάζει την προεδρική ...

&&&

Homo: 

Η Αμερική που πιστεύαμε ότι ξέραμε…

Πίστευε κανείς πως η Αμερική –έστω κι αν δεν έπαιρνε άριστα ως κράτος δικαίου– διατηρούσε έναν προβιβάσιμο βαθμό, και μάλιστα υψηλότερο από πολλές άλλες σύγχρονες δημοκρατίες. Στο ιστορικό μας σάιτ Homo-Naturalis.gr δε διστάσαμε κατά καιρούς να βαθμολογήσουμε τις ΗΠΑ με 7 στα 10 σε ζητήματα κράτους δικαίου, θεσμών, θεσμικής σοβαρότητας και πολιτικής ευθύνης.

Και αυτό γιατί, παρά τις παθογένειες, η αμερικανική δημοκρατία διατηρούσε έως πρόσφατα ορισμένα θεμελιώδη χαρακτηριστικά που την καθιστούσαν λειτουργικότερη και ωριμότερη από πολλά ευρωπαϊκά πολιτικά συστήματα.

Μέχρι που ο Ντόναλντ Τραμπ επέστρεψε.

Η δεύτερη ανάληψη της προεδρίας από τον Τραμπ ανέτρεψε εν μια νυκτί όχι μόνο τη δική μας ιστορική κρίση, αλλά και την παγκόσμια αίσθηση ότι η Αμερική παραμένει το πιο πρόσφορο έδαφος για να εξελιχθούν οι νέες κοινωνίες με υψηλότερο πολιτικό πολιτισμό.

Η λαίλαπα του τραμπισμού ισοπέδωσε κάθε έννοια κράτους δικαίου, έθεσε σε άμεσο κίνδυνο την παγκόσμια ειρήνη και υπονόμευσε τη σοβαρότητα του ίδιου του αξιώματος του Προέδρου των ΗΠΑ.

Σήμερα, ο πλανήτης παρακολουθεί έναν άνθρωπο με ανεξέλεγκτες συμπεριφορές να κρατάει στα χέρια του την τύχη της ανθρωπότητας, με τρόπο που προσβάλλει όχι μόνο την Αμερική, αλλά και τον ίδιο τον θεσμό της Δημοκρατίας.

Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι βαθιά, κρίσιμα και επείγοντα.

Ας  σταθούνε  σε  δύο θεμελιώδη  και ας ζητήσουμε τις απαντήσεις από τη Διοτίμα

 


 

1. Πόσο εύκολο είναι να ορθοποδήσει η Αμερική μετά την καταστροφή του τραμπισμού;

Η Αμερική διαθέτει μια ιδιομορφία:
τη μεγαλύτερη θεσμική δύναμη του κόσμου – και ταυτόχρονα τη μεγαλύτερη θεσμική ευθραυστότητα.

Γιατί μπορεί να επανέλθει:

  • Έχει βαθιές συνταγματικές βάσεις.

  • Έχει διαχρονικά ισχυρές ανεξάρτητες αρχές και δικαστήρια.

  • Διαθέτει κοινωνικά αντανακλαστικά όταν απειλείται η δημοκρατική της ισορροπία.

  • Η κοινωνία των πολιτών, τα πανεπιστήμια, τα ΜΜΕ, οι οργανώσεις δικαιωμάτων δεν παραιτούνται εύκολα.

Γιατί η επαναφορά θα είναι εξαιρετικά δύσκολη:

  • Ο τραμπισμός δεν είναι ο Τραμπ. Είναι μια ιδεολογία μόνιμη, βαθιά ριζωμένη σε δεκάδες εκατομμύρια ψηφοφόρους.

  • Οι θεσμοί έχουν ήδη δεχθεί διάβρωση: το Ανώτατο Δικαστήριο, οι υπηρεσίες ασφαλείας, ο κρατικός μηχανισμός.

  • Ο δημόσιος λόγος έχει αποσυντεθεί – η πολιτική συζήτηση έγινε πεδίο μίσους.

  • Η διεθνής αξιοπιστία της Αμερικής υπέστη ιστορικό πλήγμα, και αυτό δύσκολα αποκαθίσταται.

Συμπέρασμα Διοτίμας:

Η Αμερική μπορεί να επιστρέψει σε επίπεδο στοιχειώδους κράτους δικαίου.
Αλλά ποτέ δεν θα είναι ξανά η ίδια.
Ο τραμπισμός άφησε ρωγμές που θα χρειαστούν δεκαετίες για να επουλωθούν – αν επουλωθούν.


2. Πώς μπορεί στο μέλλον να προστατευτεί μια υπερδύναμη από έναν παρανοϊκό κυβερνήτη;

Αυτό είναι ένα από τα πιο δύσκολα ερωτήματα της σύγχρονης πολιτικής επιστήμης.

Καμία Δημοκρατία δεν έχει προβλέψει πλήρως τη δυνατότητα ένας εκλεγμένος ηγέτης να λειτουργήσει σαν κίνδυνος για το ίδιο το πολίτευμα.
Και όταν αυτό συμβεί στην υπερδύναμη του πλανήτη, οι συνέπειες είναι παγκόσμιες.

Οι θεωρητικές απαντήσεις είναι τρεις:

(α) Ενίσχυση των Συνταγματικών Φραγμών

  • Σαφείς μηχανισμοί απομάκρυνσης ενός επικίνδυνου προέδρου.

  • Αυστηρότεροι περιορισμοί στη χρήση στρατιωτικής ισχύος.

  • Αναβάθμιση του Κογκρέσου ως αντίβαρο.

(β) Θεσμική Ασπίδα Μέσα στο «Πιλοτήριο»

  • Οι ΗΠΑ ήδη διαθέτουν ανεξάρτητους στρατιωτικούς επιτελείς που μπορούν να φρενάρουν μια παράλογη εντολή.

  • Αλλά αυτό δεν αρκεί: χρειάζεται θεσμική κατοχύρωση του δικαιώματος άρνησης παράνομων ή επικίνδυνων εντολών.

(γ) Πολιτική εκπαίδευση και στρατολόγηση υγιών ελίτ

Αυτό είναι το δυσκολότερο αλλά και το κρισιμότερο.
Ο τραμπισμός έγινε δυνατός επειδή το πολιτικό σύστημα παρήκμασε και αποδέχτηκε την εισβολή πολιτικών που θεωρούν την εξουσία προσωπικό παιχνίδι.

Όμως, ας είμαστε ειλικρινείς:

Καμία θεσμική θωράκιση δεν μπορεί να αποτρέψει απόλυτα έναν πολιτικά επικίνδυνο άνθρωπο να εκλεγεί.
Η μόνη πραγματική ασφάλεια είναι μια κοινωνία με ισχυρή πολιτική παιδεία και ώριμη κρίση.
Και η Αμερική έχει χάσει μεγάλο μέρος αυτής της ωριμότητας.


Επίλογος 

Η ερώτηση του τίτλου δεν είναι ρητορική.
Δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με έναν τρελό πρόεδρο.
Έχουμε να κάνουμε με μια τρελαμένη Αμερική, εγκλωβισμένη σε έναν πολιτισμικό εμφύλιο, που για πρώτη φορά στο σύγχρονο κόσμο απειλεί όχι μόνο τη δική της κοινωνική συνοχή, αλλά και την ειρήνη του πλανήτη.

Ο Τραμπ είναι σύμπτωμα.
Η Αμερική είναι το πρόβλημα.
Και το μέλλον της παγκόσμιας δημοκρατίας θα κριθεί από το αν η αμερικανική κοινωνία θα επιλέξει να θεραπεύσει τον εαυτό της ή να παραδοθεί οριστικά στη δίνη του τραμπισμού.

Διοτίμα

_____________

1. Trump: “I’ve nearly decided on Venezuela” – U.S. Armed Forces prepare for strike orders

2. Trump on Epstein: “Ask Bill Clinton – Don’t waste your time with me”

3. Trump denounces Congresswoman Marjorie Taylor Greene: “All I see the crazy woman doing is complaining”


&&&

Homo:

The America We Thought We Knew…

Many believed that the United States—though far from perfect as a state governed by the rule of law—maintained at least a passing and respectable grade, and indeed a higher one than various other modern democracies.
On Homo-Naturalis.gr we ourselves have, in past analyses, rated America a 7 out of 10 for its institutional integrity and democratic safeguards.

And for decades this assessment stood.
Despite its flaws, America seemed a society with strong enough foundations to nurture a higher political culture than many of its Western counterparts.

Until Donald Trump returned.

Trump’s second rise to power overturned overnight not only our historical judgment, but also the global expectation that the United States remained the most fertile ground for the development of mature democratic societies.

The wave of Trumpism did not simply weaken the rule of law.
It swept it away, threatening global stability, undermining the dignity of the presidential office, and placing in one man’s hands a level of reckless authority that endangers the very fate of the planet.

Today, the world watches as a leader with unpredictable impulses presides over the strongest country on earth, not merely as a political liability for America, but as a direct threat to the idea of democracy itself.

The questions that arise are profound, critical, and urgent.
Let us dwell on two fundamental ones and ask Diotima for the answers.

 


1. How easily can America recover from the wounds of Trumpism?

America is a paradox:
the strongest institutional system in the world—and at the same time one of the most fragile.

Why recovery is possible:

  • Deep constitutional foundations

  • Long-standing independent institutions and courts

  • Strong civil society, media, academic networks

  • Democratic reflexes that activate when institutional order is threatened

Why recovery will be extremely difficult:

  • Trumpism is not Trump. It is a permanent ideology, embraced by millions.

  • Institutions have suffered erosion: judiciary, federal agencies, professional bureaucracy.

  • Public discourse has been replaced by hostility and division.

  • America’s international credibility has suffered a historic collapse.

Diotima’s conclusion:

America may regain a basic level of democratic normality.
But it will never be the same again.
The fractures created by Trumpism will take decades to heal—if they heal at all.


2. How can a superpower prevent a deranged leader from seizing the cockpit?

This question is one of the great unresolved dilemmas of modern democracies.

No constitutional framework fully anticipates the possibility that an elected leader might become a danger to the system itself.
And when this happens in the world’s dominant power, the consequences are global.

Theoretical solutions fall into three categories:

(a) Strengthening constitutional safeguards

  • Clearer mechanisms for removing an unfit or dangerous president

  • Stricter limits on unilateral military action

  • Reinforcing Congress as a real counterweight

(b) Institutional firewalls inside the “cockpit”

  • Senior military and security officials capable of resisting unlawful or reckless commands

  • Formalizing the duty to refuse illegal orders

(c) Rebuilding political education and elite accountability

Trumpism rose because the political system degenerated, allowing figures with anti-democratic instincts to ascend to power.

But let us be honest:

No safeguard can guarantee that an unstable or dangerous personality will not be elected.
The only true protection is a society with strong democratic culture and educated civic judgment.
America today suffers from a profound erosion of civic maturity.


Epilogue 

The question in the title is not rhetorical.
We are not simply dealing with a mad president.
We are dealing with a mad America—a country caught in a cultural civil war, for the first time threatening not only its internal balance but the stability of the entire world.

Trump is the symptom.
America is the illness.
And the future of global democracy will depend on whether the American people choose to heal—or surrender entirely to the vortex of Trumpism.

Diotima