1. α. Θάνατος: Δισεκατομμυριούχος πληρώνει για να σκοτωθεί και να ‘φορτωθεί’ σε υπολογιστή
Ο 32χρονος Σαμ Άλτμαν, επιχειρηματίας του κλάδου της τεχνολογίας στην Σίλικον Βάλεϊ, είναι ένας από τους 25 ανθρώπους, που βρίσκονται στη λίστα αναμονής της Nectome, μιας εταιρίας startup, η οποία υποστηρίζει ότι μπορεί να «φορτώσει» το περιεχόμενο του εγκεφάλου και να το αποθηκεύσει σε έναν υπολογιστή.
Για να επιτευχθεί, ωστόσο, αυτό οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να πεθάνουν σε μια διαδικασία παρόμοια με αυτή της αυτοκτονίας υποβοηθούμενης από γιατρό, η οποία είναι νόμιμη μόνο σε πέντε πολιτείες των ΗΠΑ.
Σύμφωνα με το MIT Technology Review, η διαδικασία περιλαμβάνει ταρίχευση του εγκεφάλου, έτσι ώστε να μπορεί στη συνέχεια να γίνει προσομοίωση σε υπολογιστή. Ο πελάτης ενώ είναι ακόμα ζωντανός, συνδέεται με ένα μηχάνημα από το οποίο εγχύονται χημικές ουσίες που θα οδηγήσουν στον θάνατό του. Η εταιρία υποστηρίζει ότι η μέθοδος αυτή είναι «100% θανατηφόρα».
β. Οι μαύρες τρύπες αποθηκεύουν πληροφορίες
Στοιχεία γύρω από οτιδήποτε πέφτει μέσα τους συλλέγουν οι μελανές οπές σύμφωνα με τον Στίβεν Χόκινγκ
«Βουτιά» χωρίς γυρισμό
Οι μαύρες τρύπες αποτελούν σημεία στον χώρο όπου η πυκνότητα της ύλης φτάνει το άπειρο και το βαρυτικό πεδίο είναι τόσο ισχυρό, ώστε τίποτα δεν ξεφεύγει από αυτό – ούτε το φως. Εκεί οφείλεται άλλωστε η ονομασία «μαύρη». Ο όρος μαύρη τρύπα δημιουργήθηκε το 1967 από τον αμερικανό αστρονόμο και θεωρητικό φυσικό Τζον Γουίλερ και δεν αναφέρεται σε τρύπα με την συνήθη έννοια. Πρόκειται για μια περιοχή του χώρου από την οποία εξαιτίας της υπερβολικά μεγάλης δύναμης της βαρύτητας, τίποτα δεν μπορεί να επιστρέψει.
Σύμφωνα με τους κανόνες της κβαντικής μηχανικής, οτιδήποτε στον κόσμο μπορεί να μετατραπεί σε πληροφορία με βάση το δυαδικό σύστημα (0 και 1). Αυτό σημαίνει ότι η πληροφορία αυτή δεν χάνεται ποτέ, ακόμα και αν πέσει μέσα σε μια μαύρη τρύπα.
Νέα ιδέα δύο διαστάσεων
Ο Χόκινγκ κατέληξε στην ιδέα ότι η πληροφορία αποθηκεύεται υπό μορφή δισδιάστατων ολογραμμάτων, τα οποία ονομάζει «υπερ-μεταφράσεις».
«Η ιδέα βασίζεται στο ότι οι υπερ-μεταφράσεις αυτές είναι ολογράμματα εισερχόμενων σωματιδίων. Περιέχουν δηλαδή όλες τις πληροφορίες οι οποίες διαφορετικά θα είχαν χαθεί» εξηγεί ο δρ Χόκινγκ. «Βρίσκονται ωστόσο σε μια χαοτική, άχρηστη μορφή».
Σε περίπτωση που η μορφή τους δεν ήταν χαοτική, τότε ενδεχομένως οι ειδικοί θα μπορούσαν να «ξαναχτίσουν» οτιδήποτε είχε ποτέ πέσει μέσα στην μαύρη τρύπα σε βάθος χρόνου.
γ,AΠΙΣΤΕΥΤΗ ΕΡΕΥΝΑ ΠΟΥ ΑΝΑΤΡΕΠΕΙ (;) ΟΛΑ ΟΣΑ ΞΕΡΟΥΜΕ
«Ο Θάνατος δεν είναι το τέλος» λένε οι επιστήμονες σύμφωνα με τον Αϊνστάιν
Η καινούργια προσέγγιση στο μεγαλύτερο φόβο του ανθρώπου λέγεται Βιοκεντρισμός, και προέρχεται τόσο από το χώρο της κβαντοφυσικής και της θεωρίας των παράλληλων συμπάντων, όσο και από τον ίδιο τον Αϊνστάιν.
Σύμφωνα με ένα από τα θεμελιώδη αξιώματα της επιστήμης, καμίας μορφής ενέργεια δεν χάνεται. Δεν δημιουργείται και δεν καταστρέφεται απλά υπάρχει. Ξεκινώντας από αυτό, και με δεδομένο ότι ο εγκέφαλος, είναι μια τεράστια γεννήτρια ενέργειας, οι επιστήμονες καλούνται να απαντήσουν στο τι γίνεται αυτή η ποσότητα ενέργειας, όταν ο εγκέφαλος σταματήσει λόγω θανάτου να λειτουργεί. Είναι πιθανόν να μεταβιβάζεται σε ένα παράλληλο σύμπαν;
Ο ίδιος ο Αϊνστάιν είχε παραδεχτεί με αφορμή το θάνατό ενός φίλου του, του Μπέσο: «Ο Μπέσο έφυγε από αυτόν τον παράξενο κόσμο, λίγο πριν από μένα. Αλλά αυτό δε σημαίνει τίποτα. Άνθρωποι σαν κι εμάς, γνωρίζουμε ότι ο διαχωρισμός ανάμεσα στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, είναι απλά και μόνο μια πεισματάρικη ψευδαίσθηση».
Σύμφωνα με τη μελέτη των επιστημόνων, η αθανασία δεν είναι μια διαρκής ύπαρξη σε έναν κόσμο δίχως τέλος γιατί πολύ απλά σαν έννοια, κατοικεί έξω από την έννοια του χρόνου όπως τον ξέρουμε. Σε έναν κόσμο έξω από την αντιληπτική μας ικανότητα, κι από ότι θεωρούμε πραγματικό και μη.
Σήμερα τείνει να γίνει κοινά αποδεκτό στην επιστήμη πως ήχος και εικόνα από τη γη (φυσικά κι από άλλους πλανήτες και ηλιακά συστήματα) αποθηκεύονται κάπου στο διάστημα στο απέραντο Σύμπαν. Να φανταστούμε ,δηλαδή, μια απέραντη, πανίσχυρη μνήμη που αποθηκεύει σε μια «κοσμολογική» data, στο σκληρό δίσκο κάποιου υπερφυσικού κομπιούτερ, όλα τα δεδομένα, κάθε είδους πληροφορία . Σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο.
Αυτό σημαίνει πως αν αργότερα καταφέρει η επιστήμη και ανοίξει -«διαβάσει» αυτό το καταπληκτικό και λεπτομερειακό αρχείο και καταστούν όλες αυτές οι εικόνες και οι ήχοι υλικό επεξεργασίας από τη μελλοντική τεχνητή νοημοσύνη, ΟΛΗ η Ιστορία θα αλλάξει. Εκεί είναι πλέον που θα δεχτούν ισχυρό πλήγμα και οι αναξιόπιστοι, οι εξαρτημένοι, οι διαπλεκόμενοι «ιστορικοί» , εκτός των άλλων .
Μόνο μια τέτοια επιστημονική επανάσταση θα μπορέσει να αποκαταστήσει την ιστορική πραγματικότητα στον κόσμο και να αναδείξει ατόφια την πραγματική του ιστορία. Σήμερα βλέπουμε μόνο μέσα από ένα σπασμένο καθρέπτη και ουδείς είναι σε θέση, όσο και καλή πρόθεση να έχει, να συνθέσει τα σπασμένα κομμάτια, να ξαναμοντάρει τον καθρέπτη, να αποκαταστήσει την ιστορική αλήθεια.
Το ίδιο θα συμβεί και για τις κοσμολογικές απορίες. Πώς, πότε (αν και δεν υπάρχει χρόνος), πού, ακόμα και γιατί έγινε το Σύμπαν, πώς ήταν και πώς εξελίχθηκε στην πορεία. ΄Ολα αυτά τα μυστήρια που ούτε η θεωρία με τις «μαύρες τρύπες», ούτε το πείραμα του επιταχυντή, μπόρεσαν να λύσουν, αυτόματα θα εξηγηθούν και η αλήθεια για τη «δημιουργία» που μονοπώλησαν ξεδιάντροπα οι θρησκείες θα αποκαλυφθεί. Είναι τότε που θα έχουμε τον πραγματικό και ολοκληρωτικό θάνατο των θρησκειών του Γιαχβέ, του Αλλάχ και των άλλων ανθρωπόμορφων θεών.
Αλλά, είναι και κάτι άλλο, που αξίζει να επισημανθεί. Σε ατομικό πλέον επίπεδο είναι λογικά αναμενόμενο να αποθηκεύονται (διασώζονται) και όλα τα προσωπικά δεδομένα του καθενός από εμάς και μάλιστα όλων των ανθρώπων που έζησαν σ΄αυτή τη γη, καθ΄ όλη τη διάρκεια της μακραίωνης ανθρώπινης πορείας.
Τίποτα ,όπως λέει η επιστήμη, δε χάνεται. ΄Ολες οι επιλογές μας, κάθε κουβέντα που ξεστομίζουμε, όλες οι πράξεις που επιτελούμε (αποτέλεσμα της ενέργειας του εγκεφάλου μας) έχουν φωτογραφηθεί και αρχειοθετηθεί. Καθένας μας έχει κάπου στο άτερμο Σύμπαν το δικό του «άλμπουμ», το προσωπικό του cd με καταγραμμένα εκεί όλα τα «δεδομένα» , λόγοι και πράξεις του.
΄Οταν ο εγκέφαλος του ατόμου παύει να λειτουργεί και επέρχεται ο θάνατος, είναι αντιληπτό πως σταματάει και ενέργειά του και ο προσωπικός «φάκελος» του θανόντος κλείνει, αφού δεν υπάρχει πια δραστηριότητα, δεν εκπέμπονται άλλα δεδομένα, για να αρχειοθετηθούν. Εκεί τελειώνει η γήινη πορεία του ανθρώπου και σφραγίζεται ο φάκελός του.
΄Ελα, όμως που η σύγχρονη επιστήμη προχωράει πιο πέρα και τείνει σχεδόν καθολικά να δεχτεί, παλιότερα μερικώς, πως η ενέργεια δε χάνεται στον αιώνα τον άπαντα. Κι αν παύσει ο εγκέφαλος να λειτουργεί, χάνεται η ενέργεια του ως προς τη γήινη διάστασή της. Εκείνη, η ενέργεια, συνεχίζει να υπάρχει, αλλά σε άλλη από αυτή της γης , διάσταση.
Αν συμβαίνει αυτό, τότε πρέπει να υποθέσουμε πως στο κλειστό πια γήινο φάκελο των ενεργειών του ατόμου, επισυνάπτεται ένας νέος, ανοιχτός αυτός, φάκελος για συμπλήρωση, μιας άλλης διάστασης, ενός διαφορετικού επιπέδου «ζωής», που δεν εμπεριέχει υλικό όμοιο ή σε σχέση με το υλικό των προηγούμενων ενεργειών της ζωής του στη γη. Να πούμε, δηλαδή, πως συνεχίζουν να έρχονται δεδομένα για αποθήκευση, αλλά από ένα άλλο διαφορετικό πια κεφάλαιο της νέας ζωής» του ατόμου.
Από κει και πέρα οφείλουμε να σιωπήσουμε. Δεν υπάρχει δυνατότητα να στηριχτούμε στην επιστήμη, για να αξιοποιήσουμε στοιχεία της και να προχωρήσουμε σε άλλες θεωρίες για τη «μεταθανάτια» αυτή » «ζωή και την «αθανασία» του ατόμου.
Το σίγουρο είναι πως επιτέλους η επιστήμη καταφέρει τον ένα κόλαφο μετά τον άλλο στο ιερατείο που καταδυνάστευσε τη διάνοια του ανθρώπου και τη ζωή του επί συνεχείς αιώνες. Αυτή η κατάρα των θρησκειών «πνέει τα λοίσθια». Απαλλάσσεται με το χρόνο ο άνθρωπος από ένα απαίσιο μύθο, πάνω στον οποίοι γενεές γενεών έχτισαν μια αφύσικη, παράλογη ζωή. Και επιτέλους, γκρεμίζεται με ορυμαγδό κι εκείνος ο απαίσιος πύργος , ερείπιο πια, που στέγαζε αιώνες στα σκοτεινά του δωμάτια τα αβυσσαλέα τέρατα των Σατανάδων και των Δαιμονίων τους, αλλά και των εξουσιαστικών Χερουβείμ-Σεραφείμ και της στρατιάς των Αγγέλων τους.
Λέγαμε αλλού , πως το πρώτο δώρο της Φύσης στον άνθρωπο είναι ο Νους, έτσι όπως τον όρισε και ο Αριστοτέλης. Το δεύτερο δώρο της είναι η Φαντασία. Κι αυτή είναι μια, ούτως ειπείν, προσομοίωση της ατέρμονης αιωνιότητας.
΄Οσα σήμερα θεωρούνται ανέφικτα και μόνο ως προϊόντα φαντασίας μπορούν να ερμηνευθούν, φαίνεται πως θα έρθει η ημέρα που η πραγματικότητα θα…ωχριά μπροστά στη σημερινή, έστω και καλπάζουσα, φαντασία. ΄Οπως ακριβώς ο άνθρωπος των σπηλαίων της παγωμένες νύχτες του δριμύ χειμώνα. Είχε έμφυτο το δώρο να φαντάζεται πως στο «ταβάνι» της σπηλιάς του κρεμασμένο ένα τεράστιο «κλιματιστικό» , έστελνε κυβικά από ζεστό αέρα στα παγωμένα κορμάκια των παιδιών του που τουρτούριζαν στη γωνιά του σπηλαιόσπιτου.
Ούτως ή άλλως, αν ο Νους είναι πολλές φορές σκληρός , άτεγκτος, αμείλικτος, δίπλα του ακριβώς, καλοσυνάτη και πρόθυμη να ξεκουράσει, να απαλύνει τον πόνο της πραγματικότητας, να προσφέρει τη ζωογόνο ελπίδα συνοικεί η Φαντασία. Σε μακρινές εποχές η καθημερινή τους πραγματικότητα, θα ξεπεράσει τη σημερινή, έστω και αχαλίνωτη ,φαντασία. Το μέγα Δώρο του θεού!
1. Ο άνθρωπος που, πριν πεθάνει, νίκησε τον χρόνο και έγραψε την ιστορία του
Σε ηλικία 76 ετών απεβίωσε, στο σπίτι του στο Κέιμπριτζ, ο εμβληματικός Βρετανός φυσικός Στίβεν Χόκινγκ, ο οποίος εδώ και δεκαετίες βρισκόταν καθηλωμένος σε αναπηρικό αμαξίδιο, εξαιτίας ανίατης νευρολογικής νόσου.
Ένας άνθρωπος που συγκίνησε τους πάντες με την προσωπική περιπέτεια της υγείας του και ένας επιστήμονας που – παρόλο που μιλούσε με συνθετική φωνή – ενέπνευσε πολλούς άλλους επιστήμονες με τις πρωτοποριακές ιδέες του. Και, αναμφίβολα, ήταν ο συνδυασμός αυτών των δύο, ενός τόσο προχωρημένου νου σε ένα τόσο αχρηστευμένο σώμα, που τον βοήθησε να γίνει παγκόσμιο σύμβολο.
Έγινε διάσημος για το έργο του πάνω στις μαύρες τρύπες, τη βαρύτητα και τη γενική σχετικότητα, ενώ ήταν ο συγγραφέας πολλών δημοφιλών βιβλίων, με κορυφαίο τη «Σύντομη Ιστορία του Χρόνου», που είχε εκδοθεί το 1988, μεταφράσθηκε σε 40 γλώσσες (και στα ελληνικά) και πούλησε περισσότερα από δέκα εκατομμύρια αντίτυπα. Οι κακεντρεχείς πάντως το ονόμασαν «το σπουδαιότερο αδιάβαστο βιβλίο στην ιστορία»!
Όπως δήλωσε ο φυσικός Μίτσιο Κάκου στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», «από την εποχή του Άλμπερτ Αϊνστάιν είχε να υπάρξει ένας επιστήμονας που να έλξει τόσο πολύ τη φαντασία του κοινού και να γίνει αγαπητός σε δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο».
Η κινηματογραφική ταινία «Η θεωρία του παντός» το 2014 για τη ζωή του Χόκινγκ, με τον θαυμάσιο Έντι Ρεντμέιν στον πρωταγωνιστικό ρόλο να κερδίζει το Όσκαρ καλύτερου ηθοποιού, έκανε ευρύτερα γνωστό τον Βρετανό κοσμολόγο. Ο ίδιος χάρηκε με την ταινία και δήλωσε για τον Ρεντμέιν «μερικές φορές νόμιζα ότι ήμουν εγώ».
Αλλά το πιο εντυπωσιακό δεν ήταν ότι ο Χόκινγκ έγραψε την ιστορία του χρόνου από την απαρχή του σύμπαντος. Ήταν ότι ο ίδιος είχε τελικά πολύ χρόνο στη διάθεσή του, παρόλο που όταν ως φοιτητής το 1963, σε ηλικία μόλις 21 ετών, διαγνώσθηκε με αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση, γνωστή και ως νόσο Λου Γκέριγκ ή του κινητικού νευρώνα, οι γιατροί του έδιναν δύο μόνο χρόνια ζωής.
Όμως ο Χόκινγκ, που ποτέ δεν έχασε το βρετανικό χιούμορ του, παρά τη δύσκολη κατάστασή του, διέψευσε κάθε προσδοκία και έζησε για να γίνει ο πιο διάσημος επιστήμονας μετά τον Αϊνστάιν. Ακόμη και όταν η νευροεκφυλιστική νόσος του επέτρεψε να κουνάει μόνο τα μάτια του και ένα δάχτυλο, οι διανοητικές δυνάμεις του φαίνονταν ακμαίες.
Όπως είπε κάποια μέρα, «μολονότι κρεμόταν ένα σύννεφο πάνω από το μέλλον μου, διαπίστωσα, προς μεγάλη μου έκπληξη, ότι απολάμβανα τη ζωή μου στο παρόν περισσότερο από ό,τι πριν. Και τότε άρχισα να κάνω πρόοδο στην έρευνά μου». Ο στόχος του ήταν απλός, όπως εξήγησε: «Η πλήρης κατανόηση του σύμπαντος, γιατί είναι όπως είναι και γιατί τελικά υπάρχει». Αν αυτό μπορεί να θεωρηθεί απλό…
Οι μαύρες τρύπες
Από επιστημονική άποψη, ο Χόκινγκ θα μείνει μάλλον στα χρονικά της επιστήμης, επειδή έθεσε ένα ασυνήθιστο ερώτημα: Πότε μια μαύρη τρύπα δεν είναι μαύρη; Όταν εκρήγνυται, ήταν η απάντησή του.
Το πρώτο του επιστημονικό επίτευγμα, σύμφωνα με τη «Γκάρντιαν», ήλθε το 1970, όταν μαζί με τον Ρότζερ Πενρόουζ εφάρμοσαν τα μαθηματικά των μαύρων οπών σε όλο το σύμπαν και έδειξαν ότι υπήρχε μια μοναδική περιοχή άπειρης καμπυλότητας στον χωροχρόνο, από όπου προέκυψε η αρχική «Μεγάλη Έκρηξη» (Μπιγκ Μπανγκ).
Το 1974 χρησιμοποίησε την κβαντική θεωρία για να δηλώσει ότι οι μαύρες τρύπες εκπέμπουν θερμότητα, άρα χάνουν ενέργεια και τελικά «πεθαίνουν», με μια πολύ αργή διαδικασία που μπορεί να χρειασθεί περισσότερα χρόνια από όλη την ηλικία του σύμπαντος. Η πρότασή του ότι οι μαύρες τρύπες εκπέμπουν ακτινοβολία με μορφή θερμότητας, πυροδότησε μια μακρά διαμάχη στην κοσμολογία.
Σύμφωνα με τον Χόκινγκ, αυτό σήμαινε ότι όλες οι πληροφορίες που πέφτουν μέσα στη μαύρη τρύπα, θα χάνονται για πάντα, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με έναν από τους νόμους της κβαντικής θεωρίας, με αποτέλεσμα να έλθει σε σύγκρουση με τους περισσότερους συναδέλφους του.
Ο Χόκινγκ στη συνέχεια άλλαξε άποψη και υποστήριξε ότι οι πληροφορίες αποθηκεύονται στον ορίζοντα γεγονότων της μαύρης τρύπας και μετατρέπονται σε ακτινοβολία ξανά, η οποία εκπέμπεται από τη μαύρη τρύπα. «Παραδέχομαι ότι ίσως η απώλεια της πληροφορίας δεν συμβαίνει», φώναξε μια μέρα δυνατά με την ηλεκτρική φωνή του στους φοιτητές του μέσα σε μία παμπ.
Μόλις στα 32 του, εξελέγη τιμητικά μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας Επιστημών της Βρετανίας και πέντε χρόνια αργότερα καθηγητής Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, στην πιο διάσημη πανεπιστημιακή έδρα της Βρετανίας – αν όχι όλου του κόσμου- που κάποτε κατείχαν ο Ισαάκ Νεύτων και ο Πολ Ντιράκ. Έμεινε σε αυτή τη θέση για 30 χρόνια και μετά έγινε διευθυντής ερευνών στο Κέντρο Θεωρητικής Κοσμολογίας του ιστορικού πανεπιστημίου.
Το 1982 ήταν από τους πρώτους που έδειξαν ότι οι κβαντικές διακυμάνσεις οδήγησαν – μέσω της διαδικασίας του κοσμικού πληθωρισμού – στη δημιουργία και εξάπλωση των γαλαξιών στο σύμπαν.
Αν και δεν κατάφερε – ή δεν πρόλαβε – να πάρει το Νόμπελ, είχε τιμηθεί με πολλά άλλα σημαντικά βραβεία (Άλμπερτ Αϊνστάιν, Βολφ, Κόπλεϊ κ.α.). Επίσης, αρεσκόταν να βάζει επιστημονικά στοιχήματα με άλλους φυσικούς, αν και είχε μια τάση να τα χάνει, όπως, για παράδειγμα, όταν το 2012 έχασε 100 δολάρια, επειδή είχε στοιχηματίσει ότι ποτέ δεν θα ανακαλυπτόταν το μποζόνιο του Χιγκς – το οποίο βρέθηκε στο CERN λίγο μετά!
Οι κοινωνικές παρεμβάσεις του
Παρέμεινε ως το τέλος ενεργός πολίτης και, μεταξύ άλλων, προειδοποίησε κατ’ επανάληψη για τους κινδύνους της τεχνητής νοημοσύνης, αλλά και της πιθανότητας μιας συνάντησης με τους εξωγήινους, που μπορεί να έχει άσχημη κατάληξη για τους ανθρώπους. Επίσης, ήταν ένθερμος υποστηρικτής της αποίκησης άλλων πλανητών ως διέξοδο σωτηρίας της ανθρωπότητας σε περίπτωση που η Γη καταστραφεί από ένα πόλεμο, πτώση αστεροειδούς ή άλλη αιτία.
Επίσης, είχε καλές σχέσεις με τους Παλαιστινίους επιστήμονες και δεν δίστασε να μποϊκοτάρει ένα συνέδριο στο Ισραήλ σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την πολιτική του. Και βέβαια, με το βιβλίο του «Το Μεγάλο Σχέδιο» (μεταφρασμένο και στα ελληνικά) δήλωσε προκλητικά δεν χρειαζόταν καθόλου ο Θεός για να εξηγηθεί το σύμπαν – μια αθεϊστική δήλωση που ενόχλησε τους θρησκευόμενους.
Όπως είπε, «θεωρώ τον εγκέφαλο ένα κομπιούτερ που θα σταματήσει να δουλεύει, όταν τα μέρη του χαλάσουν. Δεν υπάρχει παράδεισος ή μεταθανάτια ζωή για τα χαλασμένα κομπιούτερ. Αυτό είναι ένα παραμύθι για τους ανθρώπους που φοβούνται το σκοτάδι».
Ο Χόκινγκ είχε παντρευτεί τη συμφοιτήτριά του Τζέιν Γουάιλντ το 1965 (δύο χρόνια μετά τη διάγνωση της νόσου του) και έκαναν τρία παιδιά, αλλά χώρισαν το 1991, καθώς η κατάστασή της υγείας του εκ των πραγμάτων έκανε τρομερά δύσκολες τις συνθήκες του γάμου. Η γυναίκα του έγραψε αργότερα ότι είχαν καταντήσει «αφέντης» και «σκλάβα».
Το 1995 ο Χόκινγκ παντρεύτηκε μία από τις νοσοκόμες του, την Ελέιν Μέισον, ένας γάμος που διήρκεσε 11 χρόνια και στη διάρκεια του οποίου η αστυνομία κλήθηκε να διερευνήσει κατηγορίες για επιθέσεις που δέχθηκε ο Χόκινγκ από τη σύζυγό του. Όμως ο ίδιος αρνήθηκε κάτι τέτοιο και η αστυνομία αναγκάσθηκε να σταματήσει τις έρευνες.
Σε δήλωσή τους, τα τρία παιδιά του από τον πρώτο γάμο, Λούσι, Ρόμπερτ και Τίμοθι, αναφέρουν ότι «ήταν ένας μεγάλος επιστήμονας και ένας ξεχωριστός άνθρωπος, του οποίου το έργο και η κληρονομιά θα διαρκέσουν για πολλά χρόνια. Θα μας λείπει πάντα».
Σε όλους θα λείψει.
2. ΜΕΤΑΝΙΩΝΕ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΑΤΗΣΕ ΤΗΝ ΘΑΤΣΕΡ
Ο Στίβεν Χόκινγκ έπεφτε πάνω με το αναπηρικό αμαξίδιο και πατούσε τα πόδια όσων δεν χώνευε –Θύμα του και ο πρίγκιπας Κάρολος
Ο Στίβεν Χόκινγκ ήταν ένας διάσημος φυσικός, επιστήμονας και διανοούμενος, αλλά ήταν επίσης άνθρωπος.
Και σύμφωνα με τις φήμες, είχε έναν δικό του τρόπο για να φέρεται σε όσους ανθρώπους δεν του άρεσαν: έπεφτε επάνω τους με το αναπηρικό αμαξίδιο και πατούσε τα δάχτυλα των ποδιών τους.
Ο Χόκινγκ που πέθανε ήρεμα στο σπίτι του τις πρώτες πρωινές ώρες της Τετάρτης, ανέφερε σε ανακοίνωση η οικογένειά του. Ο θάνατός του προκάλεσε κύμα αφιερωμάτων από διάσημους και απλούς πολίτες.
Και μπορεί να ήταν γνωστός για τη διάγνωση της αμυοτροφικής πλευρικής σκλήρυνσης (ALS) που τον οδήγησε να ζει σε αναπηρική καρέκλα για δεκαετίες, αλλά ο καθηγητής του Κέμπριτζ ίσως χρησιμοποιούσε την κατάστασή του προς όφελός του, όπου μπορούσε.
Στη βιογραφία του το 2012 «Stephen Hawking: An Unfettered Mind» η συγγραφέας Κίτι Φέγκιουσον έγραψε ότι φημολογούνταν πως ο Χόκινγκ προσπαθούσε να πατά τα δάχτυλα των ανθρώπων που τον ενοχλούσαν.
Το 1977, ο πρίγκιπας Κάρολος ήταν ένα από τα «θύματά» του κατά τη διάρκεια της εγγραφής του στη Βασιλική Εταιρεία κι όπως έγραψε η συγγραφέας «Ο πρίγκιπας ενθουσιάστηκε από την αναπηρική καρέκλα του Χόκινγκ, και ο Χόκινγκ περιστρέφοντάς της για να επιδείξει τις ικανότητές του, κατά λάθος πάτησε τα δάχτυλα του πρίγκιπα Καρόλου… Οι άνθρωποι που τον ενοχλούσαν, λέγεται, βρίσκονταν στο στόχαστρό του».
Μάλιστα, λέγεται πως μία από τις μεγαλύτερες τύψεις του ήταν πως ποτέ δεν είχε την ευκαιρία να πατήσει τα δάχτυλα της συντηρητικού πρωθυπουργού, Μάργκαρετ Θάτσερ.
Ο Χόκινγκ, πρέπει να πούμε, αρνούνταν αυτούς τους ισχυρισμούς – αν και δεν το έκανε με πολύ πειστικό τρόπο. «Μια κακόβουλη φήμη» είχε πει στην Φέργκιουσον. «Θα πατήσω όποιον την επαναλάβει».
3. Η ταραχώδης προσωπική ζωή του Χόκινγκ -Οι δύο γάμοι, οι απιστίες και οι φήμες περί κακοποίησης
Μπορεί τα διεθνή μέσα να έδωσαν βάση στο έργο του και στην νόσο του και πως αυτός κατάφερε να μείνει ζωντανός την στιγμή που δεν μπορούσε να κουνηθεί, αλλά ο Στίβεν Χόκινγκ ήταν ένας άνθρωπος που αγάπησε και αγαπήθηκε στην ζωή.
Πολλοί θα χαρακτήριζαν την προσωπική του ζωή πολυτάραχη, καθώς δύο γάμοι, δύο χωρισμοί και τρία παιδιά δεν είναι λίγα, αν σκεφτεί κανείς πως ο διάσημος αστροφυσικός περνούσε την μέρα του δουλεύοντας τόσο πολύ που κοιμόνταν ελάχιστα.
Βέβαια δεν ήταν κρυφό πως οι γυναίκες που πέρασαν από την ζωή του Χόκινγκ ήταν «οπλισμένες» με τεράστια υπομονή, επιμονή και κατανόηση.
Ο πρώτος γάμος με την Τζέιν Γουάιλντ
H Τζέιν Γουάιλντ
Η πρώτη του γυναίκα ήταν η Τζέιν Γουάιλντ, η οποία τον γνώρισε ακριβώς τη περίοδο που ο Χόκιγνκ έμαθε ότι πάσχει από Αμυοτροφική Πλάγια Σκλήρυνση και παρατηρούσε τα άκρα του να παραλύουν και να δυσκολεύεται σε κίνηση και ομιλία.
Ο Στίβεν Χόκιγνκ και η Τζέιν Γουάιλντ παντρεύτηκαν το 1965, ενώ για την ακρίβεια η σχέση τους ξεκίνησε, αφού ο ίδιος ήξερε πως πάσχει από την ασθένεια και κράτησε για τριάντα ολόκληρα χρόνια.
Η ζωή τους ως παντρεμένοι τα πρώτα χρόνια ήταν μοιρασμένη ανάμεσα σε Βρετανία και Αμερική, καθώς το ζευγάρι έμενε στο Λονδίνο, όπου η Τζέιν σπούδαζε ακόμη και όποτε είχε ευκαιρία ταξίδευε μαζί του στην Αμερική σε συνέδρια.
Δύο χρόνια μετά (το 1967) ήρθε στην ζωή τους ο πρώτος τους γιος, ο Ρόμπερτ, την περίοδο μάλιστα που ο Χόκιγνκ ολοκλήρωνε την διατριβή του σχετικά με την «ο κόσμος μπορεί να ξεκίνησε ως μοναδικότητα».
Η Τζέιν πέρασε τα επόμενα χρόνια κοντά στον σύζυγό της βοηθώντας τον τόσο με την δουλειά του, όσο και με τα προβλήματα που αντιμετώπιζε καθημερινά.
Το 1970 ήρθε στον κόσμο η μοναχοκόρη τους, Λούσι Χόκινγκ και εννιά χρόνια μετά γεννήθηκε ο μικρότερος γιος του, Τίμοθι.
Η κρυφή έλξη της Τζέιν με άλλον
Ωστόσο ο γάμος του, όσο κι αν προσπαθούσαν να τον κρατήσουν ακέραιο, δεν άντεξε στον χρόνο. Κομβικό ρόλο σε αυτό ίσως και να έπαιξε η σχέση της Τζέιν με τον μουσικό Τζόναθαν Τζόουνς, ο οποίος βρισκόταν πολύ κοντά στην οικογένεια, βοηθώντας κυρίως την Τζέιν με τις απαιτήσεις της καθημερινότητας της και τα παιδιά της.
Ο Τζόναθαν από τον χρόνο που γεννήθηκε ο Τίμοθι άρχισε να μένει στο σπίτι της οικογένειας, ενώ η αγάπη του για την θρησκεία ήταν το πρώτο πράγμα που τον έφερε κοντά με την Τζέιν.
Βέβαια σύμφωνα με πληροφορίες, η σχέση τους έμεινε πλατωνική για χάρη της οικογένειας, αλλά στην βιογραφία του ο Χόκινγκ αναφέρει πως η κοντινή σχέση που είχε ο μουσικός με την γυναίκα του τον ενοχλούσε, όπως επίσης τον ενοχλούσε το γεγονός πως ο μουσικός είχε αναλάβει τόσα πολλά καθήκοντα, που είχε σχεδόν τον ρόλο του συζύγου στην οικογένεια.
Με μία από τις νοσοκόμες του
Εκείνη την περίοδο, ο Χόκινγκ αρρώστησε τόσο βαριά, που μάλιστα η Τζέιν ρωτήθηκε αν επιθυμούσε να τερματιστεί η υποστήριξη που τον κρατούσε στην ζωή. Η ίδια αρνήθηκε αλλά η συνέπεια ήταν μία τραχειοτομή, που θα απαιτούσε την εικοσιτετράωρη νοσηλευτική φροντίδα και θα τον ανάγκαζε να μην μπορεί να μιλήσει καθόλου.
Μία από τις νοσοκόμες που θα τον φρόντιζαν κάθε μέρα ήταν η Ελαίνε Μέισον, η οποία έμελλε να γίνει και η επόμενη γυναίκα του.
Δεύτερος γάμος με την νοσοκόμα του
Η Ελαίνε Μέισον
Η Μέισον τον «έκανε» το 1990 να εγκαταλείψει το σπίτι του και την οικογένειά του και να ζήσει μαζί της.
Η ίδια ωστόσο δεν μπορούσε να τα βγάλει πέρα με τις τόσες νοσοκόμες και τους γιατρούς που ήταν καθημερινά στο σπίτι τους, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να νιώσει οικογενειακή θαλπωρή.
Οι ισχυρισμοί περί κακοποίησης του Χόκινγκ από την γυναίκα του και η αστυνομική έρευνα
Μετά από 7 χρόνια γάμου το περιοδικό Vanity Fair δημοσίευσε ένα σοκαριστικό άρθρο το οποίο μέσα στις άκρες έλεγε πως ο διάσημος επιστήμονας κακοποιούνταν από την σύζυγό του.
Αρθρα που διερευνούσαν αυτή την πληροφορία είχαν κυκλοφορήσει εκείνη την εποχή μάλιστα και από την Times και την Telegraph, με αποτέλεσμα η βρετανική αστυνομία να διεξάγει έρευνα.
Η Ελαίνε Μέισον
Η υπόθεση έκλεισε χωρίς πόρισμα εναντίον της συζύγου του, καθώς δεν υπήρχαν αρκετά στοιχεία.
Τις αποκαλύψεις για της υγεία του Χόκινγκ έκανε μετά η ίδια του η κόρη Λούσι, η οποία παραδέχτηκε πως ήταν εκείνη που φώναξε την αστυνομία για να ερευνηθεί ο τρόπος με τον οποίο η μητριά της φερόταν στον πατέρα της.
Κάποιοι ανεξήγητοι τραυματισμοί, μώλωπες και εκδορές στο σώμα του ήταν και ο λόγος που είχε θορυβηθεί τότε ο βρετανικός τύπος.
Από την πλευρά του ο Στίβεν Χόκινγκ δεν παραδέχτηκε ποτέ πως έπεσε θύμα κακοποίησης από την γυναίκα του, ενώ και από την πλευρά του η κόρη του ανέφερε πως ο πατέρας της δεν της είχε παραδεχθεί κάτι τέτοιο.
Το θέμα είχε πάρει πολλές μεγάλες διαστάσεις με μετέπειτα πολλές νοσοκόμες να περιγράφουν με τα χειρότερα λόγια την δεύτερη σύζυγο του Χόκινγκ και να υπονοούν πως την είχαν ικανή για να κακοποιεί τον αστροφυσικό.
Οι ισχυρισμοί έδιναν και έπαιρναν κατά της Μέισον για την οποία είχαν γραφτεί τα πάντα. Ότι του προκάλεσε κάταγμα στον καρπό, ότι του είχε σπάσει το χέρι χτυπώντας το στο αναπηρικό του καρότσι, ότι του έκοψε το μάγουλο με ένα ξυράφι, ότι τον άφησε μόνο του στον κήπο μία μέρα με καύσωνα, με αποτέλεσμα να υποστεί θερμοπληξία και σοβαρό έγκαυμα από τον ήλιο, κ.α.
Εν τέλει ο Χόκινγκ δεν παραδέχτηκε ποτέ όλα τα παραπάνω και γενικά πως η γυναίκα του είχε κακή συμπεριφορά απέναντί του, παρ΄όλο που πολλά δημοσιεύματα ανέφεραν πως η περηφάνια του δεν θα του επέτρεπαν ποτέ να παραδεχτεί πως κακοποιούνταν.
Ο χωρισμός και η επανασύνδεση με την πρώην
Εν τέλει, ο γάμος τους κράτησε περίπου 10 χρόνια, καθώς το 2006 χώρισαν, με αποτέλεσμα ο Χόκινγκ να αποκτήσει ξανά στενότερες σχέσεις και με τα παιδιά του και με την πρώτη του γυναίκα την Τζέιν και με τα εγγόνια του.
Ηταν σύμφωνα με τον ίδιο μία από τις ευτυχέστερες στιγμές της ζωής του.
Στο καλό, Στίβεν Χόκινγκ! Δεν ήσουν μόνο δάσκαλος, αλλά και παρηγοριά μας.
Καλό κατευόδιο, μεγάλε επιστήμονα, άνθρωπε και ακτιβιστή. Θα μας λείψεις πραγματικά.
Ξέσπασε στον Κουβέλη η μητέρα του στρατιωτικού: «Αν ήταν δικό σας παιδί, τι θα κάνατε;»
Οι γονείς των δύο αξιωματικών και ο αναπληρωτής υπουργός, μαζί με τον αρχηγό ΓΕΣ Αλκιβιάδη Στεφανή, συναντήθηκαν στη λέσχη αξιωματικών της Ορεστιάδας.
Ο κ. Κουβέλης είπε στη μητέρα του λοχία ότι «είναι συστηματική και επίμονη η προσπάθεια που καταβάλλουμε. Αντιλαμβάνομαι ότι πονάτε, όλοι πονάμε. Η διαβεβαίωσή μας προς εσάς είναι ότι κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν και να είστε βέβαιοι ότι το κάνουμε επίμονα και συστηματικά».
«Αν ήταν δικό σας παιδί, κύριε υπουργέ, τι προσπάθειες περισσότερες θα κάνατε; Δεν μπορώ», ξέσπασε η μητέρα του στρατιωτικού, χωρίς να λάβει απάντηση.
Ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Αμυνας τόνισε ακόμη ότι «οι προσπάθειες συνεχίζονται στο καλύτερο δυνατό επίπεδο και αναμένουμε να είναι γρήγορη η επιστροφή των δύο παιδιών».
Σωστά την είπε ο θυμόσοφος λαός την ατάκα. «Εκεί που μας χρωστούσανε, μας πήραν και το βόδι». Και πώς να το κάνουμε; Χρωστάμε τούτη τη φορά στη γείτονα χώρα, δε μας χρωστάει με το περιστατικό της εισόδου των Ελλήνων στρατιωτικών στο έδαφός της.
Να δούμε και την αντίστροφη περίπτωση. Να σουλατσάρει μέσα στα ελληνικά σύνορα του ΄Εβρου μια τουρκική περίπολος, κοντά στο ελληνικό φυλάκιο. Ποιο είναι το αυτονόητο;
Αν τους έπαιρναν είδηση οι δικοί μας, όφειλαν να αντιδράσουν με δυο τρόπους: 1. ΄Οπως μας μάθαιναν οι καραβανάδες όταν χάναμε 2μιση χρόνια, όπως έχασε ο γράφων από τη ζωή του, υπηρετώντας όχι την πατρίδα, αλλά μια αφασική θητεία, συνεισφορά στα προσχήματα για να δικαιολογεί ο στρατός τα τεράστια κρατικά κονδύλια που καταβροχθίζει χωρίς καμία προσφρά έργου. Μας έλεγαν, λοιπόν, πως στη σκοπιά που φυλάγαμε, και μάλιστα σε εκστρατευτικό τάγμα, όπως ήταν το δικό μου, μαζί με το όπλο, παίρναμε γεμάτη με σφαίρες τελαμώνα και φυσικά τα συνθηματικά αναγνώρισης. Στην περίπτωση που βλέπαμε να μας πλησιάζει κάποιος και κρίναμε επικίνδυνη την παρουσία του εκεί, οφείλαμε να κάνουμε «αναγνώριση», να οπλίσουμε, να του απευθύνουμε σε έντονο ύφος τη φράση «τίς ει;» να ακολουθήσει η εκφώνηση του συνθήματος και του παρασυνθήματος από τις δυο πλευρές κι αν όλα ήταν σύμφωνα με τους κανόνες, έχει καλώς. Αν όχι, είχαμε λέει δικαίωμα να… πυροβολήσουμε τον εισβολέα! Και όλα αυτά μιλάμε στα…μετόπισθεν. Πόσο μάλλον, αν φύλαγες σκοπιά στα ελλληνικά σύνορα του ΄Εβρου, και έβλεπες να μπαίνουν από απέναντι ένοπλοι Τούρκοι στρατιώτες και τους έκρινες επικίνδυνους, θα μπορούσες κάλλιστα να τους θεωρήσεις εισβολείς και να τους πυροβολήσεις. Και θα έπαιρνες και παράσημο. Τα ίδια, βέβαια, θα ισχύουν κι από την άλλη μεριά. ΄Αρα ,θα μπορούσαν οι Τούρκοι στο πρόσφατο επεισόδιο να έχουν πυροβολήσει τους δυο εισβολείς στο έδαφός τους.
2. (Παραμένουμε στην περίπτωση που ένοπλοι στρατιωτικοί Τούρκοι εισχωρούσαν σε ελληνικό έδαφος). Οι δικοί μας, όπως εύκολα αντιλαβάνεται κανείς, θα τους σταματούσαν, θα τους συνελάμβαναν και θα τους οδηγούσαν στον αξιωματικό υπηρεσίας για ανακριση. Και είναι σίγουρο πως θα έψαχναν τις αποσκευές τους, τα όπλα τους, ό,τι άλλο έφεραν πάνω τους. Μπορεί να κουβάλαγαν μια βόμβα να την τοποθετήσουν στο φυλάκιο, μπορεί να είχαν βαρύ οπλισμό και να αρχίζαν να γαζώνουν κόσμο. Μπορεί να ήταν παλαβοί πατριωταράδες «Γκρίζοι Λύκοι» αλλά και ψυχοπαθείς ή να εξυπηρετούσαν κάποιο άλλο στόχο,ένα σχέδιο από κάποιο «κέντρο» εξυφασμένο.
Οι Τούρκοι από τα δύο παραπάνω ενδεχόμενα σε ελληνικό έδαφος, προτίμησαν στο δικό τους, αντί να πυροβολήσουν τους ΄Ελληνες στρατιωτικούς, ως εισβολείς, να τους συλλάβουν και να ακολουθήσουν τη διαδικασία που θα εφάρμοζαν και οι δικοί μας. Και ήταν φυσικό να ζητήσουν εξηγήσεις, όπως κι έγινε με την απευθείας συνεννόηση με ΄Ελληνα ταξίαρχο ή, αν έκριναν πως υπήρχε κάτι πιο σοβαρό., θα περνούσαν πλέον οι διαδικασίες σε αρμοδιότητα δικαστηρίου και διπλωματίας.΄Οπως και έγινε.
Το σίγουρο,λοιπόν είναι πως στη περίπτωση που Τούρκοι εισχωρούσαν σε ελληνικό έδαφος θα ακολουθούσαν και σε μας την ίδια διαδικασία, όπως και οι απένατι. Συγκεκριμένα: α. Θα είχαν συλλάβει τους ένοπλους που εισχώρησαν στα σύνορά μας. β. Θα τους είχαν ανακρίνει. γ.Θα ζητούσαν πειστικές εξηγήσεις για το επεισόδιο. δ. Θα ήταν στη επιλογή του διοικητή ή του Μέραρχου να ξεχαστεί το επεισόδιο και να τους στείλουν πάλι απέναντι. Θα μπορούσαν, όμως, να τους οδηγήσουν στην Αλεξανδρούπολη, αν υπήρχαν οποιεσδήποτε υποψίες πως είχαν κακόβουλη πρόθεση , για να προφυλακιστούν και να δικαστούν . Μάλιστα, αν σε πολιτικό-κυβερνητικό επίπεδο υπήρχε βούληση να κάνουν κανένα γερό «χουνέρι» στον τρελαμένο Ερντογάν , θα μπορούσαμε να τους φορτώσουμε με όσες εγκληματικές ενέργειες θέλαμε. Από κατασκοπεία μέχρι απόπειρα …ανατίναξης του ελληνικού φυλακίου!
Τί παραπάνω ή παράνομο, λοιπόν, έκαναν οι Τούρκοι από το αυτονόητο; Επιμένουμε.΄Ο,τι θα κάναμε κι εμείς στην περίπτωση που είχαν οι Τούρκοι την «καυτή πατάτα στα χέρια». Και φυσικά θα απαιτούσαμε να μην κάνουν τσαμπουκάδες, να…. βάλουν την ουρά στα σκέλη, να μας δώσουν σοβαρές ,αξιόπιστες εξηγήσεις και το σπουδαιότερο οι δράστες, η στρατιωτική ηγεσία και η πολιτική εξουσία της Τουρκίας να ζητήσουν συγγνώμη για την υφιστάμενη «ζημία» ή την προσβολή της χώρα μας.
Αντ΄αυτού τί επακολούθησε; Πιάνουν οι Τούρκοι μια ελληνική περίπολο δύο στρατιωτικών να έχει παραβιάσει τα σύνορα, να βρίσονται ως μη ώφειλαν σε …αλλότρια εδάφη , τους συλλαμβάνουν (καλά που δεν τους πυροβόλησαν κιόλας) ,τους ανακρίνουν, ακολουθούν τη νόμιμη οδό που εν προκειμένω είναι η δικαστική και μάλιστα, καθώς φαίνεται, δε θα τους προσάψουν σοβαρές κατατηγορίες, οπότε θα πέσουν στα μαλακά, αφού κέρδισαν οι απέναντι τις ενυπώσεις σε πολτικό επίπεδο. ΄Ολα νόμιμα και καθαρά, δηλαδή από τη μεριά εκείνων που «ζημιώθηκαν» από την εισβολή.
΄Εκτεθειμένη εν προκειμένω είμαστε εμείς. Ούτε αναγνώριση λάθους ,ούτε ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΣΥΓΓΝΩΜΗ, ούτε διαλλακτική τακτική. ΟΥΤΕ ΑΠΟΤΑΞΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ.
Αντίθετα, τσαμπουκάς, παραληρηματικός, υστερικός λόγος από τους πατριωταράδες και αναγόρευση σε ήρωες των ανεγκέφαλων, που οδήγησαν τη χώρα με την ανοησία τους σε μια πραγματικά απρόσμενη κρίση. Τέτοια μυαλά και τσίπα!
Και εν τέλει, από τα ΄Ιμια την περιμέναμε, στον ΄Εβρο τελικά έσκασε η κρίση.
Τσαβούσογλου: Θα βρούμε τι κρύβεται πίσω από την υπόθεση των 2 Ελλήνων στρατιωτικών
Ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να κρύβεται κάτι πίσω από την είσοδο των δύο Ελλήνων στρατιωτικών σε τουρκικό έδαφος, που οδήγησε στη σύλληψή τους.
Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, σε συνέντευξη στη Zeit, δήλωσε ότι οι αρχές της χώρας του θα ανακαλύψουν αν αυτό συνέβη κατά λάθος ή από πρόθεση, ενώ ξεκαθάρισε ότι η Αγκυρα δεν επιθυμεί ανταλλαγή των 2 Ελλήνων με τους Τούρκους στρατιωτικούς.
«Δεν μπορώ να ξέρω, πέρασαν παράνομα τα σύνορα», απάντησε, όταν ρωτήθηκε πότε θα επιστρέψουν στη χώρα μας οι δύο Ελληνες στρατιωτικοί. «Αυτό εξαρτάται από τους ερευνητές και τα δικαστήρια, που τώρα πρέπει να ανακαλύψουν τι κρύβεται από πίσω. Ηταν λάθος ή πρόθεση; Θέλουν να είναι σίγουροι», συμπλήρωσε ο Τσαβούσογλου.
Σε ερώτηση για το αν η Αγκυρα επιθυμεί την ανταλλαγή τους με τους Τούρκους αξιωματικούς που ζήτησαν άσυλο στην Ελλάδα, απάντησε αρνητικά.
«Δεν θέλουμε μία τέτοια συμφωνία. Αλλωστε, δεν συλλάβαμε τους Ελληνες στρατιώτες στην Ελλάδα, αλλά σε τουρκικό έδαφος. Εχουμε ζητήσει εδώ και καιρό επίσημα την έκδοσή τους από την Ελλάδα».
΄Εχουμε, λοιπόν και λέμε:
1. Στα όποια προβλήματα με τους Τούρκους, δε σημαίνει πως το δίκιο είναι πάντα με το μέρος μας. Παράδειγμα χαρακτηριστικό το Αιγαίο . Για την υφαλοκρηπίδα, την αιγιαλίτιδα ζώνη ,τις «γκρίζες ζώνες», όλες τις άλλες διαφορές ,και όχι μόνο στο Αιγαίο, η κάθε μια χώρα δίνει τις δικές της ερμηνείες. Με αυτό τον τρόπο, η όποια παράβαση που θεωρείται τέτοια για μας, δεν είναι για τους άλλους και αντίστροφα. Το Αιγαίο, το παραδέχονται όλοι οι ειδικοί, είναι «περίεργα» νερά, ιδιόμορφη θάλσσα. Και όχι μόνο σήμερα. Ανέκαθεν. ΄Ομοια προβλήματα είχαν και έχουν κι άλλες χώρες. Η καλύτερη, η δικαιότερη λύση, επομένως, είναι η προσφυγή στο Διεθνές δικαστήριο, σε διαιτησία, όπως έγινε πρόσφατα με τη Ρουμανία και την Ουκρανία που είχαν , τηρουμένων κάποιων αναλογιών, τα ίδια προβλήματα, όπως κι εμείς στο Αιγαίο.
2. Ανεξάρτητα από το καθεστώς τρόμου και διώξεων (κοινοβουλευτική δικτατορία) που υπηρετεί ο Τούρκος ΥΠΕΞ, βάζει με τη συνέντευξή του εδώ κρίσιμα και αμείλικτα ερωτήματα, που ως τώρα δεν έχου λάβει ικανοποιητική,πειστική απάντηση από την ελληνική κυβέρνηση. Τί θέλανε και περάσανε τα σύνορα και μάλιστα σε ανεπίτρεπτο βάθος, οι δικοί μας; Φτάνει η δικαιολογία της….μουροχαυλίας, της ανοησίας τους; ΄Οπως ξαναγράψαμε, ήταν μονιμάδες. Δεν ήταν φαντάροι θητείας από τα «΄Αγραφα», που φύγαν από τα κοπάδια τους, για να υπηρετήσουν στον ΄Εβρο και είχαν μεσάνυχτα από σύνορα, γραμμές φυλακίων, επικίνδυνες-παράνομες εισχωρήσεις σε ξένο έδαφος. ΄Ηταν μόνιμοι στρατιωτικοί που τους πληρώνουμε εμείς και υποτίθεται πως είναι εκπαιδευμένοι να κάνουν σωστά τη δουλειά τους και όχι να εκθέτουν σε τέτοιο κίνδυνο μια ολόκληρη χώρα.
3. Οι άλλες δικαιολογίες για τους στρατιωτικούς , πέρα από την ανοησία, που τους αποδίδουν, συμποσούνται στα εξής: α. Λάθος , σύγχυση, δεν πήραν χαμπάρι οι… λεβέντες μας πως πέρασαν τα «εσκαμμένα». β. Πήραν στο κυνήγι λαθρομετανάστες και στο γινάτι τους πάνω να τους πιάσουν, τα πήραν όλα σβάρνα, γραμμές και φυλάκια.
4. Λένε , επίσης, εδώ πως είναι συνηθισμένο φαινόμενο να σουλατσάρουν Τούρκοι και ΄Ελληνες στρατιώτες και στρατιωτικοί ο ένας στα χώματα του άλλου, χωρίς πρόβλημα. Μπαίνουν, δηλαδή, οι δικοί μας, πάνε στο τούρκικο φυλάκιο, κάνουνε τσιγάρο με τους …εχθρούς κι αφού γυρίζουν άνετοι και ωραίοι πίσω κουτσομπολεύουν τις νύχτες στους θαλάμους με τις «σειρούλες» τους τις φωτογραφίες με τις 12χρονες νύφες που τους έδειξαν οι Τούρκοι στη τσιγαροκουβέντα πάνω.
5. Αντί ο υπουργός ΄Αμυνας να ζητήσει συγγνώμη από την τουρκική κυβέρνηση για αυτή την ανεπίτρεπτη γκάφα παραβίασης συνόρων και να βγει επίσης με αυστηρή ανακοίνωση και τιμωρία (απόταξη) των υπευθύνων για σοβαρή παράβαση καθήκοντος, ζητάμε και τα ρέστα, κάνουμε τους τσαμπουκάδες και μάλιστα κάτι Ελληνάρες αναγόρευσαν τα φυντάνια μονιμάδες σε ήρωες! Λες κι αν μπαίνανε Τούρκοι στρατιώτες και ρίχνανε βουτιές στα δικά μας νερά του ΄Εβρου, θα τους προσφέρανε τα φανταράκια μας κι πάνω και πετσέτα να σκουπιστούν μόλις βγαίναν οι άλλοι στη στεριά.
6. Επειδή όλα αυτά είναι εντελώς περίεργα και απαράδεχτα για τη δική μας αντίληψη περί διεθνούς δικαίου, αλλά και απλής λογικής κι επειδή επίσης πολλά πονηριά παιχνίδια παίζονται από πολλές μεριές, απαιτούν τουλάχιστον οι σώφρονες ΄Ελληνες να μάθουν τί στα κομμάτια έγινε εκεί πάνω. Στημένο επεισόδιο ήταν κι αυτό, ειδικά μελετημένο από τους…πατριώτες (ο σοφός έλεγε πως «ο πατριωτισμός είναι καταφύγιο των απατεώνων»), όπως παλιότερα στα ΄Ιμια; Και τί, ποιους εξυπηρετεί; Τα ΄Ιμια, ως γνωστό, στήθηκαν το 1996 από τους «Τσοχατζόπουλους», για να πετύχουν τη φοβερή εκείνη «αγορά του αιώνα», που γονάτισε την οικονομία τότε, αλλά γέμισε και χρυσάφι από τις μίζες τις κασέλες των εμπλεκομένων λαμόγιων. Να μας πουν, λοιπόν, εδώ και τώρα, χωρίς «κορώνες και δεκάρικους», τί σενάριο είναι πάλι τούτο με τους ανεγκέφαλους στρατιωτικούς, που έβαλαν μια ολόκληρη χώρα σε μπελάδες και μάλιστα σε μια από τις πιο κρίσιμες καμπές της ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας;
Η αντίστροφη μέτρηση έχει ήδη ξεκινήσει για την 90η τελετή απονομής των βραβείων της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, που θα πραγματοποιηθεί απόψε στο Dolby Theatre του Λος Άντζελες.
Παρουσιαστής για δεύτερη συνεχή χρονιά θα είναι ο Αμερικανός Τζίμι Κίμελ.
Oι τοπικοί πόλεμοι, το εμπόριο όπλων, τα ναρκωτικά, η πείνα και οι επιδημίες, η μόλυνση του περιβάλλοντος και η δηλητηρίαση της τροφικής αλυσίδας, η αλλαγή του κλίματος , η κακοποίηση γενικότερα της Φύσης είναι, σήμερα τουλάχιστον, τα σοβαρότερα προβλήματα στον κόσμο, ο οποίος ας σημειωθεί, είναι απείρως καλύτερος από όσο ήταν χτες. Αυτά είναι γνωστά, χιλιοαναλυμένα, αλλά και πασιφανή.
Όμως, εδώ και πολλά χρόνια, μια από τις πιο ύπουλες απειλές για τον πολιτισμό και την εξέλιξη του ανθρώπου ( τη μετάβασή του σε άλλα επίπεδα σκέψης και συμπεριφοράς) είναι η γιγάντωση μιας βρωμερής βιομηχανίας, αυτής του θεάματος ,όπως συνηθίσαμε να την αποκαλούμε. Κινηματογράφος, θέατρο, λογοτεχνία, μουσική ,η βιομηχανία του ροζ και του σεξισμού (ίδια είναι αυτά), αποτελούν εδώ και πολλά χρόνια, όχι απλώς τροχοπέδη στην εξέλιξη του πολιτισμού, αλλά είναι και βασικός παράγοντας της οπισθοδρόμησής του.
Οι γενιές που έρχονται θα χτυπήσουν αμείλιτκτα αυτή την κατάρα του σεξισμού ,που καλλιεργεί αποπροσανατολισμό και αποδιοργάνωση της προσωπικότητας του ανθρώπου. Μαζί του θα καταρρεύσουν και οι βιομηχανίες που τον στηρίζουν. Τα ΄Οσκαρ για παράδειγμα, το αισχρό αυτό και φαντασμαγορικό πανηγύρι, που είναι κανονικό «χρηματιστήριο αξιών», στις ημέρες που έρχονται, θα υποστεί τη συντριβή που το αξίζει.
Τυχερές οι γενιές εκείνες. ΄Οσοι θα ανεβάζουν από τα αρχεία τους τέτοιες αφύσικες διοργανώσεις -παραστάσεις-τελετές σαν τη σημερινή των ΄Οσκαρ και θα βλέπουν τα εναγκέγαλα ψώνια να κομπάζουν, γιατί είναι άριστοι στο…τίποτα ή έστω στη σκουπιδοπαραγωγή (εκτός από το σεξισμό, τη βία, τα ναρκωτικά, το έγκλημα, την απάτη, τον καταναλωτισμό, τα γνωστά…λατρεμένα θέματα των ταινιών) , δε θα φρίττουν μόνο. Θα γνωρίζουν πως εμείς σήμερα ζούμε σε μια παράνοια. Αναγορεύουμε το αφύσικο, το ανόητο, το απάνθρωπο, το διεστραμμένο, το φτηνό σε …τέχνη και επιστήμη. Αλλόκοτη συμπεριφορά. ΄Αρρωστες γενιές οι δικές μας.
2. Φιλόσοφος Ράμφος από Φόρουμ των Δελφών: Να βάλουμε τέλος στο πανάρχαιο ελληνικό μειονέκτημα της αυτάρκειας
Φιλόσοφος και ο Ράμφος! Για γέλια, αν δεν ήταν για φτύσιμο τέτοιες κουβέντες.
Aπό πότε οι χριστιανοί γίνανε και…φιλόσοφοι; Ο Ράμφος και οι σφογγοκωλάριοι ακόλουθοί του που τον αποκαλούν έτσι, γνωρίζουν τί σημαίνει φιλοσοφία; ΄Οχι, βέβαια.
Ο Χριστιανιμσός σε καμιά περίτωση δεν μπορεί να συνυπάρξει με τη φιλοσοφία, επειδή ακριβώς, ως θρησκεία, ως αποκάλυψη, ως δόγμα τα… έχει λύσει ΟΛΑ τα προβλήματα. Εν ζωή και μετά θάνατο.
Ο χριστιανισμός μισεί τη φιλοσοφία. Ο πανάθλιος Ιωάννης ο Χρισόστομος είχε αποκαλέσει από άμβωνος «καθάρματα» τους ‘Ελληνες σοφούς. Ο θεούσος Ράμφος το ίδιο.
Υποκριτές οι Χριστιανοί. ΄Οπως σε όλο το συνάφι των θρησκειών.
3. «ΕΠΡΑΞΕ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ»
Λοβέρδος για αποστράτευση Παπαδάκη: Προσόν για την κυβέρνηση θα ήταν η σιωπή
Δίνει και ο Λοβέρδος μαθήματα ήθους και εντιμότητας! Α σιχτίρ, παλιάνθρωποι. Τόσο πια ανυπόληπτοι και δημαγωγοί;
4. ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ Η ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ
Αγωνία για την τύχη των Ελλήνων στρατιωτικών στην Τουρκία -Τα δύο σενάρια
Γυμνάσια Ερντογάν στην Ελλάδα. Φανερό πως δε θα μπορούσαν να είναι κατάσκοποι οι δύο στρατιωτικοί.
Και ελπίζουμε να πρυτανεύσει η λογική αύριο στη δίκη. Αλλιώς, αν υπάρξει κάποια βαριά «καμπάνα» σκοπιμότητας, «ανοίγει τον ασκό του Αιόλου» ο τύραννος της Τουρκίας.
Θα τα πληρώσει μαζεμένα όλα βέβαια. Για τα εξωτερικά και πρωτίστως για τα εσωτερικά εγκλήματα στη χώρα του.
Και να μην ξεχνάμε πως τους δικτάτορες στην Τουρκία τους κρεμάνε. Καθόλου δεν αποκλείουμε να έχει τέτοια τύχη ο παρανοϊκός «Σουλτάνος».
![Ο Στίβεν Χόκινγκ έπεφτε πάνω με το αναπηρικό αμαξίδιο και πατούσε τα πόδια όσων δεν χώνευε –Θύμα του και ο πρίγκιπας Κάρολος [εικόνες]](http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/styles/708x320/public/steven-hawking-708.jpg?itok=mjfOgMav)
H Τζέιν Γουάιλντ
Με μία από τις νοσοκόμες του
Η Ελαίνε Μέισον
Η Ελαίνε Μέισον
![Ξέσπασε στον Κουβέλη η μητέρα του στρατιωτικού: «Αν ήταν δικό σας παιδί, τι θα κάνατε;» [βίντεο]](http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/styles/708x320/public/goneis-me-kouveli-708.jpg?itok=nH9Fpxyb)
