1. ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ

Στο 1 δισ. έφθασαν οι δωρεές για την Παναγία των Παρισίων -Ποιοι μεγιστάνες έδωσαν χρήματα

Και γιατί αυτή η …ευαισθησία για την Παναγία στο Παρίσι και όχι για το τέμενος που λέγαμε σε άλλη ανάρτηση;  Τί το ιδιαίτερο έχει η αυτή η εκκλησία ; Μάλιστα, τη χωρίζει  και χρονολογική άβυσσος από την Παλμύρα και τα άλλα συριακά μνημεία που τα  ισοπεδώσανε τα κτήνη όλων των ειδών. Απείρως σπουδαιότερα τούτα από  έναν ακόμα καθολικό Ναό από τις εκατοντάδες στην Ευρώπη. Γιατί  δε δείξανε κι εκεί οι Γάλλοι τα φιλότεχνά τους αιθήματα;  Θα μου πεις, εδώ  δεν έχουν  ίχνος τσίπας, ούτε  και ως κράτος, να επιστρέψουν στις χώρες που ανήκουν   τα κλεμμένα που καβάτζωσαν  στο Λούβρο τους.

  Γιατί δεν δείξατε τα χριστιανικά σας αισθήμτα επίσης  στα καραβάνια τους πρόσφυγες σε όλο τον κόσμο που ζουν χειρότερα κι από ζώα; Στα παιδιά που πνίγονται στη Μεσόγειο στα άλλα που αποδεκατίζοναι από τις αρρώστιες και την πείνα;

Η υποκρισία και ο εθνικισμός των Γάλλων δεν έχουν όρια. Γνωστά αυτά από τη  ιστορία. Και τα έχουμε ξαναπεί.

2. Μπήκε άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στη λεωφόρο Αμαλίας, μετά τη Συμφωνία των Πρεσπών 

Μετά, λέγανε  σαλεμένους τους Σκοπιανούς,  (ΒορειοΜακεδόνες και με τη… βούλα πια) ,που στήνανε κιτς  τέτοια αγάλματα ,όπου πλατεία και σοκάκι.  Οι δικοί μας πάνε πίσω;

Εθνικισμός και τρέλα   πάνε μαζί. ΄Αρρωστοι άνθρωποι.  Και μη χειρότερα!

Και δε μου λέτε,βρε …ίστορες  εσείς  (και  δεν εννοώ τους πατριωταράδες μόνο), που  αυτοαναγορεύεστε σε μη ανεγκέφαλους,όπως οι πρώτοι.Ποιος ήταν ο Αλέξανδρος, δηλαδή  και τον τιμάτε; Δεν ήταν  ένα «κακομαθημένο» βασιλόπουλο  από την αρχαία Μακεδονία,  ένας υπερόπτης, φιλόδοξος, αχαλίνωτος στα πάθη και απάνθρωπος βασιλιάς-ιμπεριαλιστής, που κατέσφαξε λαούς, ισοπέδωσε πολιτισμούς, έδειξε ό,τι πιο βάρβαρο και αποκρουστικό διαθέτει    η ανθρωπινη φύση; Για ποιο ακριβώς απ΄όλα αυτά τον τιμάτε; Για να ξέρουμε κ εμείς οι…ανιστόρητοι, όπως μας κράζουν οι Ελληνάρες Μακεδονομάχοι.

Να γνωρίζετε οι γενιές πως από τα αγάλματα που έστησαν και στήνουν στις παλιότερες και τις τωρινές εποχές οι άνθρωποι, εσείς οφείλετε να τα κατεδαφίσετε. Πλην  ελάχστων ,μετρημένων στα δάχτυλα των χεριών. Οι περισσότεροι  από δαύτους,που τους έστησαν ανδριάντες, όχι τιμές δε θα έπρεπε να εσπράττουν, αλλά κατάρες κα ανάθεμα.

3. ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ Ο ΦΟΙΒΟΣ ΔΕΛΗΒΟΡΙΑΣ

3. Σαββόπουλος: Ο Μητσοτάκης μας διαβεβαίωσε για την θετική του στάση -Ολα τα άλλα είναι περιττά

Ήταν μια συνάντηση διαφορετική. Σαββόπουλος, Πορτοκάλογλου, Νικολόπουλος, Δεληβοριάς, Πλιάτσικας, Φοίβος, Δρογώσης, Αναστασιάδης, Γιαννατσούλια, Φιλίππου. Δεν έχουμε βέβαια με όλους κοινές πολιτικές αφετηρίες, αλλά μας ενώνει ο κοινός στόχος: Να στηρίξουμε το ελληνικό τραγούδι.

Δεν έχουν δεξιές πολιτικές αφετηρίες,αλλά θυμήθηκαν τώρα παραμονές εκλογών να κάνουν τη μάζωξη! Και καθόλου, για να στηρίξουν τον φίλο εμπόρων ναρκωτκών και λοιπούς …εξ ώλης και προώλης.

Και καλά ο γνωστός γυρολόγος ,ακροδεξιός, εθνικιστής και ΝεοΟρθόδοξος Νιόνιος. Εν τάξει, ο Πλιάτσικας, που το ίδιο του το επώνυμο μαρτυρεί το …DNA του. Αλλά ο πάντα «προσεκτικός» στις παρέες του Νικολόπουλος, γιατί αποφάσισε τώρα να προσχωρήσει φανερά στην ομάδα των ακροδεξιών; Για τον (μ)παρά, φυσικά. Τί άλλο;

Θυμάμαι παλιότερα. Μια εποχή, ανέβαινα και κατέβαινα συχνά στην Πάρνηθα. ΄Εκανα πορείες 3 και 4 ώρες σε…βουνά και τα λαγκάδια (τρέλα κι εκείνη). Στο τελεφερίκ που με ανεβοκατέβαζε, πάμπολλες φορές έβλεπα το Στέλιο Καζαντζίδη που ανηφόριζε ή κατηφόριζε κι αυτός ανάλογα. Όχι, βέβαια, για πεζοπορία. Πήγαινε στο «Ναό» συχνά να παίζει ζάρια ή κανένα τυχερό νούμερο στη ρουλέτα.

Τότε,που είχε την κόντρα με το Χρήστο Νικολόπουλο για την…πατρότητα ενός τραγουδιού και είχαν γίνει και οι δύο «ρόμπες» στα δικαστήρια με εκατέρωθεν «στολίδια», ένα σούρουπο , που κατεβαίναμε πάλι, καμιά 10αρια στο θάλαμο, με κάποιον κουβέντιαζε αυτή την ιστορία. Μια στιγμή, ακούω το Στέλιο με τα ίδια μου τα αυτιά αγανακτισμένο, σφόδρα οργισμένο να λέει εις επήκοον όλων εκεί μέσα. «Παιδιά, στα κόκαλα της μάνας μου, αν λέω ψέμα. Ο Νικολόπουλος για τον παρά πουλάει την ίδια του τη μάνα. Καραγκιόζης είναι . Εμένα να ακούτε,που είμαι χρόνια στο κουρμπέτι».

΄Ερχομαι τώρα, με αυτό που είδα, να τρέχουν τα σάλια του Χρήστου Νικολόπουλου με τις υποσχέσεις που αφειδώς τους μοίρασε ο μπαγαπόντης «υιός», χρόνα μετά, να θυμηθώ τις κουβέντες του Στέλιου Καζαντζίδη. Και αρχίζω να συμφωνώ με τους χαρακτηρισμούς του για το «μεγαλύτερο συνθέτη των αιώνων»(!), που έλεγε σε μια εκπομπή του Σπύρου Παπαδόπουλου, η…αλλού πατούσα κι αλλού ευρισκόμενη , εδώ και καιρό, Ελένη Βιτάλη.

Η Παναγία των Παρισίων πριν και μετά τη φωτιά -Στάχτες, αποκαΐδια, θλίψη.

Με ανθρώπινη αλυσίδα έσωσαν τους θησαυρούς της Παναγίας των Παρισίων -Ανάμεσά τους το ακάνθινο στεφάνι 

Ο δήμαρχος του Παρισιού ευχαρίστησε μέσω Twitter για αυτή την ανθρώπινη αλυσίδα που δημιουργήθηκε για να σωθούν τα αναντικατάστατα αντικείμενα, συμπεριλαμβανομένου του ακάνθινου στεφανιού που οι καθολικοί πιστεύουν πως το φορούσε ο Ιησούς, πριν από τη σταύρωση. Στον θησαυρό της Παναγίας των Παρισίων, που σώθηκε από ολική καταστροφή, συγκαταλέγονται, ακόμη, ένα κομμάτι από τον Τίμιο Σταυρό και ένα καρφί από τη σταύρωση.

H καταστροφή ενός τέτοιου ή άλλου όμοιου μνημείου, που αποτελούν σύμβολα  της ανθρώπινης πολιτισμικής εξέλιξης ,όποιας εποχής, οποιουδήποτε παρελθόντος ανά τον κόσμο, προκαλεί συγκίνηση ,αλλά και οργή κι αγανάκτηση για τον τρόπο που  προστατεύονται και συντηρούνται.    Είναι, μάλιστα, περισσότερο  οδυνηρές οι συνέπειες τέτοιων απωλειών, ειδικά  για όσους υπηρετούν τις συναφείς   με τα ιστορικά μνημεία και αντικείμενα  επιστήμες.

Να μην ξεχνάμε, επίσης τις ίδιες και χειρότερες, πρόσφατες καταστροφές άλλων όμοιων μνημείων και ειδικά τα τελευταία χρόνα στη Συρία. Για παράδειγμα, το Μέγα Τέμενος του Χαλεπιού, το γνωστό  Τζαμί των Ομεϋαδών, με τον περίφημο μιναρέ, που κατασκευάστηκε το 1090 και διατηρήθηκε σχεδόν 1.000 χρόνια, καταστράφηκε το 2013.

Ο  δικτάτορας Ασάντ , με τη συνδρομή του στρατού  του…ομολόγου του   Πούτιν  και των Ιρανών συμμάχων , στόχευε συνεχώς το τέμενος στη μάχη για τον έλεγχο της πόλης, η οποία ξέσπασε μετά από την κατάληψή της από δυνάμεις ανταρτών το 2012. Η lga Seeden, καθηγήτρια αρχαιολογίας στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού, ανέφερε στο Associated Press: «Είναι σαν να ανατινάζεις το Ταζ Μαχάλ ή να καταστρέφεις την Ακρόπολη στην Αθήνα. Το τέμενος αυτό είναι ένα ζωντανό ιερό καταφύγιο. Καταστροφή. Σε όρους πολιτιστικής κληρονομιάς, είναι ό,τι χειρότερο έχω δει στη Συρία. Έχω φρίξει».

Από την άλλη, οι Τζιχανιστές στο ίδιο μήκος κύματος… ευαισθησίας  και πόνου για την  αρχαία κληρονομιά, κατέστρεψαν και ισοπέδωσαν  με πρωτοφανή μανία  ανεκτίμητα  κειμήλια, αλλά και ολόκληρες αρχαίες πόλεις ,όπως η περίφημη Παλμύρα.

Από την κατάληψη της πόλης το 2015, το Ισλαμικό Κράτος έχει ανατινάξει πολλούς ναούς της και άλλα σπάνια, ανεκτίμητης  αξίας μνημεία.

Με την ευκαιρία να  ανεφερθούμε εν ολίγοις στις μεγάλες  καταστροφές που υπέστησαν τα αρχαία, ελληνικά «σεβάσματα» από τα χριστιανικά στρατεύματα του Κωνσταντίνου  με την επικράτηση της θρησκείας του Ναζωραίου,ως επίσημης αυτοκρατορικής θρησκείας.  Κι αργότερα, ο επίσης άξεστος και φανατικός, χριστιανός αυτοκράτορας  Θεοδόσιος, που με τη βάρβαρη  διαταγή  «ες έδαφος φέρειν», εξώθησε τα στίφη των καλογέρων και των  νεοπροσήλυτων-νεοφώτιστων Γότθων   να ασελγήσουν επί της αρχαίας, ελληνικής, πολιτισμικής κληρονομιάς. Ελάχιστα  μνημεία διασώθηκαν τότε από τη μήνιν  εκείνου  του φανατισμένου χριστιανικού όχλου.

2. ΣΤΗΝ ΟΥΓΓΑΡΙΑ

Το πιο απίστευτο: Ο (δεξιός) Τέρενς Κουικ κατέθεσε στεφάνι στον τάφο του (κομμουνιστή) Μπελογιάννη

iefimerida.gr

Αυτή τη φορά βρέθηκε στη Βουδαπέστη, όπου εορτάστηκε η ημέρα του Φιλελληνισμού, ενώ δεν παρέλειψε να ταξιδέψει και στο χωριό Νίκος Μπελογιάννης, όπου κατέθεσε και στεφάνι στο μνημείο για τον εκτελεσθέντα αγωνιστή της Αριστεράς.

Τώρα  τί  σχέση έχει η λαϊκή δεξια  στην οποία πάντα βρισκόταν πολιτικά ο Τέρενς Κουίκ, με τους αγώνες του ΚΚΕ, μόνο ο υφυπουργός Εξωτερικών μπορεί να το εξηγήσει, όταν τουλάχιστον -έστω και για λίγο- επιστρέψει στην Αθήνα.

Ο βαμμένος και όχι o ευκαιριακά δεξιός, είναι κακός άνθρωπος. Αφύσικος. Ασελγεί στους αρχέγονους και απαρασάλευτους νόμους της Φύσης.
Δεν επιλέγει τυχαία να ενταχθεί στην παράταξη της Δεξιάς. Και δε λέμε στην ιδεολογία της, γιατί θα ήταν οξύμωρη αναφορά. Η Δεξιά είναι αυτή που εκφράζει το χαρακτήρα , τα βιώματα ,τα ορμέμφυτα, τις εμμονές και τις αγκυλώσεις εκείνου που επιλέγει να γίνει (και να παραμείνει) οπαδό της.

Ο Δεξιός αναγνωρίζει μια και μοναδική κοσμοθεωρία. Την… πάρτη του.! «Ο θανατός σου, η ζωή μου». Δεν υπάρχει ευαισθησία ή αλληλεγγύη για το συνάνθρωπο. Ούτε πίστη σε διαχρονικές αξίες. Αυτά είναι για τους…χαζούς, για όσους αιθαιροβάμονες πολεμούν να αλλάξουν τον κόσμο. Κι αν κάποτε φαίνεται να δείχνει συμπόνοια, κατανόηση, δάκρυ για τον «ξένο», τον έξω από τον στενό του κύκλο, είναι συγκινησιακές οι αιτίες, ποτέ ιδεολογικές.

Φαντάζεται κανείς τον ΄Αδωνη Γεωργιάδη, το Μάκη Βορίδη, το Νικήτα Κακλαμάνη, τον Χαράλαμπο Αθανασίου,να αναφέρουμε κάποιους επώνυμους, να κατεβαίνουν σε διαδηλώσεις , να τρώνε χημικά στη μούρη, να λιώνουν παπούτσα για τα προσφυγόπουλα που πνίγονται στη Μεσόγειο, να διαμαρτυρηθούν για την καταστροφή του κλίματος, να κινητοποιηθούν για συμπαράσταση στον άστεγο, τον πένητα, τον πάσχοντα συνάνθρωπο; Αστεία, ρητορική ερώτηση.

Είναι αυτός ο λόγος που δεν υπάρχουν ήρωες στη Δεξιά. Τραγικά άδεια η παράταξη από φορείς υψηλών αξιών. Κοινωνικούς αγώνες δεν έδωσαν ποτέ οι οπαδοί της. Ούτε για δείγμα. Να θυμίσουμε μόνο ένα ιστορικό δεδομένο.

΄Οταν το ΕΑΜ, ένοπλο και μη, αγωνιζόταν «με νύχια και δόντια κατά του ναζισμού και πλήρωνε ακριβά το τίμημα, με συλλήψεις, βασανισμούς, εκτελέσεις, η Δεξιά προσέφερε εύκολα και ξεδιάντροπα «γην και ύδωρ» στους Ναζί. Ταγματασφαλίτες, κουκουλοφόροι, δωσίλογοι, ανήκουν αποκλειστικά και μόνο στην παράταξη αυτή.

Δε σημαίνει,βέβαια, μια τέτοια ιστορκή άποψη πως η Αριστερά απαλλάσσεται από αρρωστήματα ή ηρωοποιείται. Τραγικά κάποια από τα λάθη της .Κι όταν λέμε εδώ Αριστερά, δεν εννοούμε το σημερινό σταλινικό ΚΚΕ,ποσώς το πάλαι ποτέ δυνατό ΠΑΣΟΚ, ούτε φυσικά το νεόκοπο «αριστερό» ΣΥΡΙΖΑ. Κακά τα ψέματα. Αριστερά υπήρξε μόνο η κομμουνιστική. Επανειλημμένα έχουμε αναφερθεί στα λάθη της επαναστατικής Αριστεράς στα χρόνια της ιστορικής δράσης της. Αλλά ,δεν είναι αυτό το θέμα μας εδώ.

Αναφερθήκαμε στη μισάνθρωπη Δεξιά με αφορμή όσα διαβάσαμε παραπάνω στο δικό της «Τύπο» και συγκεκριμένα στη «χωματερή» του Χρήστου Ράπτη,την iefimerida.gr . Τί γράφει ο ανίερος, ο αισχρός ,ο αναίσχυντος αυτός κονδυλοφόρος;

«τί σχέση έχει η λαϊκή δεξιά στην οποία πάντα βρισκόταν πολιτικά ο Τέρενς Κουίκ, με τους αγώνες του ΚΚΕ, μόνο ο υφυπουργός Εξωτερικών μπορεί να το εξηγήσει».

Εξοργίστηκε ο επαίσχυντος, γιατί ένας δεξιός υποκλίθηκε σε ένα νεκρό. Οποιοδήποε νεκρό. Πόσω μάλλον, όταν πρόκειται για σεβασμό στη μνήμη ενός ήρωα που πλέον έχει καταστή παγκόσμιο σύμβολο. Ο δολοφονηθείς, με τον τρόπο που εκτελέστηκε από την εγκληματική αυτή παράταξη, Νίκος Μπελογιάννης, δεν είναι πια ένας κομμουνιστής. Είναι ο αγωνιστής για τις υπέρτατες εκείνες αρχές που διαφοροποιούν το ζώο από τον ΄Ανθρωπο. Ανήκει στην παγκόσμια, ανθρωποκεντική κοινότητα.

Ο φανατικός Δεξιός ,όμως, δεν έχει όρια στο κομματικό του μένος. Δε διστάζει να ασελγεί ανερυθρίαστα επί παντός ιερού και οσίου.Τι φρίκη!

Διαλέξαμε , ως ράπισμα σε αυτές τις αναίσχυντες συμεριφορές, το μάθημα αξιοπρέπειας και ανθρωπιάς του σκληροτράχλου Ιμπραήμ Πασά μετά το τέλος της μάχης στο Μανιάκι και το θάνατο του ηρωικού Παπαφλέσσα, όπως με εξαιρετικό τρόπο το περιγράφει ο πεζογράφος Μιχαήλ Μητσάκης στο «Φίλημα».

Εις το Μανιάκι, επί της κορυφής του λόφου, εκ των τριακοσίων μαχητών δεν απέμεινεν ούτε ένας ζωντανός. Ο ήλιος προβάλλων από τας χιόνας των βουνών τους εχαιρέτησεν, ορθίους όλους, εφώτισε τας λευκάς φουστανέλλας, εχάιδευσε τας μαύρας κόμας των, απήστραψεν εις τους φλογερούς των οφθαλμούς, κατωπτρίσθη εις τον χάλυβα των σπαθιών των, εχρύσωσε των αρμάτων των τας λαβάς. Και τώρα δύων εκεί κάτω, μέσα εις το πέλαγος, τους αποχαιρετίζει λυπημένος νεκρούς, σκορπισμένους επάνω εις το χώμα…

[…]

Ο Παπαφλέσσας, ο πρώτος αρχίσας την σφαγήν και τελευταίος σταματήσας, πελιδνός, ξαπλωμένος, με πλατείαν πληγήν επί του στήθους, κρατεί ακόμη το θραυσμένον τμήμα, αιμοστάζον, με σφιχτά δάχτυλα, εν σπασμώ έρωτος και λύσσης. Και ο Αιγύπτιος ανέρχεται, εν καλπασμώ ίππων και κλαγγή ξιφών, εν ήχω τυμπάνων και σαλπίγγων βοή, ενώ τα μπαϊράκια του αναπεπταμένα φρίσσουν εις τον άνεμον της εσπέρας, και τα μισοφέγγαρα αστράπτουν επί του καθαρού ορίζοντος της δύσεως…

[…]

Το βλέμμα του Ιμπραήμ θολούται ελαφρώς, αδιόρατος παλμός συσπά τα χείλη του.

— Κρίμα να χαθούν τέτοιοι λεβέντες!

— Σηκώστε τον, μωρέ, πάρτε τον… Πάρτε τον, πλύντε τον… Πλύντε το το παλληκάρι…

Ο Ιμπραΐμης πλησιάζει βραδέως, ίσταται και προσβλέπει σιγηλός επί μακρόν το άπνουν πτώμα του αντιπάλου και υπό το φως της σελήνης ήτις ανέτελλε την ώραν εκείνην αιματόχρους, ωσεί βαφείσα και αυτή εκ του λύθρου του χυθέντος κατά την μάχην, φιλεί, «παρατεταμένον φίλημα», τον όρθιον νεκρόν.

«Κλαίει» το Τwitter με την ατάκα Παπακώστα για Εξάρχεια και Μονμάρτη -«Πού μένεις; Στα Μονμάρτεια»

Δεν πρόλαβαν οι χρήστες των social media να «συνέλθουν» από το «τυμβωθηρία» του Αλέξη Τσίπρα, ήρθε η… χαριστική βολή από την Κατερίνα Παπακώστα που χαρακτήρισε τα Εξάρχεια ως την… Μονμάρτη της Αθήνας.

Οπως δήλωσε σε συνέντευξή της στο ΑΠΕ η υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη: «Για εμένα τα Εξάρχεια είναι μία ιστορική γειτονιά της Αθήνας, είναι κέντρο τέχνης και πολιτισμού, την οποία η δική μου πολιτική οπτική την βλέπει ως Μονμάρτη της πρωτεύουσας -και όχι ως πολύπαθη περιοχή-, η οποία έχει γνωρίσει την εγκατάλειψη της Πολιτείας, εδώ και αρκετές δεκαετίες και γι΄ αυτό χρειάζεται γενναία αυτοκριτική και από την αυτοδιοίκηση και από τους θεσμικούς παράγοντες».

Η Παπακώστα είναι η Μαρία Αντουανέτα», σχολίασε με δηκτικό ύφος ο Παύλος Χρηστίδης. «Ιδανική πραγματικότητα βλέπει η κ. Παπακώστα. Στα Εξάρχεια υπάρχει εμπόριο οπλών, τράφικινγκ, ληστείες» σχολίασε η ευρωβουλευτής της ΝΔ Ελίζα Βόζεμπεργκ.

1. Κατερίνη: Αποδοκίμασαν άγρια υποψήφιους ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ

«…Κάτοικοι της Κατερίνης είχαν συγκεντρωθεί και  το «θερμόμετρο» ανέβηκε περισσότερο, όταν  αρκετά στελέχη και φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ διαπληκτίστηκαν με τον κόσμο.

…Για «καμιά εικοσαριά» φασίστες έκανε λόγο ο Κώστας Αρβανίτης, αναφερόμενος σε εκείνους που αποδοκίμασαν άγρια τον ίδιο και τον επίσης υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές, Αλέξανδρο Νικολαΐδη, στην Κατερίνη.

Υπενθυμίζεται ότι έξω από την εκδήλωση είχαν συγκεντρωθεί πολίτες που φώναζαν συνθήματα κατά της κυβέρνησης και της Συμφωνίας των Πρεσπών.

Στη δήλωσή του, ο Κώστας Αρβανίτηςαναφέρει ότι έξω από το Επιμελητήριο οι συγκεντρωμένοι «με επικεφαλής πρώην υποψήφιο βουλευτή της Χρυσής Αυγής, άρχισαν να απειλούν, να βρίζουν και να πετάνε μπουκάλια, ελπίζοντας ότι θα κατορθώσουν να ματαιώσουν την εκδήλωση». «Η απάντησή μας ήταν μια φράση: “Ο φασισμός θα βλέπει μόνο ήττα από το λαό μας» και η Κόκκινη Καρφίτσα  αναφέρει ακόμη και καταλήγει ότι η εκδήλωση έγινε «κανονικά και με μεγάλη επιτυχία».

Δεν περιμέναμε τον υποψήφιο βουλευτή να μας πει πως οι λογής, πάντα 10-20, «Αγανακτισμένοι»  σε τέτοιες εκδηλώσεις, είνα ναζί και ακροδεξιοί τραμούκοι της Ν.Δ.  Ούτε προκαλεί εντύπωση πως η «πατσαβούρα»  του  ιδιοκτήτη της  iefimerida.gr , Χρήστου Ράπτη, είναι κρυφοφασιστική, πέρα από πορνοφυλλάδα.

Με την αναφορά στο περιστατικό, θέλουμε να επισημάνουμε το φαινόμενο  που επανειλημμένα επισημαίνουμε εδώ και το  παλεύουμε με νύχια και δόντια . Την άβυσσο του κιτρινισμού που έχει κατρακυλήσει, ιδιαίτερα, σύμπας    ο  δεξιο-ακροδεξιο-βασιλικό-ναζιστικός Τύπος. Αδίστακτοι, ανεξέλεγκτοι, καιροσκόποι κάνουν τη «μέρα, νύχτα», το «άσπρο, μαύρο». Ασελγούν ατιμώρητοι και προκλητικοί στην είδηση, την πληροφόρηση, την κριτική.

Και για του λόγου το αληθές. Τί μας λέει το έντυπο του φασιστικού βόθρου παραπάνω; Πως οι διαμαρτυρίες έγιναν από …πολίτες, κόσμο  και κατοίκους της Κατερίνης! ΄Ετσι και δεν είχαμε από πρώτο χέρι την πληροφορία πως καμιά εικοσαριά χρυσαυγίτικο αληταριό ήταν ο «κόσμος» και οι «πολίτες» ,θα νομίζαμε πως η μισή Κατερίνη είχε κατέβη στην πλατεία και είχε  πάρει με σπασμένα μπουκάλια και πέτρες τους συγκεντρωμένους στην εκδήλωση.  Τέτοια αισχρή, εγκληματική παραπληροφόρηση.

 Αφού  ο Τύπος στην Ελλάδα από τα χέρια του Λαμπράκη,του Μπόμπολα και το Μομφερράτου, πέρασε σήμερα  στα χέρια του Μαρινάκη,του Ράπτη και του  Τράγκα,  η Ελλάδα θα συνεχίζει να κατέχει  το ρεκόρ τριτοκοσμικού  κιτρινισμού και στον ευαίσθητο τομέα  της ενημέρωσης, του Τύπου. Μια από τις χειρότερες παθογένειες του τόπου. Χρόνια, μάλιστα και με τρομακικές συνέπειες για τη χώρα.

΄Οσο οι κυβερνήσεις συνεχίζουν να παραδίδουν τα Μέσα Ενημέρωσης σε   ιδιοκτήτες που καταβάλουν το υψηλό  τίμημα  της αγορά τους από ναρκοδολάρια, μαφιόζικο και μαύρο χρήμα,το σώμα των ψηφοφόρων μια Κυριακή πρωί,  θα αφήνει τους καναπέδες  μπροστά στις οθόνες, μετά το ολονύχτιο όργιο παραπληροφόρησης με τις πέτσινες δημοσκοπήσες  των Χατζηνικολάου» και «Νικολακόπουλων» ,για να προσέλθη στις κάλπες και να επιλέξει τον… καλύτερο. Εν προκειμένω,  βέβαια,  «καλύτερος»  αναδεικνύεται  αυτός που υποστηρίζεται από  πληρωμένους  κοντυλοφόρους με περισσότερο θράσος,  προκλητικότητα και  θεατρινισμό στα  χαλκεία,που ακρωτηριάζεται η   γνήσια  πληροφόρρηση.

΄Ενα δράμα ζει η χώρα. ΄Εναν εφιάλτη που διαρκεί, όσο η νύχτα του Μεσαίωνα  δε  λέει να τελειώσει στην Ελάδα και για τον κορυφαίο θεσμό μιας ευνομούμενης πολιτείας,όπως είναι ο Τύπος.

2. ΝΕΟ ΣΚΙΤΣΟ

Ο Αρκάς «ξαναχτυπά»: Σατιρίζει την… «τυμβωθηρία» του Τσίπρα 

Με τη νέα γκάφα του Αλέξη Τσίπρα επέλεξε να ασχοληθεί ο Αρκάς.

Δύο είναι οι ύψιστες αρετές του ανθρώπου, παραδομένες στις γενιές από την αρχαία  ελληνική αγχίνοια. Η αυτογνωσία και  η παρεπόμενη-συνεπακόλουθη  αρετή του αυτοσεβασμού.

Ο παλιάνθρωπος, ο ανήθικος (υπό τη δεσμευτική έννοια του αφύσικου), ούτε νοιάζεται να ενδοσκοπήσει-ακτινογραφήσει τα «μέσα» του, αλλά ούτε φυσικά εκτιμά αυτό που είναι και κάνει.  Παράλληλα,  το τίμημα, ακριβώς,   της έλλειψης των συγκεκριμέων αρετών, έχει επιπτώσεις και στον περίγυρο του «στερημένου», διότι, ως γνωστόν,  «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος», ο τιδήποτε. Και όχι μόνο σεβασμό.

Ο Αρκάς,… εξ αυτού τούτου του ψευδώνυμου που επέλεξε ως κομίστας- σκιτσογράφος  (εκτός αν δεν το γνώριζε, όπως κατηγορεί  τον πρωθυπουργό πως χρησιμοποιεί λέξεις που δε γνωρίζει), αυτοαναγνωρίζεται, πέρα από  τοπική καταγωγή και  ως φορέας του σεξισμού, της διαστροφής, της αχόρταγης ικανοποίησης της σεξουαλικής ορμής (Αρκαδία,  Αρκάς, αρκαδικός ,Παν, Σάτυρος και τα συνώνυμα.Πρβλ και Κόρινθος, κορινθιάζω, κορινθι(α)κός= σεξουαλικά διεστραμμένος).

Εμείς,πάντως,  θα τον εντάσσαμε στην κατηγορία,  όχι τόσο των φορέων των διαστροφικών, σεξουαλικών ιδιότήτων  που υπονοεί το ψευδώνυμό του, αλλά στη διαστροφική, μαζοχιστική  ,μάλιστα, ανάγκη  του αυτοεξευτελισμού, της αυτοδιαπόμπευσης,της  παντελούς έλλειψης αυτογωσίας και αυτοσεβασμού, που τον διακατέχουν τελευταία.  Σπεσιαλίστας στο είδος !

Ποσώς με ενδιαφέρει σήμερα που υπήρξε ο Αρκάς και δικός μου φαν στα γελοιογραφήματα. Τώρα πια, που …λακήσαμε εμείς,  ας έχει την…τιμή  να διαβάζει Αρκά κα να τον  λατρεύει ο ακροδεξιός,ο ναζί,ο εθνικιστής.  Με γειά τους με χαρά τους. Τους τον παραχωρούμε ατόφιο. Και δαύτους ,  σ΄εκείνον.

Να επισημάνουμε, όμως,  πως δεν είναι εποχική κατάσταση, δεν είναι ηλικιακή  κρίση,  ούτε φάση, αυτή που περνάει σήμερα ο Αρκάς. Είναι ο μόνιμος και απόλυτος εξευτελισμός. Η δια βίου πλέον ιδιότητά του. ‘Οταν πια  ο άνθρωπος αποσυντίθεται σε μόρια έσχατης εξαθλίωσης!

Πολλοί άνθρωποι της τέχνης, ειδικά στη λογοτεχνία και τη μουσική, δεν ξέρουν πότε και πού  να σταματήσουν να παράγουν έργο ή να κάνουν σουπίδια, ειδικά, όταν αρχίζουν να…ρετάρουν για οποιοδήποτε λόγο. ΄Ενας  Ρίτσος για παράδειγμα , έδινε στα τελευταία του «με την οκά» ποιήματα, αμφίβολης ποιότητας και αξίας,  ακόμα και στην Απογευματινή. ΄Η,  ο πολύς Καραγάτσης  τόλμησε να γράψει και να κυκλοφορήσει το  »  Σέργιος και Βάκχος», ένα έργο που μόνο  από την πέννα  του Μίτια Καραγάτση δεν έπρπε να έχει γραφεί. Και άλλοι, καθόλου ευάριθμοι, τέτοιοι «ποιητές», διέπραξαν όμοια ανόητα.΄Ομως, στον ίδο χώρο, αυτόν της τέχνης,  ουδείς έχασε εντελώς τον έλεγχο,την αξιοπρέπεια, τον αυτοσεβασμό του, όσο ο Αρκάς.

Η εξαίρεση από το  «είδος»  είναι τούτος. Δε θυμάμαι να έχω συναντήσει στη διεθνή βιβλιογραφία εξευτελισμό και αυτογελοιοποίηση καλλιέχνη, τόσο αισχρή , όσο  του Αρκά.

 Να καταλήξουμε ,όπως αρχίσαμε. Κορυφαίες και αναντικατάστατες  αρετές υπήρξαν και συνεχίζουν να είναι για τον άνθρωπο  η αυτογνωσία και ο αυτοσεβασμός.  Αν λείψουν, η χειρότερη περίπτωση είναι αυτή του Αρκά.   Αποβαίνει εμμονή, πάθος αλόγιστο. ΄Οσο… σούργελο γίνεται, τόσο περισσότερο τον  καταλαμβάνει η μανία του παντελούς, του απόλυτου εξευτελισμού του.

 Εκεί, τα δίνει   όλα, πια, ο Αρκάς,εδώ και λίγους μήνες. ΄Οντως,  φανερό πως η περίπτωσή του με το κόλλημα, την εμμονή  που απόκτησε με τον Αλέξη Τσίπρα,   είναι  αντικείμενο έρευνας τως ψυχιατρικής. Οι λοιπές επιστήμες…σηκώνουν τα χέρια τους!

Τσίπρας: «Στη Novartis έγινε όργιο υπερκοστολόγησης και μας λένε ότι θα μας δικάσουν»

Τα είπε σωστά ο Αλέξης Τσίπρας. Ο λαός  το λέει έτσι:  «Εκεί που μας χρωστάγανε, μας παίρνουν και το βόδι»!

Μια σύναξη αληταριού κατάντησε το κόμμα του Κωνσταντίνου  Καραμανλή. Δεν το λέμε μόνο εμείς.  Τους στολίζει  χειρότερα κατά καιρούς ο ακραιφνής δεξιός και…δεξί χέρι ,παλιά και σήμερα, του  Κώστα Καραμανλή, ο  Ευάγγελος Αντώναρος.

Διακινητές ναρκωτικών, κλέφτες ξεδιάντροποι  του δημόσιου χρήματος σαν αυτούς της Novartis, μάρτυρες υπεράσπισης παιδεραστών, ακροδεξιά-φασιστκά στοιχεία  τύπου Γεωργιάδη-Βορίδη. «Απ΄όλα έχει ο μπαξές»  να συμφύρονται άνετοι και  ξετσίπωτοι    στο, εκτός των άλλων,  «πατριωτικό»  κόμμα της Ν.Δ. Βεβαίως, «πατριωτισμός» τέοιου είδους και απάτη,  πάνε χέρι χέρι, όπως αποφάνθηκε παλιότερα ο Εγγλέζος στοχαστής.

Και αρχηγός τους; Μα, ένας τύπος και…τί τύπος! «Λουλούδι» και τούτος. Μάλιστα, αυτός ο…  πολυτάλαντος ‘γόνος», πέρα από την κάλυψη που παρέχει αφειδώς σε όλο εκείνο το συρφετό, κουβαλάει   και ένα «αμαρτωλό» οικογενειακό όνομα,  ο πατέρας , η αδερφή και ο ανιψιός του οποίου ποτέ δεν αποκάλυψαν  ποιος όπλισε το χέρι του Κουφοντίνα να δολοφονήσει ένα  πολέμιο της δικτατορίας των συνταγματαρχών και αργότερα χαμηλών τόνων  πολιτικό, όπως ήταν ο Παύλος Μπακογιάννης, γαμπρός, σύζυγος και πατέρας  της φαμίλιας .

Παραμένουν ακόμα ανοιχτοί οι λογαριασμοί τους με την Ιστορία. Κι ας μη γελιούνται. Η Ιστορία δεν  ξεχνά, όπως, τους βολεύει να ελπίζουν, γιατί ,λένε, γράφεται μετά από 100 χρόνια! Ψεύδος. Η ιστορία γράφεται ΣΗΜΕΡΑ. Μετά από ένα αιώα καταλήγει μυθ-Ιστορία.

΄Ενας κόσμος λούμπεν, βρώμικος, διεφθαρμένος, σιχαμερός, λοιπόν οι ΝεοΔμοκράτες. ΄Οπως και όσοι ανήκουν και παραμένουν  στην παράταξη της Δεξιάς, είτε ως στελέχη είτε ως απλοί οπαδοί και ψηφοφόροι.

«Πες μου το φίλο σου να σου πω ποιος είσαι», λέει η λαϊκή θυμοσοφία. Και  δεν έχουν κανένα άλλοθι οι οπαδοί του Κυριάκου Μητσοτάκη ,να επικαλεστούν  πως, ως αφελείς, παρασύρθηκαν. Δεν ήξεραν, δεν είδαν, δεν άκουσαν.

Μη γελιόμαστε. Είναι ίδιοι με εκείνους που ψηφίζουν. Τάλε κουάλε. Και όπως ακριβώς τους χαρακτηρίσαμε: Λούμπεν, βρώμικοι, διεφθαρμένοι, σιχαμεροί.

Το μόνο παρήγορο είναι πως αριθμητικά υπολείπονται. Δεν είναι έτσι το σύνολο του ελληνικού λαού. ΄Αντε, να μετριούνται οι ΝεοΔημοκράτες της χώρας σε καμιά… 1 εκατομμύριο . Στα 10 εκατομμύρια το εκλογικού σώματος, δηλαδή.  Σε καμιά περίπτωση περισσότεροι.

Αν μη τι άλλο, με τέτοιο νούμερο, διασώζεται, τουλάχιστον,  στους έξω  η υπόληψη ενός λαού που κατέχει περήφανο όνομα, παραφορτισμένο με τίτλους κληρονομιάς. Κυρίως πολιτισμικούς και ανθρωποκεντρικούς, στους οποίους  ολόκληρη η υφήλιος  σήμερα σεμνύνεται  πως  έχει καταστή και τούτη μέτοχος και κληρονόμος.