Γράφαμε χτες:
ΣΟΦΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΑ
“Η κυβέρνηση της ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ καταδίκασαν απερίφραστα την εισβολή του μεγαλομανούς δικτάτορα Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ουκρανία. Τα υπόλοιπα κόμματα είτε σιώπησαν, είτε τη δικαιολόγησαν εν μέρει, είτε με μισή καρδιά” iefimerida.gr
Το …κορίτσι παραπάνω της συνομοταξίας των κοντυλοφόρων, έχει μπερδέψει τους μηρούς της, κατά το λαϊκώς λεγόμενο.
΄Εχει την εντύπωση πως ο Πούτιν, επειδή είναι Ρώσος είναι και…κομμουνιστής . Εκεί έχει μείνει ακόμα . (Παβλοφικό σύνδρομο). Ούτε πήρε χαμπάρι πως ο… εχθρός της δεν είναι απλά μεγαλομανής, αλλά ίδιας και όμοιας ιδεοληπτικής…συγκρότησης με την ίδια, και τα αφεντικά της Κούλη Μητσοτάκη και Χρ. Ράπτη. Τάλε κουάλε.
“Και ο Κούλογλου δικαιολογεί τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία: Ήθελαν να βάλουν στρατεύματα δίπλα στα σύνορά της”
Ποιος το είπε, λέει; Ο…Κούλογλου. Καλά, σιγά το πρόσωπο.
Αλέξη Τσίπρα , ως πότε θα κρατάς στο κόμμα Καραγκιόζηδες σαν τον παραπάνω ανόητο και αμετροπή Γκεμπελίσκο;
Το αίμα των ανθρώπων που σφαγιάζονται αυτή την ώρα από το Νέο Χίτλερ της Ρωσίας στην Ουκρανία βοά. Δεν ακούς το θρήνο;
***
Η σύγχυση έχει πολλά πρόσωπα με το που έσκασε η βόμβα μεγατόνων της εισβολής των Ρώσων στην Ουκρανία. ΄Εμειναν πολλοί ενεοί, με ανοιχτό το στόμα, να χάφτουν μύγες. Ειδικά στην Ευρώπη. ‘ Ασε στην Ελλάδα.
Πώς συνέβη αυτό; Τί είναι το Κίεβο; Βηρυτός ή Δαμασκός; Μπαίνεις από τον Βενιζέλο στο αεροπλάνο και μέχρι να σε σερβίρουν, να απολαύσεις το γευματίδιο και έναν καφέ , προσγειώνεσαι στο Boryspil, ή το Zhulyani . Παλιά θα λέγαμε …2 τσιγάρα δρόμος. Το έχω κάνει άπειρες φορές αυτό το ταξίδι.
Και το Κίεβο; Μια Αθήνα. Επιβλητικό ,αρχοντικό στο κέντρο, με εκείνα τα κτίρια της παλιάς, εντυπωσιακής αρχιτεκτονικής. ΄Ενα παραδοσιακό κτιριακό υπερθέαμα, που δένει με ένα καταπληκτικό τρόπο το Μεσαίωνα με τις νεότερες και τις σύγχρονες εποχές. Στην κεντρική πλατεία Μεϊντάν , πάνω και κάτω από τη γη, λογής μπαράκια και κόφι σοπ ,μαγαζιά με πραμάτειες διάφορες , αλλά Ερμού δική μας . Και πάνω στην κορυφή του καταπράσινου λόφου, δεσπόζει ο περίλαμπρος ναός της Αγίας Σοφίας με το χαρακτηριστικό, μεγαλοπρεπή ρώσικο ρυθμό έξω και μέσα με τον τυπικό διάκοσμο μιας Ορθόδοξης εκκλησίας.
Κι αν δεν έχεις κάνει τον πλου στον Δνείπερο, το φημισμένο από την αρχαιότητα ποτάμι της πόλης με το πλοιάριο, κάθε μια ώρα από την αυγή , που εναλλάσσεται με τα άλλα, ειδικά ηλιοβασίλεμα, δεν έχεις αντικρύσει μαγεία φύσης και ομορφιά θεού. Μια τέρψη οφθαλμού, αλλά και γευστική απόλαυση , αν δοκιμάσεις τις παραδοσιακές λειχουδιές και τα χειροποίητα , σπιτικά πιοτά τους , πάνω στο πλεούμενο την ώρα του ταξιδιού .
Χωρίς δεύτερη κουβέντα ,μεγαλειώδης η παρουσία του Κιέβου στα μάτια σου , έτσι και γνωρίζεις μια στάλα από την Ιστορία και τί υπήρξε το Κίεβο , η παλιά πρωτεύουσα της Ρωσίας των Τσάρων για το Βυζάντιο και την Ελλάδα . Κι όχι μόνο το Κίεβο .Οι περισσότερες ουκρανικές πόλεις είναι …ελληνικές και με υπογραφή : Μαριούπολη, Σεβαστούπολη, Οδησσός. ΄Ολη η Ιστορία της Ελλάδας από την αρχαιότητα ακόμα ως τα νεότερα χρόνια, αλλά και πρόσφατα με τις στρατιές των πολιτικών προσφύγων, ξεδιπλωμένη ως εδώ πάνω, τη Μαύρη θάλασσα και πέρα.
Κάναμε τη μικρή αυτή ιστορική υπόμνηση, ως τουριστική παρουσίαση περισσότερο, για να μην πέσουν οι αδαείς συμπατριώτες μας στην ίδια παρεξήγηση που κάνουν και για τις… Ουκρανές. Ως συνήθως , οι ΄Ελληνες είναι “άλλα αντ΄άλλων, ό,τι νά ναι”. Το μαύρο άσπρο και αντίστροφα. Πιο παραδοσιακές γυναίκες από τις Ουκρανές για γάμο και οικογένεια, αλλά και σφόδρα συντηρητικές , ίσως να μη συναντήσεις στην Ευρώπη. Και εν τούτοις, οι ΄Ελληνες λένε Ουκρανή και εννοούν ..πουτάνα. Αυτές με τα απέραντα πόδια που τους τρώνε τα λεφτά από τη σοδειά της πατάτας στα σκυλάδικα της επαρχίας. ΄Ελα, όμως, που μόνο πουτάνες δεν είναι οι Ουκρανές! Ας το πάρει, όμως, το ποτάμι.
Αυτή τη χώρα σφυροκοπάει μέρα νύχτα με υπερσύγχρονα, φονικά κανόνια και πυραύλους ο τρελαμένος Νέος Χίτλερ της Ρωσίας. Αυτό το Κίεβο ισοπεδώνει. ΄Ετσι , χάριν γούστου. ΄Η, όπως είπε εκείνο το γκεμπελικό και κοινοβουλετυκό ρεμάλι, που ακούει στο κουφό όνομα Κούλογλου, επειδή “ήθελαν να βάλουν στρατεύματα δίπλα στα σύνορά της Ρωσίας”!
Είναι , όμως, άσχετος ή ψωνισμένος ο εν λόγω;. Θα βγει και θα πει το ίδιο και για τη Θράκη, με τίκγα τα ελληνικά στρατά και κούφια τη γη στην Αλεξανδρούπολη και γύρω ,ακριβώς στο υπογάστριο, μια ανάσα από τα σύνορα της Τουρκίας; ΄Ασε δε τα νησιά, οχυρωμένα ως αστακός και μάλιστα κατά παράβαση της συνθήκης για αποστρατικοποίησή τους. Τολμάει;
΄Οχι, βέβαια . Γιατί, απλώς ο συγκεκριμένος, θέλει να το παίξει κάτι, να ακουστεί, μια και ψοφάει να λέει τέτοια κουφά, μόνο και μόνο για να τον παίζουν στις ειδήσεις. Τενεκές. Ως γνωστό όταν του δώκεις μια κλωτσιά, αρβαλάει με γδούπο στον κατήφορο.
Και τί να πεις για εκείνη τη σφογγοκωλάριο του Κούλη της και του Ράπτη της. Τα αφεντικά της Σοφούλας Γιαννακά. Λέγαμε χτες, μπέρδεψε η γυναίκα εποχές και πολιτεύματα στην ακροδεξιά πορνοφυλλάδα. ΄Ακουσε Ρωσία κι αμέσως, συνειρμικά (παβλοφικά, σαν το σκύλο με το κόκαλο και την κουδουνίστρα), σου λέει, όπα, ψαχνό. Πιάσαμε το κομμούνι Πούτιν να χτυπάει μια καπιταλιστική χώρα.
Και είναι σίγουρο πως αν τη ρωτήσεις πότε…βασίλευσαν οι Τσάροι και πότε ο Σταλίνες, θα δυσκολευτεί να σου απαντήσει. Αλλά με μεγάλη ευκολία θα ξεχωρίσει ως διαφορετικής παραταξιακής οικογένεια Πούτιν ΄Ορμπαν και Μητσοτάκη. Μέλη, ως γνωστό , της ίδιας, ευρύτερης Ακροδεξιάς, εθνικιστικής-πατριωτικής, αντικομμουνιστικής , φαμίλιας.΄Οχι ,όμως, και κατά Σοφίας Ευαγγέλιο.
Αλλά, πώς να το κάνουμε; ο Δεξιός κάθε εποχής και παραταξιακής ιδιομορφίας, έχει ντιενεϊκή καταβολάδα τη βία, το έγκλημα, το αίμα. Στο αντάρτικο, παλούκωναν κεφάλια για παράδειγμα. Δε θα κάνουν το ίδιο στο Κίεβο οι Χίτες και οι Μάυδες του ακροδεξιού Πούτιν;
Αυτή είναι η ιδεολογική κουλτούρα ,το μεδούλι της φιλοσοφίας του καπιταλισμού και του φιλελευθερισμού. Με κύριο εκφραστή και φορέα τη Δεξιά σε όλες τις εκδοχές της. Ακροδεξιά, φασιστική, ναζιστική. Της ίδιας συνομοταξίας που σεμνύνεται πως οι αξίες και τα ιδανικά της πάνε πακέτο: Πατρίς , θρησκεία, οικογένεια.
Διαβάστε τα διαγγέλματα και τα παραληρηματικά κηρύγματα του ψυχοπαθούς, ακροδεξιού Πούτιν. Το γνωστό παραπάνω τρίπτυχο είναι ο πυλώνας τους. ΄Οπως όλων στο συγγενολόι. Αλλά και στα επί μέρους , δεν αφίσταται από τα ιδεολογήματα του ακραιφνούς Δεξιού. Ρατσιστής, προσφυγοφάγος ,πατριαρχικός, ομοφοβικός. Επί θύραις μάλιστα, μαθαίνουμε σήμερα, έχει και την επαναφορά της θανατικής ποινής στο καθεστώς. Ρωτήστε έναν απλό οπαδό της Δεξιάς σε όλη την υφήλιο, αν είναι αντίθετος με τη θανατική ποινή ή είναι κι αυτή ένα από τα υψηλά ιδανικά και ζητούμενα της παράταξης.
Ας μη σας ξεγελούν οι έχοντες λόγους να σας θέλουν ανόητους και φανατικούς. Μόνο τέτοιους μπορούν να ελέγξουν ,για να τους στέλνουν οι “Τσάροι” ανά τους αιώνες ως “Γενίτσαρους”, Ναζί και Χίτες να αποκεφαλίζουν ακόμα και αδερφούς τους, όπως σήμερα το είδαμε και στην Ουκρανία. Η Ιστορία δεν ψεύδεται.
Κάνει, μάλιστα, προσκλητήριο νεκρών και ορκίζεται πως ένας μακρύς κατάλογος θυμάτων όλων των εποχών, έχει θύτες άρρωστες μορφές Δεξιάς παθογένειας. Ιδιοκτησία, πατρίδα , θρησκεία. ΟΛΕΣ ΟΙ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ συμπεριλαμβάνουν κι αυτή την αλήθεια.
Η πτώση των καθεστώτων του λεγόμενου υπαρκτού σοσιαλισμού, αποδείχτηκε, τελικά, φενάκη. Ιστορική απάτη ολκής. ΄Οχι πως ήταν ιδανικά εκείνα τα καθεστώτα. ΄Ομως, ήταν φορείς ανθρωποκεντρικών αξιών, που ο καπιταλισμός , ακόμα και στο άκουσμά τους, παρουσιάζει αλλεργικά συμπτώματα. Καμιά σύγκριση με τα ιδεώδη και τα ζητούμενα της Αριστεράς. Κομμουνιστικής ή σοσιαλιστικής, ακόμα και σοσιαλδημοκρατικής.
Κι αν η οικονομία της Αγοράς ,ο Διεθνής καπιταλισμός δεν έδινε ρέστα να ανατραπούν εκείνα τα καθεστώτα , το πιθανότερο τα ίδια αυτά , από μόνα τους, να είχαν περάσει μέσα από τις οδυνηρές διαδικασίες αυτογνωσίας και αυτοκάθαρσης. Επαναπροσδιορισμό στόχων, αξιολόγηση μέσων και επανεκκίνηση . Από κει που χάσανε το δρόμο.
΄Ετσι, από την ξεχρεωμένη και απαλλαγμένη από εξωτερικά χρέη Ρουμανία του Τσαουσέσκου , ακόμα και η μη κομμουνιστική Ελλάδα σε 30 χρόνια μέσα, αν και ανεπίδεκτη μάθησης, ίσως , να έπαιρνε σήμερα κι εκείνη το μάθημά της. Πώς ,δηλαδή, να μη χρεοκοπήσει καπιταλιστικά μέσα σε λιγότερο από 15 χρόνια, και μάλιστα δυο φορές!
Θέλουν δε θέλουν οι γενιές που έρχονται, θα κατανοήσουν με τον καιρό δύο βασικές αλήθειες 1. Με εξουσίες και φορείς τους παρατάξεις καπιταλιστικές, δεξιές, δεν υπάρχει καμιά ελπίδα σωτηρίας. Ανισότητα, απουσία δικαιοσύνης, ανύπαρκτη αξιοκρατία, στέρηση ελευθερίας. Πόλεμος και καταστροφή. 2. Αν δεν επικρατήσει μια μέρα στην ανθρωπότητα η κομμουνιστική ιδεολογία, απαλλαγμένη από τα σταλινικά σύνδρομα και τις λοιπές παθογένειες των καθεστώτων που ανάλαβαν να την υλοποιήσουν και δεν τα κατάφεραν, οι μελλοντικοί άνθρωποι θα συνεχίζουν να γίνονται μάρτυρες πολλών και ακόμα φονικότερων εισβολών σε πολλές Ουκρανίες ανά τη υφήλιο.