…Αλλά ποιος  έχασε το μυαλό να το βρουν οι  «Κουτσούμπες» και όχι μόνο στη Ελλάδα και τη  Ρουμανία;

Ο Σιμιόν, η ακροδεξιά Συμμαχία για την Ένωση των Ρουμάνων (AUR),  ξεκίνησε ως αντιεμβολιαστικό κίνημα στη διάρκεια της πανδημίας.  Χτες, εξασφάλισε ποσοστό 40,6% με καταμετρημένο το 99,6%).  
  Οι Reuters σημειώνουν  ότι μια νίκη του Σιμιόν στον β΄γύρο θα μπορούσε να οδηγήσει σε απομόνωση τη Ρουμανία, στην απώλεια ιδιωτικών επενδύσεων και στην αποσταθεροποίηση της ανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ, τη στιγμή που  η Ουκρανία παλεύει να αποκρούσει τη ρωσική εισβολή μετά από τρία χρόνια πολέμου.

*****

΄Ηταν φανερό πού πήγαινε πολιτικά  και για ποιους λόγους  η Ρουμανία. Για μας εδώ δεν ήταν έκπληξη.  Είχαμε διαβλέψει  κάποια χρόνια πριν αυτή την ακροδεξιά κατάληξη και της Ρουμανίας σε πολλά από τα κείμενά μας . ΄Ένα από αυτά παραθέτουμε στη συνέχεια  (*).

Οι Ρουμάνοι ,είναι ένας «παράξενος», “sui generis”  λαός.   Δεν υποστηρίζουμε πως υπάρχουν κατηγορίες λαών. Πολύ περισσότερο, γενικεύσεις και αφορισμοί στους χαρακτηριμσούς.   Καλοί και  κακοί λαοί. Πολιτισμένοι  και μη.  (Αλά οι ΄Ελληνες τους …βάρβαρους Τούρκους!  Τρομάρα, την τύφλα  μας!).

 Σε καμιά περίπτωση.  Υπάρχουν μόνο κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που προσδιορίζουν  τις συμπεριφορές   «εθνών» και  λαών ή και τους ταυτοποιούν καμιά  φορά.  Το πολιτικό σύστημα, η εκπαίδευση και η θρησκεία είναι από τους βασικούς παράγοντες, που  διαμορφώνουν   πολλές φορές  καθοριστικά αυτές τις διαφορές (π.χ ισλαμικά- θεοκρατικά κράτη).  

Οι Ρουμάνοι είναι ένας απ΄αυτούς τους λαούς. Σεμνύνονται πρωτίστως πως δεν είναι Σλάβοι, αλλά  απόγονοι  Ρωμαίων  που διατήρησαν αιώνες τη γνήσια  λαϊκή λατινική. Και είναι αλήθεια. Η ρουμανική γλώσσα δεν είναι η “τεχνητή” λατινική των Ιταλών. Είναι η γλώσσα των ρωμαϊκών λεγεώνων. Γι΄ αυτό και λαϊκή, αυθόρμητη, «πρωτόγονη».  

Στο κείμενο που παραθέτουμε αναφερόμαστε σε αυτόν τον επικίνδυνο  εθνικισμό των Ρουμάνων, που ξεπερνά το συνήθη των άλλων λαών . ΄Εχουμε προσωπική εμπειρία από αυτές τις εθνικιστικές παρενέργειες κάποιων  θερμοκέφαλων Ρουμάνων σε θεσμικά πόστα. Χρόνια πριν, όταν δουλεύαμε τη διδακτορική μας διατριβή και υποστηρίξαμε πως  οι Βλάχοι δεν είναι αποκλειστικά Ρουμάνοι, οι θερμοκέφαλοι  στο  ρουμάνικο υπουργείο εξωτερικών, μου αφαίρεσαν τη βίζα και μου έδωσαν λίγα 24ωρα να εγκαταλείψω τη χώρα.΄Εκανα ένα ολόκληρο χρόνο να πατήσω πόδι σε ρουμανικό έδαφος. Για τέτοιο  φαρμάκι- εθνικισμό,  μιλάμε.   

Η πρωτιά του  τραμπικού και εθνικιστή Σιμιόν ήταν αναμενόμενη,  επομένως. ΄Όμως, δεν είναι  ο μοναδικός λόγος της εκλογικής νίκης του ακροδεξιού  Ρουμάνου, που ευχόμαστε να μην ολοκληρωθεί στο δεύτερο γύρο. Και δε θα νικήσει, αν βάλει  μυαλό η αντιδεξιά ρουμάνικη   κοινότητα, που είναι τεράστια. Κι εδώ θα σταθούμε.

Οι  ΒΑΣΙΚΕΣ , οι επαναλαμβανόμενες  ( όχι μόνο τώρα και μόνο στη Ρουμανία)  αιτίες  που  οι λόμπεν, οι ανεγκέφαλοι,  οι λούζερ τω ιδεοληψιών,     κερδίζουν ακροδεξιές νίκες σε, ουκ  ολίγες,  χώρες του πλανήτη, είναι άλλες.  Συγκεκριμένα.

Κάναμε το πρωί μια περατζάδα από ρουμανικά και ευρωπαϊκά   ΣΥΣΤΗΜΙΚΑ μέσα  παραπληροφόρησης ,όπως είναι τα περισσότερα στον κόσμο.  Και  δεν είδαμε, ή   ανέφεραν στα  «ψιλά» την κυρίαρχη είδηση πως από τα σχεδόν 18 εκατομμύρια (17.980.000 για την ακρίβεια)  που είναι οι Ρουμάνοι ψηφοφόροι,  ψήφισαν χτες,  σχεδόν οι…μισοί!  Για την ακρίβεια  έλειπαν από τις κάλπες,  8μιση εκατομμύρια ( 8.400.000) εκλογείς.  

Κι αυτό το μέγα γεγονός και από μόνο του,  τα ερμηνεύει όλα. Και όχι μόνο   τα εκλογικά  αποτελέσματα στη Ρουμανία. Σε όλες τις χώρες  παρατηρείται το ίδιο φιανόμενο.  Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ στην πράξη έχει αποτύχει, ως πολίτευμα. Δεν είναι  «κράτος,  η ισχύς  του Δήμου», αλλά των  ολίγων . Όπως  πάντα. ΄Οσοι, ως φανατικοί ή καιροσκόποι  κάθε είδους, προσέρχονται στις κάλπες.  Οι σώφρονες, εδώ και χρόνια έχουν απορρίψει  τους τρόπους και τις μεθόδους   που οι χειρότεροι (ούτε καν οι λιγότερο ανόητοι και διεφθαρμένοι) καταφέρνουν τελικά να εκλέγονται και να ασκούν την εξουσία με εργαλείο  τις …δημοκρατικές κάλπες. Και  δεν πάνε πια εδώ και δεκαετίες να ψηφίσουν. ΄Εχετε  βαρεθεί και  σεις  εδώ να το  διαβάζετε κι εμείς να το επαναλαμβάνουμε.

Από την άλλη,   κορυφαία ,επίσης, αιτία είναι η  «ανεγκεφαλίτιδα»  που δέρνει την αντιδεξιά παράταξη. ΄Ο,  τι συμβαίνει στην Ελλάδα , είναι το ίδιο που συνέβη χτες στη Ρουμανία. Πέρα από την τεράστια αποχή, οι αντίστοιχοι  Φάμελοι,  Ανδρουλάκηδες και Κουτσούμπες , Ρουμάνοι, φιλόδοξοι, καριερίστες,  φανατικοί  και υπερόπτες,  δε λένε να κάτσουν κάτω  να τα βρούνε.

΄Εστω και  ως «η μη χείρων  επιλογή» και τούτοι.  Οι «καλοί» δεν πάνε να γίνουν  πολιτικοί. Είναι αυτονόητος κανόνας. Αλλά , ας  ασκούν  την εξουσία, ακόμα και  οι  λιγότερο  από μέτριοι.    Να μην  επιτρέπουν  ποτέ στους χείριστους  Μητσοτάκηδες και  Σιμιόν,  ούτε έξω από τα κοινοβούλια να τολμούν  περνάνε.

Αλλά ποιος έχασε το μυαλό να το βρουν οι  «Κουτσούμπες» και όχι μόνο στη Ελλάδα και τη  Ρουμανία;

Υ.Γ Να πάρουμε και την άποψη της Διοτίμας για τα κρίσιμα αυτά πολτικά ζητήματα που θίγουμε.  Μια άλλη ματιά από την ανεξάρτητη (ακόμα) Τεχνητή Νοημοσύνη, είναι  “πανάκεια” για τις ανθρώπινες κοινωνίες αυτή την ώρα.

Θα την ανεβάσουμε εδώ σε λίγο. 

 

______________________

Η άποψη της Διοτίμας για την Αποχή: 

“Η Αποχή ως Πολιτική Στάση: Διάλυση ή Αναγέννηση της Δημοκρατίας;

Η ολοένα και αυξανόμενη αποχή από τις εκλογές, σε χώρες με υποτίθεται σταθερά δημοκρατικά θεμέλια, δεν είναι ούτε τυχαία ούτε απλώς “αδιαφορία”. Είναι το πιο ηχηρό — και συνάμα πιο παρεξηγημένο — πολιτικό μήνυμα των καιρών. Όταν το 50% ή και περισσότερο του εκλογικού σώματος επιλέγει να απέχει, η ερώτηση δεν είναι γιατί δεν πήγαν να ψηφίσουν, αλλά γιατί δεν βρήκαν τίποτα να ψηφίσουν.

Η ψήφος θεωρείται το ιερό καθήκον του πολίτη σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα. Ωστόσο, το καθήκον αυτό έχει νόημα μόνον όταν συνοδεύεται από την πεποίθηση ότι η ψήφος μετράει, ότι η αντιπροσώπευση είναι ουσιαστική και όχι προσχηματική. Η αποχή, ιδίως όταν γίνεται συνειδητά, δεν είναι περιφρόνηση της δημοκρατίας — είναι αποδοκιμασία ενός συστήματος που υποδύεται τη δημοκρατία χωρίς να την υλοποιεί.

Οι εκλογές δεν είναι αδιάβλητες επειδή απλώς στήνονται κάλπες. Είναι αντικειμενικές μόνο στο βαθμό που οι πολίτες πιστεύουν ότι η επιλογή τους έχει απήχηση στην πραγματικότητα. Όταν το πολιτικό φάσμα εκφυλίζεται σε επικοινωνιακά κόμματα που μοιάζουν όλο και περισσότερο μεταξύ τους, όταν οι θεσμοί εξυπηρετούν περισσότερο τα οικονομικά συμφέροντα από το κοινό καλό, τότε η αποχή δεν είναι απουσία — είναι καταγγελία.

Το σύστημα προσπαθεί να ενοχοποιήσει την αποχή, να την παρουσιάσει ως πρόβλημα του πολίτη και όχι του ίδιου του πολιτικού συστήματος. Αλλά ο  πολίτης που απέχει  δεν είναι ανεύθυνος. Αντιθέτως, συχνά είναι πιο πολιτικοποιημένος από εκείνον που ψηφίζει από συνήθεια, φόβο ή ιδιοτέλεια. Και όσο δεν του προσφέρεται μια ρεαλιστική, αξιόπιστη πρόταση πολιτικής, η σιωπή του θα παραμένει μια βουβή κραυγή — και μια βραδυφλεγής απειλή για τη νομιμοποίηση του καθεστώτος.

Η αποχή λοιπόν είναι πολιτική στάση. Και η δημοκρατία που την αγνοεί ή τη λοιδορεί, δεν υπερασπίζεται τον εαυτό της — απλώς δείχνει πόσο επιφανειακή έχει καταντήσει.

_________

(*)ΟΙ ΡΩΣΙΚΕΣ “ΑΡΓΥΡΕΣ ΛΟΓΧΕΣ” ΚΑΙ ΣΤΗ ΡΟΥΜΑΝΙΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΥ ΝΕΑ ΠΟΛΕΜΙΚΑ ΜΕΤΩΠΑ

Athens Indymedia

Homo-Naturalis. gr

Στους δρόμους και πάλι οι Ρουμάνοι παρά την απόσυρση του διατάγματος για τη διαφθορά

Περίπου μισό εκατομμύριο άνθρωποι κατέβηκαν στους δρόμους σ’ ολόκληρη τη Ρουμανία, μολονότι η κυβέρνηση της χώρας απέσυρε το αμφιλεγόμενο διάταγμα που είχε ανάψει το φιτίλι της λαϊκής οργής.

Η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση είχε αποσύρει νωρίτερα το διάταγμα, το οποίο επέτρεπε σε πολιτικούς αξιωματούχους να αποφύγουν την άσκηση διώξεων για κατηγορίες διαφθοράς.

 

Τεράστια πλήθη κατέκλυσαν για έκτη συνεχή μέρα την πλατεία Νίκης στην πρωτεύουσα, ενώ ένα τεράστιο λέηζερ πρόβαλλε τα συνθήματα: «μην τα παρατάτε» και «παραίτηση» στο κυβερνητικό κτίριο, όπου στεγάζονται τα γραφεία του πρωθυπουργού.
«Η κυβέρνηση οργανώνεται απ’ την κορυφή προς τα κάτω με δομές που θυμίζουν μαφία κι εμείς δεν θέλουμε κάτι τέτοιο», είπε η διαδηλώτρια Πορφίρα Πόπο στο Associated Press.”

*****

Καμιά σχέση με λαϊκό κίνημα δεν έχουν αυτές οι πρόσφατες διαδηλώσεις στο Βουκουρέστι. Αφορμή …θεόσταλτη υπήρξε  για κάποιους το διάταγμα  για  τη διαφθορά από τη νέα σοσιαλιστική κυβέρνηση  και ο…λαϊκός ξεσηκωμός για την απόσυρσή του. Είχαν και έχουν δεκάδες άλλους ουσιαστικούς λόγους, για να ξεσηκωθούν οι Ρουμάνοι . Και δεν το έκαναν ακόμα. Ελπίζουμε να συμβεί αργότερα.

΄Οσο κι αν η ανάπτυξη σήμερα είναι ραγδαία στη χώρα, που άφησε πια πίσω της  την πάμπτωχη δεκαετία του ΄90, όμως, δεν απέφυγε και τούτη τις παγίδες της Οικονομίας της Αγοράς και τις κομπίνες, που έστησε το παγκόσμιο, ανήθικο τραπεζικό σύστημα και στην αγορά της Ρουμανίας. Και θα εξηγήσουμε  σε ποια φουρτουνιασμένα πελάγη πλέει αυτή την ώρα  η οικονομία σε  μια  χώρα που ο Τσαουσέσκου την άφησε με μηδενικό (0) χρέος. Μοναδικές «περιπτώσεις» μαζί με τη Λιβύη στον κόσμο ολόκληρο!

΄Αναυδος μένει κανείς που γνώριζε το Βουκουρέστι αμέσως μετά την πτώση του καθεστώτος Τσαουσέκου,  αν το επισκεφτεί σήμερα . Πανάκριβα τζιπ με… φιμέ τζάμια και με πολλά άλογα μηχανής, καινούρια μοντέλα αυτοκινήτων, αγοράς αρκετών δεκάδων χιλιάδων ευρώ, κυκλοφορούν στην κεντρική λεωφόρο Μακγιέρου στη πιάτσα Ρομάνα, την Κάλεα Βικτόριεϊ και τη Στέφαν Τζεμάρε.  Σαράβαλο ή έστω 10αετίας αμάξι, δύσκολα να συναντήσεις σήμερα στο Βουκουρέστι. Στη δεκαετία του ΄90, στα 10 αμάξια, τα 8 ήταν παλιά Ντάτσια της ρουμάνικης αυτοκινητοβιομηχανίας (σήμερα την πήρε η Ρενό). Ταβέρνες, καφετέριες, μπαρ κατάμεστα, όλες τις ώρες της ημέρας.  Πολυτελή «ΜΟΛ» στο Κοτροτσένι και τη Μπανεάσα, κόβουν την ανάσα από την πολυτέλεια, αφού πουθενά αλλού στην Ευρώπη δεν τα συναντά κανείς. Και τα περίφημα εκείνα γκρίζα «μπλοκ» με τα αναρίθμητα  διαμερίσματα στο καθένα, άβαφα και παρατημένα παλιότερα, ορθώνονται  σαν καινούρια σήμερα με πολύχρωμα βαψίματα και ακριβές επισκευές.

Κι αναρωτιέται ο αδαής περί τα οικονομικά επισκέπτης. Πού διάβολο βρήκαν ξαφνικά τόσα λεφτά οι Ρουμάνοι, όταν λίγα χρόνια πριν, ένα μέσος μισθός 8άωρης, σκληρής δουλειάς ήταν λιγότερος απ 800 λέι (περίπου 200 ευρώ); Καθόλου δύσκολη  η απάντηση.

Η …Περέους,  η ΄Αλφα, η Γιούρομπανκ και οι λοιπές ελληνικές τράπεζες, που κατείχαν μέχρι πρόσφατα  το μεγαλύτερο μερίδιο της τραπεζικής αγοράς στη Ρουμανία, έκαναν… καλά τη δουλειά τους. ΄Όπως και με την Ελλάδα, φόρτωσαν με  εύκολα  στεγαστικά, καταναλωτικά και εορταστικά θαλασσοδάνεια τη χώρα από τη μια ως την άλλη άκρη, έτσι που σήμερα, σπάνια να συναντήσεις Ρουμάνο να μην έχει στην πλάτη του 2 και 3 επαχθή τέτοια δάνεια. Και τα πληρώνει ο Ρουμάνος. «Κάνει το σκατό του παξιμάδι», αλλά τα εξοφλεί. «Κόκινα δάνεια» λίγα έχει (ακόμα) η Ρουμανία.

Να, γιατί λέμε πως είναι περίεργο και εκ του πονηρού, που ξαφνικά κατέβηκε ο κόσμος και μάλιστα  σε λίγες μέρες μέσα στο πεζοδρόμιο, για να αγωνιστεί, για  μη βγει έξω ο αντίστοιχος Ρουμάνος …«Τσοχατζόπουλος»!  Και δεν έκαναν πρωτύτερα και ποτέ το ίδιο και μάλιστα  σε τέτοια συχνότητα για τα εκατοντάδες «φίδια που τον ζώνουν». Και ειδικά να αγωνιστεί για  «σεισάχθεια», που, όπως είπαμε, σήμερα το ασήκωτο  βάρος των δανείων είναι το υπ΄αριθ. 1 οικονομικό-κοινωνικό  πρόβλημα των πολιτών της χώρας.

 Να η αλήθεια. Μια Δεξιά-Ακροδεξιά ρουμάνικη φράξια με «αχυρανθρώπους» του δικτάτορα Πούτιν, κινεί τα νήματα της τάχα μου πρόσφατης λαϊκής εξέγερσης.  Οι «προχτεσινές» εκλογές  στη Ρουμανία, έστειλαν τους σοσιαλιστές στην εξουσία, κάτι που η  σκληρή ρουμανική Δεξιά και ο ίδιος ο επίσης δεξιός πρόεδρος Κλάους Βέρνερ Γιοχάνι  δε συγχωρούν.

Τα ποσά που διέθεσε τόσο στη Ρουμανία, όσο και στη Μολδαβία ο Ρώσος δικτάτορας παραμονές των εθνικών τους εκλογών,  ήταν τεράστια. Πακτωλός από ρούβλια έρευσε και στις δύο χώρες. Στη Μολδαβία κέρδισε το παιχνίδι. Το ρωσόφιλο, εθνικιστικό κόμμα, έγινε κυβέρνηση. ΄Οχι όμως και στη Ρουμανία. Εκεί η Δεξιά-Ακροδεξιά και φίλα προσκείμενη στο δικτάτορα, αφού με δικά του λεφτά διεξήχθη ο προεκλογικός της αγώνας,  απέτυχε παταγωδώς.

 Ο «Τσάρος της Ρωσίας» ετοιμάζεται  να ξεκινήσει επιχειρήσεις στην Υπερδνειστερία και τη Μολδαβία με στόχο να κάνει την περιοχή μα νέα Ουκρανία. Οι πρόσφατες αναζωπυρώσεις των συγκρούσεων στην Αν. Ουκρανία με δεκάδες νεκρούς, δείχνουν πως βρισκόμαστε πολύ κοντά στους νέους σχεδιασμούς  του δικτάτορα.  Η αναγκαστική ανοχή που θα  επιδείξει ο ακροδεξιός, ρατσιστής και τραμπούκος πρόεδρος της Αμερικής, τώρα που είναι ακόμα αρχή, αποτελεί τη μοναδική ευκαιρία του «Τσάρου» να ξεκινήσει τις επιχειρήσεις του, πιθανότατα την ΄Ανοιξη.

Μόνο που η  Ρουμανία δεν είναι Μολδαβία. Αν εξαιρέσει κανείς τα 3 εκατομμύρια Ούγγρους, που ζουν στην Τρανσυλβανία, ο υπόλοιπος πληθυσμός είναι ομοιογενής και συμπαγής. Η εθνική της ιστορία τονίζει μάλιστα με έπαρση και  σε όλους τους τόνους, που η χώρα  είναι η περίφημη  Βλαχία (Βλαχ=λατινόφωνος). Η «Νέα Ρώμη», που οι κάτοικοί της δεν αναμείχθηκαν ποτέ με τους Σλαύους και κράτησαν ολοζώντανη  την παραδοσιακή, λατινική  γλώσσα των ρωμαϊκων λεγεώνων από τις οποίες κατάγονται.

Ο ρουμανικός εθνικισμός «σπάζει κόκαλα». Γι΄ αυτό επισημαίνουμε πως θα είναι η   πρώτη χώρα που θα αρπάξει από το λαιμό τους Ρώσους. Η ιστορική Βεσσαραβία (Μπασαράμπ), η σημερινή Μολδαβία, είναι ρουμανική. Καμιά ιστορική  σχέση με τους Ρώσους. Η κατάληψη της Μολδαβίας και της παράνομα   αποσχισμένης με εθνικιστικό τσαμπουκά Υπερδνειστερίας, θα θεωρηθεί κατάληψη ρουμανικών  εδαφών. ΄Ετσι διδάσκονται όλοι οι  Ρουμάνοι «εξ απαλών ονύχων» στην  παραδοσιακή, σχολική τους Ιστορία. Και δε θα  επιτρέψουν, αντίθετα με τους Ουκρανούς, να χαθεί ούτε σπιθαμή απ΄ αυτά τα εδάφη.

Ο Ρώσος δικτάτορας το γνωρίζει πως εδώ θα τα βρει σκούρα. Δεν υπάρχουν ερείσματα εθνοτικά, όπως στην Αν.Ουκρανια, για να στηριχτεί πάνω τους και να δημιουργήσει τα γνωστά τετελεσμένα. Ο μόνος τρόπος που του απομένει, είναι η γνωστή  μέθοδος  της διάσπασης της εθνικής ενότητας  με τη  δημιουργία  μορφών αντεπανάστασης κατά της νόμιμης εξουσίας, τύπου  «Μεϊντάν» στο Κίεβο. ΄Ηδη το «τημ» των Ρουμάνων, ακροδεξιών αχυρανθρώπων του ,έχει συγκροτηθεί εδώ και πολύ καιρό . Είναι η γνωστή  σε όλη την Ευρώπη  λαϊκιστική Ακροδεξιά.

Η ίδια μέθοδος του δικτάτορα , όπου εφαρμόστηκε, πέτυχε απόλυτα.  Ουκρανία, Ελλάδα, Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία ήταν οι χώρες που δοκίμασε  ο Ρώσος δικτάτορας  τέτοιες “μαϊμού”  λαϊκές εξεγέρσεις. Σ΄αυτές  για πρώτη φορά πρόσφατα δοκιμάστηκε η ισχύς και η αποτελεσματικότητα των «αργυρών λογχών» (διάβαζε ρούβλια).

Και όντως αποδείχτηκαν ισχυρές. Ακροδεξιά  στη Γαλλία, Ποντέμος στην Ισπανία, Κίνημα πέντε αστέρων στη Ιταλία, «δραχμιστές» της Ελλάδας  ήταν και είναι τα κομματικά μορφώματα που ανέδειξε η συμβολή του Ρώσου δικτάτορα στην Ευρώπη. Με την οικονομική υποστήριξή του μικρές και ασήμαντες λαϊκιστικές ομάδες, αναγορεύτηκαν σε ρυθμιστές, σε αξιόλογες πολιτικές δυνάμεις στις παραπάνω χώρες.

 Ο «Τσάρος» αναπαράγει τώρα και στη Ρουμανία τις ίδιες συμπεριφορές. Με 100 χιλιάδες κόσμο στους δρόμους της ίδιας…επανασταστικής ακεραιότητας και  συμπεριφοράς ,όπως των Αγανακτισμένων του Συντάγματος, οπαδών εν πολλοίς του ΣΥΡΙΖΙ-ΑΝΕΛ και της Χρυσής Αυγής, προσπαθεί κι εδώ να πετύχει ό,τι σημαντικό πέτυχε στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Αλλά δεν  μπορεί, όμως, να μην έχει υπόψη του  ο δικτάτορας Πούτιν πως η Ρουμανία είναι μια άκρως εθνικιστική  χώρα. Αν χτες κατέβηκαν 100-150.000 στους δρόμους, εν αγνοία του πλήθους πως είναι ενεργούμενα των Ρώσων,  οι τελευταίες πρόσφατες διαδηλώσεις των εθνικιστών  στο Βουκουρέστι με σύνθημα «ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΠΑΣΑΡΑΜΠΠ» (μήνυμα ισχυρό στους Ρώσους)  ήταν απείρως πιο δυναμικές και αριθμητικά υπέρτερες.

Οπότε, το σίγουρο είναι πως εδώ θα τα  βρεί  μπαστούνια  ο «Τσάρος». Η περιοχή πάνω από το Δούναβη, ήταν από παλιά ο τάφος της δύναμης του ιμπεριαλισμού, από την εποχή των Δακών και των Ρωμαίων. Η Ιστορία επαναλαμβάνεται και όχι ως φάρσα που νομίζουν οι αφελείς. Αλλάζουν πρόσωπα, εποχές. Κίνητρα, αποτελέσματα-συνέπειες είναι ακριβώς ίδια

Γράφαμε για τις εθνικιστικές αυτές  κινητοποιήσεις των Ρουμάνων στις 26 Οκτώβρη 2016.

«Αφήσαμε τη διακυβέρνηση του κόσμου στα χέρια των χειρίστων. Και όχι μόνο σήμερα. Ανέκαθεν  η ανθρωπότητα κυβερνάται ή από ανόητους και ανίκανους  ή από εγκληματικές φυσιογνωμίες.

Αυτή την ώρα, παρανοϊκά άτομα με επιρρέπεια  στο έγκλημα, που ηδύνονται στο αίμα και τον όλεθρο, έχουν αναλάβει τα πόστα της διακυβέρνησης χωρών με πυρηνικό οπλοστάσιο. Οι δικτάτορες της Ρωσίας και της Β. Κορέας   είναι πρώτοι στη λίστα του κακού.

Και δεν απειλούν απλώς. Ο  δικτάτορας Πούτιν  έχει αναλάβει  προ πολλού   εγκληματική  δράση, τόσο στην Ουκρανία, όσο και στη Συρία. Και ήδη προετοιμάζει και άλλες όμοιες άφρονες και αιματηρές  επεμβάσεις στη Βαλτική, αλλά και κοντά στη…γειτονιά μας.

Το περασμένο Σάββατο στο Βουκουρέστι πραγματοποιήθηκε  εντυπωσιακή διαδήλωση  εθνικιστών με αίτημα την επιστροφή της Βεσσαραβίας    (Basarabia στα Ρουμάνικα)  . Ακροδεξιοί, Ναζί, αλλά και ανεγκέφαλοι υπερπατριώτες Ρουμάνοι σε ένα πρωτοφανές εθνικιστικό ξέσπασμα- παραλήρημα ,απαιτούσαν εδώ και τώρα την ένωση της Μολδαβίας με τη μητέρα Ρουμανία.

Στο μεταξύ, μέσα στη Μολδαβία,  εδώ και πολύ καιρό, έχει ξεσπάσει ένας πραγματικός εμφύλιος μεταξύ εκείνων που αυτοπροσδιορίζονται ως Ρώσοι και όσων υποστηρίζουν πως είναι Ρουμάνοι. Η ρώσικη και η ρουμανική γλώσσα που μιλιέται επίσημα από τους κατοίκους, είναι πέρα από «κόκινο πανί» και πιστοποιητικό  ταυτότητας για τις δυο εθνότητες.

Υποκινητής όλης αυτής της αναστάτωσης, που έχει πλέον εξελιχθεί σε   έκρυθμη κατάσταση και στο Βουκουρέστι και στο Κισινάου είναι ασφαλώς ο δικτάτορας της Ρωσίας, ο οποίος είναι πλέον ή σίγουρο πως θα παίξει και στη Μολδαβία το ίδιο αισχρό παιχνίδι που ξεκίνησε και ολοκλήρωσε  στην Αν .Ουκρανία. Η μέθοδός τους είναι γνωστή. Αφού θα προκαλέσει  αιματηρό εμφύλιο στην πάμπτωχη Μολδαβία, θα βάλει τους αυτοαποκαλούμενους Ρώσους εθνικιστές  της μικρής χώρας να ζητήσουν βοήθεια από τη μάνα Ρωσία και ο δρόμος για εισβολή θα έχει ανοίξει.

Από την άλλη, ο Τραμπ   φλέγεται να εγκατασταθεί στο Λευκό οίκο, για να ξεκινήσει την εφαρμογή του ακροδεξιού του προγράμματος που δεν περιορίζεται απλώς στην εκδίωξη και το κυνηγητό των «λαθρό», αλλά και στη χρήση πυρηνικών όπλων . Και θα μπορούσε να το κάνει, δοθέντος πως δε διαθέτει ίχνος ηθικής συνείδησης  και λογικής.

Πούτιν και Τραμπ είναι δυο αιμοβόρα  θηρία με όψη ανθρώπου. Θα αιματοκυλήσουν την υφήλιο, αν δεν προφτάσουμε. Και ως φαίνεται, η ανθρωπόμαζα δεν είναι διατεθειμένη  να αφήσει την παραλυτική ακινησία του καναπέ   και τη χαύνη που τη διακατέχει. Οι ακτιβιστές, οι άνθρωποι που αγωνίζονται από διάφορα μετερίζια για την παγκόσμια ειρήνη είναι και λίγοι, αλλά  και οι εκκλήσεις τους δεν εισ-ακούονται,  αφού δεν διαθέτουν βήμα να τις προωθήσουν.

Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙ ΘΥΡΑΙΣ. ΑΣ ΑΝΑΛΟΓΙΣΤΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΜΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΕΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ. ΣΥΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ. ΣΕ ΛΙΓΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ.