Πυρ ομαδόν κατά της ηγεσίας Αρείου Πάγου για τις παρεμβάσεις στο έργο ανεξάρτητων δικαστών – Έγκριτοι νομικοί στο Documento
΄Εγκριτοι νομικοί υπερασπίζονται μέσω του Documento με τοποθετήσεις τους την ελευθερία κρίσης των βαλλόμενων δικαστικών λειτουργών
Οξύτατες αντιδράσεις έχει προκαλέσει στον νομικό κόσμο η παραγγελία της Ιωάννας Κλάπα για πειθαρχικό έλεγχο των δικαστικών της Ρόδου στο φερόμενο ως κύκλωμα της πολεοδομίας, που ήρθε να προστεθεί σε άλλες απαράδεκτες παρεμβάσεις της
Πυρ ομαδόν μέσω του Documento από έγκριτους ποινικολόγους κατά των απαράδεκτων παρεμβάσεων της ηγεσίας του Αρειου Πάγου στο έργο των ανεξάρτητων λειτουργικά δικαστικών λειτουργών. Με σκληρά λόγια που δεν έχουν ποτέ ξανά ειπωθεί για πρόσωπα που εκπροσωπούν την ανώτατη ηγεσία της Δικαιοσύνης, σύσσωμος πλέον ο νομικός κόσμος της χώρας υπερασπίζεται με δημόσιες τοποθετήσεις την ελευθερία της κρίσης των βαλλόμενων δικαστικών λειτουργών.
Είναι οι δικαστές εξαρτημένοι, μόνο στα ανώτατα κλιμάκια της δικαιοσύνης; Αστείο. Και ποιοι είναι τέτοιοι δικαστές στη γκεμπελική γλώσσα; Η Κλάπα και η Αδειλίνη στη βαξεβανική. Ο Παπαγγελόπουλος και η Θάνου στην πορτοσαλτική. Αμφότερα τα δίδυμα είναι ανεξάρτητοι, ανώτατοι δικαστές , αλλά στην προπαγάνδα της παράταξης που τους διόρισε σε αυτές τις θέσεις. Γνωστά και ειπωμένα.
Οι μικρότεροι δικαστές είναι στο συνδικαλιστικό και κριτικό απυρόβλητο. Κι ας είναι αυτοί που κάνουν τη μεγαλύτερη ζημιά στο ακανθώδες και πλέον ευαίσθητο από όλα τα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα , εκείνο της απονομής δικαιοσύνης. Εκεί να δεις τί γίνεται. Πόσος κόσμος βογκάει καθημερινά με τις αποφάσεις αυτών των «μικρών» δικαστών, που διεκδικούν το δικαίωμα και την απαίτηση να είναι φορείς ανεξάρτητης κρίσης και συμπεριφοράς!
Γιατί, πόσο ανεξάρτητη μπορεί να είναι η κρίση μια «θεούσας» δικαστίνας, ενός συντηρητικού ή στρατευμένου σε λογής ιδεασμούς εισαγγελέα; ΄Οσο εκείνη της “Ιερής εξέτασης” ή των ναζιστικών, σταλινικών και χουντικών στρατοδικείων σε ταραγμένες εποχές . Και σήμερα, που δεν είναι τέτοιες “ημέρες αποφράδες”, ενός δικαστηρίου που δίκασε, με τον τρόπο που το έκανε, την τραγική μάνα Πισπιρίγκου ή εξέδωσε απόφαση υπέρ του τραπεζίτη και όχι του «κόκκινου» οφειλέτη, σύμφωνα με όσα αποφάσισε ο Ντογιάκος και οι κολλητοί του στο Ανώτατο δικαστήριό τους.
Και είναι σίγουρο πως κοιμούνται ήσυχα τα βράδυα με τη…συνείδηση αναπαυμένη! Ποια “συνείδηση” τώρα και με ποια μέτρα και σταθμά ζυγισμένη, μη ρωτάτε. Μεταφέρουμε όσα ο κόσμος λέει που ζει στο πετσί τη …δικαική-δικαστηριακή πραγματικότητα στην Ελλάδα και η οποία , κακά τα ψέματα, ούτε αμερικανική ούτε γαλλική είναι (διάβαζε υποφερτή).
Εμείς δεν εμπιστευόμαστε ούτε στο ελάχιστο την ανθρώπινη δικαιοσύνη. Σε όλα της τα κλιμάκια και τα επίπεδα. Εξαρτημένη και εντεταλμένη ήταν πάντα. Είναι αυτός ό λόγος που ο αρχαίος ΄Ελληνας σοφιστής, χιλιάδες χρόνια πριν , διακήρυξε εκείνο το περίφημο “δίκαιο είναι το συμφέρον του ισχυρότερου”. Η ύπαρξη του νόμου ,αν εξυπηρετεί ανέκαθεν κάποιον, είναι τον αδικούντα, σπάνια τον αδικούμενο. Το θύτη , όχι το θύμα. Οι εξαιρέσεις υπάρχουν, μόνο για να επιβεβαιώνεται ο κανόνας.
Διατύπωσε το ίδιο στις απόψεις του, που φολοξενούμε εδώ και ο “Ανώνυμος ο Συνετός”. Το ξαναβάζουμε : « Ο Νόμος υπάρχει για να προστατεύει τους ισχυρούς. Και για να το κρύβει , ισχυρίζεται πως είναι αναγκαίος , επειδή προσφέρει ασφάλεια σε όλους. Μέγα ψεύδος. Ο ανίσχυρος μπορεί να προστατεύσει τον εαυτό του, μόνο αν δεν υπάρχει ο «Νόμος»!
Θα δώσει λύση στο παγκόσμιο και διαχρονικό πρόβλημα της ανάπηρης ανθρώπινης δικαιοσύνης ο δικαστής …Ρομπότ; Η μόνη ελπίδα.