Από τις 2 Ιούνη βρισκόμαστε στην Αφρική. Μια μικρή, αλλά σφικτή ακτιβιστική ομάδα. Δε μοιράζουμε τρόφιμα, φάρμακα και ελπίδες για μεταθανάτιες απολαβές σε αντάλλαγμα της τραγικής ζωής που βιώνουν τεράστιοι πληθυσμοί εδώ. Προσπαθούμε να δείξουμε σε άλλους ντόπιους ακτιβιστε΄ς πώς θα πάρουν την τύχη στα χέρια τους και γιατί πρέπει να το κάνουν.
Καλό είναι να κουβαλάς ψάρι στο πιάτο του πεινασμένου. Αλλά το καλύτερο είναι να τον μάθεις να ψαρεύει ο ίδιος.
Ήρθε η επιδημία του covid 19 στον…πολιτισμένο κόσμο και σήμανε συναγερμός. Το έλα να δεις. Λίστες με αριθμούς νεκρών, φόβος και πανικός, συνωμοσίες, εξορκισμοί,μεγαλοστομίες. Ταράχτηκε η καθημερινή κανονικότητα.
Σε τούτες τις αφρικανικές χώρες που οι περισσότεροι στι δικές μας κοινωνίες, τις ξέρουν (κι αν) , μόνο από το χάρτη , δεν υπάρχει κανονικότητα. Ούτε λίστες βγάζουν, ούτε μπορούν να μετρούν νεκρούς. ΄Ετσι κι αλλιώς , είναι τόσοι πολλοί, που δε χωράνε στο μέτρημα. Αιώνες τώρα.
Οι κοινωνίες της αφθονίας θα πληρώσουν αυτή τη σκληρή πραγματικότητα που έσπρωξαν τους Αφρικανούς να ζουν. Τους έκλεψαν τους πόρους τους, τους εκμεταλλεύτηκαν ασύστολα, τους συμπεριφέρονταν (και συνεχίζουν) σαν να ήταν μύγες.
Στο όνομα του Χριστού και των δικών τους Πατρίδων. Τούτοι να περνούν καλά. Αυτή είναι η ζωή. Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό. Εύκολες λύσεις και ερμηνείες.
Ο Μαρξ λέει σε παράφραση πως η Ιστορία γράφεται από την ανάγκη. Είναι το πλέον ισχυρό όπλο που κινητοποιεί τη ζωή. ΄Οταν δεν έχεις να χάσεις παρά μόνο τις αλυσίδες σου, το παίρνεις απόφαση. Και αν το πάρουν όλοι μαζί οι κολασμένοι τούτοι της γης,απόφαση,… τότε ποιος είδε το θεό και δε φοβήθηκε.
Μακάρι! Και δίκαιο και ιστορικά αναμενόμενο και ελπιδοφόρο.