ΚΑΙ ΜE ΑΙΜΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ Η ΜΑΦΙΟΖΙΚΗ ΣΥΝΤΕΧΝΙΑ ΤΩΝ ΓΚΕΜΠΕΛΣ

1.α Η τελευταία ανάρτηση του γυμναστή πριν αυτοκτονήσει -«Κλειδί» η γυναίκα-αράχνη, συσχέτιση με τη Γεωργία Μπίκα

Θεσσαλονίκη: Αυτός είναι ο άτυχος γυμναστής που αυτοκτόνησε στο γυμναστήριο του

“Νεκρός μέσα στο γυμναστήριο που διατηρούσε, στην Ανατολική Θεσσαλονίκη, βρέθηκε το μεσημέρι της Τρίτης ο γνωστός προπονητής, Γιώργος Παπαναούμ.

Στην ανάρτηση, που δημοσιεύει το protothema, ο γυμναστής υποστηρίζει, επίσης, ότι είχε γίνει μάρτυρας όταν η πρώην σύντροφός του έλεγε στη δεκαεπτάχρονη κόρη της, που συνόδευσε στο πάρτι τη Γεωργία Μπίκα, τι να κάνει με τους γόνους της οικογένειας των επιχειρηματιών που κατήγγειλε. Μάλιστα, ο αυτόχειρας επικροτεί την πρόταση της εισαγγελέως Πρωτοδικών, Κυριακής Κλιάμπα, να μπει η υπόθεση του καταγγελλόμενου βιασμού στο αρχείο, καθώς έκρινε ότι η καταγγελία της Γεωργίας Μπίκα ήταν ψευδής”.

 

β. “Ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος για το πρόσωπο κλειδί στην υπόθεση βιασμού της Γεωργίας Μπίκα

Έξαλλος ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος, κατηγορεί την Τατιάνα Στεφανίδου και τον Alpha ότι «ξεπλένει» την υπόθεση βιασμού της Γεωργίας Μπίκα, μέσω άρθρου του στο zougla.gr.

 

Όπως υπογραμμίσει ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος “σε μια άνευ προηγουμένου εκστρατεία κατασυκοφάντησης της Γεωργίας Μπίκα και απαξίωσης του πραγματικού ανακριτικού υλικού στην υπόθεση του βιασμού της 24χρονης κοπέλας επιδίδονται, συστηματικά, συγκεκριμένα μέσα ενημέρωσης. Ιδιαίτερο ζήλο επιδεικνύουν η ιστοσελίδα TheToc, καθώς και ο τηλεοπτικός σταθμός Alpha, διά της εκπομπής της Τατιάνας Στεφανίδου «T-live». Κάποιος ιδιαίτερος λόγος θα πρέπει να υπάρχει, αλλιώς δεν εξηγείται αυτή η μεθοδική προσπάθεια αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης”.

 

 

Μάκης Τριανταφυλλόπουλος υπόθεση βιασμού Γεωργίας Μπίκα

***

Εκεί κάπου στα μέσα του Γενάρη πήραμε ένα μέιλ από παλιό φίλο και επισκέπτη του σάιτ με το ψευδώνυμο Γανυμήδης.   Δε δώσαμε  τότε τη δέουσα σημασία.  Κακός σύμβουλος  η προκατάληψη, όταν από την  αρχή , την πρώτη ματιά , χωρίς σοβαρές αποδείξεις, κρίνεις ένα  φαινόμενο  απαξιωτικά ή ήσσονος σημασίας .

 ΄Ετσι  δε δώσαμε συνέχεια μια και η αρχή μας εδώ είναι τούτη:  Χωρίς απόλυτη διασταύρωση  στοιχείων και πληροφοριών, δεν ανεβάζουμε  καμιά επιστολή.    Ούτε την εν λόγω κι ας ήταν φίλος και ξέραμε τη σοβαρότητα της γραφής και της σκέψης  του.

΄Ομως, λίγες ημέρες μετά , επειδή η επικαιρότητα  των ημερών τότε αφορούσε το ‘”βιασμό”  της κοπέλας σε ξενοδοχείο της  Θεσσαλονίκης, που τον ανέδειξε ο… Μέγας  Ταρζάν  σε είδηση αντίστοιχη  με κήρυξη ελληνοτουρκικού πολέμου ( στη συγκεκριμένη περίπτωση ο πόλεμος που κηρύχτηκε αφορούσε το “δίκιο και τα όνειρα” του …φτωχού και απροστάτευτου κοριτσιού που τα  στραπατσάρισαν οι έχηδες ,μέλη της…«χάι σοσάιτι» της Θεσσαλονίκης  ( έχουν στο τσεπάκι τους ακόμα και εισαγγελείς και δικαστές που τους πληρώνουν) , θυμηθήκαμε εκείνο το γράμμα και ξαναψάξαμε τις πληροφορίες του.  ΄Ηταν, όντως, κάποιες που επιβεβαιώνονταν επαρκώς   από τα δημοσιεύματα  και αποφασίσαμε να τις   ανεβάσουμε χωρίς ονόματα, αλλά   με αναφορά  στον αποστολέα  και τις απόψεις τους.

Από εκείνη την προσπάθεια τότε  βγήκαν συνολικά 4  κείμενα που δημοσιεύτηκαν εδώ σε συνέχειες. Τα ξαναβάζουμε, γιατί σήμερα, μετά και απ΄αυτή την εξέλιξη , που δεν έχει πια μόνο  σπέρμα  αλλά και αίμα, σε συνδυασμό  με τον τρόπο που προσεγγίζει και   παρουσιάζει  τα πράγματα το βρώμικο συνάφι-κύκλωμα των “Τριανταφυλλόπουλων”,  οφείλουμε να ξαναδούμε τα σημαντικά  θέματα στις ημέρες μας,  όπως ο σεξισμός, η  φαλλοκρατία-αιδοιοκρατία, η σεξουαλική παρενόχληση ,ο βιασμός και τα συναφή, με νέα ματιά. Και προπαντός με ενστερνισμένη την   αρχή «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι». Χωρίς φόβο και πάθος!

 

 

ΨΑΥΣΗ ΓΕΝΝΗΤΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΟΥ, ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ . ΚΑΚΩΣΗ ΟΦΘΑΜΟΥ, ΑΠΛΗ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΒΛΑΒΗ! (1ο)

“Τώρα το πήρανε χαμπάρι οι Αρχές;» -Αποκαλύψεις για πριβέ πάρτι με νεαρές «πολυτελείας» στη Θεσσαλονίκη

Πηγή: shutterstock

Είναι σαφές ότι οι καταγγελίες που έκανε η Γεωργία Μπίκα ότι έπεσε θύμα βιασμού σε σουίτα ξενοδοχείου στη Θεσσαλονίκη φέρνουν ραγδαίες εξελίξεις με τις έρευνες να επικεντρώνονται τώρα και στην πιθανή ύπαρξη κυκλωμάτων μαστροπείας τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο. Γι’ αυτό και η πρόεδρος του Σωματείου Εκδιδόμενων Προσώπων Ελλάδας (Σ.Ε.Π.Ε.), Έλλη Κανελλοπούλου, δηλώνει πως «γίνεται χαμός σε ξενοδοχεία, γραφεία, σπίτια», προσθέτοντας πως σε αυτά τα πριβέ πάρτι «γίνεται ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς».

Σύμφωνα με την κυρία Κανελλοπούλου, «μόλις το 6% των ιερόδουλων πλέον εργάζεται νόμιμα, το υπόλοιπο ποσοστό καταφεύγει σε παράνομη εργασία, χωρίς να δηλώσουν τίποτα». Η συζήτηση για τα πριβέ πάρτι με τις «κρυφές λίστες» πυροδοτήθηκε έπειτα από την εισαγγελική έρευνα που διέταξε ο Άρειος Πάγος για την υπόθεση βιασμού της 24χρονης ενώ τα στοιχεία που παρουσιάζει στο ThessToday.gr η πρόεδρος του Σωματείου Εκδιδόμενων Προσώπων Ελλάδας για τα όσα γίνονται στη Θεσσαλονίκη είναι αποκαλυπτικά: Διοργανωμένα πάρτι με κορίτσια «πολυτελείας» σε ξενοδοχεία, σπίτια, ακόμη και γραφεία.

«Σε ό,τι θες πηγαίνουν, από πάρτι σε ξενοδοχείο, γραφείο, σπίτι μέχρι ό,τι θες. Σε αυτά τα πάρτι γίνεται ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς. Λεφτά να δίνει ο κύριος. Αυτές οι κοπέλες δεν παίρνουν 30, 50 και 100 ευρώ, παίρνουν πολλά παραπάνω λεφτά, από 500 μέχρι και 1.000 ευρώ», δηλώνει στο ThessToday.gr η κυρία Κανελλοπούλου. Ερωτηθείσα για τα κυκλώματα μαστροπείας στην Ελλάδα απαντά: «Τώρα το πήρανε χαμπάρι οι Αρχές;».

Σύμφωνα με την πρόεδρο του Σωματείου, ένα μέσο το οποίο έχει συνδράμει στην εξάπλωση των κυκλωμάτων μαστροπείας είναι το Διαδίκτυο και οι ιστοσελίδες στις οποίες μπορεί οποιοσδήποτε να «νοικιάσει» για ώρες, μέρες, ή και εβδομάδες, τα λεγόμενα escort κορίτσια ή αλλιώς νεαρές πολυτελείας. Άλλωστε, σύμφωνα με πληροφορίες που έχει συλλέξει το ThessToday.gr, η επέλαση της πανδημίας και τα πολύμηνα lockdown αύξησαν κατά κόρον την κινητικότητα που σημειώνεται για ραντεβού κατ’ οίκον ή ξενοδοχεία μέσα από σάιτ γνωριμιών. Κάτι που στον νόμο της αγοράς αυτομάτως σημαίνει ότι η αναζήτηση για νεαρές κοπέλες που θα παρέχουν άλλου είδους υπηρεσίες γίνεται ολοένα και πιο συχνή.

«Τώρα από το ίντερνετ γίνεται χαμός, όπως και το παζάρι που “πέφτει” μέσα από τις σελίδες γνωριμιών στο Διαδίκτυο. Ο καθένας πλέον μπορεί να προσκαλέσει κοπέλες στο γραφείο, στο σπίτι και στο ξενοδοχείο. Ισχύει το “ό,τι θέλεις, όπως θέλεις, όποτε θέλεις”», υποστηρίζει η κυρία Κανελλοπούλου, υπογραμμίζοντας ότι «εκτός από κοπέλες άλλης καταγωγής, υπάρχουν και Ελληνίδες. Δεν απέχουν».

«Τα σπίτια έχουν φθίνουσα πορεία»

Σύμφωνα με την πρόεδρο του Σωματείου η άνθηση της παράνομης εργασίας οδηγεί στην κατάρρευση του κλάδου. Όπως εξηγεί η ίδια οι νόμιμες εργαζόμενες στους οίκους ανοχής αγγίζουν μόλις το 6% ενώ το ποσοστό των παράνομων έχει εκτοξευτεί πάνω από το 90%. «Προσπαθούμε να κάνουμε σοβαρή δουλειά, πάντα στο νομικό πλαίσιο. Αλλά το τι γίνεται στην πραγματικότητα, είναι μεγάλη κουβέντα. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω λέει το ρητό», σημειώνει η ίδια, τονίζοντας ότι «είναι πολλά τα προβλήματα του κλάδου. Τα σπίτια έχουν φθίνουσα πορεία εδώ και χρόνια και όσοι τα κρατάμε το κάνουμε με νύχια και με δόντια, γιατί είναι σπίτια μας. Αλλά η παράνομη εργασία έχει φέρει ένα “μπάχαλο”».

.Newsroom

***
Ο “Γανυμήδης”,  φίλος και επισκέπτης στο σάιτ   απ΄όταν ακόμα είμαστε μια σταλιά, εμείς κι εμείς (και να προσθέσουμε  με τόσο όμορφη, λογοτεχνική γλώσσα στα κείμενά του ,όσα  έχουμε δει),  μας έκανε σκληρή κριτική  (και δεν είναι η πρώτη φορά), γιατί πήραμε  “αναφανδόν”, όπως λέει, “λίγες ημέρες πριν, το μέρος μια κοπέλας, που κατήγγειλε το βιασμό της σε ξενοδοχείο της συμπρωτεύουσας,  “χωρίς να περιμένεις να ακούσεις και την άλλη πλευρά ή να ερευνήσεις  για τα κυκλώματα με πόρνες πολυτελείας, που  εισπράττουν χρυσάφι, για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, αλλά και δε  διστάζουν να εκβιάζουν τους πελάτες τους  με δημοσιοποίηση  πορνοβίντεο, φωτογραφίες, απειλές για βιασμό και παρόμοια βρώμικα και γνωστά κόλπα”.
Γράφει κι άλλα πολλά  ο Γανυμήδης, που φαίνεται, όντως,  να γνωρίζει  αρκετά  σε αυτό το χώρο. ΄Ομως, δεν θα τα παρουσιάσουμε , τώρα τουλάχιστον, γιατί εμπλέκονται   πρόσωπα, των οποίων παραθέτει και τα ονόματα, αλλά  αυτή τη στιγμή αδυνατούμε να ελέγξουμε  και να διασταυρώσουμε τις πληροφορίες , που μας δίνει, σε ό τι αφορά το μέρος της ιστορικής δημοσιογραφίας.  Τα άλλα, ας τα βρουν οι ανακριτές και οι εισαγγελείς, που είναι και αρμόδιοι. Ξεκαθαρίζουμε, λοιπόν.
Δεν πήραμε  “αναφανδόν”  θέση υπέρ της Γεωργίας Μπίκα,  ούτε υιοθετήσαμε τους ισχυρισμούς  της για το βιασμό που κατήγγειλε   στη Θεσσαλονίκη. Γράψαμε μόνο πως επικροτούμε αυτή την ΑΜΕΣΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ  της καταγγελίας. Δεν περίμενε  20 χρόνια, αλά  Μπακατώρου και Παπαχαραλάμπους ,  να βγάλει στη φόρα  πομπές, που σήμερα είναι αδύνατον να ελεγχθούν  αν έχουν υπόσταση,  αν έκανε κι εκείνη  το ίδιο.  Αυτό αναδείξαμε και επικροτήσαμε.
Δεν μπήκαμε στην ουσία του υπαρκτού ή ανύπαρκτου βιασμού της. Ούτε αυτό είναι η δουλειά μας .  Πολλώ μάλλον, δε γνωρίζαμε πως το κορίτσι αυτό   είχε προσκληθεί (και αν), έναντι αμοιβής στο πάρτι   και πώς στήνονται όλες αυτές οι καταστάσεις.
Γεγονός είναι πως σήμερα που ήρθαν στο φως εμπλοκές στη βρώμικη αυτή υπόθεση  αισχρών Γκεμπελο-επαγγελματιών, εξπέρ  στην άγρα ιστοριών  σπέρματος,  τύπου Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, ΄Ελενας  Ακρίτα και λοιπών λουλουδιών της εμπορικής δημοσιογραφίας. Και ,σίγουρα από μόνη της μια τέτοια εξέλιξη, δείχνει  πως κάτι βρωμάει.
Αλλά και πάλι δε είμαστε  σαν και δαύτους.   Ούτε και   αρμόδια αρχή να αναλαμβάνουμε  κανενός είδους έρευνας σε  τέτοιες υποθέσεις. Ας τα βρει η δικαιοσύνη που είναι η μόνη αρμόδια. Και  φυσικά κανένας “Ταρζάν” και καμιά “εθνική χωροφύλαξ” δεν έχει  δικαίωμα  να χώνει  τη μύτη του σ’ αυτές,    πρώτα γιατί τέτοιες μύτες είναι σαν εκείνη του Πινόκιο και ύστερα ,γιατί αυτού τους είδους τα άτομα έχουν επαγγελματικά εθιστεί  στο ψέμα και την υποκρισία, τόσο  άρρωστα,  που κι αυτή την αλήθεια, όταν  την πιάσουν στα χέρια τους ,την κάνουν σαν τα μούτρα τους.
Θα μείνουμε μόνο σε ό τι η ιστορική  δημοσιογραφία μας εξουσιοδοτεί να κάνουμε και θα παραθέσουμε τις  κρίσεις και τις  απόψεις που  οφείλουμε να διατυπώσουμε με την ίδια ιδιότητα. Αλλά  θα επιμείνουμε  σε ορισμένα, συγκεκριμένα  ζητήματα που υπάρχει απόλυτη συσκότιση, σκόπιμη ή όχι, σύγχυση, σιωπή και παραπλάνηση για λόγους που θα εκθέσουμε.
Στις ημέρες μας έχει ενσκήψει βαριάς  μορφής πανδημία σεξισμού. ΄Αρρωστου εθισμού σε μορφή που συναντάμε μόνο σε  εξαρτημένα από ουσίες άτομα. Η βιομηχανία θεάματος ακροάματος και  η εμπορική δημοσιογραφία που στοχεύουν  σε εύκολο κέρδος, αλλά και ο τρόπος που η νομοθεσία διεθνώς  επιτρέπει  την παραγωγή και κυκλοφορία  τέτοιας  μορφής προϊόντων και μάλιστα με άλλοθι την τέχνη ή  την τάχα μου ελεύθερη έκφραση, είναι η βασικότερη αιτία της εξάπλωσης  της εν λόγω πανδημίας σε τέτοια έκταση  και  δριμύτητα.
  Η ακόρεστη  αυτή δίψα για συνεχή και εκτός ορίων ικανοποίηση των σεξουαλικών ορμών, έχουν ως αποτέλεσμα, πλην των άλλων και τις  σεξουαλικές  κακοποιήσεις και τους  βιασμούς, όπως τους καθορίζει το νομικό σύστημα.  Βεβαίως κι αυτού του είδους τα εγκλήματα που ο νόμος τα διακρίνει αλλιώς,  ντυμένα  με το θρησκευτικό τους  (διάβαζε ιδιοκτησιακό)  μανδύα,   ως εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας , είναι ίδια με όλα τα  άλλα  που αφορούν  την απρόκλητη  επίθεση και κακοποίηση. Δεν είναι ξεχωριστά εγκλήματα. Και η τιμωρία τους οφείλει   να είναι η ίδια με τις κακοποιήσεις πάσης φύσεως και  οποιουδήποτε μέλους του σώματος.
Σε καμιά περίπτωση, επειδή αφορά γεννητικά όργανα η κακοποίηση,  δεν μπορεί είναι  αυστηρότερη η τιμωρία  και μάλιστα πολύχρονη(!)  ως χαρακτηρισθέντα   εγκλήματα κατά της  γενετήσιας ελευθερίας!  Είναι πέρα από παρανοϊκό και ανήθικο-αφύσικο  για παράδειγμα, να σου μαυρίζει  ο άλλος το μάτι με την μπουνιά με κίνδυνο να χάσεις την όρασή σου ή να μειωθεί και να τιμωρείται με κάποιους  μήνες φυλάκιση για απλή σωματική βλάβη .  Για μια ακούσια από τη μεριά του θύματος, έστω και δια της βίας συνουσία, όμως, να επιβάλλεται πολύχρονη  τιμωρία!
Αν αυτό δεν είναι μορφή τιμωρίας με νόμους  “σαρίας” πώς αλλιώς να  χαρακτηρίσει κανείς τέτοια ανήκουστη  μεταχείριση  ενόχου ;  Πρόκειται για αντιγραφή και απόρροια της  χριστιανικής, κυρίως ,αλλά και της ισλαμικής πίστης και  αντίληψης  περί θρησκευτικής  τιμωρίας .  Για τις αμαρτίες (όπως  καθορίζουν οι θρησκείες   την ηθική ) μιας  ζωής 80 χρόνων ,τιμωρείται  ο ένοχος  με…ΑΙΩΝΙΑ (χωρίς χρονική λήξη)  κόλαση!
Και  αφού  η πολυγαμία και η μοιχεία  είναι μέγιστα αμαρτήματα     για το ιερατείο, επειδή , ακριβώς,   βάζουν σε κίνδυνο την ιδιοκτησία και τη  μεταβίβαση σε απογόνους  αίματος της περιουσίας, ο βιασμός ανάγεται από τον αχυράνθρωπο αυτής   της ηθικής, νομοθέτη σε… έγκλημα καθοσίωσης.  Βεβαίως, αν θέλει ο νομοθέτης να κρατήσει ψηλά την ποινή του βιασμού (και ισόβια ,όμως, να είναι, αν δεν αλλάξουν άλλα, που δεν μπορεί κανείς νομοθετών να τα δει με τη “χριστιανική του όραση και ηθική,  δεν πρόκειται  να σταματήσει), δεν έχουμε καμιά αντίρρηση.  Αρκεί  να διπλασιάσει τις  ποινές  άλλων, πιο σοβαρών κακοποιήσεων. Αλλιώς, όλη αυτή  η  ποινική μεταχείριση  από το νόμο, όπως είναι σήμερα,   του  άπτοντος   ξένα     γεννητικά όργανα ή  διεισδύοντος χωρίς συναίνεση  σε αυτά,   είναι,  αν μη τι άλλο, πρόκληση στη φύση και τη λογική.  Ο θυμόσοφος αλλά και αγχίνους λαός μας είναι ξεκάθαρος. ‘Οταν ορκίζεται λέει  “να μου βγουν τα μάτια” κι όχι, ας πούμε,  να… μου κοπούν  οι όρχεις ή να μου  ξεραθεί  το αιδοίο!
Η αποχριστιανοποίηση  εδώ και τώρα της ποινικής νομοθεσίας στον 21ο αιώνα είναι από τα πλέον άμεσα και σοβαρά ζητούμενα . Και όχι μόνο στα  χαρακτηριζόμενα  ως εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας.  Να μην ξεχνάμε, μάλιστα πως στη χώρα μας  το Σύνταγμά της  εισάγεται στο …΄Ονομα  της Αγίας,  Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος!  Τι  υποκρισία και  παράνοια!
 Από την άλλη, είναι επίσης κατάντημα, ηθικό  περισσότερο των κοινωνιών , η διαπίστωση πως  ο γκεμπελικός κόσμος, φασιστικός και αδίστακτος, όπως είναι,  έχει επιβάλει ένα καθεστώς  σεξιστικής τυραννίας στις κοινωνίες με την ανάδειξη  όζοντος σπέρματος περιστατικών , που ανάγονται σε πρωτοσέλιδα θέματα, ισχυρότερης σημασίας όλων .Μόνο να σκεφτεί κανείς πως την ώρα που η Ελλάδα μετράει 22.000 νεκρούς από την  κακή διαχείριση της πανδημία ,την κατάταξη της χώρας δεύτερης στον κόσμο σε υψηλό δημόσιο χρέος, την κομματική αλητεία, η οποία   βαπτίζει τα σκάνδαλα  σκευωρίες  και τα θύματα κατήγορους, η χώρα  έχει αφεθεί, ως ο πλέον σιχαμερός μπανιστιρτζής, να θεάται  βρώμικα, κατεβασμένα οικειοθελώς ή δια της βίας “βρακιά” εδώ και δύο δεκαετίες.  Κι από την μια άκρη ως  την άλλη ,όπως  θα το έλεγε και ο μακαρίτης ο Τζιμάκος   “όλο το έθνος να προσκυνάει σώβρακα και φανέλες”.  Ακόμα και εκπρόσωποι  υψηλών θεσμών!   Αδιανόητες εξελίξεις ως “σημεία των καιρών”  και θυσία  στο  Μολώχ   του σεξισμού
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Και πες στα καρντάσια τα κορίτσια πάνω, πού πας ρε Καραμήτρο;   Τσέπωσες  πέντε χιλιάρικα  και  λες δε σου κάθομαι αγόρι μου; Δεν είμαστε καλά!”(2ο)

Η ποινική απαξίωση από τον ίδιο το ΄Ελληνα νομοθέτη πολλών σοβαρών εγκλημάτων κακοποίησης και σωματικής βλάβης και η ανάδειξη του βιασμού σε έγκλημα καθοσίωσης ,τιμωρούμενο με πολυετή  φυλάκιση, αποδεικνύει την κοινωνική  σημασία που του αποδίδει ο νομοθέτης με την αυστηρή του ποινική μεταχείριση,  ο οποίος, ως γνωστό, τουλάχιστον στη χώρα μας  νομοθετεί πάντα καθ΄ υπαγόρευση   της κοινής γνώμης και του υφιστάμενου κοινωνικού μέτρο των ηθών. Οι νομικοί και οι κοινωνιολόγοι γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα  πως  αυτή η αρχή διέπει καθ΄ ολοκληρία τον τρόπο  που η  Βουλή νομοθετεί, αλλά και το νομικό μας σύστημα  εν γένει.

Πρωτίστως, νομοθετεί εθνικά, πατριωτικά και χριστιανικά.  Αλλά και  ο δικαστής, επίσης,  δικάζει πάντα με προβολή και εφαρμογή    του επαναλαμβανόμενου και, ως εκ τούτου,   ενέχοντος  πλέον ισχύν   εφετμής  για  τον  ίδιο ,  διαχρονικού σλόγκαν, “σύμφωνα με το νόμο και τη συνείδησή του”. Η οποία ,βέβαια, συνείδηση,  ειρήσθω εν παρόδω, πολλές φορές  στη χώρα μας συμβαίνει να είναι  ακραιφνώς ακροδεξιά, πατριωτική και χριστιανική  (Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια).

Στις παλιότερες  κλειστές ,ελληνικές κοινωνίες, ο βιασμός ήταν σχεδόν ανύπαρκτος. Και όταν συνέβαινε ήταν  ενδοοικογενιακής προέλευσης.  Μάλιστα, σύμφωνα με τη Μανιάτικη  “σαρία” στην σπάνια περίπτωση βιασμού γυναίκας, ιδιαίτερα παρθένας, η εκτέλεση του δράστη ήταν  υποχρέωση  από την  οικογένεια. Σε όλες τις βεντέτες για άλλες αιτίες, υπήρχε πάντα τρόπος να λήξουν κάποια στιγμή.   Στο βιασμό ποτέ.

Αντιλαμβάνεται κανείς πως στις πρωτόγονες κοινωνίες  οι λόγοι της  σκληρής  αντιμετώπισης του βιασμού, είχε πρακτικούς σκοπούς. Την αποφυγή της ανεπιθύμητης  εγκυμοσύνης, της κυοφορίας και της ανατροφής   “αλλότριου” σπέρματος. Κυρίως για λόγους κληρονομικούς.

Στις εποχές που ακολούθησαν  μέχρι σήμερα,  συνεχίστηκε η ίδια κοινωνική και νομική-ποινική  αντίληψη και αντιμετώπιση του βιασμού,  αφού ο λόγοι που ίσχυαν  παλιότερα ,είναι το ίδιο υπαρκτοί  και σήμερα. Κι επιπλέον  σ΄αυτούς ,προστίθεται και ο φόβος της πιθανότητας   μετάδοσης  αφροδισίων νοσημάτων.

Ο σεξισμός που έλαβε στις ημέρες μας τερατώδεις διαστάσεις, επαύξησε  και το φαινόμενου του βιασμού. Υπεύθυνες, όπως ήδη εκθέσαμε,  είναι  οι  βιομηχανίες θεάματος- ακροάματος,  μόδας, διασκέδασης  και φυσικά πρώτη και καλύτερη ,όπως σε όλα τα δεινά,  η γκεμπελική  βιομηχανία  της εμπορικής δημοσιογραφίας.

Μια βασική αιτία   που συνδέεται  άμεσα με την προέλευση και επικράτηση   του αχαλίνωτου σεξισμού, είναι και ο σημερινός τρόπος διασκέδασης. Ποτά , ναρκωτικά, μουσική, ατμόσφαιρα ,η λοιπή περιρρέουσα ατμόσφαιρα  ενός  χώρους διασκέδασης, είναι ακριβώς το  νοσηρό  περιβάλλον που  χρειάζεται  ο  σεξισμός να  εκκολαφθεί και να εκδηλωθεί   με μέσο  και το βιασμό.

Πρόσφατο παράδειγμα η περίπτωση του καταγγελθέντος βιασμού  σε ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης.   Το περίεργο θα ήταν να… μη  συνέβαινε. ΄Ηταν το αναμενόμενο μετά απ΄ όσα κατέθεσαν στις αρχές  και οι δύο πλευρές. Και αν μεν συνέβη ή όχι ,πάλι οι ίδιοι αρμόδιοι οφείλουν να το διαπιστώσουν. Το αναφέρουμε ως ενίσχυση της παραπάνω άποψης πως οι χώροι και ο τρόπος  διασκέδασης  είναι σήμερα  οι   βασικοί τροφοδότες του άκρατου σεξισμού, της μετάδοσης  σοβαρών αφροδισίων  νοσημάτων και φυσικά  σε πολλές περιπτώσεις και  τα εκκολαπτήρια του βιασμού.

Στη Θεσσαλονίκη τα είχει όλα ο μπαξές!  Ακατάσχετη ποτοκατανάλωση,  μπάφους, σκληρά  ναρκωτικά, ημίγυμνες παρουσίες των συνδαιτημόνων, ανδρών και γυναικών,  ακόμα χειρότερα, αν δεχτούμε όσα  ανακοινώνουν οι αρχές πως κι εδώ έχουμε  πάλι τη δραστηριότητα   των   κυκλωμάτων  πορνείας  με μέλη   πολυτελείας   και  υψηλά κασέ απολαβών. Λέγεται, μάλιστα,  πως σε πολλές περιπτώσεις τα ποσά  συμμετοχής τέτοιων ατόμων αγγίζουν και τα 5.000 ευρώ ΜΟΝΟ για παρουσία σε τέτοια  πάρτι!

Είναι η συνέχεια του θέματος που θα μας απασχολήσει  και στην επόμενη ανάλυση μαζί με την περίφημη σεξουαλική παρενόχληση την οποία   ο καθένας αντιλαμβάνεται, όπως τον εξυπηρετεί . Και φυσικά  την κατεβάζει συνήθως  στα επίπεδα της δικής του του  ηθικής και συνειδησιακής  ευαισθησίας.

Δε θα κλείσουμε, όμως,  το σημερινό θέμα μας, αν δεν επισημάνουμε και τούτα:   α. Χτες μόλις, είχαμε μια νέα είδηση  βιασμού κοριτσιού,  ήδη από τα 13 της χρόνια με δράστη  ιερέα. β. Λίγες εβδομάδες πριν, αντιπρόεδρος ΣτΕ συνελήφθη για  χορήγηση ναρκωτικών ουσιών σε νεαρούς.

Για τα δυο αυτά τεράστιας σημασία θέματα, εξαιτίας και  της θεσμικής ιδιότητας των δραστών, η αναφορά τους από σύνολο των  γκεμπελικών μέσων  ήταν ακροθιγής ως ανύπαρκτη. Σε 36 διαδυκτιακούς  σπερματοσυλλέκτες  από τους πλέον…επίσημους και γνωστούς, είχα την υπομονή να  μετρήσω   422 αναφορές στα γαργαλιστικά συμβάντα στη συμπρωτεύουσα. Για τον παπά και τον ανώτατο  δικαστή,  41 σε αυτά τα  36 ! Τσιμουδιά, δηλαδή στην ουσία. (Ε, να μην τα ισοπεδώσουμε κιόλας  όλα. Ιερά και όσια!_

Τα  γκεμπελικά ανακλαστικά του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, του Ράπτη,  της ΄Ελενας Ακρίτα και λοιπών πιράνχας της παραπληροφόρησης,  ατροφούν σε τέτοιες  περιπτώσεις.   Χρειάζεται ισχυρή δόση αίματος και σπέρματος, για να ασχοληθούν και να κουνήσουν δάχτυλο. Κοκαϊνες, σουίτες, πόρνες πολυτελείας, γόνοι που να φυσάνε τον παρά, τέτοια ηχηρά και  πιασάρικα, όπως αυτά στη σαλονικιά  σουίτα.

Οπότε,  μου λέτε τώρα τί  να απαντήσω στο  “Βάρβαρο”  (έτσι υπογράφει) αποστολέα επιστολής που καταλήγει ως εξής: ” Τί μας λες  τώρα κι εσύ, ρε, φίλε για βιασμούς και πράσινα άλογα;   Το ψωμί του, του  “Ταρζάν”  τέτοια.. Σου στήνει σκληρές φάσεις  στο πιτς φιτίλι.  Ξέχασες τον Κορκολή;   Γι αυτό σου λέω. Πες στα καρντιάσια τα  κορίτσια πάνω ,  πού πας ρε Καραμήτρο;   Τσέπωσες  πέντε χιλιάρικα  και  λες δε σου κάθομαι αγόρι μου ,γιατί μου ήρθε  περίοδος; Δεν είμαστε καλά! “

Ποιος αλήθεια είναι πιο σιχαμένος ; Ο  “Ταρζάν”  ή ο “Βάρβαρος”; Αμφότεροι, λέμε εμείς. Κανίβαλοι και ανθρωποφάγοι

Η ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ ΚΑΙ Η ΠΟΡΝΕΙΑ (3ο)

  1. Σεξουαλική παρενόχληση.

Αν κάτι στην ιστορία του σεξισμού είναι εντελώς σε λάθος πορεία και όσον αφορά τον ορισμό της έννοιας, αλλά και ως προς τις συνέπειες  και τον επιμερισμό  τους στους ενόχους του συγκεκριμένου εγκλήματος και διαχρονικού ..αθλήματος ,είναι η σεξουαλική  παρενόχληση. Στις ημέρες μας έχει πάρει πλέον μορφή χιονοστιβάδας.

Συνήθως η σεξουαλική παρενόχληση ορίζεται ως  η  λεκτική ή σωματική συμπεριφορά με σεξουαλικό  περιεχόμενο είτε για την   επίτευξη σεξουαλικής συνεύρεσης , συνήθως  μέσω της υπόσχεσης  ανταλλαγμάτων πάση φύσεως ,άρα την  αποκόμιση κέρδους με ανορθόδοξα μέσα , είτε για την προσβολή και  τη μείωση της  προσωπικότητας του   δεχόμενου  την όχληση . Τα αποτελέσματα της συμπεριφοράς αυτής,  εκτείνονται  σε   μεγάλη γκάμα. Η προσπόριση   παράνομου ή ανήθικου κέρδους,  ο φόβος, η απειλή, ο εξευτελισμός και άλλες τέτοιες  ταπεινωτικές καταστάσεις   του ανθρώπου είναι από τα πλέον συνήθη.

Ως τώρα, η σεξουαλική παρενόχληση ,εξαιτίας της παρερμηνείας της έννοιας  αλλά και της ασάφειας του νόμου, εθεωρείτο ως αποκλειστικό …προνόμιο του άντρα.  Εκείνος παρενοχλεί τη γυναίκα με χυδαίες ή όχι εκφράσεις,( “καμάκι”), με υπονοούμενα, αλλά  και με υποσχέσεις προσφοράς  οικονομικών ή άλλων ανταλλαγμάτων. Γνωστά ,συνήθη και συμβαίνοντα όλα τούτα καθημερινά στις κοινωνίες. Ειδικά μέσα σε μια σεξιστική, όπως είναι  σήμερα η εποχή μας, αλλά και υφιστάμενη πανταχόθεν τις εξευτελιστικές  συνέπειες του καπιταλισμού για τη ζωή του ατόμου,  εξαιτίας της καταλυτικής επικράτησης  των νόμων της οικονομίας της αγοράς.”΄Ολα πωλούνται  και αγοράζονται σήμερα” είναι η συνήθως   περιρρέουσα    γύρω μας  αντίληψη.

Αντίθετα από την παρωχημένη  αυτή  πεποίθηση πως  σεξουαλική  παρενόχληση έχει πομπό τον άντρα  και (απο)δέκτη τη γυναίκα, στην πραγματικότητα συμβαίνει εν πολλοίς  το αντίθετο. Η περίφημη και αποστομωτική λαϊκή φράση “το μ@υνί σέρνει καράβι”,  εμπεριέχει ΟΛΗ τη φιλοσοφία της σεξουαλικής παρενόχλησης από τη μεριά των γυναικών τούτη τη φορά. στους άντρες . Μια παρενόχληση που δεν πλήττει μόνο τον αντρικό πληθυσμό, αλλά ΚΥΡΙΩΣ το σύνολο των γυναικών που λόγω των καθιερωμένων σεξιστικών  προτύπων δεν ανταποκρίνονται σε αυτά και κυρίως, ηλικιακά και εμφανισιακά.

Μια ιδιαίτερα αναγκαία να τονισθεί εδώ  συνέπεια  όμοιων συμπεριφορών, είναι και εκείνη που ανήκει στην κατηγορία του σεξουαλικού  εκβιασμού για οικονομικά κυρίως οφέλη. ΄Οταν ,μάλιστα ,ενοικιάζονται αυτές οι υπηρεσίες  για πολιτικούς λόγους, όλοι οι εμπλεκόμενοι θύτες σε τέτοιο έγκλημα ,είναι εντελώς κατάπτυστοι. Χαρακτηριστικό   παράδειγμα αυτό των αμερικανικών υπηρεσιών που επιστράτευσαν τέτοια αισχρά  μέσα ,για να συλλάβουν πριν χρόνια και να εξοντώσουν σήμερα τον ηρωικό ακτιβιστή  μπλόγκερ Τζούλιαν ΄Ασανζ .  Το  σχέδιο εκτελέστηκε, ακριβώς   με την εργαλειοποίηση κατηγοριών για σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση δύο  γυναικών.

Δεν υπάρχει άνθρωπος που δε θα έχει να διηγηθεί  (ή να έχει και ο ίδιος πέσει θύμα) μια ή πολλές τέτοιες ιστορίες στη ζωή του  στους χώρους δραστηριότητάς του, με περιεχόμενο  ό, τι ακριβώς υπονοεί η παραπάνω θυμόσοφη  λαϊκή φράση. Θέσεις καταλαμβάνονται αβρόχοις ποσί, (ή καλύτερα  δια ανοιχτών μηρών),   χρήματα και περιουσίες κερδίζονται άκοπα, επιτυχής και εύκολη πρόσβαση σε δύσκολα  για άλλους  ζητούμενα, ανατροπές,  εγκαταλείψεις συντρόφων, εστιών, παιδιών, προδοσίες κάθε είδους.  Γνωστά και ως επαναλαμβανόμενα, κουραστικά.

Αρκεί να θυμίσουμε ,κυρίως το αμερικάνικο ΜE TOO και την ξετσίπωτη δοσοληψία μεταξύ  ηθοποιών  και σεξομανών παραγωγών και σκηνοθετών.  “Δώσε μου ρόλο ,να σου προσφέρω  …μεζέ”!  ΄Ιδιες ανήθικες καταστάσεις , συναντάει  κανείς σε όλους τους  επαγγελματικούς χώρους.  Και με μόνο “μπούτι έξω”, ακόμα και  χωρίς άλλες άλλες  πικάντικες και ζουμερές παραχωρήσεις να  προσφέρονται ,  κάνουν γερή μπάζα  οι  πρωταγωνιστές. Σε βάρος,  φυσικά,  άλλων, που εξαιτίας μια  τέτοιας δοσοληψίας, χάνουν ό,τι δικαιωματικά τους ανήκει.

Και   ο νόμος, συνήθως ,τιμωρεί   τον    προϊστάμενο,  τον  ασκούντα γενικώς   εξουσία και  ενοχλούντα  σεξουαλικώς  υπάλληλο,  όχι, όμως  και αντιστρόφως, όπως θα έπρεπε. Ειδικά στο χώρο της εκπαίδευσης, ως έχων ιδίαν αντίληψη, το αλισβερίσι βαθμού,  απόκτησης πτυχίου,  υποτροφίας και άλλων  τέτοιων εξυπηρετήσεων ,είναι στην ημερήσια διάταξη. Και πολλές φορές τιμωρήθηκαν τέτοιοι σεξομανείς εκπαιδευτικοί. Ποτέ ,όμως,  δεν αφαιρέθηκε τίτλος  από  φοιτήτρια που  τον απόκτησε με τα “πόδια” ,  αντί με το κεφάλι. Αν μη τι άλλο, προς ηθική ικανοποίηση άπειρων φοιτητών που παιδεύονται, μπορεί και για χρόνια ,να πάρουν βαθμό και πτυχίο από τέτοιους απαράδεκτους  εκπαιδευτικούς.

΄Ενα , πάντως, χρειαζόμαστε και πρέπει να  μείνεις ως γνώση σε αυτή την ανάλυση.  Πολλά  επιτυγχάνονται,  χωρίς άλλα προσόντα, πλην εκείνου που η   λαϊκή ατάκα    προσδιορίζει ως καταλυτική δύναμη.  Ως εκ τούτου , είναι παράνομη και τιμωρητέα τέτοια  συμπεριφορά, που εκτός των άλλων είναι και ταξική, ρατσιστική, καπιταλιστική    για  μια μια κοινωνία δικαίου, με  νομικό πολιτισμό.  Κι ακόμα, να μην ξεχνάμε, όπως ήδη αναφέραμε ,πως οι συνέπειες είναι ακόμα πιο απεχθείς  για το  μεγαλύτερο κομμάτι του γυναικείου   πληθυσμού που,  ή δεν έχει  τέτοια “προσόντα”, όπως ορίζουν τα σεξιστικά  πρότυπα των γνωστών βιομηχανιών,   ή δε θέλει για λόγος ηθικής και αξιοπρέπειας να  τα χρησιμοποιήσει.

2. Η πορνεία.

Την είπαν το αρχαιότερο  επάγγελμα” . Δεν είναι. Είναι…λειτούργημα ανά  τους αιώνες. ΄Οπως εκείνο του γιατρού, κυρίως. Αλλά και του δάσκαλου. Ας δει κανείς πώς ο Πλάτωνας ,έστω και  χωρίς  την αποδοχή  του 100%   των απόψεών του  στο ΣΥΜΠΟΣΙΟ, αντιλαμβάνεται το συγκεκριμένο  ζήτημα, μέσω της διήγησης του Σωκράτη για την προσφορά ερωτικής γνώσης από τη  ιέρεια  Διοτίμα (σ.σ.  Της έκλεψαν σήμερα το όνομα της σπουδαίας αυτής εταίρας της αρχαιότητας  παρανόμως και προκλητικώς ,  κάποιες  μαινάδες ανιστόρητες   στη  φασιστική, εμφυλορατσιστική  ΜΚΟ “Διοτίμα”).

Η πορνεία της γυναίκας στους αιώνες,  δεν έχει να κάνει με την ανεξέλεγκτη έκχυση τεστοστερόνης και συγγενών  ορμονών στο αίμα του άντρα. Δεν οφείλονται στις αυξημένες  σεξουαλικές  ανάγκες του σερνικού,  όπως διατείνονται  οι φαλλοκράτες. Δεν είναι  ισχυρότερες  και  επιτακτικότερες  για ικανοποίηση οι αντρικές ορμόνες    από εκείνες της οιστραδιόλης  και των άλλων  οιστρογόνων της γυναίκας.

Ο μύθος πως ο άντρας έχει μεγαλύτερη ανάγκη το σεξ από τη γυναίκα, καλλιεργήθηκε σε μια πατριαρχική και θρησκευτική κοινωνία   που μοιράζει ρόλους. Και ένα από τα κατορθώματά της ήταν η καταδυνάστευση  της φυσικής  πολυγαμίας και  η ανάδειξη και επιβολή της αφύσικης μονογαμίας  ΄Ενας απ΄όλους αυτούς τους ρόλους, είναι και  ο παραπάνω.  Και στέρησε αιώνες τη γυναίκα από τη σεξουαλική απόλαυση στην ίδια συχνότητα, αλλά και ένταση και ελευθερία  με  εκείνα που είχε εύκολη πρόσβαση  ο  άντρας. Εξ ου και  σε λίγες κοινωνίες, συναντάμε αντρικούς “οίκους ανοχής”.

Στη σημερινή σεξιστική  κοινωνία είναι πλέον ή εξαιρετικώς  απαραίτητη η πορνεία. Η έξαψη των σεξουαλικών  παθών που έχουν επιβάλει και διατρέφουν με ανήκουστα ανήθικους και χυδαίους τρόπους οι βιομηχανίες για το κέρδος, έχουν καταστήσει  όρο  sine qua non  την καθιέρωση  και την   επίρρωση   της πορνείας.  Η ειρηνική συνύπαρξη και πορεία των μελών των σημερινών κοινωνιών, με λιγότερες τις  σεξιστικές συνέπειες, όπως  ο βιασμός. απαιτούν τη στήριξη και την περαιτέρω ενίσχυση  της πορνείας.

΄Ετσι,  όπως έχουν καταντήσει πλέον  τις κοινωνίες η ανεξέλεγκτη  κατίσχυση  του καπιταλισμού ,  η πορνεία έχει πλέον κατευναστικό,  πανομοιότυπο   ρόλο  με εκείνο της μεθαδόνης  για ένα εξαρτημένο άτομο, για να μείνει μακριά από την ηρωίνη  ΄Ενα ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΚΑΚΟ. Και  αυτό το φαινόμενο  θα εξαλειφθεί, ΜΟΝΟ όταν οι κοινωνίες  εξελιχθούν σε  αντικαπιταλιστικές και πρωτίστως άφυλες, χωρίς ρόλους αρσενικούς και θηλυκούς.

Να διευκρινίσουμε, όμως, το εξής: Σεβόμαστε και αποδεχόμαστε  την πόρνη,  αλλά  εκείνη  του  λαϊκού πορνείου και του πεζοδρομίου.   Τούτη, με  προσιτές οικονομικά  υπηρεσίες της  στις ευρύτερες  μάζες,  στην πραγματικότητα.  “βγάζει όλη τη λάντζα”. Σε αντίθεση με την πόρνη πολυτελείας που είναι ένας  ισχυρός  στυλοβάτης της οικονομίας της αγοράς. Το ύψος και μόνο της αμοιβής μιας τέτοιας πόρνης, που είναι απρόσιτη    για κατώτερα και μεσαία βαλάντια, την καθιστούν υπόδικο  ταξικής εκμετάλλευσης  ανθρώπου από άνθρωπο  με τη μαρξιστική μέθοδο  της υπεραξίας.

Σε ιστορική  αναδρομή , τέτοιου είδους προσφοράς  πανάκριβου  σεξ συναντάμε σε πολλές   αρχαίες  κοινωνίες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η αρχαία Κόρινθος. Το ιερατείο του Ναού της Αφροδίτης αλλά και το τυραννικό  καθεστώς  της αρχαίας πόλης , εκμεταλλεύτηκαν την ανάγκη χρησιμοποίησης  του  ναυτικού κόσμου  της  περίφημης  Διόλκου,  αλλά παράλληλα  κερδοσκοπούσαν και ασύστολα,   εκμεταλλευόμενοι   την ανάγκη  του ξένου στοιχείου  που εισέρρεε στην πόλη   για διασκέδαση με σεξ. Και   πρόσφεραν σε υψηλές τιμές το  “προϊόν” και μάλιστα με τις υπηρεσίες 12χρονων κοριτσιών. (πρβλ.  τη φράση “ου  παντός πλειν ες Κόρινθον”).

Γιατί, πώς αλλιώς να χαρακτηρίσεις τις απαιτήσεις ενός “εμπόρου “(εν προκειμένω η πόρνη) ,που σου παρέχει ένα υπερτιμημένο προϊόν σε κόστος δυσανάλογο των δικών  σου απολαβών;   Καρπώνεται, ακριβώς. κέρδη που δεν  ανήκουν σε εκείνη. Και τα στερεί από σένα.    Είναι αδιανόητο μια λαϊκή πόρνη  να αμείβεται με  5-10 ευρώ στα 20 που είναι η τιμή εισόδου  στην κρεβατοκάμαρα  του πορνείου και να καταβάλει και το νόμιμο φόρο, τον οποίο  η συνάδελφό της, η  αμειβόμενη με μαύρο   χρήμα”  και μάλιστα  αστρονομικού , δεν καταβάλει ποτέ!

Πέραν τούτου, οι πόρνες   αυτού  του είδους “κυκλοφορούν”  στα “σαλόνια” της υψηλής κοινωνίας ή προσφέρουν υπηρεσίες  σε πελάτες που ανήκουν σε οικονομικά   εύρωστες οικονομικά ομάδες.  Προωθούν με αυτό τον τρόπο ένα τύπο διασκέδασης πρωτίστως  καπιταλιστικό και “αμερικάνικο” κι ως εκ τούτου αφύσικο. Κύρια  χαρακτηριστικά  μιας τέτοιας διασκέδασης  είναι, πέρα από το αχαλίνωτο και πολλές φορές  διεστραμμένο σεξ, το ποτό, τα ναρκωτικά ,η εκπόρνευση ανηλίκων ,  η παιδεραστία, οι εκβιασμοί  και τα συναφή.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΤΙΤΛΟ “ΣΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΑΣ ΝΕΟΤΗΤΑΣ” Η ΑΥΛΑΙΑ ΕΠΕΣΕ . ΟΙ ΡΟΛΟΙ ΤΗΣ ΑΡΡΕΝΩΠΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΗΛΥΚΟΤΗΤΑΣ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ (4o)

Μια αλήθεια ευαγγελική είναι τούτη: “Δε βάζεις φρέσκο κρασί σε παλιό ασκί”. Κι αν το βάλεις, θα σπάσει  και θα χυθεί  στο δρόμο.

Οι νέες ιδές, ωσαύτως , χρειάζονται νέα μυαλά. Καθαρά, ανοιχτά, έτοιμα να τις υποδεχτούν, να τις επεξεργαστούν και να τις εφαρμόσουν. Παλιομοδίτικες αρχές και συνήθειες δε τις αφομοιώνει ένα τέτοιο μυαλό. Και όποιος τις κουβαλάει, είναι ίδιος με  τον παλιό, τον ξεπερασμένο,  με εκείνον που πριν απ΄αυτόν τις είχε οδηγό  στο διάβα της ζωής του. Αυτονόητα και ευκολοκατανόητα όλα τούτα.

Σήμερα,  σε νέες εποχές, που δε θυμίζουν σε πολλά τις παλιότερες,  τα δύο φύλα, στην κοινή τους πορεία, πραγματοποιούν κι  άλλη μια στάση. Ξεκουράστηκαν,  ανασυντάχτηκαν, μέτρησαν τις δυνάμεις και τις αντοχές τους και ξεκινούν πάλι  το ταξίδι. Από καινούριο δρόμο, τώρα πια, πιο άνετο και χωρίς την κακοτράχαλη κατάσταση που περπάτησαν, ως και λίγα χρόνια πριν. Δεν έχουν πλέον, παρά να συνεχίσουν με  μεγαλύτερες  ελπίδες πως το τέλος της πορείας είναι κοντά. Φτάνουνε στη μεγάλη πόλη, που θα τους υποδεχτεί η φωτισμένη ταμπέλα στο έμπα της.  Η ΑΦΥΛΗ ΠΟΛΗ.

΄Ομως, ενώ η πυξίδα τους δείχνει  τη βόρεια ,σωστή κατεύθυνση που βρίσκεται ο προορισμός τους, κάποιοι από τους  συνοδοιπόρους, ακόμα και  στην τωρινή κοντινή πια απόσταση που τους χωρίζει από το τέλος της διαδρομής, συνεχίζουν πεισματικά και ανόητα να  μη θέλουν να απαλλαγούν από περιττά βάρη . Και  πορεύονται, κουβαλώντας    πράγματα αχρείαστα ,  βαριά πολλά,  που και τους ίδιους κουράζουν  και την πορεία τους τροχοπεδούν. Και όλα τούτα,   θα  τους είναι παντελώς άχρηστα στη νέα τους διαμονή.

Δεν  είναι, μάλιστα , λίγοι από τους  φορτωμένους,  που λιγοθυμούν στο δρόμο, εξαιτίας αυτών ακριβώς των βαρών.  ΄Αλλοι που διαπληκτίζονται μεταξύ τους με κατηγορίες πως οι μεν σηκώνουν περισσότερα φορτία  από τους δε. Κάποιοι πιο πίσω,  διαμαρτύρονται  πως τάχα  τους βάζουν κρυφές τρικλοποδιές.  κι εν πάση περιπτώσει, η συνοδοιπορία, όντως, δεν είναι, όπως θα έπρεπε, ειρηνική. Η μουρμούρα στην καλύτερη περίπτωση, οι διαμάχες, καμιά  φορά και οι πιο άγριες  συμπλοκές, δε λείπουν από αυτό το ταξίδι των δύο φύλων.

Οι εξουσίες με μοχλό τα ιερατεία ,κυρίως , στους αιώνες,  μοίρασαν ρόλους στα δυο φύλα ήδη από την ώρα που ο άνθρωπος εγκατέλειψε την παρθένα μορφή  ζωής και  αντικατέστησε  τις φυσικές αρχές και αξίες με δικής του, χρησιμοθηρικής  έμπνευσης ,κυρίως ιδιοκτησιακές, τεχνητές αρχές και  φέικ κανόνες. Είναι τα βάρη που είπαμε πως κουβαλούν στη μακροχρόνια κοινή πορεία  τα δύο φύλα και που δε θα ήταν τέτοια, αν από τη αρχή οι κοινωνίες διατηρούσαν τη φυσική τους υπόσταση, αθώα και “πρωτόγονη”.

Οι εξουσιαστές   φόρτωσαν  τον άντρα και τη γυναίκα  με ρόλους που με το χρόνο φαίνονται  να έγιναν αναπόσπαστο μέρος της φυσικής τους υπόστασης. Σαν να γεννήθηκαν με αυτούς. Ενώ δεν είναι τούτη   η φυσική αλήθεια. Και τα δύο φύλα στη φυσική τους παρουσία  έχουν ΜΙΑ και ΜΟΝΑΔΙΚΗ ιδιότητα. Αυτή του Ανθρώπου. Τα  αφεντικά,  όμως, την αντικατέστησαν  με την ιδιότητα  των φύλων!

Παράδειγμα:

Ο άντρας (Αδάμ) , σύμφωνα με τη διδασκαλία της θρησκείας του  Γιαχβέ, είναι ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Η γυναίκα (Εύα)  είναι ΑΝΔΡΙΣ,  και ο ρόλος της βοηθητικός σε εκείνους του  άντρα. Η πατριαρχία έχει τις ρίζες της εδώ  ακριβώς.  Ο Παύλος αργότερα θα το  πει  κυνικά μεν, ρεαλιστικά δε.  “Κεφαλή της γυναικός είναι  ο ανήρ.  Και του ανδρός ο θεός”.  Η γυναίκα να φοβάται (και να υποτάσσεται) στον άντρα. Και τούτος στο θεό.

Αυτή είναι η θρησκευτική  τάξη πραγμάτων, που αντικατέστησε  τη φυσική και καθορίζει:  ΄Αντρας και γυναίκα έχουν ανατομικές διαφορές, όπως τα περισσότερα    όντα στη γη. Και όχι μόνο τα έμβια. Η ιδιότητά τους, όμως, είναι  Μία  και ως εκ τούτου  ΄Ιδια.  ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Και ως  τέτοιος,  ουδείς ασκεί  εξουσία επί του άλλου. Δοθέντος πως  από τα βασικά δικαιώματα που εκχώρησε η Φύση στον άνθρωπο,  είναι αυτά  της αυτοδιάθεσης και της ελευθερίας.

Μετά από αυτή την ταραχώδη σύγχυση και τη φυσική παρεκτροπή, τα πράγματα πήραν εύκολα το δρόμο που επιζητούσαν να ανοίξουν οι εξουσίες Ο άντρας βάδισε στο δύσβατο μονοπάτι του στρατιώτη και του κουβαλητή. Ρόλοι βαριοί  που του στοίχισαν αίμα,  πόνο, κόπο, θάνατο. Αποκλειστικά σε αυτόν.  Μια ματιά να ρίξει κανείς στις σελίδες της Ιστορίας, είναι  βαμμένες  από αντρικό αίμα στα παιδία των μαχών. Αλλά   εξίσου και με πολύ ιδρώτα στο μόχθο της χειρωνακτικής εργασίας, που όφειλε πάλι τούτος να   φορτωθεί  ως  “δυνατό φύλο”- υποζύγιο ,εκεί που    δεν μπορεί να αντεπεξέλθη   το “αδύναμο φύλο” .

Η γυναίκα με τη σειρά της,  πορεύτηκε σε άλλη ατραπό,  επίσης  κοπιαστική και κακοτράχαλη.   Χρεώθηκε  ως αποκλειστικό ρόλο τη  φυσική ικανότητα της  τεκνοποιίας (μάνα), αλλά παράλληλα και της ανατροφής του γόνου  και του εγκλεισμού  της  σε ρόλο νοικοκυράς “εις τα  του οίκου.”

΄Ομως, εξίσου αποκλειστικός και πρωταγωνιστικός  της  ρόλος ήταν  κι εκείνος  του σεξουαλικού αντικειμένου , ως πληρωμή-συμμετοχή προσφοράς  στο επίπονο  έργο  του άντρα και ως     ” ανάπαυλα του πολεμιστή”. Μάλιστα , σε κάποιες κοινωνίες , δε δίστασαν   να την υποβιβάσουν, να  αποκαλέσουν  ακόμα και   res (=πράγμα) και να της στερήσουν έτσι εντελώς τα ανθρώπινα δικαιώματά της. Με ό,τι συνεπάγεται για ΄Ανθρωπο μια  τέτοια αφύσικη απώλεια.

Τα ιερατεία, ανέκαθεν  πονηρά, αδίστακτα και ανήθικα,  φρόντισαν  στη συνέχεια να  ξεγελάσουν τη γυναίκα. Μετά   την ανάθεση του ρόλου του σεξουαλικού αντικειμένου ,   με την εφετμή, όπως την παρουσίασαν,  της μονογαμίας ,της  κατάργησης δια ροπάλου της  πολυγαμίας  και της ελαχιστοποίησης    της ανάγκης για  ικανοποίηση των σεξουαλικών της  ορμών, την υπέταξαν   σε ένα σκληρό , φαλλοκρατικό κόσμο, χειρότερο από τον πατριαρχικό.

Με το χρόνο , σε όλο αυτό  το θέατρο που έστησαν , επιστράτευσαν και τους τερατολόγους   συγγραφείς  της ροζ λογοτεχνίας και κοντά στη μονογαμία  που επέβαλαν οι πρώτοι  ,τούτοι κατέστησαν οι καλύτεροι προπαγανδιστές   του έρωτα τώρα, ως συμπλήρωμα , οποίος επίσης   απαιτεί  αποκλειστικότητα  σεξουαλικού συντρόφου και μονογαμία. ΄Ετσι , έδεσε απολύτως το γλυκό. ΄Η μάλλον έδεσε χειροπόδαρα και τα δυο φύλα με την εκτροπή της φυσικής πολυγαμίας και   ασφυκτική πρόσδεση της σεξουαλικής επιθυμίας  στο άρμα τη μονογαμίας και της ψυχικής τάχα συνύπαρξης με  το σεξ. Αλλιώς, αν δεν ισχύει αυτή η τεχνητή και αφύσικη αρχή, το σεξ είναι… αμαρτία  ή ανηθικότητα και πορνεία. ΄Η όλα μαζί!

Η αρρενωπότητα και η θηλυκότητα,   ως η πεμπτουσία της  επιποθούμενης  “αιώνιας νεότητας (διάβαζε την  δια βίου εξασφάλιση της σεξουαλικής έλξης),  είναι   οι  μεγάλες παγίδες που εγκλώβισαν τα  δύο φύλα. ΄Ετσι, μια από τις φυσικές ανάγκες του Ανθρώπου, όπως είναι το σεξ ,  με το χρόνο η κατάκτησή του  κατέστη  σχεδόν  μοναδική  επιδίωξη των ατόμων.  Σαν όλα τα άλλα  να υστερούν μπροστά  στην κορυφαία αυτή  επίδειξη αρρενωπότητας  και θηλυκότητας ,υποκατάστατα κι αυτά του μύθου και της επιδίωξης  της αιώνιας νεότητας.

Και… εγένετο ούτω  ο σεξισμός , ο οποίος στην εποχή μας  ξεπέρασε ακόμα κα τις πιο ακραίες μορφές του, ως αποκλειστική, πλέον και  μοναδική  ενασχόληση των ανθρώπων. Σαν να  ξεπήδησαν  τελικά σήμερα ως  πραγματικές, υπαρκτές  εκείνες  οι βιβλικές, μυθικές κοινωνίες στα Σόδομα και τα Γόμορα!    Και είναι αυτά   ακριβώς  τα δύο ζητούμενα, ως κορυφαία, η αρρενωπότητα  και η θηλυκότητα, που εκμεταλλεύτηκαν αιώνες τώρα και ειδικά σήμερα οι βιομηχανίες που υπόσχονται με το αζημίωτο,  να  εξασφαλίζουν την  αιώνια νεότητα.

Τα βασικά συστατικά της αρρενωπότητας,  είναι τα γνωστά  από αιώνες τώρα.  ΄Εχουν αποκλειστικά  σχέση με τη μυϊκή,  κυρίως , δύναμη  και τα πρότυπα ανδρικής ομορφιάς κάθε εποχής, που βέβαια αλλάζουν με το χρόνο.  Κι  η  δύναμη, ως γνωστό , εμπεριέχει τα επί  μέρους στοιχεία  που τη διακρίνουν και είναι η  αγάπη της   θήρας,  η  προσήλωση σε   εξουσιαστική συμπεριφορά , η επιβολή, η κατάκτηση, η επικράτηση, η κατίσχυση, η υπόταξη.

Η θηλυκότητα από την άλλη , έχει κι αυτή  τα δικά της  ξεχωριστά συστατικά που δεν έχουν καμιά σχέση με την αρρενωπότητα. Το αντίθετο.  Τέτοια είναι η  εξασφάλιση και η  επίδειξη ομορφιάς, πάλι  στα πρότυπα  της  κάθε  εποχής,  που κι αυτά τα ανατρέπει ο χρόνος,  συμπεριφορές  σεξουαλικής πρόκλησης-κάλεσμα ,  ρόλος θηράματος,   παράδοσης,  αλλά ,  ως προσφορά , ως δώρο στην  ικανοποίησης της ανδρικής ορμής,  στόχος  που προηγείται  όλων των άλλων, ακόμα και της δικής της σεξουαλικής ικανοποίησης.  Και όλες οι παραπάνω συμπεριφορές   και για τα δύο φύλα , πότε σε αγαστή συμπόρευση  με τη μονογαμία ,την αποκλειστικότητα και τον  έρωτα  και πότε ερήμην   τους.

Σήμερα, όπως  παραβολικά διαλέξαμε  να ξεκινήσουμε  το τέλος αυτού  του  θέματός μας σε συνέχειες ,  τα δυο φύλα  ως συνοδοιπόροι, κάνουν τη τελευταία τους στάση, για να ξεκουραστούν ,πριν τη μεγάλη μέρα που θα φτάσουν στην ΠΟΛΗ.  Το ταξίδι κράτησε αιώνες και ήταν  κοπιώδες, έως  τελικής εξάντλησης,  περιπετειώδες με  καθ΄ οδόν με μεγάλες   απώλειες  εκατέρωθεν.

Πάντα, όμως, οφείλουμε να παρατηρήσουμε,  πορεύονταν μαζί και τα δυο φύλα, όπως η Φύση- Μάνα τα προόρισε . ΄Εστω και με διαλείμματα. Ακόμα κι  αν οι εκμεταλλευτές τους  τα ήθελαν αντιπάλους για τα δικά τους συμφέροντα  . Η  φυσική τους ιδιότητα ΄Ανθρωπος ,πάντως, είχε τις περισσότερες φορές το πάνω χέρι σε πείσμα των όποιων  αφεντικών.

Αλλά  και τώρα,  ακόμα και  στην τελευταία στάση και  λίγο πριν το τέλος της πορείας, πολλοί συμπορευόμενοι δεν εννοούν να απαλλαγούν από το άχρηστα  βάρος ,τα περιττά  πράγματα που κουβαλάνε  και που  τους φόρτωσαν οι αιώνες. Επιμένουν και στις δυο μεριές όχι μόνο  να τα κουβαλάνε, αλλά και να τα επιδεικνύουν ως στολίδια και παρακαταθήκες των παλιών γενεών τους. Ανίκανοι να αντιληφθούν πως σκούριασαν  πως έγιναν πια  για πέταμα.  Ακόμα δεν εννοούν να καταλάβουν. Συνεχίζουν να τα  παρουσιάζουν ως χαρακτηριστικά  προσόντα του φύλου τους.  Και μάλιστα τα αποκαλούν …   ΟΠΛΑ!   ΑΡΡΕΝΩΠΟΤΗΤΑ και  ΘΗΛΥΚΟΤΗΤΑ!

Η Ιστορία ,όμως, αποφαίνεται αλλιώς. Θα τα πετάξουν κι αυτοί,  μόλις αντικρύσουν  σε λίγο  τη φωτεινή επιγραφή  της ΠΟΛΗΣ που  θα αναγράφει με τεράστια γράμματα ΑΦΥΛΗ  ΚΟΙΝΩΝΙΑ. Και από κάτω θα διαβάζουν της αναγραφή “ΟΥΔΕΙΣ ΩΣ ΦΥΛΟ   ΕΙΣΙΤΩ, ΑΛΛ ‘ ΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ΄”.

Θα αναγκαστούν  να πετάξουν… ακόντια και σπαθιά. Αν μη τι άλλο, θα  θα  είναι εντελώς αστείοι να παραμένουν  ζωσμένοι με δαύτα και να περιφέρονται μέσα στην Πόλη.

Είναι το τέλος της παράστασης.  Οι ηθοποιοί  θα   κατέβουν από τη σκηνή. Η αυλαία έπεσε. Οι ρόλοι παίχτηκαν και  εξαντλήθηκαν. Ειδικά εκείνοι της αρρενωπότητας και της θηλυκότητας έγιναν και εντελώς πια βαρετοί και αστείοι.

Οφείλουν πλέον όλοι να πορευτούν,  όχι πια ως ηθοποιοί σε ρόλους και σκηνοθεσία παράστασης. Να αγκαλιάσουν  τη φυσική , την αυθεντική, την ανθρωποκεντρική   ζωή. Αυτή που  τόσους αιώνες, αφύσικα ,ανήθικα και με τεράστιο κόστος , τους  τη στέρν οι εξουσίες.

 

Υ.Γ Πώς λές μετακόμισαν “Βόρεια”  οι… Τριανταφυλλόπουλοι και οι  Χατζηνικολάου;  Αν δε βάφεις τα χέρια σου με το το αίμα του  Τσιρώνη,  αλλά και του  Παγκρατίδη, της Πισπιρίγγου και όλων των άλλων  θυμάτων της γκεμπλελικής βία και τρομοκρατίας,     μια ζωή θα  κατοικοεδρεύεις  “Πέραμα και  Δραπετσώνα”. ΄Αντε, στην καλύτερη περίπτωση να ανέβεις ως το… Αιγάλεω και το  Περιστέρι!

 

Και να δεις που κάποτε,   εμάς από τη “Δραπετσώνα” ,   θα μας πούνε και…μ@λάκες!  Φάρα απίστευτη, τεράτων!