Γιατί μόνο ο Μπιμπίλας και μόνο ως ανέκδοτο;

Πέτρος Φιλιππίδης:  Έγινε βουλευτής , αυτό το ανέκδοτο ο Μπιμπίλας! 

Γιατί μόνο  να είναι «ανέκδοτο» ο περίφημος παλιάτσος Μπιμπίλας , η  ορντινάντσα   της Ζωή, ως μεγάλα  «νούμερα» αμφότεροι  και να  έχουν την αποκλειστικότητα στη  φαιδρότητα; Τα  υπόλοιπα  298 παχυλοτρεφούμενα παχύδερμα  της Βουλής, τί είναι,  δηλαδή; Να παραδώσουμε, μας λέτε, το Γεωργιάδη , τον Πλεύρη, το Χαρίτση και τον Κουτσούμπα ,  ως σοβαρούς τάχα στις σελίδες της Ιστορίας;  Αυτό κι αν είναι αστείο!

Ας προσέξουμε.  Τέτοιοι χαρακτηρισμοί στην ουσία απενοχοποιούν τους  υπεύθυνους . “Τί να περιμένεις από ένα  άτομο-ανέκδοτο;”  Είναι η  πρώτη δικαιολογία στο έγκλημα.

Λάθος μέγα. Είναι άπαντες ένοχοι. Και  ο Κώστας Καραμανλής ,ο μακελάρης των Τεμπών,  δεν είναι  περισσότερο ένοχος  από τη θυγατέρα, που τάχα κόπτεται για την τιμωρία του συνενόχου της. Το ίδιο σύστημα  υπηρετούν,  τα γρανάζια της ίδιας μηχανής  λαδώνουν. «Μαμωνά» λατρεύουν και θυσιάζουν   πλουσιοπάροχα σφάγια   στο βωμό του .

΄Όταν  κάποια ημέρα,  όλος αυτός ο κοινοβουλευτικός θίασος καταλήξει φυλακή, δε θα υπάρξει μεν κάθαρση, αλλά θα είναι η απαρχή και η ελπίδα  μιας  καινούργιας , ξάστερης ημέρας και σε  αυτό τον τόπο που αιώνες ταλαιπωρείται από   ρύπους σαν τους εθνοπατέρες πρώτα.  Και όχι μόνο τη Ζωή και το Μπιμπίλα.  Προπαντός, όχι μόνο ως ανέκδοτα και νούμερα!