…ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΞΕΦΤΙΛΙΖΟΥΜΕ ΤΟΥΣ “ΠΙΚΡΑΜΕΝΟΥΣ” ΚΑΙ ΤΟΥΣ “ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΔΕΣ”

Αυτή είναι η «μαγειρεμένη» λίστα Πέτσα με τα κονδύλια στα ΜΜΕ

Μετά από 2 μήνες ο κ Πέτσας δημοσιεύει τη μαγειρεμένη λίστα με τα ΜΜΕ που έλαβαν χρήματα στο πλαίσιο της διαφημιστικής καμπάνιας για τον κορονοϊό.

Είναι αξιοσημείωτο ότι στη λίστα (επειδή δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς) υπάρχουν τα ανύπαρκτα ΜΜΕ όπως αυτό του γνωστού Μένιου Φουρθιώτη τα οποία έχουν εισπράξει ποσά.

Ο κ. Πέτσας οφείλει να δώσει στη δημοσιότητα την εντολή δημοσίευσης της εταιρείας Initiative με την οποία ζητούσαν από τα ΜΜΕ τις δημοσιεύσεις με το αντίστοιχο ποσό τον μήνα Μάρτιο και όχι τα μαγειρεμένα στοιχεία.

Επίσης ο κ. Πέτσας οφείλει να απαντήσει και θα το κάνει και στη Δικαιοσύνη γιατί έχει εξαιρεθεί το Documento, το documentonews.gr και το koutipandoras.gr

DOCUMENTO

HALKIDIKIFOCUS.GR 1.000,00 1.000,00 1.240,00
487 ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ HALKIDIKINEWS.GR 1.000,00 1.000,00 1.240,00
488 ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ HALKIDIKIPOST.GR 1.000,00 1.000,00 1.240,00
489 ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ HALKIDIKIVOICE.GR 1.000,00 1.000,00 1.240,00
490 ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ HANIA.NEWS 2.000,00 2.000,00 2.480,00
491 ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ HANIOTIKA-NEA.GR 2.000,00 2.000,00 2.480,00
492 ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ HEALTHMAG.GR 5.000,00 5.000,00 6.200,00
493 ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ HEALTHREPORTAZ.GR

493.HEALTHVIEW.GR 5.000,00 5.000,00 6.200,00
495 ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ HEALTHWEB.GR 3.000,00 3.000,00 3.720,00
496 ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ HELLASJOURNAL.COM 20.000,00 20.000,00 20.000,00
497 ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ HIT889.GR 10.000,00 10.000,00 12.400,00

498 ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ HUFFINGTONPOST.GR

499HXONEWS.GR

***

Κλαίει και… γαμοσταυρίζει ο Βαξεβάνης, γιατί στο γράμμα D  δε βρίσκεται  το Documento . ΄Οπως κι εμείς,άλλωστε,  στο γράμμα H, δε βρήκαμε το Homo-Naturalis.gr.

Αλλά, μια από τις  άλλες, τεράστιες διαφορές μας με τον Κωστάκη είναι πως εμείς, όχι μόνο δεν σπαράζουμε στο κλάμα,αλλά νιώθουμε και  υπερήφανοι γιατί …δεν ανευρέθη το όνομά μας στο βιβλίο,όχι της ζωής, που έλεγε ο Χριστός,αλλά σ΄αυτήν παραπάνω τη λίστα της κατάρας και της ντροπής.

Κι αν κάποιες από τις ιστοσελίδες αυτές    της ξεφτίλας,  τσεπώσανε  50αρικοχιλιάρικα, 100στάρικα και 200άρικα,εμείς με μεγαλύτερη (αποδεδειγμένη)  από δαύτα επισκεψιμότητα,λογαριάζετε πόσα όφειλαν να μας δώσουν; Μόνο που αν συνέβαινε αυτό, σήμερα  το  “αλίμονο”, δε θα ήταν γι΄αυτούς, αλλά για  μας, αν  μας τα δίνανε και τα τσεπώναμε κι εμείς,  όπως κάνανε  ΑΠΑΝΤΑ τα λαμόγια της  βρόμικης αυτής λίστας.

Στο μεταξύ, μην περιμένετε να ακούσετε πως κάποιος από τα ξεφτιλισμένα παραπάνω αρπαχτικά,  έβαλε πέτρα στο λαιμό και κατέβηκε στη Βουλιαγμένη ή σε κοντινή του θάλασσα για φούντο. Θέλει αρετή και τόλμη η…πέτσα.Κι αυτοί αν σέβονται κάτι είναι ο…Πέτσας που τους ταϊζει.

Λοιπόν,δεν πρόκειται να κάνουμε πίσω. Ούτε  να αυτοθαυμαζόμαστε , ούτε να αυτιδιαφημιστούμε. Ας μην θορυβηθούν οι φίλοι. ΄Αλλωστε,  πάντα πιστεύαμε πως οι μεγαλύτερες  αρετές από τη αρχαιότητα είναι η αυτογνωσία και το μέτρο.

΄Ομως,  είμαστε υποχρεωμένοι από τον άγραφο νόμο, από τις αρχέγονες και αναλλοίωτες αξίες της ζωής, αλλά και από την ιδιότητα του ιστορικού , αλλιώς θα διαπράτταμε ΄Υβριν,  να πούμε  κάποιες “εκ των ων ουκ άνευ”αλήθειες,  για να αντιληφθούν , ιδιαίτερα οι νέοι άνθρωποι,γιατί   στην πορεία της ζωής τους,αν πάρουν   το δρόμο του Πικραμένου, του Λοβέρδου και του   Γεωργιάδη  είναι “χαμένοι από χέρι”. Κι αν δε τις πούμε αυτές τις αλήθειες εμείς από εδώ, οι Γκεμπελίσκοι θα διαφημίζουν      τις δικές τους…αλήθειες  και αξίες. Αυτές της απάτης,της διαπλοκής,της λαμογιάς .

 

Να μάθουν να ακολουθούν σε κάθε περίπτωση στη ζωή  όχι την  πολύβουη  λεωφόρο,  αλλά τη  μοναχική,στενή,αλλά πεντακάθαρη ατραπό  ,τη  φυτεμένη  με  πασχαλιές,  τριαντάφυλλα και γιασεμιά.  Μοσκοβολημένος δρόμος. Και από εδώ κι από κει ποταμάκια και λίμνες, και δάση από έλατα και κέδρους, χάρμα οφθαλμών!

 

Και δε θα μετανιώσουν  αν επιλέξουν τέτοια πορεία στα σταυροδρόμια της ζωής. Είναι νόμος. Και κανόνας.Πως κερδισμένος από κάθε πλευρά είναι όποιος ακολουθεί το δρόμο που πήρε ο Ηρακλής. Σίγουρα δύσκολος και όχι σχεδιασμένος για όλους.  Και είμαι υποχρεωμένος, μόνο και μόνο για τούτο,  να καταθέσω  την προσωπική μου εμπειρία. Ως πολίτης, ιστορικός,αλλά  και  ” άνθρωπος της διπλανής πόρτας”.

Αλλά και κάτι ακόμα. Ας είναι αυτή η σύντομη προσωπική μαρτυρία   κόλαφος,σφαλιάρα δυνατή  σε ανήθικους  τύπους της δημόσιας ζωής ,που με τις βρόμικες επιλογές  τους ,αποπροσανατολίζουν και προσηλυτίζουν νέους ανθρώπους στη διαφθορά,η διαπλοκή και τη παλιανθρωπιά. Στους Σαμαράδες,τους Βενιζέλους, τους Λοβέρδους.

Θα περιοριστώ και  συνοπτικά , σε δύο  γεγονότα:

Α.Το 1982, αποσπάστηκα στο ΔΗΜΟΣΙΟ Ελληνικο-Αγγλικό   Κολέγιο Λονδίνου,στο οποίο φοιτούσαν παιδιά Ελλήνων εφοπλιστών και τρία από  παιδιά του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου.  Το σχολείο τους το είχε κάνει δώρο ο βασιλοχουντικός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης,Υπουργός Εξωτερικών τότε, για να πάρουν απολυτήρια τα παιδιά του τ. βασιλιά από ΔΗΜΟΣΙΟ, ΕΛΗΝΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ με τους τίτλους Διάδοχος και Πρίγκιπες .

Με δύο άλλους συναδέλφους καθηγητές (Ανδρέας Σταματόπουλος και ΄Αννα Κοστρίβα) και δύο δασκάλους (Κώστας Λάμνιας και Αγγελική Αναστασοπούλου) ξεκινήσαμε ένα πραγματικό πόλεμο, Ομηρικό, όπως τον χαρακτήρισαν οι TIMES του Λονδίνου,για να μη συμβεί να πάρουν τέτοια απολυτήρια τα παιδιά με υπογραφές δημοσίων εκπαιδευτικών, που αυτόματα σήμαινε αναγνώριση και της ελληνικότητάς τους , αλλά και της ιδιότητας των τίτλων Διάδοχος και Πρίγκιπες.

Εκείνος ο πόλεμος μας στοίχισε πολύ, περισσότερο σε  αποθέματα ψυχικής δύναμης, αφού έθεσε και σε άμεσο κίνδυνο της ζωή μας από  παρακρατικούς τραμπούκους. Παράλληλα, η άρνησή μας να δεχόμαστε  από τους εφοπλιστές και το βασιλιά  δωρεάν   “τροφή και …πολυτελή κατοικία” στο πανάκριβο Λονδίνο,μας οδήγησε σε οδυνηρή φτώχεια, αφού ο μισθός μας εκείνη την εποχή εκεί  ανερχόταν στις  308 λίρες.Κι ένα διαμέρισμα για να το  ενοικιάσεις, ήθελες 400!  Ο ίδιος, αναγκάστηκα  εκείνες τις τραγικές ημέρες, νεαρός τότε,να στέκομαι με τις ώρες στους σταθμούς των Μετρό του Λονδίνου, να παίζω μουσική με το βιολί μου, για να  μαζεύω… πενταροδεκάρες για φαγητό.

Επειδή ο πόλεμος είχε γίνει σκληρός  και οι εφοπλιστές και φίλοι του τ.  βασιλιά κατάλαβαν πως δεν θα μπορέσουν να μας κάμψουν και πως πλησίαζε η ώρα να μην πάρουν τα παιδιά του τέως ενδεικτικά και απολυτήρια,χωρίς τις δικές μας υπογραφές, ο εφοπλιστής και ταμίας του Κολεγίου, Διαμαντής Πατέρας,με προσέγγισε,  μέσω του γιου του πιλότου του τέως βασιλιά ,που ζούσε κι εκείνος στο Λονδίνο και είχα μαθήτρια την αδελφή του, και μου πρότεινε να με χρηματίσει με ένα σεβαστό για την εποχή εκείνη ποσό.

Και η πρότασή του  για να μην… εκτεθώ ήταν  να “αρρωστήσω  αξιοπρεπώς”, για να με αντικαταστήσουν.  Αρνήθηκα  ευθέως κάθε συναλλαγή μαζί του, ενημέρωσα την ομάδα των “ανταρτών” και γύρισα το ίδιο απόγευμα στο πόστο μου στο σταθμό της Σλόαν Σκουέρ με το βιολί μου.  Εκείνο μάλιστα το σούρουπο,  κατάφερα να μαζέψω πέντε ολόκληρες   αγγλικές λίρες! Τις ξόδεψα   μέχρι τελευταίο  σεντς στο κυπριακό εστιατόριο  δίπλα στην ελληνική εκκλησία της Αγίας Σοφίας του Λονδίνου. ΄Ετσι για το γινάτι!

(αναλυτικά εκείνα τα γεγονότα καταγράφονται στο Βιβλίο ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥ ΓΛΥΞΜΠΟΥΡΓΚ (1993/94.Εξαντλημένο πια).

 

Β. Το 2004 επιλέχτηκα  για απόσπαση από το ΥΠΕΠΘ,ως ο πρώτος στη λίστα αποσπασμένων τη χρονιά εκείνη στο εξωτερικό. Διάλεξα το Κίεβο. ΄Ηθελα να διδάξω  σε ένα από τα παλιότερα στην Ευρώπη πανεπιστήμια ,το Σεφτσένκο,για δικούς μου λόγους,που δεν είναι  της παρούσης.  Παρουσιάστηκα στην ελληνική πρεσβεία και  ανέλαβα υπηρεσία 2 ημέρες στο Γραφείο εκπαίδευσης της πρεσβείας, τις υπόλοιπες διδασκαλία στα πανεπιστήμια Σεφτσένκο και Σλαβονικό ,καθώς σε  ένα δημόσιο σχολείο  στο κέντρο του Κιέβου,που είχε ως γλώσσα επιλογής την ελληνική.

Με τους πρώτους μήνες της τοποθέτησής μου σε αυτές τις θέσεις, κατάλαβα πως γινόταν  όργιο κατασπατάλησης δημοσίου χρήματος. Η πρεσβεία του Κιέβου επόπτευε ΟΛΕΣ τις πρώην ανατολικές χώρες σε θέματα εκπαίδευσης , πολιτισμού ,άλλων  δραστηριοτήτων της  Ελληνικής Ομογένειας.

Εκατοντάδες  σχολεία  μόνο στα χαρτιά!   Ανύπαρκτα. Τεράστια κλεμμένα   ποσά.  Χρήματα για πολιτιστικές  και άλλες εκδηλώσεις που δεν  υπήρξαν ποτέ. Πανάκριβο υλικό εκπαίδευσης.  Βίζες και υποτροφίες με χρήματα ή σεξ. ΄Οργιο μιλάμε. Εκατομμύρια  το χρόνο  ευρώ , σε συνεργασία ΥΠΕΠΘ- ΥΠΕΞ και Κοινότητες ομογενών.

Πριν να αποσπαστώ στο Κίεβο  ένας άλλος συνάδελφος  ο Γιώργος Τριάρχης ,είχε ανακαλύψει αυτά  τα εγκλήματα στη Τασκένδη και προχώρησε ακόμα και σε μήνυση , επειδή κανείς από την τότε κυβέρνηση Καραμανλή , δεν ήθελε να βγουν στο φως  οι  κομπίνες τους . Λίγες ημέρες πριν τη δίκη ,   το Σεπτέμβρη  του 2006, δολοφόνησαν αυτόν τον έντιμο άνθρωπο στη μέση της Τασκένδης!

. Από τότε και παρά τις δικές μου καταγγελίες ΟΥΔΕΙΣ ενδιαφέρθηκε για αυτή τη δολοφονία. Τα Μέσα παραπληροφόρησης ,την απέκρυψαν  εντελώς.

Στο Κίεβο πραγματικά “έπαιξα τη ζωή”  μας, όταν μάλιστα είχα μαζί μου και το 8μηνο τότε παιδί μου. Η άθλια,ηθική αυτουργός της δολοφονίας του  Τριάρχη, τότε Υπουργός Παιδείας  Μαριέττα Γιαννάκου,προσπάθησε να με εξοντώσει με μαφιόζικες μεθόδους. Δεν με ανακάλεσε στην Αθήνα,  ως όφειλε, αλλά  αντίθετα με έστειλε στην άκρη της Ουκρανίας  για να μας σκοτώσουν πιο εύκολα οι μαφιόζοι της.

Ο ίδιος ,λίγο μετά, αναγκάστηκα να παραιτηθώ από την  εκπαίδευση. Ούτε η ίδια ,βέβαια ,τιμωρήθηκε ποτέ.

Τελειώνω ,για να μην κουράζω με μια παράγραφο από την ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΜΑΣ εδώ:

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ. Σήμερα, εν έτει 2014 (σημ. και σήμερα 2020),σκέφτομαι πως , αν πάλι  γύριζα πίσω σ΄εκείνα τα  χρόνια στα γεγονότα του Λονδίνου, πάλι θα αρνιόμουνα την προσφορά του εφοπλιστή Διαμαντή Πατέρα, την πρότασή του να χρηματιστώ, για να πάρουν ενδεικτικά και απολυτήρια τα παιδιά του Κωνσταντίνου ως Διάδοχος και πρίγκιπες με τη δική μου υπογραφή. Είναι σίγουρο,βέβαια, πως, αν τα «έπαιρνα», ήταν… «πολλά τα λεφτά» τότε και  θα..έλυνα μια για πάντα το  οικονομικό  πρόβλημα της ζωής μου (που ακόμα δεν έχω λύσει, ούτε πρόκειται).

Το ίδιο και στο Κίεβο. Και σήμερα δε θα σιωπούσα μπροστά σ΄αυτό το τεράστιο σκάνδαλο της   υπεξαίρεσης για χρόνια εκατομμυρίων  ευρώ από το δημόσιο χρήμα.΄Αλλωστε, η σιωπή είναι συνενοχή, πολύ περισσότερο, όταν  το συγκεκριμένο οικονομικό έγκλημα διαπράττεται στον εργασιακό σου χώρο και ενώ είναι εν γνώσει σου, σιωπάς ή το αποκρύπτεις.

΄Ομως, δε μετάνιωσα ούτε λεπτό. Στη δικιά μου αξιακή κλίμακα, στον προσωπικό μου ιδεολογικό κώδικα, δεν πουλιούνται ούτε αγοράζονται ΟΛΑ, όπως είχε μάθει στη ζωή του ο εφοπλιστής. Νιώθω πλούσιος σε εμπειρία, γνώση και σιγουριά. Μα, πάνω απ΄όλα , ΕΙΜΑΙ  ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ να λέω και να γράφω , ως ΠΟΛΙΤΗΣ και ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ, ό,τι θέλω, εκείνο που, κατά την κρίση μου, είναι σωστό, χωρίς κανένα «βαρίδι στα πόδια». Αυτή είναι η απερίγραπτη αίσθηση δικαίωσης και ικανοποίησης. Γι΄αυτό και σήμερα και αύριο και όσο ζω , δεν «κάνω πίσω»,  δε «σηκώνω μύγα στο σπαθί» μου!

Επομένως: Ο άθλιος «χαρτογιακάς» των υπηρεσιών (που λέμε στην αρχή  πως έδωσε εντολή να συντάξουν το «βιογραφικό» μου) όφειλε πριν,  να μάθει ποιον… «φακελώνει».΄ ΄Ενα αυτό.   Από την άλλη, όταν και ο ίδιος αποκτήσει το ηθικό ανάστημα του αυτο-βιογραφούμενου εδώ, ας έρθει τότε να μιλήσουμε, ως ίσος προς ίσον. Μέχρι τότε, τον περιφρονώ… εκ βάθους καρδίας!