Οργισμένος, επιστολογράφος … υπογραφόμενος ως « με καλά αγγλικά, κι αμερικάνικο πτυχίο, και δεν είμαι ο Κασσελάκης» (!) , μετά από ένα… άγριο κράξιμο, που μας κάνει, καταλήγει πως είμαστε «απαράδεκτα φιλοαμερινακό σάιτ» και διατυπώνει το ερώτημα, όπως στον τίτλο: «Δικαιώνονται, λοιπόν, οι Αμερικανοί και για τον πόλεμο του Βιετνάμ; “. (Τί άλλο θα ακούσουν τα αυτιά μας; Συμπληρώνουμε εμείς, γιατί αν και πάει ασορτί σε αυτά που γράφει , ξέχασε να ρωτήσει).
Μια απορία , πάντως για τη περίεργη φράση ,ως «υπογραφή». Υπονοούμενο, προφανώς, αλλά δεν έγινε κατανοητό. Τί να εννοεί, άραγε, ο ποιητής πως δεν είναι ο Κασσελάκης; Είπαμε εμείς πώς είναι; ( ΄Αγνωστες οι βουλές του αμερικανοτραφούς , μεν, αντιαμερικανού, δε, «σταλίνα»).
Καλά, τα ευφυολογήματα και τα λογοπαίγνια, φίλε. Δε λέμε. Αλλά, μόνο για να γελάμε. Υπόψη, όμως, πως και η Ιστορία, γελάει, αλλά πάντα… τελευταία!
Λοιπόν, να δηλώσουμε και πάλι πως είμαστε κατά παντός επιθετικού, κατακτητικού πολέμου. Και ασφαλώς και των Αμερικανών. Δεν μπορούμε να εθελοτυφλούμε, όμως, μόνο και μόνο από αντιαμερικανισμό, κόντρα στα συμπεράσματα της Ιστορίας.
Μετά, 65 ολόκληρα χρόνια, όπως γράφαμε στην ανάλυσή μας, που αναφέρεσαι με τίτλο «Χρειάστηκαν 75 χρόνια από την ίδρυση του ΝΑΤΟ και κάπου 65 από τον πόλεμο του Βιετνάμ για να εξάγει η Ιστορία τα οριστικά της συμπεράσματα”, φαίνεται καθαρά πιά πως η ήττα των Αμερικανών στον πόλεμο του Βιετνάμ, υπήρξε μοιραία για ολόκληρη την υφήλιο. Ιδιαίτερα σήμερα που για άλλη μια φορά η παγκόσμια ειρήνη αντιμετωπίζει τον έσχατο κίνδυνο, είναι ολοκάθαρα αυτή η αλήθεια.
Οι Αμερικανοί έχασαν τον πόλεμο στο Βιετνάμ, που υπήρξε η συνέχεια εκείνου στην Κορέα και…εγκατέλειψαν! Με το τέλος αυτής της πολύχρονης και πολύνεκρης και από τους δύο αντιπάλους, αναμέτρησης, μπήκε οριστικά η ταφόπετρα στη διάθεση και την ικανότητα της υπερδύναμης να επιβάλει τη δική της «τάξη πραγμάτων». Παραιτήθηκε από κάθε άλλη εμπόλεμη προσπάθεια να αποσπάσει εκείνες τις νευραλγικές περιοχές από την επιρροή των Κινέζων και των σοβιετικών τότε . (Των Ρώσων σήμερα).
Και εισπράττει το κόστος η ανθρωπότητα αυτή την ώρα. Με ένα παρανοϊκό, νέο Χίτλερ και συμμάχους του τα δικτατορικά καθεστώτα Κίνας και Β. Κορέας , να απειλούν πως θα εξαπολύσουν τον πυρηνικό όλεθρο στους… εχθρούς τους. Κι αυτοί είμαστε εμείς! Η Δύση, η έκφυλη, η ανήθικη, η διεστραμμένη, η ομοφυλοφιλική. Για τέτοιες «αξίες» πολεμούν 10.000 ρομποτάκια του επίσης ψυχοπαθούς Κιμ Γιονγκ Ουν να εξαφανίσουν από τον πλανήτη τις επικίνδυνες αρχές του Δυτικού πολιτισμού .
Πρώτο συμπέρασμα τραγικό: Οι Αμερικανοί, τότε που έπρεπε και μπορούσαν, έκοψαν μόνο τα κεφάλια της Λερναίας ΄Υδρας. Δεν καυτηρίασαν τη ρίζα τους. Γι΄ αυτό ξαναφύτρωσαν.
Πάντα, άλλωστε, κάνουν… μισές δουλειές! Ξεκινούν κάτι και δεν το ολοκληρώνουν. «Εγκαταλείπουν» στη μέση ό,τι αρχίζουν και πολλές φορές κακήν κακώς. Ιστορικά παραδείγματα , άπειρα.΄Εκαναν τα ίδια, όπως στην Κορέα και το Βιετνάμ, στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, τις χώρες που ξέσπασε η «αραβική άνοιξη» .Και ιδού σήμερα τα αποτέλεσμα .
Στο Αφγανιστάν ξαναγύρισαν οι Ταλιμπάν. Η αφροσύνη των Αμερικανών να γκρεμίσουν τα καθεστώτα του Σαντάμ και του Καντάφι ,έφερε το χάος, όχι μόνο στις δικές τους χώρες ,αλλά και στη Μέση Ανατολή και τον κόσμο ολόκληρο με την εξάπλωση της ακραίας , ισλαμικής τρομοκρατίας. Συρία και Αίγυπτος μια από τα ίδια.
Θα συνεχίσουν την ιστορική τους παράδοση να τα παρατάνε και στη Ουρανία. Αφού άφησαν ανενόχλητο το ρωσικό θηρίο που βρυχάται να καταπιεί τον κόσμο , έπαιξαν για κάμποσο τον προσφιλή ρόλο τους, του «ράμπο», και τώρα εγκαταλείπουν κι εδώ.
Δεύτερο συμπέρασμα , εξίσου τραγικό: Μια ζωή οι Αμερικανοί χάνουν τους πολέμους, χάνουνε και την αξιοπιστία τους. Και κανείς δεν ξέρει τί είναι το χειρότερο.
Αλλά, δεν τελειώνει εδώ το γαϊτανάκι. Στο τέλος, που έρχεται ο λογαριασμός, δεν τον πληρώνει ο Αμερικανός, αλλά ο …Ευρωπαίος. Αφού, χρόνια τώρα … φτερνίζεται ο Γιάνκης, κρυολογεί ολόκληρη η Εσπερία!
Σου ξαναβάζουμε τώρα τα δυο εκείνα ερωτήματα από την ανάλυση με την οποία διαφωνείς και ίσως τώρα συμφωνείς μετά τις διευκρινίσεις. ΄Η, έστω, συνηθίσεις να είσαι λιγότερο δογματικός και υπήκων στα τσιτάτα του Περισσού.
Ερώτημα 1ο
Να υποθέσουμε πως δεν υπήρχε ΝΑΤΟ. Μπορεί κανείς να φανταστεί σε ποιες πρωτεύουσες της Ευρώπης θα «έπινε βότκα» σήμερα με τους επίσης παρανοϊκούς ολιγάρχες του , ο δικτάτορας Πούτιν; Εμείς διαλέγουμε -και όχι στην τύχη- Βουκουρέστι, Παρίσι, Βερολίνο (για αρχή).
Ερώτημα 2ο
Αν η Βόρεια Κορέα σήμερα δεν ήταν μια “σταλινική” δικτατορία ,που ασφαλώς δεν έχει καμιά σχέση με την ιδεολογία του πραγματικού κομμουνισμού, θα μπορούσε ποτέ μια ενωμένη Κορέα με πολίτευμα Δυτικής χώρας να στείλει πάνω από 10.000 νέους ανθρώπους να συμμετάσχουν στο μέγα έγκλημα του μακελειού στο μέτωπο της Ουκρανίας, για να αλέσει και τούτους η μηχανή πολέμου του Νέου Χίτλερ που ηδύνεται στη σφαγή και στις απειλές με Αρμαγεδώνες;
Οι απαντήσεις είναι απλές. Αλλά, μόνο για τους «νουν έχοντας» και σέβας στις αρχέγονες, ,διαχρονικές και φυσικές αξίες ,με τις οποίες οφείλει να συμμορφώνεται και να πορεύεται η ανθρωπότητα απανταχού αυτής της γης.