ΕΙΔΗΣΕΙΣ, ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ, ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ

1. ΣΥΝΕΝΟΧΗ ΣΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΙΚΤΑΤΟΡΑ ΠΟΥΤΙΝ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΣΙΠΡΑ.

2. ΣΤΗΜΕΝΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΚΑΙ ΛΟΙΠΕΣ…ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΕΣ ΠΛΑΤΦΟΡΜΕΣ  ΣΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΜΟΡΦΩΜΑ.

3.ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΣΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΙΚΤΑΤΟΡΑ ΠΟΥΤΙΝ

4. Χ.Α: “ΕΙΜΑΣΤΕ ΝΑΖΙΣΤΕΣ, ΑΛΛΑ ΠΑΡΙΣΤΑΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ”. ΛΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΑΜΕ.

5. Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ  ΚΑΙ Η…ΓΡΑΦΙΚΗ ΒΑΡΚΙΖΑ!

__________________________________________________________________________

1.Κάμερες κατέγραψαν τις τελευταίες στιγμές του Νεμτσόφ -Νέα στοιχεία για την εκτέλεση του αντιπάλου του Πούτιν

Η σημερινή ελληνική κυβέρνηση, η οποία  και ως αντιπολίτευση και σήμερα ως εξουσία, αγκάλιασε το δικτάτορα της Ρωσίας και συνεργάζεται στενά και…εποικοδομιτικά, όπως λένε οι ίδιοι, μαζί του, έχει τεράστια ευθύνη  (και όχι μόνο ηθική- πολιτική, αλλά και ποινική) για τη στάση της αυτή. ΄Οταν δεν αποστασιοποιείσαι από τις πράξεις ενός τέρατος εγκληματία και αντί να τις καταδικάσεις συνεργάζεσαι μαζί του ,όταν  βαρύνεται με τόσο ειδεχθή  εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, είσαι συνένοχος των εγκλημάτων αυτών.

Εδώ και τώρα η εθνικοσιοσαλιστική κυβέρνηση  Τσίπρα να απομακρυνθεί από τον εναγκαλισμό των Ρώσων και να εγκαταλείψει τις δοσοληψίες μαζί  τους. Να βγει επίσης και καταγγείλει  τη δολοφονία Νεμτσόφ. Αλλά, όχι με γενικόλογες καταγγελίες. Με θάρος και ειλικρίνεια  να κατονομάσει τον ηθικό αυτουργό της, που δεν είναι άλλος από το δικτάτορα Πούτιν.

_______________________________________________________________________

ΣΥΡΙΖΑ: Επίδειξη δύναμης από την Αριστερή Πλατφόρμα του Λαφαζάνη

Ο Αλέξης Τσίπρας και οι υποστηρικτές του, βγήκε μεν νικητής κατά την διήμερη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, που διεξήχθη υπό καθεστώς κυβερνησιμότητας, αλλά πήρε ένα ισχυρό μάθημα καθώς η Αριστερή Πλατφόρμα έκανε επίδειξη δύναμης.

Στην πρώτη «εσωτερική σύγκρουση» μετά την ανάληψη διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ, υπήρξε σχεδόν διχασμός.

Ο Αλέξης Τσίπρας, πέρασε τις απόψεις του, με μεγάλη πλειοψηφία από το ανώτατο όργανο, όρισε τον γραμματέα που ήθελε ο οποίος πήρε πάνω από το 50% των ψήφων. Ωστόσο, η παρέα του Παναγιώτη Λαφαζάνη έδειξε τα δόντια της στην ηγετική ομάδα.

Κατέβασε πρόταση-τροπολογία ενάντια στο πακέτο της συμφωνίας και τη λίστα των μεταρρυθμίσεων Βαρουφάκη η οποία ανέφερε: «Εκφράζουμε τη διαφωνία μας με τη συμφωνία και τη λίστα των μεταρρυθμίσεων που συνομολογήθηκαν στο Eurogroup».

Ενώ επέκριναν την λειτουργία του Πρωθυπουργού, τονίζοντας πως οι πιο κρίσιμες αποφάσεις θα πρέπει να λαμβάνονται μετά από συζήτηση στα θεσμικά όργανα του κόμματος.

Πήρε 40% στην ψηφοφορία

Στην ψηφοφορία που ακολούθησε συγκέντρωσε ένα ποσοστό της τάξης του 40% των παρόντων. Ειδικότερα, από τα 201 μέλη της Κ.Ε. έλειπαν οι 36. Επί των παρόντων οι 92 καταψήφισαν την τροπολογία της Αριστερής Πλατφόρμας, οι 68 ψήφισαν «ναι» ενώ υπήρξαν και 5 λευκά τα οποία ασφαλώς προσμετρώνται στην πλευρά που δυσφορεί με τις κυβερνητικές επιλογές. Με άλλα λόγια, αν και κανείς δεν γνωρίζει πώς θα ψήφιζαν οι απόντες, δεν μπορεί να αποκλείσει κανείς να είχαμε ανατροπές στην συμφωνία με το Eurogroup λόγω εσωκομματικού «βέτο».

Ανέλαβε να απαντήσει ο Δραγασάκης

Δεν είναι τυχαίο επίσης ότι ανέλαβε να απαντήσει στην Αριστερή Πλατφόρμα και στον Παναγιώτη Λαφαζάνη ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης, στέλεχος που χαίρει εκτίμησης και κύρους στους κόλπους του κόμματος. «Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να λειτουργεί με όρους ενιαίου κόμματος μέσα από συλλογικές διαδικασίες και με υπευθυνότητα των μελών του. Απαιτείται συγκρότηση μιας μεγάλης πολιτικής και κοινωνικής συμμαχίας για να αποτρέψουμε την απειλή ενός νέου μνημονίου» είπε με νόημα.

Είναι ενδεικτικό εξάλλου, ότι η παρέμβαση Λαφαζάνη στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, μέσω της ψηφοφορίας, οδήγησε την Νέα Δημοκρατία να μιλά για αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης.

Μια δήλωση στην οποία ανέλαβε να απαντήσει προσωπικά ο Παναγιώτης Λαφαζάνης με ένα ηγετικό ύφος. «Μόνο θυμηδία και ειρωνικά σχόλια προκαλούνται όταν η ΝΔ κάνει αναφορά σε αποσταθεροποίηση. Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί» τόνισε.

Παράλληλα εξήγησε ότι «οι διαφορετικές απόψεις στον ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν τίθενται υπό δίωξη, όπως συνήθως συμβαίνει στα άλλα κόμματα αλλά εκφράζονται ελεύθερα στις συλλογικές του διαδικασίες» και υποστήριξε πως μέσα από αυτές «η κυβέρνηση βγαίνει ακόμα πιο ισχυρή, πιο ενωμένη και με ακόμα πιο ευρεία, σχεδόν πρωτοφανή λαϊκή στήριξη για να εγγυηθεί το μέλλον της χώρας».

 Τα “γκρόσα κόλπα”  των μάγων του ΣΥΡΙΖΑ είναι πια μόνο για γέλια.΄Ολοι έχουν πάρει είδηση  τον τρόπο και τα μυστικά των “σαμάνων”, πώς βγάζουν, δηλαδή, τα… κουνέλια από τα καπέλα και πώς τεμαχίζουν στα δύο με το πριόνι την πριμαντόνα που έχουν φυλακίσει στο ξύλινο κουτί. ΄Ολα  τα “μαγικά” γίνονται  “φως φανάρι” πλέον  μπροστά στα μάτια των  υποψιασμένων θεατών, που ξεκαρδίζονται με την  αφέλεια  των μάγων να πιστεύουν ότι δεν τους έχει πάρει κανείς είδηση, ενώ στην πραγματικότητα η παράσταση με τα “κόλπα” είναι  εντελώς για κλάματα.

Κανέναν δεν πείθει πια αυτή η σκηνή στο συριζιανό τσίρκο. Σιγά που θα μας κάνουν να πιστέψουμε πως τάχα υπάρχει μια “κομμουνιστική πλατφόρμα” ή άλλη ισχυρή, εσωκομματική αντιπολίτευση, που… μάχεται για τις “καθαρές λύσεις” και την εφαρμογή  του …ρηξικέλευθου  πρόγραμματος, όπως εξαγγέλθηκε στη Θεσσαλονίκη από τον Τσίπρα. Δεν υπάρχουν, δεν υφίστανται τέτοιες έντιμες, αντίρροπες δυνάμεις μέσα στο εθνικιστικό κόμμα.

Ο ΣΥΡΥΖΑ είναι ίσως το πιο ανήθικο πολιτικά κόμμα, που έχει εμφανιστεί στη σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου. Μόνο με την εγκληματική ΕΡΕ του Κ. Καραμανλή, θα μπορούσε να συγκριθεί. Στελέχη και οπαδοί χρησιμοποιούν καθαρά γκεμπελικές μεθόδους, ασύστολο ψέμα , προπάγανδα και θέατρο, γιατί  μόνο με τέτοιες μεθόδους θα μπορούσαν να επιβιώσουν ως κόμμα και κυβέρνηση.

Δε χρειάζεται να ψάξει κανείς πολύ για να παρουσιάσει τα ντοκουμέντα της ανηθικότητας και της αναξιοπιστίας αυτού του κομματικού μορφώματος. Και μόνο η ανάμνηση της δημαγωγίας, του λαϊκισμού και της παροχολογίας μετεκλογικά, πείθουν και τον πιο δύσπιστο για το το μέγεθος της ανηθικότητας που διακατέχει,  όσους   κυβερνούν σήμερα τον τόπο.

Είναι εντελώς “βρώμικοι” όχι μόνο εξαιτίας των μεθόδων  που επέλεξαν να ξεγελάσουν τους ψηφοφόρους τους προεκλογικά (“λαγούς με πετραχήλια” τους έταζαν),  όσο από το δρόμο που ακολούθησαν τη νύκτα των εκλογών, όταν πληροφορήθηκαν πως δεν κατάφεραν να αποκτήσουν αυτοδυναμία.

΄Ετσι, δε δίστασαν  να ζητήσουν τη στήριξη ενός ακροδεξιού, φασιστικού μορφώματος με το οποίο συνέπηξαν κυβέρνηση!  Το…αριστερό κόμμα του Γλέζου, η πλατφόρμα του “καθαρόαιμου” κομμουνιστή Λαφαζάνη και των άλλων πολιτικών απατεώνων που το παίζουν αριστεροί, αλλά  συμφύρονται ως κυβέρνηση με τους συγγενείς των Ναζί, δεν είχαν κανένα ενδοιασμό να συνεργαστούν με τους φασίστες, για να κρατηθούν στην εξουσία. Ας βρεθεί ένας ιστορικός, ένας δημοσιογράφος να μας πει πότε και πού συνεργάστηκε ποτέ στον κόσμο  μια αριστερή κυβέρνηση με  “Ναζί χωρίς στολή”. Δεν υπάρχει τέτοιο  προηγούμενο.

Και φυσικά, για να “ρίξουν στάχτη στα μάτια”, για να παραστήσουν τους αριστερούς στο μόρφωμα του “αχταρμά” επινόησαν  (αλλά , ήρθαν δεύετεροι, ο Α. Παπανδρέου ήταν ο πρώτος διδάξας) το θέατρο της εσωκομματικής αντιπολίτευσης. “Εσύ θα κάνεις πως με δέρνεις, εγώ θα κάνω πως πονώ” και… όλα θα είναι εν τάξει.  Στόχος να πειστούν οι  “πελάτες” που τους ψήφισαν πως το κόμμα δεν αφίσταται των αρχών του και παραμένει πιστό στις εξαγγελίες της Θεσσαλονίκης.

Βάλανε  έτσι ,το γνωστό αριβίστα και πανάθλιο δημαγωγό Λαφαζάνη , να το παίξει αντιπολίτευση και… κομμουνιστική πλατφόρμα, για να κερδίζουν εντυπώσεις. Μόνο  που  το θέατρο, που παίζουν είναι κάκιστο  και η  παράσταση ” μπάζει από παντού”.

Δεν ξεγελούν,όμως, κανένα συνετό πια, αφού δεν απαιτούνται  και  πολλές κινήσεις, για να  τους τραβήξεις τη μάσκα.  Γιατί, αν, όντως, υπήρχε  μια τέτοια εσωκομματική αντιπολίευση και έντιμη κομμουνιστική πλατφόρμα στο μόρφωμα,  θα επακολουθούσαν απλά δύο απολύτως απαραίτητες, στοιχειώδεις  και κατανοητές από κάθε “μέσο” άνθρωπο,  ενέργειες.

1. Σε καμιά περίπτωση δε θα ανεχόταν η κομμουνιστική συνιστώσα συνεργασία με τους φασίστες. Θα είχαν αποχωρήσει άπαντες οι…κομμουνιστές από το κόμμα.  Ουδέποτε ο “σκοπός αγίασε τα μέσα” σε ένα καθαρό, κομμουνιστικό μη σταλινικό  κόμμα. 2. ΄Εστω, να δεχτούμε για την οικονομία του λόγου πως, προς στιγμήν, συνελήφθησαν εξ απήνης οι… επαναστάτες  και ενέδωσαν σ΄αυτή την ανίερη συνεργασία.  ΄Οταν είδαν, όμως,  αργότερα την κυβέρνηση να παίρνει αλλεπάλληλες “κωλοτούμπες” στην Ευρώπη,  να υφίσταται τέτοιο εξευτελισμό και διαπόμπευση και να ετοιμάζεται αύριο να υπογράψει νέα μνημόνια, οι Λαφαζάνηδες, αν είχαν ελαχιστότατη  κομμουνιστική “τσίπα”,  θα “το είχαν βάλει στα πόδια”. Ακόμα θα έτρεχαν. Δε θα έμεναν να παρακολουθούν τον Τσίπρα και το Μπαρουφάκη να γλείφουν πατόκορφα με αυτό τον χυδαίο τρόπο τα αφεντικά τους  και φυσικά την πελατεία που τους έδωσε την εξουσία.

Τα πράγματα είναι απλά, καθαρά, “ηλίου φαεινότερα”. Παίζουν άπαντες εκεί μέσα ένα ανήθικο θέατρο. Κανείς, όμως, όπως είπαμε, σοβαρός άνθρωπος δεν τους πιστεύει .Απλά, επιβεβαιώνουν με όλα αυτά  τα …καραγκιοζιλίκια πως   Τσίπρες , Λαφαζάνηδες και Δραγασάκηδες δεν είναι τίποτα άλλο, παρά γραφικοί Καραγκιόζηδες (πέρα από εγκληματίες).

Κάθε μέρα που περνάει  και  μένουν στη εξουσία, βυθίζουν τη χώρα όλο και περισσότερο στην καταστροφή  και την  απελπισία. Υποχρέωση κάθε συνειδητοποιημένου πολίτη είναι να συστρατευτεί στον αγώνα ,για να τους απομακρύνουμε από την εξουσία και να τους οδηγήσουμε εκεί που είναι η θεση τους: Στη φυλακή.

 

3. ΔΙΑΒΗΜΑΤΑ ΑΘΗΝΑΣ

Απίστευτη πρόκληση από την Αγκυρα – Θέλει να κόψει επί 10 μήνες το Αιγαίο στη μέση για ασκήσεις!

Εντολή για εντονότατο διάβημα στο ΝΑΤΟ, την ΕΕ, στον Διεθνή Οργανισμό Πολιτικής Αεροπορίας αλλά και στην Τουρκία έδωσε ο Ν. Κοτζιάς -κατόπιν συνεννόησης με τον πρωθυπουργό- καθώς την Παρασκευή η Άγκυρα εξέδωσε μια από τις πλέον προκλητικές αγγελίες πραγματοποίησης στρατιωτικών ασκήσεων.

Με αυτήν η Τουρκία ζητούσε να έχει πεδίο βολής από τη Σκύρο μέχρι τη Λήμνο, “κόβοντας” το Αιγαίο στη μέση και δεσμεύοντας σημαντικό τμήμα του εθνικού εναέριου χώρου ακόμα και πάνω από ελληνικό έδαφος.

Πρόκειται για σοβαρότατη παραβίαση των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου και το υπουργείο κινείται για να ακυρωθεί η τουρκική αυτή πρόκληση.

Η κυβέρνηση, μετά από συνεννόηση του πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα και του υπουργό Εξωτερικών, Νίκου Κοτζιά, προέβη σε εντονότατα διαβήματα στην ΕΕ, το ΝΑΤΟ, τον ICAO και τον ΟΗΕ.

Το βράδυ απόψε, επιδόθηκε η απορριπτική απάντηση και στην Άγκυρα και μάλιστα σε υψηλούς τόνους, όπως ανέφεραν διπλωματικές πηγές.

Όπως επισημαίνεται από την Αθήνα, η Τουρκία:

• Δεσμεύει εξ ολοκλήρου μια τεράστια περιοχή του ελληνικού FIR, όπου μόνο η Ελλάδα έχει δικαίωμα να εκδίδει ΝΟΤΑΜ.
• Συνήθως η Τουρκία δέσμευε περιοχές για μικρό χρονικό διάστημα, τώρα όμως ο χρονικός ορίζοντας, μέχρι τις 31-12- 2015 είναι πρωτοφανής.
• Η χάραξη του πεδίου βολής αποκόπτει το βόρειο από το νότιο Αιγαίο
• Η χάραξη επηρεάζει καθοριστικά τους αεροδιαδρόμους g-33 και N -130 δημιουργώντας προβλήματα ή και κινδύνους στις αερομεταφορές.
• Η καταληκτική γραμμή χάραξης, δεν περνά μόνο από διεθνή εναέριο χώρο και διεθνή ύδατα, αλλά και από εθνικό εναέριο χώρο και εθνικά χωρικά ύδατα, αλλά κυρίως συμπεριλαμβάνει έδαφος της Λήμνου. Πρακτικά αυτό σημαίνει απειλή πολέμου, γιατί αν δεν πρόκειται περί αβλεψίας των Τούρκων η απειλή είναι ιδιαζόντως μεγάλη. Γιατί θεωρητικά τμήμα του εδάφους, νοτιοανατολικά της Λήμνου , μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πεδίο βολής, για τα τουρκικά αεροσκάφη.
• Παραβιάζει κατάφωρα το διεθνές δίκαιο.

Η νέα τουρκική πρόκληση έρχεται λίγα μόνο 24ωρα από απαίτηση της Άγκυρας στο ιταλικό πλοίο Explora να ζητήσει την άδειά της προκειμένου να εκτελέσει έργο πόντισης οπτικών ινών νότια της Κρήτης, εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.

Κι ακόμα δεν είδαμε τίποτα. Ο Ερντογάν ακολουθεί το δρόμο του δικτάτορα Πούτιν, στενού φίλου  του Τσίπρα.  Αλλοίμονο στη  χώρα!

_________________________________________________________________________

4. Είμαστε ναζιστές και δεν αλλάζουμε» (αλλά θα παριστάνουμε τους ”εθνικιστές” για τον χαζό κόσμο) Πώς η Χ.Α. ομολογούσε την αλήθεια, και πώς ο «χαζός κόσμος» την πίστεψε  .

«Ναζιστές, εμείς;!»   Πρόσφατα μίλησα με κάποιον ψηφοφόρο της Χρυσής Αυγής. (Τις πρώτες μέρες της διακυβέρνησης Τσίπρα δήλωσε ενθουσιασμένος με τον ΣΥΡΙΖΑ και αποφάσισε να τον ψηφίσει στις επόμενες εκλογές – έκτοτε απογοητεύτηκε και ξαναγύρισε στο «αντιμνημονιακό» κόμμα του.)   Με το που προσπαθήσαμε να του πούμε ότι ψήφισε ναζιστές είπε αυτό που λένε -και το πιστεύουν συνήθως!- οι περισσότεροι ψηφοφόροι των καναλιών:   «Άντε καλέ, αυτά τα λένε τα κανάλια του συστήματος που θέλουν να τους πολεμήσουν.»   Αυτή είναι η μόνιμη δικαιολογία.    Άδικο είχε η Χ.Α. αν τους θεωρούσε «χαζούς» και ομολογούσε ανοιχτά ότι σκόπευε να τους κοροϊδέψει; Είμαστε Ναζιστές […], γιατί μέσα στο θαύμα τής Γερμανικής Επαναστάσεως τού 1933 είδαμε την Δύναμι πού θα λυτρώση την ανθρωπότητα από την εβραϊκή σαπίλα, είδαμε την Δύναμη που θα μας οδηγήση σε μια καινούργια Ευρωπαϊκή αναγέννησι   Πρώτο συνέδριο της ΧΑ, 10/2/90, στα γραφεία τους, ο ρούνος στον τοίχο ήταν το έμβλημα της 4ης Polizei Division των SS, υπεύθυνης για τις σφαγές αμάχων σε Δίστομο και Κλεισούρα (ενώ το ίδιο σήμα είχε και η 2η Μεραρχία Τεθωρακισμένων των SS “Das Reich”. )   Στο σπουδαίο και εξαιρετικά χρήσιμο XYZ Contagion, διάβασα πληροφορίες που περιέχονται και στο βιβλίο “Εννιά συν μία σκηνές από την ιστορία της ελληνικής ακροδεξιάς που ρίχνουν φως στην άγνωστη Χρυσή Αυγή, Η Χρυσή Αυγή, το φασιστικό κρατικοπαρακράτος και οι κρυφές χρηματοδοτήσεις, Μια ακτινογραφία της μεταμφίεσης του ναζιστικού ζόμπι, έκδοση XYZ Contagion + Carpe Librum” [Κατεβάστε το βιβλίο σε PDF ή σε e-book.]   Πράγματα που είπε η ίδια η Χρυσή Αυγή στην επίσημη εφημερίδα και το περιοδικό της (και άρα δεν είναι προπαγάνδα των καθεστωτικών καναλιών).   Ενα πολύ αγαπημένο ρητό ανάμεσα στους χρυσαβγίτες είναι κι εκείνο που λέει «Αν δεν αγωνίζεσαι για τις ιδέες σου, τότε είτε οι ιδέες σου δεν αξίζουν, είτε εσύ». Βέβαια, αυτό το ρητό θα μπορούσε να γίνει μια πολύ ωραία ερώτηση, όταν έβγαιναν από τα γραφεία των ανακριτών, τότε που είχαν απαρνηθεί τα πάντα: τον εθνικοσοσιαλισμό, τον Χίτλερ, την ναζιστική βία, τους ύμνους στο χιτλερικό καθεστώς, τη χούντα, τα βιβλία τους, τα άρθρα τους, τις φωτογραφίες τους, μέχρι και την αγάπη τους για τα όπλα.   Ξενοδοχείο Caravel, 12/4/92, το Β’ συνέδριο της Χ.Α.. Μιχαλολιάκος, Περίανδρος, ο Γερμανός Νεοναζί Στβαν Εντβαντ, και ο εκπρόσωπος του νεοναζιστικού κόμματος της Νότιας Αφρικής AWB.     Ομως, η αλήθεια είναι λίγο διαφορετική: Οπως μπορείτε να δείτε στο παρακάτω απόσπασμα από την εφημερίδα τους (2006) και από ένα παλαιότερο από το περιοδικό τους (1981), ο Μιχαλολιάκος και η ναζιστική συμμορία του ποτέ δεν έπαψαν να χρησιμοποιούν «διπλή γλώσσα». Αλλα λένε επίσημα και δημόσια, και άλλα εννοούν: Με λίγα λόγια, «είμαστε εθνικοσοσιαλιστές, δεν αλλάξαμε, ούτε θα αλλάξουμε ποτέ· απλά, για λόγους εξαπάτησης του εκλογικού σώματος, δεν θα λέμε «είμαστε εθνικοσοσιαλιστές»· θα λέμε «είμαστε εθνικιστές»». Αυτό το κρυφτούλι και αυτήν τηνμεταμφίεση και αυτή τη διπλή γλώσσα, τα ομολογούν εδώ ακριβώς:   «[…] παλαιότερα, πριν από χρόνια, χρησιμοποιείτο στα κείμενα του Κινήματός μας ο όρος εθνικοσοσιαλισμός. Το γεγονός ότι τώρα χρησιμοποιούμε τους όρους εθνικισμός, λαϊκός εθνικισμός και κοινωνικός εθνικισμός [Σ.Σ.: όπου «κοινωνικός εθνικισμός» = «Nationalsozialismus«] δεν σημαίνει ότι αλλάξαμε ιδέες. Απλά, θεωρούμε περισσότερο πολιτικά δόκιμο το να χρησιμοποιούμε τους όρους αυτούς, γιατί είναι γεγονός ότι ο όρος «εθνικοσοσιαλισμός» προκαλεί παρανοήσεις μετά από έναν ωκεανό προπαγάνδας εξήντα ολόκληρων ετών». Πηγή: Εφημερίδα Χρυσή Αυγή, 06/04/2006, «Εθνικιστές ή ναζιστές;;; Αρνούμεθα το ιστορικό ψεύδος των «καλών» συμμάχων και των «κακών» φασιστών»    Ας θυμηθούμε τι έλεγαν και 34 χρόνια πίσω, το 1981, τότε που δεν είχαν κανένα λόγο να κρυφτούν:   «Υπάρχουν πολλοί και διάφοροι που για διαφορετικούς λόγους και αιτίες ο καθένας ρίχνουν λάσπη εναντίον τού περιοδικού μας και των ανθρώπων πού μοχθούν για την έκδοσί του .Μας κατηγορούν ότι είμαστε Παγανιστές, Ναζιστές, τυχοδιώκτες, αναρχικοί, εξτρεμιστές κτλ. Ισως περιμένετε ότι με αυτό το άρθρο έχουμε σκοπό να απολογηθούμε και να ανατρέψουμε τα ηλίθια επιχειρήματα των διαφόρων δεκαρολόγων κατηγόρων μας που την μια μέρα εμφανίζονται Μεταξικοί, την άλλη Χουντικοί και την επομένην Βασιλικοί. Απεναντίας θα στηρίξουμε τις κατηγορίες τους δηλώνοντας όμως την πραγματική αιτιολογία κάθε χαρακτηρισμού πού μάς αποδίδουν. Είμαστε παγανιστές γιατί η ύπαρξίς μας σέβεται και πορεύεται πάνω στους τόνους της μουσικής των φυσικών νόμων χωρίς να αγνοή την μαγεία του απρόβλεπτου, την μοναδικότητα της στιγμής και τον θετικό υποκειμενισμό τού ανθρώπου- στοιχείου της φύσεως. Είμαστε παγανιστές γιατί είμαστε Ελληνες, γιατί μας είναι αδύνατο να παραδεχθούμε άλλες άξιες εκτός από αυτές πού απορρέουν από το θαύμα τού Ελληνικού Πνεύματος. Είμαστε παγανιστές γιατί στη θέσι των ηρώων και των φιλοσόφων μας δεν θα μπορέσουμε ποτέ να βάλουμε προφήτες σκοτεινούς και βασιλιάδες αιμοσταγείς ενός άξεστου νομαδικού λαού. Είμαστε παγανιστές γιατί στην καλύτερη αντίθετη περίπτωσι θα συναντούσαμε τον θάνατο με την μορφή της ευτυχισμένης γαλήνης τού παραδείσου. Είμαστε Ναζιστές […], γιατί μέσα στο θαύμα τής Γερμανικής Επαναστάσεως τού 1933 είδαμε την Δύναμι πού θα λυτρώση την ανθρωπότητα από την εβραϊκή σαπίλα, είδαμε την Δύναμη που θα μας οδηγήση σε μια καινούργια Ευρωπαϊκή αναγέννησι, είδαμε την λαμπερή αναβίωσι των αρχέγονων ενστίκτων της φυλής, είδαμε μία δυναμική φυγή από τον εφιαλτικό βιομηχανικό μαζάνθρωπο σέ έναν νέο και ταυτόχρονα αρχαίο και Αιώνιο τύπο ανθρώπου, τον άνθρωπο τής φιλοσοφίας και του πολέμου, τον άνθρωπο της Γης και τού Αίματος, τον άνθρωπο των ηρώων και των ημιθέων, τον αγνό αφελή και βίαιο άνθρωπο του Μύθου και των ενστίκτων. Είμαστε τυχοδιώκτες γιατί θέλουμε να φέρουμε μία δημιουργική αλλαγή, μία κυριολεκτική ανατροπή της σημερινής τυραννίας της Λογικής και αυτό δεν είναι δυνατόν να γίνη παρά μόνον με μία παράλογη Πίστι σέ ένα πεπρωμένο πού θα στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο στις ιλιγγιώδεις εναλλαγές των διαθέσεων της βουλήσεως ενός απρόσωπου συλλογικού ασυνειδήτου. Είμαστε αναρχικοί γιατί είμαστε ασυμβίβαστοι και φανατικοί και γιατί η μοναδική περίπτωσι να συνέβαινε το αντίθετο δεν ισχύει σήμερα. Είμαστε αναρχικοί και θα είμαστε μέχρι την στιγμή που θα κυριαρχήση η Αρχή τής Εθνικοσιαλιστικής Εξουσίας. Είμαστε εξτρεμιστές γιατί μάθαμε να αγαπούμε και να μισούμε χωρίς μέτρο, αβυσσαλέα και αιώνια. Είμαστε εξτρεμιστές γιατί πιστεύουμε στην Αρετή και όχι στην Ηθική, στον πόλεμο και όχι στην ειρήνη. Είμαστε εξτρεμιστές γιατί η Ιστορία γράφεται από παράτολμους δημιουργούς με μεταφυσικές παρορμήσεις και όχι από φιλήσυχα ανθρωπάκια υπηρέτες της Εβραϊκής σαπίλας»   Πηγή: Περιοδικό Χρυσή Αυγή, «Εμείς», τχ#5, Μάιος 1981.     Στα γραφεία της Χ.Α. Μιχαλολιάκος, Παππάς, Περίανδρος και άλλοι, κάτω από τη σημαία με τον ρούνο Wolfsangel, έμβλημα της 4ης Polizei Division των SS, που ήταν υπεύθυνη για τις σφαγές αμάχων σε Δίστομο και Κλεισούρα.             + Έντυπα και προκηρύξεις απ’ τις ένδοξες εθνικοσοσιαλιστικές φιλοΓερμανικές μέρες.     Τώρα έχουν μεταμφιεστεί σε «εθνικιστές» που αγαπούν την Ελλάδα, και εκατοντάδες χιλιάδες ξύπνιοι (που ευτυχώς δεν μασούν απ’ την προπαγάνδα τον καναλιών) τους πιστεύουν.     Πηγή: www.lifo.gr

Ας μην επαναλαμβάνουμε τα ίδια σχόλια για τους Ναζιστές του Μιχαλολιάκου.  Γνωστά και χιλιοειπωμένα εδώ.

_____________________________________________________________________

5. 70 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ

Ο μεγάλος συμβιβασμός στη Βάρκιζα άνοιξε τον δρόμο στον εμφύλιο

Πριν από 70 ακριβώς χρόνια, στις 28 Φεβρουαρίου 1945, γραφόταν ο επίλογος των Δεκεμβριανών.

Αντιπρόσωποι του ΕΑΜ-ΚΚΕ και της κυβέρνησης Πλαστήρα (από αριστερά Σαράφης, Σιάντος, Τσιριμώκος, Σοφιανόπουλος), μπροστά στο υπουργείο Εξωτερικών μετά την υπογραφή της συμφωνίας. Σε πρώτη φάση το ΚΚΕ μιλούσε για συμβιβασμό, σε δεύτερη για «απαράδεκτη υποχώρηση».

Αλλά και τα προλεγόμενα ενός μονομερούς εμφυλίου πολέμου που μετά θα γενικευόταν. Τη μέρα αυτή ολοκληρωνόταν η παράδοση του οπλισμού και ο Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός έπαψε να υπάρχει. Ενας Βρετανός ταξίαρχος υπέγραφε το πρωτόκολλο παραλαβής του οπλισμού του: τυφέκια και πιστόλια 48.973, οπλοπολυβόλα 1.412, πυροβόλα 100, όλμοι 219…

Το απόγευμα της 1ης Μαρτίου μια φάλαγγα αυτοκινήτων έφθανε στην Αθήνα. Είχε ξεκινήσει από τα Τρίκαλα, την «πρωτεύουσα» του ΕΑΜικού κράτους μετά την ανακωχή και τη σύμπτυξη του ΕΛΑΣ εκτός Αττικής το δεύτερο δεκαήμερο του προηγούμενου Ιανουαρίου, μεταφέροντας την ηγεσία της Αριστεράς. Αρχιζε η «μετά τη Βάρκιζα εποχή», που θα σημαδέψει ανεξίτηλα τη μεταπολεμική Ελλάδα. Η διάλυση του ένοπλου βραχίονα του ΕΑΜ είχε ξεκινήσει τυπικά στις 16 Φεβρουαρίου, με την ιστορική ημερήσια διαταγή του στρατηγού Σαράφη και του Αρη Βελουχιώτη.

Επίσημος αποχαιρετισμός στα όπλα έχει χαρακτηριστεί εκείνη η δραματική «Γενική Διαταγή» του Γενικού Στρατηγείου: «Υστερα από συμφωνία που υπογράφηκε… ο ΕΛΑΣ αποστρατεύεται… Να είστε υπερήφανοι για το έργο σας και να έχετε ήσυχη τη συνείδησή σας ότι κάνατε το καθήκον σας προς την πατρίδα…». Είχε προηγηθεί η «μυθική» συμφωνία της 12ης Φεβρουαρίου στη Βάρκιζα.

Ενδεικτικός χάρτης με τον έλεγχο των περιοχών κατά την υπογραφή της συμφωνίας. Στα 3/4 της χώρας κυριαρχούσαν οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ.

Με τη μεταφορική και όχι μόνο σημασία του όρου. Αφού και το ιστορικό βάρος της, αφενός, επιτρέπει τη χρήση του συγκεκριμένου επιθέτου και αφετέρου ένας ποταμός αναλύσεων ακολούθησε. Μια? βαρκιζολογία τη συνόδευσε και τη συνοδεύει από τότε μέχρι και σήμερα. Με μια έννοια ανακηρύχθηκε συνώνυμη του «απαράδεκτου πολιτικού συμβιβασμού» της Αριστεράς και ειδικά της ηγεσίας του ΚΚΕ. Ταυτόσημη σχεδόν με την ήττα και το λάθος. Ετσι, άλλωστε, αναφέρεται ξανά αυτή την περίοδο από μερικούς, με αφορμή τις διαπραγματεύσεις της νέας ελληνικής κυβέρνηση με τους δανειστές και εταίρους στην Ευρωζώνη.

Ανιστόρητες συγκρίσεις

O Σιάντος υπογράφει τη συμφωνία παραβιάζοντας τις «κόκκινες γραμμές» ΕΑΜ-ΚΚΕ.

Ανιστόρητες και αστείες, βεβαίως, είναι κάθε σύγκριση και αναφορά σε «νέα Βάρκιζα», που δήθεν υπογράφει η σημερινή Αριστερά. Χρειάζονται μεγάλες επιφυλάξεις, φαντασία και αφέλεια για οποιουσδήποτε παραλληλισμούς. Από μια άλλη πλευρά, όμως, είναι αλήθεια ότι προσφέρεται η μεταφορική χρήση του όρου για να περιγραφεί, γενικά, μια ετεροβαρής πολιτική συμφωνία. Ιδιαίτερα αν φέρει την υπογραφή της Αριστεράς. Αν και έχουν προηγηθεί και άλλες «επαχθείς» συμφωνίες μεταξύ ΕΑΜ-ΚΚΕ, Βρετανών και εξόριστων ελληνικών κυβερνήσεων το 1944, όπως στον Λίβανο και στην Καζέρτα, η Συμφωνία της Βάρκιζας έχει αναδειχθεί σε σύμβολο του συμβιβασμού, κυρίως εξαιτίας της τραγωδίας που ενέσκηψε ως συνέπειά της. Η επιδίωξη για «πάση θυσία» ομαλότητα, που οδήγησε σε υποχωρήσεις και την υπογραφή της, είχε ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα.

ΑΠΟ ΒΡΕΤΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΣΙΑΝΤΟ
Διπλή ανάγνωση πρωτοκόλλου

Η Συμφωνία της Βάρκιζας ήταν πραγματικότητα τα ξημερώματα της 12ης Φεβρουαρίου. Στις 4.30 π.μ. εκείνης της ημέρας είχε ολοκληρωθεί ένας μαραθώνιος συζητήσεων δέκα ημερών στη βίλα Κανελλόπουλου, δύο χιλιόμετρα από την αττική παραλία και κοντά στη Βάρη.

Μια από τις πιο συγκλονιστικές στιγμές ήταν όταν οι ΕΛΑΣίτες παρέδιδαν τα όπλα τους.

Η απομονωμένη εκεί και απροετοίμαστη αντιπροσωπεία της Αριστεράς βρέθηκε αντιμέτωπη με πολύπλευρες τακτικές που την ξεπερνούσαν. Αν και εκπροσωπούσε περίπου τα 2/3 της χώρας, όπου ακόμη κυριαρχούσε ο ΕΛΑΣ.

Εκείνη τη Δευτέρα έμενε μόνο η υπογραφή των τελικών κειμένων της συμφωνίας. Πρακτικά δεν ήταν δυνατόν να γίνει εκείνη τη στιγμή. Ετσι υπογράφτηκε ένα περιληπτικό πρωτόκολλο:

«Οι υπογεγραμμένοι αφ’ ενός Ιωάννης Σοφιανόπουλος, υπουργός των Εξωτερικών, Περικλής Ράλλης, υπουργός των Εσωτερικών και Ιωάννης Μακρόπουλος, υπουργός της Γεωργίας, αποτελούντες την υπό της Ελληνικής Κυβερνήσεως εξουσιοδοτημένην Αντιπροσωπείαν και αφ’ ετέρου Γεώργιος Σιάντος, γραμματεύς της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτριος Παρτσαλίδης, γραμματεύς της ΚΕ του ΕΑΜ και Ηλίας Τσιριμώκος, γενικός γραμματεύς της ΕΛΔ, αποτελούντες την υπό την ΚΕ του ΕΑΜ εξουσιοδοτημένην Αντιπροσωπείαν δηλούν, ότι επί όλων των κατά την διάσκεψιν συζητηθέντων θεμάτων κατέληξαν εις απόλυτον συμφωνίαν ήτις διατυπουμένη εις αναλυτικόν πρακτικόν θέλει υπογραφή σήμερον και ώραν 14ην».

Αμέσως μετά στάλθηκε στον Τύπο και η επίσημη ανακοίνωση. Με την προσθήκη ότι «κατά την υπογραφήν παρίσταντο και οι κ. Μακ Μίλαν, μόνιμος (Βρετανός) υπουργός της Μ. Ανατολής και Λήπερ, πρεσβευτής της Μ. Βρετανίας».

Οι τελευταίοι, δίνοντας το στίγμα της Βάρκιζας, θα σπεύσουν να δηλώσουν αμέσως «ότι η συμφωνία εδικαίωσε πλήρως την πολιτικήν την οποίαν υιοθέτησεν η βρετανική κυβέρνησις κατά τας τελευταίας ταραχάς»!

Από την άλλη πλευρά, ο Σιάντος θα δηλώνει ότι «είναι μια συμφωνία ανάγκης, δεν είναι όμως παράδοση άνευ όρων. Είναι ένα μίνιμουμ ελευθεριών για τη δράση…».

ΤΙ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
Θετικές διακηρύξεις και όροι, αλλά στα χαρτιά

Το κείμενο της συμφωνίας υπογράφτηκε, τελικά, το βράδυ της 12ης Φεβρουαρίου στη μεγάλη αίθουσα του υπουργείου Εξωτερικών, παρουσία Ελλήνων και ξένων δημοσιογράφων, του πρεσβευτή της Μ. Βρετανίας στην Ελλάδα, του υπουργού Μέσης Ανατολής της βρετανικής κυβέρνησης κ.ά.

Παραθέτουμε ολόκληρο το πρώτο μέρος του, αφού συνήθως, αν και πολλοί μιλάνε γι’ αυτό, μερικές φορές το αγνοούν:

«Οι κάτωθι υπογεγραμμένοι (ακολουθεί η απαρίθμηση των αντιπροσωπειών) συνήλθομεν εις διάσκεψιν εις Βάρκιζαν και από κοινού εξητάσαμεν τα μέσα και τον τρόπον της καταπαύσεως του εμφυλίου πολέμου και της συμφιλιώσεως του Ελληνικού Λαού και καταλήξαμε εις την κατωτέρω συνομολογηθείσαν συμφωνίαν.

Η Κυβερνητική Αντιπροσωπεία εξεδήλωσε κατά την Σύσκεψιν ταύτην την σταθεράν θέλησιν της Κυβερνήσεως, όπως άνευ νέας αιματοχυσίας τερματίση την θλιβεράν εσωτερικήν κρίσιν, αποκαταστήση την ενότητα του Κράτους και επαναφέρη την εσωτερικήν ειρήνην και την πολιτικήν ομαλότητα. Ούτω μόνον θα δυνηθή ο Ελληνικός Λαός να αναλάβη την δημιουργικήν προσπάθειαν διά την ανοικοδόμησιν της χώρας εκ των ερειπίων, τα οποία οι σκληροί αγώνες προς τους εξωτερικούς εχθρούς και ο αδελφοκτόνος πόλεμος επεσώρρευσαν.

Ινα δε η επελθούσα συμφωνία προσλάβη τον χαρακτήρα ενός ακατάλυτου ηθικού συμφώνου, εκφράζοντος τας επιταγάς της πολιτικής συνειδήσεως του Ελληνικού Λαού, η Κυβερνητική Αντιπροσωπεία εζήτησεν, όπως δι’ αυτού διακηρυχθή η σταθερά θέλησις του Ελληνικού Λαού διά την ανάπτυξιν ελεύθερου και ομαλού πολιτικού βίου, του οποίου κύριον χαρακτηριστικόν θα είναι ο σεβασμός της πολιτικής συνειδήσεως των πολιτών, η ειρηνική διαφώτισις και διάδοσις πολιτικών ιδεών και ο σεβασμός προς τας ελευθερίας, τας οποίας ο καταστατικός Χάρτης του Ατλαντικού και αι αποφάσεις Τεχεράνης διεκήρυξαν και η συνείδησις των δι’ αυτάς αγωνιζομένων ελευθέρων λαών απεδέχθη.

Κατά την διάσκεψιν διεπιστώθη πλήρης συμφωνία αντιλήψεων της Αντιπροσωπείας του ΕΑΜ επί των αρχών τούτων…»

Ακολουθούσαν 9 άρθρα σύμφωνα με τα οποία προβλεπόταν σε γενικές γραμμές:

• Αποκατάσταση των δημοκρατικών ελευθεριών.
• Αμνήστευση των πολιτικών αδικημάτων που τελέστηκαν μετά τις 3 Δεκεμβρίου 1944.
• Διάλυση του ΕΛΑΣ και παράδοση του οπλισμού του.
• Συγκρότηση εθνικού στρατού.
• Εκκαθάριση των δημόσιων υπηρεσιών και των σωμάτων ασφαλείας από τους δωσιλόγους.
• Διενέργεια δημοψηφίσματος για το πολιτειακό μέσα στο 1945 και αμέσως μετά εκλογές για συντακτική συνέλευση.

Η αρχή του συμβιβασμού
Σημείο-κλειδί η μη χορήγηση γενικής αμνηστίας

Το σημείο-κλειδί για τη συμφωνία της Βάρκιζας, αλλά και σε κάθε κριτική ή καταγγελία εκ των υστέρων, ήταν η αμνηστία. Η αντιπροσωπεία του ΚΚΕ-ΕΑΜ προσήλθε στη διάσκεψη με «κόκκινη γραμμή» τη χορήγηση γενικής αμνηστίας. Σε αντίθετη περίπτωση, όπως είχε αποφασιστεί νωρίτερα από τα αρμόδια συλλογικά όργανα, θα αποχωρούσε. Ο Γ. Σιάντος τη δεύτερη μέρα της διάσκεψης παρουσίασε τις θέσεις του ΕΑΜικού κινήματος.

Μετά την ομιλία του Γ. Σιάντου, η διάσκεψη διακόπηκε για δύο μέρες και, όπως προκύπτει από μαρτυρίες, Βρετανοί και κυβερνητικοί επικεντρώθηκαν στο ζήτημα της αμνηστίας. Σύμφωνα με την ΕΑΜική ιστοριογραφία, επεδίωκαν μόνο μια μερική αμνηστία, ώστε, μετά την υπογραφή της συμφωνίας, δίπλα στη «λευκή τρομοκρατία» να αξιοποιήσουν και «νόμιμα» μέσα διώξεων, δηλαδή την ποινικοποίηση του αντιστασιακού κινήματος που θα διευκόλυνε στη συντριβή του. Η κυβερνητική αντιπροσωπεία με επιστολή της στην αντίστοιχη του ΕΑΜ γνωστοποιούσε πως η θέση της τελευταίας για γενική αμνηστία «κατόπιν συμφώνου γνώμης της κυβερνήσεως (Πλαστήρα)… είναι απολύτως απαράδεκτος».

Ενώπιον της ρήξης και παρά την «κόκκινη γραμμή», λάμβαναν την απάντηση ότι «εφόσον η κυβέρνησις εμμένει εις την άποψή της, η αντίστροφη επιμονή στην ορθή γνώμη μας θα οδηγούσε σε ρήξη που, ανεξάρτητα από την ευθύνη, θα οδηγήσει τον τόπο σε συμφορά. Για τον λόγον αυτόν δεχόμαστε να λυθή το ζήτημα των διώξεων με βάση την αρχή που έθεσεν η Κυβερνητική Αντιπροσωπεία και με τη θέσπιση εγγυήσεων ικανών να περιορίσουν τους κινδύνους που σας έχομεν εκθέσει».

Για την υποχώρηση αυτή και τα παρασκήνια που προηγήθηκαν έχουν γραφεί πολλά. Εδώ όμως ας μείνουμε στο γεγονός και σε μια εύλογη εξήγηση που έδωσε αργότερα ο Γ. Παρτσαλίδης: «Είχα προτείνει στον Σιάντο όχι να διακοπούν οι διαπραγματεύσεις, αλλά να δηλώσουμε ότι πάνω στο θέμα αυτό, επειδή έχουμε δέσμευση από το ΕΑΜ και την ΚΕ του Κόμματος που αντιπροσωπεύαμε, πρέπει να μας δοθεί η δυνατότητα να συζητήσουμε την άρνηση της κυβέρνησης υπεύθυνα και στην ΚΕ του ΕΑΜ και στην ΚΕ του ΚΚΕ στα Τρίκαλα… Ο Σιάντος κατέληξε στο ότι μια καθυστέρηση της υπογραφής δεν θα μας ωφελήσει… Συμφωνήσαμε ότι θα έπρεπε να κάνουμε την υποχώρηση. Κακώς βέβαια …»

Παρερμηνείες
Με την υποχώρηση αυτή άνοιξε ο δρόμος και για άλλους συμβιβασμούς. Για το ζήτημα της αμνηστίας η συμφωνία προέβλεπε (άρθρο 3) ότι αμνηστεύονται μόνο «τα πολιτικά αδικήματα τα τελεσθέντα από τις 3 Δεκεμβρίου 1944 μέχρι της υπογραφής του παρόντος. Εξαιρούνται της αμνηστίας τα συναφή κοινά αδικήματα, κατά της ζωής και της περιουσίας, τα οποία δεν ήσαν απαραιτήτως αναγκαία διά την επιτυχία του πολιτικού αδικήματος». Το άρθρο αυτό, με τη διατύπωση που είχε, έδωσε τη δυνατότητα να εξαπολυθούν άγριοι διωγμοί εναντίον των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, με χαλκευμένες κατηγορίες και στοιχεία για διάπραξη κοινών αδικημάτων στην περίοδο της Κατοχής.

Βεβαίως, το πρόβλημα δεν περιοριζόταν στο άρθρο για την αμνηστία, που κατέληξε να γίνει το επίμαχο. Το πρόβλημα ήταν ολόκληρη η συμφωνία με βάση τους συσχετισμούς δύναμης.

Αν η Συμφωνία της Βάρκιζας ήταν «απαράδεκτο λάθος» ή ένας «αναγκαίος συμβιβασμός» μετά την ήττα του ΕΑΜικού κινήματος στα Δεκεμβριανά, η ανακωχή και η αποχώρηση των δυνάμεων του ΕΛΑΣ από την Αττικοβοιωτία τον Ιανουάριο του 1945 αποτελούν αντικείμενο άλλων σελίδων της Ιστορίας

Τάκης Κατσιμάρδος
katsimar@yahoo.gr

Τραγικά εκείνα τα γεγονότα και καθοριστικά για την εξέλιξη  του αντάρτικου και την τύχη των ανταρτών. Τα έχουμε παλιότερα σχολιάσει.

Εδώ θα κάνουμε ένα μόνο σχόλιο στο εξής που αναφέρει  το κείμενο παραπάνω:

“Ανιστόρητες και αστείες, βεβαίως, είναι κάθε σύγκριση και αναφορά σε «νέα Βάρκιζα», που δήθεν υπογράφει η σημερινή Αριστερά. Χρειάζονται μεγάλες επιφυλάξεις, φαντασία και αφέλεια για οποιουσδήποτε παραλληλισμούς”

Πρόκειται για ιστορική ΄Υβρη. “Νέα Βάρκιζα”, λέει! Τέτοιοι παραλληλισμοί   με το εθνικιστικο-φασιστικό  κομματικό μόρφωμα,  είναι  εγκληματικοί.  Εντελώς απαγορευτικοί ιστορικά.