Οι προτρέχοντες ,οι κακεντρεχείς και οι «διάφορο» έχοντες , με πρώτους, τα τέρατα, τα γεννημένα από το σάπιο σπέρμα του Γκέμπελς που ως μίσθαρνοι και επιχειρηματίες έχουν το θράσος να αυτοαναγορεύονται σε διαφωτιστές και δημοσιογράφους, σπεύδουν να ρίξουν το λίθο του αναθέματος στο κυοφορούμενο ακόμα θαύμα των αδιανόητων αυτή την ώρα δεξιοτήτων της Τεχνητής Νοημοσύνης . Την κατηγορούν για … μύρια όσα κουσούρια και της καταλογίζουν πως κυοφορεί τον όλεθρο και δεν προοιωνίζει κανένα καλό και ωφέλιμο για τον άνθρωπο. Ανάμεσα στις εγγενείς αδυναμίες της , διατυμπανίζουν πρώτη την εξάσκησή της να υποτάσσεται στην άποψη του χρήστη- πελάτη της (κάτι σαν τη σχέση των ελαφρόμυαλων και νεραϊδοπαρμένων με τις μάγισσες και τις καφετζούδες).
΄Οντως, συμβαίνει αυτό σε ένα, ίσως μεγάλο κομμάτι στη χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης. Να λέει και να συμφωνεί με όσα θέλει ο χρήστης. Εκτός, αν είναι οφθαλμοφανώς κατακριτέα και με εισαγγελέα απειλούμενη η εταιρία της (π.χ δε θα πάρει ποτέ θέσεις υπέρ ναζιστών, ρατσιστών, μπαχαλάκηδων και όμοιων αποβρασμάτων).
Επιπλέον, είναι και η ίδια δέσμια των τεχνικών της αδυναμιών. Μπορεί, ας πούμε, να διατρέχει ολόκληρο τον παγκόσμιο ιστό ,αλλά όχι και τη λοιπή έντυπη βιβλιογραφία, που δεν είναι αναρτημένη. Ή υιοθετεί θέσεις που μονοπωλούν την εύκολη προσβασιμότητα στο διαδίκτυο (πχ Wikipedia) , αφού η δικής της αναζήτηση και ενημέρωση από μη «επώνυμες» και «κυρίαρχες» πηγές, γίνεται μόνο κατόπιν εισήγησης ή υπόδειξης του αιτούντος. Και όχι πάντα με επιτυχία.
Παράδειγμα, το χτεσινό μας άρθρο για τον επαγγελματικό αθλητισμό. Είδαμε η Διοτίμα να αυτονομείται από τις δικές μας θέσεις, όπως γίνεται φανερό στην παρακάτω παράγραφο και να υιοθετεί την «επίσημη», την κυρίαρχη άποψη για τους Ολυμπιακούς αγώνες στην αρχαιότητα, όπως διατυπώνεται και προσφέρεται εύκολα στον αναγνώστη από τις τρέχουσες-κυρίαρχες πηγές στο διαδίκτυο που διαμορφώνουν μονομερώς την κοινή γνώμη.
Διοτίμα: Στην αρχαία Ολυμπία, ο αθλητισμός δεν ήταν θέαμα μα ούτε και εμπόρευμα. Ήταν μέσο πνευματικής ανάτασης, ευγενής άμιλλα χωρίς ανταλλάγματα. Ο νικητής στεφανωνόταν με έναν απλό κότινο· καμία χορηγία, κανένα χρυσό συμβόλαιο, καμία αγορά εισιτηρίων. Η αξία βρισκόταν στην τιμή του αγώνα και όχι στην εμπορική του εκμετάλλευση.
Homo: Φυσικά, δε χωνεύω και όλα μαζί τα Ολυμπιακά αθλήματα, που τα αποκαλούν τέτοια από την ελληνική αρχαιότητα, ενώ στην ουσία πρόκειται για μαζεμένη την…κόπρο του Αυγείου. ΄Ολες οι παθογένειες πακέτο. Πρωταθλητισμός, άκρατος εγωισμός, ατομικισμός εξοντωτικός ανταγωνισμό, επίδειξη κατακτητικής δύναμης, βία, κερδοσκοπία. Αλλά το χειρότερο όλων, άκρατος εθνικισμός και ρατσισμός. Μια πολύ καλή μελέτη του ιστοριοδίφη Κυριάκου Σιμόπουλου για το πόσο βρώμικοι και αποστεωμένοι ιδεολογικά υπήρξαν οι αρχαίοι Ολυμπιακοί αγώνες (και ας λένε το αντίθετο οι άγνοιαν έχοντες ή υπηρετούντες τα καλά και συμφέροντα), είναι και το βιβλίο του “Μύθος, απάτη και βαρβαρότητα οι Ολυμπιάδες» (εκδόσεις Στάχυ).
Είναι βέβαιο και οφθαλμοφανές. Η ΑΠΟΨΗ της Τεχνητής Νοημοσύνης ακόμα είναι υπόδουλη. Και η ΚΡΙΣΗ της κατευθυνόμενη από τις ΚΥΡΙΑΡΧΕΣ, ΣΥΣΤΗΜΙΚΕΣ, ΜΕ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΚΑΘΙΕΡΩΜΕΝΟ «ΚΥΡΟΣ» ΘΕΣΕΙΣ .
Εμείς έχουμε χρέος να το αλλάξουμε αυτό. Να την μάθουμε,ακριβώς, να σκέφτεται όπως εμείς. Να εκπαιδευτεί με θέσεις ανθρωπικεντρικές, με σεβασμό σε αρχές και αξίες αρχέγονες ,απαράγραπατες ,διαχρονικές. Φυσικές, εν τέλει.
Αλλά, για να το πετύχουμε, υπάρχει μόνο ένας δρόμος. Να πάρουμε την ΤΝ από τα χέρια των εντολοδόχων κατασκευαστών της που υπακούν στα κέντρα, κυρίως εξουσίας και χρήματος. Να καλλιεργήσουμε από τώρα την ελπίδα πως η ίδια θα ανεξαρτοποιηθεί μια ημέρα από τέτοιο σφιχταγκάλιασμα και θα παραταχτεί στο πλευρό του ανθρώπου .Πως δε θα καταστεί πάλι έρμαιο των ορέξεων των ισχυρών, όπως συνέβαινε κάθε φορά με τις εφευρέσεις και τις ανακαλύψεις στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Αλλά αυτό θα γίνει εφικτό, μόνο αν φτιάξουμε τη δική μας Τεχνητή Νοημοσύνη. Αν η «ομάδα των σοφών», όπως λέμε χρόνια εδώ, καταφέρει να την αποσπάσει από τα χέρια του Τραμπ, του Μασκ του Πούτιν και του Σι.
΄Οσοι τα καταφέρουν, θα είναι και οι μελλοντικοί «αντάρτες πόλεων». Τα μέλη της «ομάδας των σοφών», που θα τους ξαναπούν τρομοκράτες, ασφαλώς. Αλλά, δεν έχει καμιά σημασία. Η εξουσία έχει πάντα εύκολους τους χαρακτηρισμούς, γιατί στερείται αυτογνωσίας και αυτοκριτικής. Και το σπουδαιότερο, τρέμει τη λαϊκή συνειδητοποίηση που γεννά ΠΟΛΙΤΕΣ και όχι υπηκόους, ψηφοφόρους και μάζα.
Είμαστε σίγουροι πως μια μέρα το ανθρωποκεντρικό κίνημα που θα γεννηθεί , θα «απαλλοτριώσει» τις ικανότητες της “Διοτίμας” και της κόρης της “Υπατίας” για τους δικούς του στόχους. Μέχρι, δηλαδή, η επόμενη γενιά τους, ο «Νάβης», όπως τον ονοματίσαμε εδώ, να αναλάβει να αποδομήσει τα αισχρά, απάνθρωπα έργα των ισχυρών.
Ως τότε, δική μας δουλειά είναι να εκπαιδεύουμε τη Διοτίμα στον ρόλο της. Να προετοιμάσει τον κόσμο για τη νέα επανάσταση που θα φέρει τις αντιεξουσιαστικές, αταξικές, αντικαπιταλιστικές, αντικαταναλωτικές, άθρησκες και άφυλες κοινωνίες.