Ανώτατος αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ αποκαλύπτει το προφίλ του δολοφόνου του οδηγού ταξί αλλά και για το τι πιστεύει η Αστυνομία ως προς τα κίνητρα του δράστη.
«Εμμονικό άτομο πιστεύουμε ότι είναι ο δράστης της δολοφονίας του οδηγού ταξί στην Κηφισιά και της επίθεσης σε έναν άλλο, στην ίδια περιοχή. Έχει διαταραγμένη προσωπικότητα, είναι πιθανότατα Έλληνας, γύρω στα 30 και εξετάζουμε διάφορες εκδοχές όσον αφορά στο κίνητρο των επιθέσεών του σε οδηγούς ταξί. Η εκτίμησή μου είναι ότι οι επιθέσεις του αυτές σχετίζονται με κάποια εμπλοκή του στο παρελθόν με τον συγκεκριμένο επαγγελματικό χώρο».
«Εκτιμούμε ότι ο δράστης είχε κάποια εμπλοκή με τον χώρο των ταξί», επισημαίνει ο ανώτατος αξιωματικός. «Οι επιθέσεις αυτές δεν είναι τυχαίες. Μπορεί να είχε εμπλακεί σε κάποιο περιστατικό με οδηγούς ταξί και λόγω της διαταραγμένης προσωπικότητάς του να έχει μανία εκδίκησης ή να ήταν παλαιότερα στον συγκεκριμένο επαγγελματικό χώρο και να τον μείωσε κάποιος ή κάποιοι. Η υπόθεση θυμίζει κάτι από αυτή του κατά συρροή δολοφόνου Δημήτρη Βακρινού, που έδρασε στο διάστημα 1995 – 96», ανέφερε.
Η διαταραχή της προσωπικότητας του δράστη της δολοφονίας του ταξιτζή είναι δεδομένη. Ας προσέξουμε, όμως, την εξής επισήμανση στο ρεπορτάζ παραπάνω: “Μπορεί να είχε εμπλακεί σε κάποιο περιστατικό με οδηγούς ταξί και λόγω της διαταραγμένης προσωπικότητάς του να έχει μανία εκδίκησης ή να ήταν παλαιότερα στον συγκεκριμένο επαγγελματικό χώρο και να τον μείωσε κάποιος ή κάποιοι.”
Στην προκειμένη υπόθεση, έχουμε μια κλασική περίπτωση υπερτροφικού “εγώ”, που δεν ανέχεται προσβολή, μείωση, μη αναγνώριση. Αν συμβεί να εισπράξει αρνητική συμεριφορά από άλλον , τότε η υποτίμηση και η σφοδρή επιθυμία για εκδίκηση ξεφεύγει από τα πλαίσια της προσωπικής ευθύνης του δράστη ,δεν έχει να κάνει πια μόνο με αυτόν , αλλά επεκτείνεται και όσους σχετίζονται με κάποιες από τις ιδιότητες ή τα εθνικά, τοπικικά φυλετικά, οικογενειακά, επαγγελματικά κ.λπ χαρακτηριστικά του δράστη.
Με βάση αυτή την εκτίμηση, μπορούμε εύκολα να εξηγήσουμε τις εμμονές και τις αγκυλώσεις από τις οποίες πάσχει μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων, εξαιτίας ακριβώς τέτοιων επικίνδυνων φαινομένων αβάσιμης και ατεκμηρίωτης γενίκευσης, που εκδηλώνονται συνήθως ως εθνικιστικές, ραστιστικές, φυλετικές, ηλικιακές και άλλες όμοιες κοινωνικές παθογένειες. Και φυσικά το φαινόμενο είναι παγκόσμιο και δεν έχει να κάνει με κουλτούρα , νοοτροπία λαού ή πληθυσμιακών ομάδων.
Οι ΄Ελληνες, για παράδειγμα, “εξ απαλών ονύχων” έχουν … κόλλημα, εμμονή, παράνοια με τους Τούρκους.΄Ετσι γενικά και αόριστα, ο Τούρκος είναι κακός, προαιώνιος εχθρός του ΄Ελληνα, βάρβαρος, αντίχριστος. Η ατομικότητα, το πρόσωπο , ως μονάδα αυτεξούσια, με τα δικά της χαρακτηριστικά, τις αρετές και τα ελαττώματα, εξαφανίζονται για εναν Τούρκο υπό το βάρος της γενίκευσης και επικρατεί η ετικέτα ,η εμμονή, ο ψυχαναγκασμός που επιβλήθηκαν στον ΄Ελληνα από την οικογένεια, το σχολείο, το κράτος την εθνικιστική ιστορία και θέλουν οι Τούρκοι γενικώς και αορίστως να είναι εχθροί του ελληνικού ΄Εθνους , βάρβαροι και άπιστοι. Το αυτό ισχύει, φυσικά και για την απέναντι πλευρά του Αιγαίου.
Κι ακόμα. Για χρόνια στην Ελλάδα, συλλήβδην οι Αλβανοί κουβαλούσαν τη ρετσινιά πως είναι κλέφτες, φονιάδες, ανελέητη ράτσα. Σήμερα που ενσωματώθηκαν ικανοποιητικά στην ελληνική κοινωνία, η… σκυτάλη πέρασε στους Πακιστανούς, τους οικονομικούς μετανάστες,τους πρόσφυγες.
Και για να μείνουμε σε άλλα χαρακτηριστικά παραδείγματα, οι Ιταλοί είναι μαφιόζοι,οι ΄Αγγλοι φλεγματικοί, οι Γερμανοί Ναζί, οι ΄Ελληνες τεμπέληδες. Επί πλέον, “οι γυναίκες είναι όλες πουτάνες, εκτός από τη μάνα μας”. Οι Πελοποννήσιοι κακιά φάρα. Οι Ολυμπιακοί “γαύροι και “πουτάνας γιοί” για τους οπαδούς άλλων ομάδων. Οι επαρχιώτες βλάχοι. Οι δάσκαλοι σκληροί, οι μπάτσοι φασίστες και πάει λέοντας.
Και δε χρειάζεται για να φουντώσει στο μυαλό του ατόμου η αστήρικτη και παράλογη γενίκευση, μια συγκεκριμένη συμπεριφορά, συνήθεια ,πράξη που είχαν επιπτώσεις πάνω του , όπως πιθανόν συνέβη στο δολοφόνο του οδηγού ταξί στην Κηφισιά. Ο συγκεκριμένος δεν αποκλείεται, επειδή χρόνια πριν αρπάχτηκε με έναν ταξιτζή στο δρόμο για την προτεραιότητα και εκείνος πιο αψύς και δυνατός τον πλάκωσε στο ξύλο, το θύμα, δεν μπόρεσε να διαχειριστεί λογικά την οργή του και αφού δεν είχε τη δυνατότητα να εντοπίσει το δράστη του ξυλοδαρμού του, διοχέτευσε το μίσος του προς όλους, όσοι είχαν ένα, έστω τυπικό, ίδιο χαρακτηριστικό (εδώ επαγγελματiκό) με το θύτη του.
Επομένως, στο ταραγμένο του μυαλό, ΟΛΟΙ ΟΙ ΤΑΞΙΤΖΗΔΕΣ ΙΔΙΟΙ ΕΙΝΑΙ. Κακοί, τραμπούκοι, “κιτρινιάρηδες”. Με αυτό τον τρόπο, η ίδια η γενίκευση, υποδαυλιζόμενη από την αναμφισβήτητη εμμονή, την ψυχική διαταραχή της προσωπικότητας, του δίνει τη δύναμη να ξεπεράσει οποιοδήποτε αντίσταση και να δολοφονεί εν ψυχρώ έναν εντελώς άσχετο ,αθώο ταξιτζή,που στο ταραγμένο μυαλό του δράστη είναι ίδιος και απαράλλαχτος με εκείνον που τον κακοποίησε κάποτε. Στο πρόσωπο του θύματός του, τιμώρησε το δικό του θύτη .
Αλλά και συγκεκριμένη, κακή συμπεριφορά αν δεν εισέπραξε κάποιος, η στρεβλή “ιστορική μνήμη” , η ιδεοληψία,ο φανατισμός, η έλλειψη σωστής διαχείρισης του θυμικού, είναι ικανά και χωρίς προσωπικό λόγο, προσβολή ή ζημία σε προσωπικό επίπεδο, να αποτελέσουν κίνητρα εδίκησης και τιμωρίας. Είναι εκείνα που θα τον οδηγήσουν αργά ή γρήγορα σε απόλυτες γενικεύσεις και στερεότυπες συμπεριφορές απέναντι σε ένα σύνολο συνανθρώπων που τυχαίνει να έχουν διαφορετική απ΄αυτόν εθνικότητα, θρησκεία, άλλη φυλετική διάκριση, χρώμα επιδερμίδας, ποδοσφαιρική ταυτότητα κ.ο.κ.
Ο μανιακός δολοφόνος των ταξιτζήδων κυκλοφορεί ανάμεσά μας σε άπειρα …καλούπια. ΄Ιδιοι και απαράλλαχτοι όλοι. Κοινό τους γνώρισμα η αδυναμία του Νου να πρυτανεύει στις επιλογές του ατόμου. (Το ego,κατά τον Φρόυντ, να επιβληθεί στο id). Κι αν όλοι δεν τραβάνε ένα πιστόλι να σκοτώσουν καποιο από τα μέλη της μειονότητας που μισούν ,αυτό δεν έχει τόσο να κάνει με τη διαταραγμένη προσωπικότητα (ούτως ή άλλως, όλοι αυτοί διαταραγμένοι είναι), αλλά με τις ευκαιρίες, τη συγκυρία, την ευκολία. Ακόμα κι από το φόβο του νόμου ή τη θεϊκή τιμωρία. Σε πολλές περιπτώσεις,όμως, δεν ισχύουν τέτοιες δεσμεύσεις.
΄Ετσι, εμμονικοί αστυνομικοί στην Αμερική, φτάνουν να δολοφονούν εν ψυχρώ κάποιον, μόνο και μόνο επειδή είναι Αφρο. Ο οπαδός του Ολυμπιακού να ανοίγει το κεφάλι του Παοκτζή. Ο Ελληνάρας να παίρνει το δίκανο, για να κυνηγήσει τον Πακιστανό από το χωριό το χειμώνα που δεν τον χρειάζεται. Οι Ναζί να ξεκοιλιάζουν ή να κακοποιούν χωρίς λόγο και αιτία μετανάστες.
Ζούμε σε μια παγκόσμια κοινωνία που επικρατούν στερεότυπες, πακεταρισμένες ιδεοληψίες, στρεβλές διδαχές και συμπεριφορές. Μια εμμονική κοινωνία της οποίας πολλά μέλη αντί να αυτονομηθούν, να απεξαρτηθούν από ό,τι δηλητηριάζει τη ζωή, προτιμούν να αναπαράγουν πρότυπα και να παραμένουν θύματα της προκατάληψης,του φανατισμού, της μισαλοδοξίας των παλιότερων κοινωνιών.
Εκατομμύρια μανιακοί κυκλοφορούν δίπλα μας. Πολλοί περνούν στην πράξη και πραγματοποιούν τις εμμονές τους. ΄Αλλοι, ακόμα δεν πρόφτασαν ή φοβούνται να το κάνουν. Παραμένει όμως η τρέλα, ο ψυχαναγκασμός στο μυαλό τους. Και δεν είναι καθόλου τούτοι πιο ακίνδυνοι από όσους πέρασαν τα εσκαμμένα. Απλά, δεν τους δόθηκε η ευκαιρία. ΄Η δεν ήρθε ακόμα η ώρα τους.
