Επεισόδια κρετινισμού με …ΟΝΟΜΑΤΑ (2ο)

Διάλογος  σε καφετέρια της Χαλκίδας μετά από συστάσεις κοινού γνωστού μας:

 

 

 

-Α, εσύ είσαι λοιπόν, ο περίφημος …Χόμος.

-Ελόγο μου.

-Είσαι ΄Ελληνας ή Τούρκος;

-Ελληνας,  όχι, όμως,  Ελληνάρας.  Αλλά , δε θα  ένιωθα μειωμένος και παρακατιανός, αν ήμουνα και  Τούρκος.

-Καλά, όλοι οι μισέλληνες  τα ίδια   λένε.

-Μα, δε  βλέπω εδώ γύρω κανένα εχθρό του ΄Ελληνα, πέρα από σένα.

……………..

-Και  τους  επιχειρηματίες της Εύβοιας, γιατί τους   πολεμάς με αυτά που  γράφεις.

-Γιατί τη δική τους φοροκλοπή τη χρεώνουν σε μένα και το φίλο μου από εδώ. Ως φοροκλέφτες και  δωροδοσάκηδες  είναι ταξικοί  μου αντίπαλοι.

-Την κλίκα της εφορίας να βρίζεις ,όχι τα θύματα.

-Δεν είναι οι Φαρισαίοι  που σταύρωσαν το Χριστό, καλύτεροι από τον Ιούδα.

–  Κάνεις τον έξυπνο, αλλά δε σε παίρνει, γιατί όπου δεν πέφτει λόγος, πέφτει ράβδος.

-Δεν το παίρνω  ως απειλή,  γι΄αυτό και συμφωνώ μαζί σου!   ΄Οπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος.  Θα το θυμάμαι.  Μην το ξεχνάς κι εσύ.