ΕΠΙΚΕΙΤΑΙ… ΕΛΛΗΝΟ-ΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ!

ΕΠΙΚΕΙΤΑΙ…ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

 9-01- 2009

 Είχα διαβάσει πως ,πριν χρόνια, αρχές δεκαετίας του ’60,  με κυβέρνηση Καραμανλή, οι εκπαιδευτικοί της Β/θμιας εκπ/σης είχαν ξεκινήσει και κρατήσει για μεγάλο διάστημα μια μεγάλη απεργία. Φαίνεται πως η απεργία εκείνη, πρωτοφανής για την εποχή, είχε ευρύτερη λαϊκή αποδοχή γι αυτό και ο Σερραίος πολιτικός δεν τόλμησε να την καταστείλει με επιστράτευση ή με κάποιον από τους γνωστούς απεργοσπαστικούς μηχανισμούς. ΄Ετσι, ένα πρωί, το τότε εθνικό- μονοπωλιακό ραδιόφωνο (γιορτάζει αυτές τις ημέρες τα 70χρονα της αισχρής προπαγάνδας του) και σύμπας ο τύπος της εποχής, ενημέρωναν με έκτατα δελτία και πηχυαίους τίτλους τον ελληνικό λαό  πως οι Τούρκοι μετακινούν μονάδες στα σύνορα του ΄Εβρου. Ο πρωθυπουργός με διάγγελμά του ζήτησε εθνική ομοψυχία τις…δύσκολες για το ΄Εθνος εκείνες ώρες και η ιστορική αυτή απεργία των εκπαιδευτικών λύθηκε, φυσικά, άδοξα, εν ριπή οφθαλμού .

  ΄Εκτοτε, κύλησε πολύ νερό στο ποτάμι της ελληνικής ιστορίας. Κοντά μισό αιώνα τώρα, το χαρτί «τουρκικός κίνδυνος» είναι ο άσσος στο μανίκι κάθε ελληνικής κυβέρνησης που τα βρίσκει μπροστά της …μπαστούνια. Απεργίες, πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές κρίσεις και αναταραχές, λογής μέτωπα, άλλα υπαρκτά και ανύπαρκτα εσωτερικά προβλήματα, ξεπερνιούνται προς στιγμή   και μπαίνουν σε σειρά αναμονής μέχρι να εκλείψει ο …εθνικός κίνδυνος.  ΄Οσο θυμάμαι τον εαυτό μου, «κάθε τρεις και λίγο», εχθρικές μονάδες και τανκς μετακινούνται στα σύνορα, πολεμικά καράβια και αεροπλάνα σε μόνιμη βάση παραβιάζουν ένθεν και ένθεν η(υ)μέτερες υφαλοκρηπίδες και αιγιαλίτιδες ζώνες και πάντα ο κίνδυνος έκρηξης ενός ελληνοτουρκικού πολέμου είναι ορατός και επί θύραις.

  Όμως, ο καταραμένος αυτός πόλεμος μεταξύ των δύο «αιωνίων εχθρών», δεν έγινε  (ούτε πρόκειται να γίνει) ποτέ. Μένει εκεί  και αιωρείται η απειλή του επί των κεφαλών μας, τόσα «ύπουλα» χρόνια. Στο μεταξύ, δισεκατομμύρια $ και €  ξοδεύονται  για πολεμικούς εξοπλισμούς, προς άφατον ευφροσύνη των λαμογίων   στην «εκείθεν και  την εδώθεν» όχθη του πελάγου. Μόνο με την εξοικονόμηση των εξόδων ενός μηνός   για περιπολίες και αναχαιτίσεις εχθρικών μαχητικών, θα μπορούσε να χτιστεί και να λειτουργήσει ανά μήνα, εκατέρωθεν της θαλάσσιας έκτασης που χωρίζει τις δύο χώρες, ένα υπερσύγχρονο νοσοκομείο, λένε  οι ειδικοί εκτιμητές. Για να μην πούμε, πόσο θα άλλαζε αναφανδόν προς το βέλτιον η ζωή των υπηκόων και των δύο γειτόνων χωρών, έτσι και τα δισεκατομμύρια «οβολών» δεν διετίθεντο για αγορές πολεμικών εξοπλισμών και τη συντήρηση πολυδάπανων στρατιωτικών δυνάμεων, αλλά για την άσκηση κοινωνικής πολιτικής.

  Παλιότερα, όταν τολμούσα να συμμεριστώ και με άλλους αυτές τις υποψίες μου για «θέατρο» και «στημένα περιστατικά» μεταξύ των δύο…υποψηφίων εμπολέμων, δεν έβρισκα πολλούς συμμάχους. Γι αυτό και είχα τις αμφιβολίες μου. Σήμερα, όμως, είμαι σχεδόν βέβαιος πως όλο αυτό το στρατιωτικό-πολεμικό «λακριντί», γίνεται για συγκεκριμένους λόγους (πέρα από εκείνον, που μνημονεύσαμε ήδη, για να τσεπώνουν, δηλαδή, τις μίζες οι αετονύχηδες ,Τούρκοι και ΄Ελληνες, τους οποίους σ΄ αυτή τη συγκεκριμένη δραστηριότητα δε φαίνεται να  χωρίζουν εθνικές και άλλες τέτοιες όμορες διαφορές): Το φόβητρο πολέμου και ο επαπειλούμενος κίνδυνος, που λειτουργούν εκφοβιστικά και εκβιαστικά για τους πολίτες και των δύο χωρών και τον χρησιμοποιούν επιδέξια οι κρατούντες κι εδώ κι εκεί, είναι ο έτερος βασικός λόγος της διαιώνισης αυτού του απαράδεκτου φαινομένου της συντήρησης  της υστερικής πολεμικής ατμόσφαιρας μεταξύ των δύο λαών.

   Εδώ και μερικές ημέρες, έστησαν πάλι το θέατρο οι…αντίπαλες κυβερνήσεις. Στο μεταξύ, στη χώρα της «φαιδράς πορτοκαλέας» , ένας ακροδεξιός ράμπο-αστυνομικός, διαπαιδαγωγημένος με τα εθνικά ιδεώδη «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια»,τραβάει στην ψύχρα πιστόλι και  εκτελεί ένα 15χροο αγγελούδι (όλα τα 15χρονα απανταχού της γης είναι αγγελούδια). Σε απάντηση, ένα οργισμένο ποτάμι νεολαίας ξεχύνεται στους δρόμους και απαιτεί να ζήσει διαφορετικά από τους γονείς και τους δασκάλους της. Την ίδια στιγμή, κάποια απροσδιόριστης ιδεολογίας απολιθώματα, βαπτίζοντας προσωπικά τους αδιέξοδα σε πολιτικές τακτικές  ,αναγορεύονται σε επαναστάτες και αντάρτες των πόλεων («μπαχαλάκηδες» στην ουσία) και πυροβολούν με καλάσνικοφ ένα χωριατόπουλο-αστυφύλακα των ΜΑΤ, ο οποίος, στο φαντασιακό  κόσμο των εκτελεστών του ,μεταμορφώνεται σε εβραϊκό «μαύρο πρόβατο» και  φορτώνεται όλη την ευθύνη και την κακοδαιμονία αυτού του τόπου .Κι ακόμα: Η χώρα στην ουσία έχει πτωχεύσει και για πρώτη φορά στην ιστορία της, δανειστές ανά τον κόσμο, αρνούνται να τη δανείσουν, ακόμα και με υψηλότατα επιτόκια. Οι ανευθυνότητες και οι αλχημείες  των  πασοκικών και νεοδημοκρατικών πελατειακών κυβερνήσεων, οδήγησαν πλέον τη χώρα στην οικονομική καταβαράθρωση, και όχι μόνο.

  Σε αυτές τις όντως τραγελαφικές ημέρες, που βιώνει η χώρα, συμπτωματικά  (και πάλι),οι…πολεμοχαρείς Τούρκοι παραβιάζουν τον εναέριο χώρο μας  εκεί κάτω στο Αγαθονήσι και διεκδικούν τάχα (όπως πάντα) εδαφικό μερτικό από την ελληνική επικράτεια, λες και είναι ποτέ δυνατόν (και δεν το γνωρίζουν αυτό οι Τούρκοι) να υπάρξει σε χώρα Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης  σπιθαμή αλλαγής συνόρων και να μη γίνει μπουρλότο όλη η Ευρώπη. Μας λένε, δηλαδή, πως θα μπορούσαν ποτέ οι Τούρκοι, παραβιάζοντας διεθνείς, αναγνωρισμένες, παγιωμένες και μηδέποτε, ως τώρα, παραβιασμένες συνθήκες, να στήσουν στο καμπαναριό στ΄ Αγαθονήσι  την ημισέληνο και στη συνέχεια να αποδυθούν  στην …άπελπι  προσπάθεια εκμάθησης της τούρκικης γλώσσας  και προ παντός στην παγίωση τούρκικης συνείδησης στους  αγαθούς… Αγαθονησιώτες μας. Σε ποιους τα λέτε αυτά τα παραμύθια, βρε αθεόφοβοι πολιτικάντηδες των λογής κομματικών συντεχνιών και –ισμών από δω κι από κει του Αιγαίου?

   «Βάστα με να σε βαστώ, ν΄ανεβούμε στο βουνό»,λέει η θυμόσοφη ελληνική  πείρα. Αυτό, ακριβώς,  κάνουν Τούρκοι και ΄Ελληνες   ( πολιτικάντηδες και στρατιωτικοί), δεκάδες χρόνια τώρα, από τη μια και από την άλλη μεριά της πάλαι ποτέ καταποντισμένης  Ατλαντίδας(?): Δημιουργούν  εικονική ατμόσφαιρα πολέμου, στήνουν πολεμοκάπηλα παιχνίδια, καμώνονται τους άσπονδους εχθρούς και αντίπαλους. Και πορεύονται άπαντες  βολεμένοι και «καθαροί».   Η ιστορία, όμως, δε ξεγελιέται, δεν εξαπατάται, αλλά και δε χαρίζεται σε κανέναν. Κάποτε αργεί, γιατί πρέπει να μελετήσει και να σιγουρευτεί, αλλά, όταν είναι έτοιμη και σίγουρη, αποκαλύπτει και ξεμπροστιάζει: ΄Ολοι τούτοι, λοιπόν, ΄Ελληνες και Τούρκοι, Τούρκοι και ΄Ελληνες “κουμανταραίοι”, δεν είναι παρά κοινοί απατεώνες, που, όπως όλοι οι κατεργαραίοι, συνεργάζονται αρμονικά μεταξύ τους για την προώθηση του κοινού στόχου, που είναι η  εξουσιαστική μακροημέρευση τους με διάφορο τον παρά και τη δόξα. Αυτή είναι η άγραφη, εθιμική συνθήκη μεταξύ των ηγεσιών και των δύο χωρών, που τη γνωρίζουν και την τηρούν με θρησκευτική ευλάβεια άπαντες επί σειρά ετών και κανείς δεν μπόρεσε ούτε ήθελε ποτέ να την παραβεί (ούτε θα την παραβεί).

    Όμως, για όλα υπάρχει, όπως είπαμε, ώρα για ξεμπρόστιασμα. Ο εθνικιστικές μάσκες τους αρχίζουν και πέφτουν. Δε θα μπορέσουν για πολύ  να κρύψουν το απαίσιο  πρόσωπό της αισχρής συναλλαγής και της απάτης, που έχουν στήσει τόσα χρόνια οι εξουσίες και    των δύο ταλαίπωρων χωρών.

Ν.Α,ιστορικός.