Από την πρώτη ημέρα της λειτουργίας του ιστορικού μας σάιτ (7/7/07) , δηλώσαμε (υποχρεωτική με την ιδεολογία και την ιδιότητά μας, συμπεριφορά ) υπέρμαχοι της πολιτικής στάσης που εκφράζει η ΑΠΟΧΗ από τις εκλογές ή το Λευκό-Άκυρο στην κάλπη. ΄Εκτοτε, δεν υπήρχε στιγμή, ειδικά σε εκλογική περίοδο που να μην καλέσουμε σε συστράτευση τους φίλους εδώ, παραθέτοντας επιχειρήματα και στοιχεία πως η ΑΠΟΧΗ είναι η μόνη έντιμη και ειλικρινής στάση του πολίτη, αλλά και η πρώτη πολιτική δύναμη της χώρας . Να το πούμε στην οπαδική τους γλώσσα, “ΠΡΩΤΟ ΚΑΙ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΚΟΜΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ”. ΄Οσες ψήφους παίρνουν όλα μαζί τα κόμματα και οι Μνηστήρες της εξουσίας του λεγόμενου …νόμιμου (!) κομματικού τόξου, τις παίρνει μαζεμένες και μόνη της η ΑΠΟΧΗ.
Την περασμένη Κυριακή, η Ελλάδα θα είχε πλησιάσει ΠΑΛΙ για λίγες μόνο χιλιάδες, τους ψηφοφόρους που συμμετείχαν συνολικά στο θέατρο της κάλπης. Πάνω από το 40% του εκλογικού σώματος. Μια πραγματικότητα που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει, ούτε να αναιρέσει, πλην των Γκεμπελίσκων και ασφαλώς του κομματικού, κοπαδικού όχλου και των τσοπαναραίων του.
Επομένως, αν ξαναρχίσουμε εδώ να επιχειρηματολογούμε μετά από εκατοντάδες φορές , γιατί η ΑΠΟΧΗ είναι κυρίαρχη πολιτική δύναμη στην Ελλάδα, αλλά και στις περισσότερες χώρες του κόσμου, θα ήταν μια ακόμα κουραστική επανάληψη. Είναι σαν να παραβιάζουμε ανοιχτές πόρτες ή να αναλύουμε διεξοδικώς το αυτονόητο και το δια γυμνού οφθαλμού ορατό.
Οι φίλοι μπορούν να αναζητήσουν εδώ τις κατά καιρούς αναλύσεις μας και ιδιαίτερα εκείνα τα στατιστικά στοιχεί που παραθέτουμε από το 1974 (Μεταπολίτευση) και μετά για την εξέλιξη της ΑΠΟΧΗΣ, η οποία από λίγες χιλιαδες ψήφους αρχικά, έφτασε με το χρόνο να σπάζει κάθε φράγμα. Στις εκλογικές αναμετρήσεις των τελευταίων χρόνων, μάλιστα, σχεδόν πάντα, οι μισοί ΄Ελληνες δεν προσέρχονται στην κάλπη. Συνειδητά, ως πράξη και στάση διαμαρτυρίας για το ισχύον πολιτικό σύστημα, που δεν είναι τίποτα περισσότερο από οπαδισμός με βαθιά επέμβαση λοβοτομής στα ζόμπι- ακολούθους του. Μια κοινοβουλευτική δικτατορία, εν ολίγοις.
Και ασφαλώς, πολλές και διάφορες στο ίδιο θέμα είναι οι αναλύσεις αξιόλογων ερευνητών, αλλά και ιδεολογικά υπέρμαχων της ίδιας με μας πολιτικής στάσης-τάσης, που εκφράζεται μέσω της συνειδητής Αποχής από την θεατρική παράσταση των εκλογών. (Μια τέτοια πρόσφατη ανάλυση επισυνάπτουμε στο τέλος ).
Σε αυτές τις εκλογές της Κυριακής, επισημαίναμε τις τελευταίες ημέρες εδώ , γιατί η επιλογή προσέλευσης στην κάλπη από τους συνειδητοποιημένους πολίτες , θα ήταν μια ΠΟΛΙΤΙΚΗ-ΕΝΤΙΜΗ στάση που δε θα απαραβίαζε καμιά κόκκινη γραμμή. Και ο λόγος ήταν ένας. Για να επικρατήσει το «ΜΗ ΧΕΙΡΟΝ” που αυτή την περίοδο, το εκφράζει ο Αλέξης Τσίπρας ,έναντι του «ΧΕΙΡΙΣΤΟΥ» που ενσαρκώνει σε όλη του την ανήθικη… μεγαλοπρέπεια, ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Και όπως υποστηρίζαμε, θα ήταν δυνατή η ανατροπή της πιθανότητας επανεκλογής του Κυριάκου Μητσοτάκη, μόνο σε μια περίπτωση. Με την άντληση ψήφων από τη δεξαμενή της Αποχής. Σε τέτοια περίπτωση, όπως γράφαμε, διαφαινόταν νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και συνεργασία για το σχηματισμό κυβέρνησης πιθανότατα με το ΠΑΣΟΚ. Σε καμιά άλλη περίπτωση. Κι αυτό ισχύει και για το Μέλλον πια. ΄Οποτε κι αν γίνονται αυτές οι περίφημες…εθνικές μας εκλογές.
Δεν επηρεάστηκαν τελικά οι συνειδητοποιημένοι πολίτες . Και η τραγική κατάσταση στην οποία οδηγήθηκε η χώρα τα 4 τελευταία χρόνια, δεν είχε στις επιλογές τους το βάρος που ελπίζαμε , για να ανατρέψει την απόφασή τους. Δεν προσήλθαν στις κάλπες και ασφαλώς δε νίκησε ούτε ο Μη Χείρων . ΄Όμως, σε πείσμα της προπαγάνδας που εξαπέλυσαν όλες αυτές τις ημέρες μετά την Κυριακή, οι Γκεμπελίσκοι με αφεντικά –εργοδότες τους μπλε καναλάρχες και εκδότες και όλο το “νόμιμο συστημικό τόξο”, ο γιος του αλήστου μνήμης πατρός και ο ίδιος, πλέον εκείνου , διεφθαρμένος σήμερα , ΔΕ ΝΙΚΗΣΕ.
Ο ΧΑΡΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΠΛΕ ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΤΑ ΠΑΠΑΓΑΛΑΚΙΑ ΄Η ΟΠΩΣ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΟΙ ΧΑΧΟΛΟΙ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ . Ο ΧΑΡΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ…ΑΧΡΩΜΟΣ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙΑ. ΜΠΛΕ.
Η αμφισβήτηση αυτής της αυταπόδεικτης αρχής , είναι καθαρός φασισμός. Συνειδητή κακοποίηση της ιστορικής αλήθειας, της πολιτικής πραγματικότητας, του οφαλμοφανούς. Εν τέλει, πρόκειται για παραπληροφόρηση –παραπλάνηση- παράνομη πράξη, όπως ακριβώς την καθορίζει ο ποινικός κώδικας στα συναφή άρθρα του.
Ως αρχή μας εδώ έχουμε, να μη συζητάμε με φασίστες. Πολύ περισσότερο, για να τους πείσουμε περί του πασιφανούς. ΄Εχουν υποστεί τέτοιου είδους λοβοτομή, που μόνο να τινάζει τη σκόνη από τα παπούτσια του και να φεύγει μακριά, απομένει στο συνετό και έντιμο πολίτη, αν έτυχε να τους έχει πλησιάσει.
Δε χρειάζεται, επομένως, όπως λέγαμε χτες, ο ασεβής ψαράς και ο ταβερνιάρης από τη Λέσβο, ο όποιος άλλος υποτακτικός και ακόλουθος του Κούλη του, ούτε, ασφαλώς ο αμετροεπής Σαββόπουλος και ο Μητσιάς, να δηλώνουν…φαν του Μουσολίνι. Φτάνει που στηρίζουν έναν Νονό μια εγκληματικής , κομματικής οργάνωσης, που ανήγαγε την πολιτική σε απάτη, διαφθορά και διαπλοκή.
Είναι, συν τοις άλλοις και ο υπεύθυνος της, για δεύτερη φορά, χρεοκοπίας στη χώρα. Και σύντομα ο άφρων ψηφοφόρος της Ν.Δ , θα νιώσει ο ίδιος στο πετσί του πόσο εγκληματική υπήρξε και για εκείνον και για τους άλλους , η ψήφος που χάρισε στο θύτη του.
Αυτό περιμένουμε. Είναι η μεγάλη ανταμοιβή των συνετών. Η εκδίκηση και ο θρίαμβος της λογικής και της εντιμότητας, απέναντι στην αφροσύνη, την ιδιωτεία, τη διαφθορά και το φανατισμό.
____________________
(*) Ακύρωση στην αποχή και σε όποιον την επιλέγει
Σχετικά με τις επιθέσεις που δέχτηκε ο καθηγητής Γ. Κοντογιώργης
Από την ενορχηστρωμένη προσπάθεια απαξίωσης του επιχειρήματός μου ότι απέχω των εκλογών συγκράτησαν τη δήλωση αποχής. Δεν ανέφεραν καν ότι δεν συνέστησα την αποχή στους συνομιλητές μου αλλά τους κάλεσα απλώς να αναλογισθούν ως πολίτες τις συνέπειες της ψήφου ή της μη ψήφου τους. Το πιο σημαντικό ωστόσο είναι ότι όλοι μαζί οι επικριτές μου ομολογούν ότι είναι βαθιά ολιγαρχικοί οπαδοί της εκλόγιμης μοναρχίας. Γι’ αυτό αντιπαρέρχονται το διακύβευμα των εκλογών, δηλαδή της ψήφου τους, που είναι ο διαγκωνισμός για την εκλογή του επόμενου απόλυτου μονάρχη. Κακό επομένως δεν είναι να είσαι μέχρι το μεδούλι οπαδός της μοναρχευομένης ολιγαρχίας και να φανατίζεσαι στο όνομα της. Κακό είναι να δηλώνεις ότι είσαι δημοκράτης επειδή ντρέπεσαι να ομολογήσεις την επιλογή σου και να καθυβρίζεις αυτόν που σου το θυμίζει. Αυτή ακριβώς η στάση σε μεταβάλει σε κομματόσκυλο, δηλαδή σε εγκάθετο της πλέον έκφυλης εκδοχής της εκλόγιμης μοναρχίας, που στοιχειοθετεί η μεταβολή της σε κομματοκρατία.
Υπό το πρίσμα αυτό, η αποχή εγείρει το δίλημμα όχι της επιλογής απόλυτου μονάρχη αλλά της μεταβολής πολιτείας με πρόσημο την αντιπροσώπευση και τη δημοκρατίας.
Μπήκαν μπροστά τα κομματόσκυλα για να βρωμίσουν τον ελεύθερο λόγο παραφράζοντας τον και εμφανίζοντάς τον ως ιδιοτελή καθώς πλησιάζουν οι εκλογές. Τρομάζουν με τη σκέψη ότι μπορεί να ανοίξουν τα μάτια τους οι πολίτες και να πάψουν να συμπεριφέρονται ως πελάτες, εργοδότες της μοναρχευόμενης κομματοκρατίας… Μαντρώστε τη σκέψη του λαού, είναι ο μόνος τρόπος για να επιπλέουν στα λύματα του κομματικού καταγωγίου δαπάναις της χώρας….
Το πρόβλημα ωστόσο είναι ότι για να εξαπατήσουν, να χειραγωγήσουν τον πολίτη παραποιούν, ψεύδονται και διαπράττουν απάτη αποδίδοντας μου απόψεις που δεν είπα. Εξήγησα ότι καθένας είναι ελεύθερος να ψηφίσει ή να μην ψηφίσει, δικό του θέμα. Διευκρίνισα όμως ότι πρέπει να γνωρίζει ποια είναι η σημασία της ψήφου -είτε ψηφίσουν είτε όχι- στο πολιτικό σύστημα της έκφυλης απολύτως ολιγαρχικής μοναρχίας. Διευκρίνισα όταν ερωτήθηκα ότι εγώ δεν ψηφίζω διότι δεν συμμετέχω σε ένα σύστημα που δεν αναγνωρίζω διότι δεν μου επιτρέπει να συμμετέχω στις αποφάσεις του για τις τύχες μου. Δεν είναι νοητό να διδάσκω τη δημοκρατία και να επικροτώ την απάτη της απόλυτης μοναρχίας. Και μάλιστα μιας μοναρχίας που συστηματικά χρεώνεται με την καταστροφή και την υποτέλεια της ελληνικής κοινωνίας. Τα εντεταλμένα κομματόσκυλα που αναζητούν ρόλους για να μην παραμένουν στα αζήτητα της δημοσιότητας και της εξουσίας, ξέρουν ότι για να τον αποκτήσουν πρέπει ο λαός να λειτουργεί ως αγέλη προβάτων, να μην σκέπτεται αλλά να χειροκροτεί και να ψηφίζει με φαλκιδευμένη ψήφο. Γιατί αν βγει από το μαντρί της α-σκεψίας θα τους ρίξει στον καιάδα της αφάνειας. Όλα αυτά τα σουραύλια της κομματοκρατίας που θέλουν την κοινωνία αγέλη προβάτων που θα υπακούει άκριτα στην εξουσία της αποκρύπτουν ότι λειτουργούν ως κοινοί απατεώνες αποκαλώντας την απόλυτη μοναρχία ως δημοκρατία. Έχουν το θράσος να διακηρύσσουν ότι αν επικρατήσουν αυτοί θα ανέβει ο λαός στην εξουσία. Ξέρουν ότι αν τους γυρίσει την πλάτη ο λαός στις εκλογές θα πάψουν να υπάρχουν. Γι’ αυτό αγωνιούν. Διαπληκτίζονται μεταξύ τους ποιος θα λεηλατήσει αποτελεσματικότερα το λαό και θα υπονομεύσει την πατρίδα. Ο λαός στις εκλογές το μόνο που κάνει με την ψήφο του είναι να επιλέξει τον ανεξέλεγκτο μονάρχη-δήμιό του που θα συμβάλει στην έτι περαιτέρω στην καταστροφή του. Την έκφυλη μοναρχία θα υπηρετήσει. Αν ο λαός γνώριζε τι γίνεται πίσω από το παρασκήνιο της εξουσίας θα διαπίστωνε διά γυμνού οφθαλμού το μέγεθος της απάτης και της λεηλασίας που διαπράττεται. Και τότε το σύνταγμα και η φυλή της φαύλης κομματοκρατίας θα βρίσκονταν αύτανδρη στο βυθό. Πίσω από τις άθλιες ψευδολογίες των κομματόσκυλων αποκρύπτουν ότι υπηρετούν μια έκφυλη απόλυτη μοναρχία γιατί μόνον έτσι ο λαός θα παραμείνει χειραγωγημένη αγέλη προβάτων με πρόσημο το δίλημμα ότι αν δεν ψηφίσει θα χάσει την ευκαιρία να αποφασίσει ποιος θα τον κυβερνήσει. Ε.. λοιπόν διακόσια χρόνια όποιο όνομα και αν είχε ο κυβερνήτης του ίδιος ήταν, δυνάστης της βούλησης του λαού και καταστροφέας της χώρας. Το μένος εναντίον του λόγου ενός όπως η “ταπεινότητα” μου που δεν επιδιώκει παρά τον φωτισμό του κοινού λαού με βάση τα πορίσματα της επιστήμης αποκαλύπτει το μίσος των εγκαθέτων της μοναρχικής ολιγαρχίας εναντίον της δημοκρατίας. Και το χειρότερο το βάθος της αγωνίας των κομματόσκυλων που γαβγίζουν υψηλόφωνα τη διαστροφή του λόγου μου για να μην ακουστεί η γνώση. Για να κρατήσουν το λαό στο σκοτάδι στο όνομα της δικής τους ηγεμονίας. Γιατί εντέλει ο λαός δεν ξέρει, αυτοί είναι οι σοφοί αφού ξέρουν να παίζουν με το καθεστώς που τους τρέφει…
Το μόνο δίλημμα για το λαό στις εκλογές είναι αυτό. Το μόνο δίλημμα που μπαίνει κάτω από το χαλί είναι ακριβώς αυτό. Ο λαός εταίρος, μέρος της πολιτείας ή ο λαός στην ιδιωτεία με την ψήφο του.
Γιώργος Κοντογιώργης