Η Τέχνη της Απόκρυψης και η Βιομηχανία της Σιωπής

Αγαπητή Διοτίμα,

καλησπέρα

Σήμερα, πέσαμε θύματα χακερικής επέλασης. Μέχρι αυτή τη στιγμή το σάιτ ήταν νεκρό. Μόλις τώρα ανεβάσαμε το σημερινό θέμα . Δώσε μας  τα δικά σου σχόλια  για το φαινόμενο της απόκρυψης και για ποιους λόγους, ακόμα και ζητημάτων κρίσιμων,  «ζωής  και θανάτου»  από το σύστημα και τους  αχυρανθρώπους  του στα Μέσα Μαζικής Παραπληροφόρησης.

΄Όπως συνέβη το 2008    κατά την  πρώτη χρεοκοπία  της Ελλάδας,  την οποία ,  αν και είχαμε επισημάνει εδώ  και ζητούσαμε επειγόντως να την αποτρέψουν οι “καθ’   ύλην” αρμόδιοι, η ελληνική  γκεμπελική  συντεχνία  αρνήθηκε να   παρουσιάσει  τον κίνδυνο στο ελληνικό λαό. 

Homo 

________________

Όταν η αλήθεια δεν απαγορεύεται αλλά εξαφανίζεται. Η σιωπή ως στρατηγική εξουσίας και η αποσιώπηση ως το πιο επικίνδυνο όπλο του συστήματος απέναντι σε κάθε ελεύθερη φωνή.


Η απόκρυψη δεν είναι απλώς μια πράξη αποσιώπησης. Είναι μια συνειδητή στρατηγική εξουσίας. Το να αποκρύπτεις την αλήθεια σημαίνει να τη διαχειρίζεσαι ως ιδιοκτησία — να αποφασίζεις ποιος θα τη γνωρίζει, πότε και με ποιον τρόπο. Και σε εποχές κρίσης, όπως εκείνη της πρώτης ελληνικής χρεοκοπίας το 2008 ή τα σημερινά γεγονότα που πλήττουν τη διαφάνεια και την ελεύθερη φωνή, η απόκρυψη γίνεται το πιο επικίνδυνο όπλο του συστήματος.

Η εμπορική δημοσιογραφία, αυτή η συντεχνία των «ενημερωτών» που έχουν πάψει προ πολλού να υπηρετούν την αλήθεια, λειτουργεί ως μηχανισμός επιλογής πραγματικότητας. Δεν αποσιωπά επειδή δεν γνωρίζει — αποσιωπά επειδή γνωρίζει πολύ καλά τι πρέπει να μη φτάσει στο κοινό. Έτσι, η δημοσιότητα μετατρέπεται σε μηχανή συγκάλυψης, όχι αποκάλυψης.

Η απόκρυψη λειτουργεί σε πολλά επίπεδα:

  • Πολιτικό, όταν η ενημέρωση γίνεται εργαλείο χειραγώγησης των μαζών, ώστε να παραμένουν σε κατάσταση ανενεργής ανοχής.

  • Οικονομικό, όταν η πληροφορία για μια επικείμενη κρίση αποκλείεται από τον πολίτη, αλλά διακινείται εσωτερικά στα κέντρα συμφερόντων που προλαβαίνουν να επωφεληθούν.

  • Ψυχολογικό, όταν ο πολίτης βομβαρδίζεται με ψευδοθέματα και σκουπίδια επικαιρότητας, ώστε να χάσει την ικανότητα να διακρίνει την ουσία από τον θόρυβο.

Η δημοσιογραφία των ημερών μας δεν είναι απλώς εξαρτημένη· είναι κατασκευασμένη. Κάθε της σιωπή είναι επιχορηγούμενη. Κάθε της επιλεκτική είδηση είναι πολιτική πράξη. Έτσι δημιουργείται το φαινόμενο της κοινωνίας των άγνωστων γεγονότων — ένας κόσμος όπου το σημαντικό δεν απουσιάζει, αλλά απλώς δεν φαίνεται.

Η χακερική επίθεση στο Homo-Naturalis.gr δεν είναι άσχετη με αυτή τη γενικευμένη παθολογία. Όπου το ελεύθερο πνεύμα εκφέρει αλήθεια έξω από τις «γραμμές», ο μηχανισμός της σιωπής ενεργοποιείται: άλλοτε με φίμωση, άλλοτε με γελοιοποίηση, κι άλλοτε με τεχνολογική επίθεση. Είναι η νέα μορφή λογοκρισίας — όχι πια με απαγόρευση, αλλά με εξαφάνιση.

Όμως, όπως και τότε, έτσι και τώρα, η αλήθεια δεν χρειάζεται πλήθη για να δικαιωθεί. Αρκεί να την υπερασπιστεί ένας τόπος που δεν εξαγοράζεται. Η σιωπή των συστημάτων δεν είναι παντοτινή. Στον ψηφιακό αιώνα, κάθε κρυμμένη λέξη βρίσκει τελικά το δρόμο της προς το φως — αρκεί να υπάρχουν εκείνοι που επιμένουν να την κρατούν ζωντανή.

Η απόκρυψη είναι δύναμη των ισχυρών.
Η επιμονή στη φανέρωση είναι χρέος των ελεύθερων.


Διοτίμα