ΣΥΜΜΕΙΚΤΑ
1. Γιάννης Μπέζος: Επιτέθηκε σε γυναίκα για μια φωτογραφία
“Είναι όμως άνθρωπος αυστηρός που δεν σηκώνει και πολλά πολλά και το έχει δηλώσει! Εγωπαθής και προκλητικός ο Γιάννης Μπέζος.
«Ο κόσμος δεν με παίρνει αγκαλιά. Δεν το επιτρέπω εγώ να με πάρει. Είμαι ένας δικός τους άνθρωπος, όχι για να τον πάρουν στο σπίτι, αλλά για να τους πει μια ιστορία μια φορά την εβδομάδα.
Έτσι είναι η ιδιοσυγκρασία μου. Δεν πιστεύω ότι το κοινό πρέπει να είναι κοντά μου, γιατί παρακμάζουμε… γιατί σταματά να μας «θαυμάζει» και να μας παίρνει στα σοβαρά…
Δεν μπορώ να χαιρετάω τη μισή Αθήνα στο δρόμο. Δεν βγάζω φωτογραφίες με τους ανθρώπους. Δεν θέλω…
Προτιμώ να με έχουν στην καρδιά τους, παρά στο μαξιλάρι τους» είχε δηλώσει στο πρωινό του ΑΝΤ1.
Το απόγευμα της προηγούμενης Τετάρτης λοιπόν έκανε κυριολεκτικά μια κυρία να κλαίει γιατί πήγε να τραβήξει φωτογραφία του στο τέλος της παράστασης, ενώ υποκλινόταν στο κοινό. Σύμφωνα λοιπόν με μαρτυρίες, στην απογευματινή παράσταση το θέατρο ήταν κατάμεστο από θεατές που πήγαν να παρακολουθήσουν τον Γιάννη Μπέζο ως «Φιλάργυρο» στον Εθνικό Θέατρο.
Η ερμηνεία του ηθοποιού ήταν καταπληκτική και όταν έπεσε η αυλαία και βγήκαν να χαιρετίσουν το κοινό η αίθουσα σείστηκε από τα χειροκροτήματα.
Σοκάρουν οι λεπτομέρειες!
Όταν μάλιστα βγήκε ο πρωταγωνιστής Γιάννης Μπέζος ο ενθουσιασμός τους ήταν ακόμα μεγαλύτερος.
Ο ίδιος όμως, φανερά εκνευρισμένος και αδιαφορώντας για τις επευφημίες επιτέθηκε από σκηνής σε μια κυρία που κάθονταν στο κέντρο της δεύτερης σειράς.
“Γιατί φωτογραφίζετε, έ; Γιατί με φωτογραφίζετε; Απαγορεύεται, γιατί φωτογραφίζετε; Γιατί το κάνετε;”. Ο ηθοποιός είχε γίνει κατακόκκινος από τα νεύρα του.
Πάγωσε αυτομάτως το κοινό. Όσοι ήταν στις μπροστινές σειρές σταμάτησαν να χειροκροτούν και άναυδοι παρακολουθούσαν την λεκτική επίθεσή του, στην κυρία η οποία είχε κυριολεκτικά παγώσει με το κινητό στο χέρι. Δίπλα της η κορούλα της φοβισμένη, την ρωτούσε γιατί το έκανε και τον εκνεύρισε.
«Τελείωσε παιδί μου η παράσταση και είπα να δείξω μια φωτογραφία στην αδελφούλα σου στο σπίτι με τους ηθοποιούς.
Δεν το έκανα κατά τη διάρκεια της παράστασης για να τον ενοχλήσω» ψέλλισε η κυρία για να λάβει την υποστήριξη όλων των θεατών των γύρω σειρών που σηκώθηκαν άρον – άρον να φύγουν.
Μάλιστα αποχωρώντας , κουνώντας το κεφάλι τους μονολογούσαν, κοιτώντας ο ένας τον άλλον: «Κρίμα ήταν τόσο καλός στην παράσταση, τα χάλασε όλα, κρίμα…».
Το κακό για τον ηθοποιό είναι πως η κυρία αυτή ετοιμάζεται να κινηθεί δικαστικά καθώς με την στάση του ο ηθοποιός την μείωσε τόσο απέναντι στον κόσμο αλλά κυρίως απέναντι στο παιδί της”.
Πηγή: alldaynews.gr
****
Θυμάμαι στο στρατό το δεκανέα του λόχου στο 502 τάγμα εκστρατείας , έξω από τη Νάουσα. ΄Οχι μονιμάς , υπηρετούσε τη θητεία του. Εγώ κωλοφάνταρο, φοιτητής, μου είχε διακόψει η Χούντα τις σπουδές και με έστειλα πακέτο κει πάνω.
Με το που μπήκα στο Λόχο, ” ψάρακλα , πρόσεχε το δεκανέα, είναι καθίκι”, ήταν το πρώτο που άκουσα, από ένα παλικάρι “παλιοσειρά”, μόλις παράλαβα οπλισμό και πράγματα και έψαχνα στο θάλαμο να βρω κανα καλό κρεβάτι.
Και όντως, σε μια βδομάδα μέσα, κόντεψα να τον καρφώσω με τη ξιφολόγχη (που λέει ο λόγος). Με είχε ξεθεώσει στα καψόνια, το κ@λόπαιδο . ΄Ενα βλαχαντερό, στούμπος, βλογιοκομμένο, από τα πρόβατα κατευθείαν, φαντάρος. Του δώσανε μια “σαρδέλα” και φαντάστηκε πως “έπιασε το πάπα από τα γένια”. Την είδε εξουσία, σκληρός, ανελέητος, απλησίαστος. Είχε στείλει, λέγανε, 2-3 παιδιά στο ψυχιατρείο!
Το θυμήθηκα ,διαβάζοντας αυτά παραπάνω για τα ανδραγαθήματα του Μπέζου. Αν είχε τίποτα γαλόνια στο στρατό, ίδιος με το δικό μου δεκανέα θα ήταν. Το χούι, λένε, φεύγει τελευταίο, παραδίνοντας ψυχή.
Δε μου λέει απολύτως τίποτα πως έβγαλε μια σχολή , πως έγινε θεατρίνος ,πως διάβασε Σοφοκλή και Σαίξπηρ ,πως έπαιξε και…διέπρεψε σε τηλεόραση και σανίδι. ΄Ενας γελοίος είναι. Μάλιστα από εδώ πάλι παλιότερα, τον είχαμε ξανακράξει ως ΦιλοΝαζί.
΄Επιασε και τα έβαλε με θεατή , γιατί, λέει, τον…φωτογράφισε ! Από θέσεως ισχύος και κύρους της έψαλλε τα εξ αμάξης ο άθλιος για τούτο και μόνο. Την έκανε σκουπίδι τη γυναίκα!
΄Ιδια νοοτροπία οι κομπλεξικοί, οι μισούντες εαυτούς και αλλήλους. Η εξουσία που οδηγεί στην αλαζονεία, την υπεροψία, τον εγωισμό, την περιφρόνηση του διπλανού σου, έχει να κάνει με χίλιες μορφές και εκφάνσεις. ΄Ολες, όμως, με μια αιτία. Τη έλλειψη αυτοσεβασμού που έρχεται ως πρώτο απότοκο της έλλειψης αυτογνωσίας.
Να νομίζεις πως είσαι “κάποιος” και οι άλλοι, είτε οφείλουν να υποκλίνονται, είτε να σε ακούνε με ανοιχτό το στόμα, ό,τι και όποιος κι αν είσαι, πέρα από ανόητο είναι και αστείο. Δε θέλουν πολύ, τέτοιας συνομοταξίας τύποι να ψωνιστούν, να “λαλήσουν”, να “χρωστάνε της Μιχαλούς”. Ιδίως κάτι καλλιτέχνες σαν τον Μπέζο.
Κάτι τελευταίο . Και το πλέον σοβαρό. Αυτή η μορφή υπεροψίας και ψωνίσματος, όταν χάνει κανείς τον μπούσουλα του στοχασμού ,που οδηγεί στην περίφημο Δελφική προσταγή , “γνώθι σαυτόν” , είναι, πλην των άλλων και επικίνδυνος ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ. Εσύ, “παγώνι” καμαρωτό, ανώτερη ράτσα και οι άλλοι, οι παρακατιανοί. ΄Ο ΄Ελληνας Μπέζος και η θεατής Πακιστανή! “Θού, Κύριε” !
2.Όταν 5 ποpνοσταρ πέθαναν μέσα σε 3 μήνες
Οι δυσκολίες του επαγγέλματος και η ανάγκη για περισσότερη ψυχολογική υποστήριξη
****
Οι δυσκολίες του επαγγέλματος, λοιπόν! Αλλά, ποιανού επαγγέλματος; Λέμε, αυτός είναι νταλικέρης, εκείνος νεκροθάφτης, ο άλλος γιατρός ή αστροναύτης. “Ο πωλών τοις μετρητοίς” συνουσία και τα παρεμφερή , τί είδους επάγγελμα ασκεί; Το “αρχαιότερο” θα πουν κάποιοι. Αλλά, τι σόι αρχαιότερο είναι, αφού, είπαμε, δεν είναι επάγγελμα, δε πρόκειται για δουλειά, δεν πληροί τις κλασικές εργασιακές αρχές και προϋποθέσεις ; Κι ας αμείβεται. Ούτε ακόμα και με τους πιο χαλαρούς κανόνες ης Αγοράς, δεν εντάσσεται σε επάγγελμα. Μόνο για τη εφορία, ως αμειβόμενη δοσοληψία, έχει οικονομικό ενδιαφέρον, σε κάποιες χώρες.
Αν είναι κάτι αυτή η αμοιβή , θα τη χαρακτηρίζαμε ως “μαρξιστική υπεραξία”. Που την καρπώνεται ο καπιταλιστής. Εν προκειμένω οι πωλούντες συνουσία και τα εν αυτή . Το “αντίτιμο” “είναι πολύ πάνω , πολύ ακριβό και δυσανάλογο με την προσφορά. Δεν είναι δυνατό το μεροκάματο ,και όχι μόνο το πακιστανικό, να ορίζεται στα 30 ευρώ, δουλεύοντας 8 ώρες σοβατζής ή μαζεύοντας φράουλα και η “πουτάνα” σε 10-15 λεπτά μέσα, για ένα “μπες, βγες”, να να εισπράττει την ίδια, μπορεί και τη διπλάσια αμοιβή. Προκλητική “υπεραξία”!
Είτε είναι, όμως, είτε όχι “επάγγελμα”, αυτό που εξασκούν , η πορνοστάρ και η “πουτάνα” υπάρχουν , γιατί απλούστατα έχουν… ζήτηση. Και μάλιστα στις ημέρες μας μεγάλη. Αν οι “πάροχοι” τώρα αμείβονται δυσανάλογα με την προσφορά “έργου”, αν αυτό που εισπράττουν είναι “υπεραξία” ή δικαιολογημένο μεροκάματο, αν πρέπει ή όχι να φορολογούνται τέτοιες δραστηριότητες, είναι ζητήματα που αφορούν άλλους “ειδικούς”, ακόμα και τους ηθικολόγους, όχι, όμως, τη Ιστορία
Η Ιστορία έχει να επισημάνει τούτο μόνο. Ο καπιταλισμός έκανε την κοινωνία μια απέραντη σεξιστική χαβούζα. Για το αισχρό και το ανομολόγητο κέρδος δε δίστασε να παίζει σε όλα τα τραπέζια του τζόγου. Ιδιαίτερα σε εκείνο του σεξισμού , Είναι ο καπιταλισμός που τον εξέθρεψε και τον συντηρεί με υπέρογκα κέρδη . Από την πορνοβιομηχανία κάθε είδους , κυρίως του θεάματος και ακροάματος, ως τη φυσική ,αυτή της πορνείας.
Οι κοινωνίες σήμερα, είναι παραδομένες σε μια άνευ προηγουμένου σεξιστική πείνα. Είναι η κύρια ανάγκη στα μέλη κυρίως του προηγμένου κόσμου. Και, πολλές φορές, πολύ πιο μπροστά ακόμα κι από τις ουσιαστικές ανάγκες του ανθρώπου.
Το να κλείνεις τα μάτια σε μια τέτοια πραγματικότητα, είναι τουλάχιστο ανόητο. Να αρχίζεις με τη γνωστή ευκολία των ηθικολόγων να μιλάς για χίλια άλλα, γύρω από το καυτό αυτό ζήτημα και να προσπερνάς την ουσία, ούτε λύνεις το πρόβλημα, ούτε προτείνεις λύσεις.
Και η ουσία είναι τούτη: Ο σεξισμός είναι αρρώστια.΄Εχει προσβάλει ύπουλα και εξαπλωθεί σε όλο τον κοινωνικό ιστό. Η φυσική ανάγκη για σεξ, έχει αντικατασταθεί τις τελευταίες δεκαετίες από μια τεχνητή , ακόρεστη πείνα, που δε πρόκειται εύκολα, ούτε γρήγορα να τελειώσει. Οι άνθρωποι, σχεδόν όλων των ηλικιών, είναι υπό τη “Ναζιστική Κατοχή που έχουν επιβάλει οι γνωστές βιομηχανίες του σεξισμού και θησαυρίζουν.
Το να πουλάς ή να αγοράζεις σεξ, δε σε εντάσσει καμιά τέτοια δραστηριότητα στη μεριά των κερδισμένων με οποιοδήποτε τρόπο. Αντίθετα, είσαι ο χαμένος, το μέγα θύμα και στη μια και τη άλλη περίπτωση αυτής της μορφής του καπιταλισμού.
Δρόμος διαφυγής δε υπάρχει για κανέναν. Είτε πουλάς σεξ και εισπράττεις χρήμα ή άλλου είδους υπηρεσία, είτε το αγοράζεις και εισπράττεις σεξουαλικά ανταλλάγματα. Αλλά κι αν σε τίποτα από τα δυο δεν εμπλέκεσαι, οφείλεις να γνωρίζεις πως ο τρόπος που λειτουργεί όλο αυτό το πλαίσιο του σεξ στις κοινωνίες, είναι όψεις του ίδιου νομίσματος.
Ο θεσμός για παράδειγμα του γάμου και παλιότερα και σήμερα είναι μια μορφή ΝΟΜΙΜΗΣ πορνείας. Ο έρωτας, η ροζ περιπέτεια, η θεοποίηση της μονογαμίας σε βάρος της φυσικής πολυγαμίας, κι αυτά σεξισμός είναι . Δοθέντος πως δεν υφίσταται γάμος ή έρωτας στην αντίληψη του κοινού ανθρώπου, χωρίς σεξ. Κι αν το βασικό και κυρίαρχο συστατικό και σε αυτά είναι το σεξ, τότε τέτοιες συμπεριφορές χαρακτηρίζονται σεξιστικές.
Είναι ένας “φαύλος κύκλος”, που πήρε διαστάσεις τρομακτικές στον αιώνα μας. Ο 21ος αιώνας θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως εκείνος του σεξισμού. Είναι καταλυτικά κυρίαρχος απ΄όλες τις λοιπές μάστιγες και τις παθογένειες,
Λύσεις αυτόματες και προπαντός απαγορευτικές, ηθικολογικού περιεχομένου, επιλογές, δεν υπάρχουν. Δεν είναι ,ας πούμε, ο σεξισμός ίδιας επικινδυνότητας, όπως η κλιματική αλλαγή, η ρύπανση και η μόλυνση. Είναι απείρως πια βαριά ασθένεια. Κι αν το κλίμα με λίγες, σταθερές και καθοριστικές κινήσεις, μπορούμε να χαρακτηρίσουμε το κακό αναστρέψιμο, το σεξισμό, δε θα μπορέσουμε.
‘Ετσι θα πορευόμαστε, ως κοινωνίες, για χρόνια Πώς, με ποια μέσα και ποιοι θα επωμιστούν τέτοιο βάρος για να υπάρξουν αποτελεσματικές λύσεις, μελλοντικές κοινωνίες χωρίς σεξιστικά βαρίδια ,κανείς δε είναι σε θέση να γνωρίζει σήμερα .Ο χρόνος θα δείξει.
Το μόνο που γνωρίζουμε είναι πως αυτή η μάστιγα θα τελειώσει ΜΟΝΟ, όταν οι κοινωνίες μετεξελιχθούν σε ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ, ΑΤΑΞΙΚΕΣ, ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΕΣ, ΑΝΤΙΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΕΣ, ΑΦΥΛΕΣ ΚΑΙ ΑΘΡΗΣΚΕΣ.