Δύο κομματικά πραξικοπήματα (1965 και 2024) με τραγικές συνέπεις στη σύγχρονη ,πολιτική ιστορία της χώρας.
Η κομματική αποστασία του 1965 με επικεφαλής των συντελεστών της ,τον Κων. Μητσοτάκη ,που οδήγησε τον τότε θριαμβευτικά εκλεγμένο πρωθυπουργό της χώρας Γ. Παπανδρέου σε παραίτηση, αποτέλεσε έναν από τους σημαντικότερους σταθμούς στη σύγχρονη ιστορία του τόπου. ΄Όχι μόνο γιατί υπήρξε «καταλύτης» σε όσα επακολούθησαν με την εγκαθίδρυση της στρατιωτικής δικτατορίας του ΄ 67, αλλά και για τις συνέπειες αυτής της σχεδόν 7χρονης πολιτικής ανωμαλίας που και τούτη με τη σειρά της, επηρέασε καθοριστικά το πολιτικό (και όχι μόνο) γίγνεσθαι της χώρας.
Το νέο κομματικό πραξικόπημα στο ΣΥΡΙΖΑ που εξελίχτηκε σε τρεις 3 φάσεις ( παραίτηση Αλέξη Τσίπρα, Αποστασία της «ομάδας των 11» και εκείνο της περασμένης Κυριακής στις 8 Σεπτέμβρη 2024 με την αποπομπή του νόμιμου και επίσης θριαμβευτικά εκλεγμένου προέδρου του κόμματος ), αποτελεί το δεύτερο μεγάλο και ιστορικό σταθμό στην πολιτική-κομματική ζωή της χώρας. Για τους λόγους που θα εξηγήσουμε, μάλιστα, έχει το ίδιο «ιστορικό βάρος» με το προηγούμενο της Αποστασίας του 1965.
Οι συνέπειές του, βέβαια, δεν έχουν ακόμα προκύψει σε όλο το πλάτος και το βάθος . Ούτε μπορούν να σταθμιστούν και να καταμετρηθούν , αφού είναι αδύνατο να χαρτογραφηθούν από τώρα. Είναι πολύ νωρίς και καμιά πρόβλεψη δεν έχει την ικανότητα να διεκδικήσει δικαίωση.
Τα δύο αυτά σπουδαία πολιτικά γεγονότα, έχουν το ίδιο «ιστορικό βάρος» όπως το χαρακτηρίσαμε, όχι μόνο γιατί διαθέτουν όλα τα στρεβλά (ως ανώμαλα) γνωρίσματα και στοιχεία μιας πραξικοπηματικής ενέργειας σε κόμματα, «ανθούσης» ,μάλιστα, της Δημοκρατίας, τουλάχιστον στη λαϊκή αντίληψη και της κοινοβουλευτικής… ευωχίας στη χώρα, αλλά για έναν άλλο, επίσης σοβαρό λόγο. Είναι κι αυτός, τόσο ουσιαστικός, όσο κι εκείνος της προσφυγής σε τέτοιους είδους αντιδημοκρατικές ενέργειες, απόλυτα καταδικαστέες σε πολιτικό και δικαιικό πολιτισμό “Δυτικής”, λεγόμενης, χώρας. Κι αν θα μπορούσε κανείς να αναζητήσει στις ημέρες μας αναλογίες και συσχετισμούς, μόνο σε καθεστώτα Πούτιν ή Μαδούρο, θα μπορούσε να προσφύγει.
Στο κομματικό πραξικόπημα του 1965 και στο πρόσφατο του 2024 , από ιστορικής πλευράς, διακρίνουμε τον απόλυτο συσχετισμό. Χωρίς μάλιστα να επικαλεστούμε την (απαλλακτική ευθύνης σε περίπτωση αστοχίας σε ανόμοια σύγκριση) φράση «τηρουμένων των αναλογιών». Γιατί δεν υπάρχουν τέτοιες αναλογίες. Είναι απολύτως όμοιες . Αν υπάρχουν διαφορές ,τις βρίσκει κανείς, μόνο στις εποχές , τους πρωταγωνιστές και στα πεδία της εκάστοτε δράσης τους.
Η ισοπεδωτική τους ομοιότητα έγκειται σε τούτο. Οι πρωταγωνιστές και των δύο κομματικών, ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ αυτών πραξικοπημάτων, έφτυσαν κατάμουτρα την ίδια Δημοκρατία που υπηρετούν και στο όνομα της οποίας ισχυρίζονται πως ομνύουν. «Πάσα εξουσία πηγάζει από το λαό» διατυμπανίζουν τα δημοκρατικά Συντάγματα, όλων των εποχών και των χωρών. Αλλά η Ιστορία απαντά πως η εξουσία πηγάζει μόνο από τους εκπροσώπους του Συστήματος! Και την εξασφαλίζουν με όλα τα μέσα (όπλα, βία, καταστολή, βουλές, νόμοι, ψήφος, θεσμοί) ,για να επιβάλουν τη θέλησή της. Ποτέ δεν κατέστη σεβαστή η «λαϊκή βούληση» στην άσκηση της εξουσίας από εκείνους που τη νέμονται ως εκπρόσωποι, όσων τους εκλέγουν.
Αν δεχτούμε (εμείς δεν έχουμε τέτοιες ψευδαισθήσεις, αλλά αυτό δεν αφορά τη Ιστορία) πως το «ευαγγέλιο» του πολιτεύματος, η κυτταρική του σύνθεση και λειτουργία είναι η περίφημο ακροτελεύτια διάταξη του ελληνικού Συντάγματος (άρθρο 120) που ορίζει πως
- O σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.
- O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.
- H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.»,
τότε είναι ηλίου φαεινότερο πως και στα δύο κομματικά πραξικοπήματα του 1965 και του 2024 καταλύθηκε το Σύνταγμα. Δεν είναι απλώς η έλλειψη σεβασμού σε ένα άρθρο του «καταστατικού χάρτη» της χώρας. Συγχωρητέο μάλιστα ή έστω ανεκτό με τα δικά τους κοινοβουλευτικά “συγχωροχάρτια” (πρβλ υποκλοπές).
Πρόκειται για πολιτική ΄Υβρι (με την αρχαία του όρου σημασία) ,αφού η «καρδιά» του πολιτεύματος, της Δημοκρατίας (όπως την εννοούν οι θιασώτες της, τουλάχιστον), δέχτηκε το ισχυρότερο πλήγμα απ΄ όλα τα υπόλοιπα όργανα του σώματός της. Αιμάσσουσα η πληγή και θανατηφόρα. Και είναι αυτός ο λόγος που επιμένουμε, μετά λόγου ιστορικής γνώσεως, να χαρακτηρίζουμε πραξικοπήματα και τις δύο αυτές πολιτικές-συνταγματικές εκτροπές.
Γιατί, τί άλλο είναι στην ουσία της, η απόφαση 163 επαγγελματιών της κομματικής συντεχνίας, να ακυρώσουν τη βούληση της λαϊκής βάσης, που είχε, ένα χρόνο πριν ,εκλέξει και μάλιστα συντριπτικά, πρόεδρο του κόμματος το Στέφανο Κασσελάκη; Γιατί δεν είναι το ανάλογο που συνέβη και το ‘ 65, όταν μια δράκα βουλευτών της Ε.Κ, κατάργησε τον τότε “λαοπρόβλητο” πρωθυπουργό της χώρας Γ. Παπανδρέου, που είχε πρόσφατα μάλιστα εκλεγεί θριαμβευτικά πρωθυπουργός της χώρας με τη λαϊκή (και τότε) βούληση;
Είναι αυτό που χρόνια τονίζουμε εδώ. Η Δημοκρατία τους είναι ένα μια παράσταση θεάτρου .Με καλούς ή κακούς σεναριογράφους, σκηνοθέτες, ηθοποιούς. Παίζεται το έργο, ερήμην των θεατών, που δε συμμετέχουν στη δημιουργία των δρώμενων. Απλώς τα παρακολουθούν . Και είναι αυτός ο λόγος ( φαίνεται καθαρά ) που επιμένουμε πως το κομματικό πραξικόπημα της Κυριακής, δεν είναι πια μια …οικογενειακή, κομματική υπόθεση. Αφορά όλο το Σύστημα (αναίσχυντο και αδίστακτο εντελώς) με τους εκπροσώπους και τους θεσμούς του. Το ίδιο το πολίτευμα τραυματίστηκε θανάσιμα.
Ο λόγος είναι απλός και απόλυτα ευδιάκριτος. Όπως και στην Αποστασία του ‘ 65, πίσω από τον Κ. Μητσοτάκη και την παρέα του, τα νήματα τότε κινούσε το παλάτι. Σήμερα, πίσω από την καθαίρεση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ (να σημειώσουμε είναι πρωτοφανές πολιτικό έγκλημα στη λεγόμενη Μεταπολίτευση), κρύβεται ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ-ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.
Δεν έριξαν ο Τσίπρας με τον Πολάκη ,το Στέφανο Κασσελάκη. Ούτε είναι υπόθεση προσώπων και ονομάτων. Το πολύ- πολύ, να δεχτούμε πως και οι ίδιοι δεν έχουν συναίσθηση των ευθυνών τους. Δεν κατάλαβαν καν τί έκαναν. Μέχρι εκεί φτάνει η πολιτική τους παιδεία. Του Τσίπρα να επιδίδεται σε μηχανορραφίες και «αλλαξοκωλιές». Του Πολάκη, να θεωρεί τις κραυγές του για τη Μητσοτακική διαφθορά ως πολιτικό του καθήκον ή άλλοθι και μάλιστα, ως αριστερό προσόν. Να αγνοεί ,όμως, το μέγεθος της πολιτικής του αφροσύνης με την απολίτικη και ανήθικη συμπεριφορά του τις τελευταίες ημέρες.
Αλλά, για να είμαστε δίκαιοι, ούτε ο ίδος ο αποπεμφθείς αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ έχει αντιληφθεί το μέγεθος του πολιτικού εγκλήματος, που διαπράχτηκε. Και δεν αφορά τον ίδιο, ως πρόσωπο, αλλά το πολίτευμα. Για να είμαστε απολύτως ειλικρινείς, δε νομίζουμε πως ο Στέφανος Κασσελάκης, έχει συνειδητοποιήσει την κρισιμότητα των καιρών και την καταλυτική σημασία που θα προκύψει για την πορεία της χώρας από τις παραπέρα ενέργειές του και τη στάση που θα κρατήσει. Είναι αυτές, ακριβώς ,οι επιλογές του, που θα δείξουν και τις τραγικές ή όχι συνέπειες του πραξικοπήματος για τη χώρα και το λαό της. Ας ευχηθούμε να έρθει «εις εαυτόν» και να αποφύγει το μεγάλο λάθος.
Το πρόσφατο πολιτικό πραξικόπημα , το διέπραξε το πολιτικό Σύστημα της χώρας. ΤΟ ΛΕΓΟΜΕΝΟ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟΞΟ. ΣΕ ΟΛΗ ΤΟΥ ΤΗΝ ΕΚΤΑΣΗ. Σε απόλυτη φανερή ή «υποδόρια» συνεργασία. Δεν έχει σημασία. Είναι άπαντες συνένοχοι του εγκλήματος.
Αφήσαμε τελευταίο, αλλά όχι και στην ιεράρχηση και την αποτίμηση της ανηθικότητας των εκπροσώπων του παλαιοκομματισμού στην Ελλάδα, τούτο: Ο πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού προχώρησε στην Αποστασία, αφού το Παλάτι τον εξαγόρασε με «χρυσάφι» αντίστοιχο του… βάρους και το ύψους του. Σήμερα, δε… προς τιμήν της αξιοσύνης της, η «φαμίλια» το εκτίναξε στα ύψη των… 40 διαμερισμάτων (και ου μόνον) του γόνου της!
Οι σημερινοί εκπρόσωποι του νέου πραξικοπήματος σε όλο το άνοιγμα του περίφημου , ελληνικού ,κομματικού αυτού τόξου, διέπραξαν την πολιτική ατιμία (το χαρακτηρίσαμε «πολιτικό έγκλημα», γιατί ως “εθνικό” δε μας «πηγαίνει το χέρι» να το γράψουμε , δε μας εκφράζουν τέτοιοι ιδεασμοί) για έναν, επίσης, κατάπτυστο λόγο. Ο καρατομημένος από το Σύστημα (δια χειρός της φράξιας των 163 «κουκουλοφόρων» του) πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ΔΕΝ ΠΛΗΡΟΥΣΕ ΤΙΣ ΠΡΟΔΙΑΓΑΦΕΣ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΓΙΑ ΑΡΧΗΓΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΥΜΕΝΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ… «διότι δε συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις». Πρώτα να διαθέτει διαβατήριο, σφραγισμένο από τη νομενκλατούρα της κομματικής καμαρίλας και ύστερα ,γιατί παρέβη το βασικό κανόνα του Μαυρογυαλουρισμού της Ελλάδας. Να βάζει τα σκουπίδια κάτω από το χαλί , αντί να καθαρίζει.
Πέρα από την «αφελή» ειλικρίνεια του Στέφανου Κασσελάκη, το Σύστημα δεν του συγχώρησε, επίσης, την αναφορά του από την πρώτη στιγμή κιόλας στις ερωτικές του επιλογές. ΄Οπως σε όλες τις πτυχές της κοινωνικής και της υπόλοιπης ζωής της, η χώρα πάσχει ανέκαθεν , εκτός από τις γνωστές παθογένειες και από τη γάγγραινα του παπαδίστικου σκοταδισμού , που του πέφτει λόγος σε όλα. Ακόμα και για το πώς και με ποιον ο ΄Ελληνας …κοιμάται .
Η «κλειδαρότρυπα», ως γνωστό, είναι από τις πλέον προσφιλείς ενασχολήσεις του ιερατείου. Ιδιαίτερα του χριστιανικού. Και ας σεμνύνεται το δικό μας εδώ ορθόδοξο, πως είναι και… ελληνοχριστιανικό. Με την υπόμνηση, δηλαδή, πως κρατάει η «σκούφια» του κι από το αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, που παντρεύτηκε το χριστιανισμό!
Πώς, δεν τον… συνεζεύχθη, τους λέμε εμείς. Κατευθείαν … απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων και του πολιτισμού τους είναι! Ειδικά εκείνου που αφορούσε τις ερωτικές επιδόσεις των προγόνων μας. Από την ομοφυλοφιλία τους και την καταδίκη της ομοφοβίας, ως τον άκρατο αισθησιασμό τους. Μάλιστα στις ακραίες του εκδηλώσεις , όπως, εκείνες του «αρκαδισμού», που δίδαξαν ο Παν και οι Σάτυροι με τις νύμφες του Λυκαίου. ΄Η τον «Κορινθιασμό» (κορινθιάζω), που οι πατεράδες… βγάζανε στο κλαρί της θυγατέρες τους στο ναό της Αφροδίτης από τα… 12 τους χρόνια! (Θου, Κύριε!).
Απέπεμψαν τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί ήταν «κάρφος» στο μάτι του ελληνικού, εκλογικού σώματος , ΠΟΥ ΨΗΦΙΖΕΙ ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΑ ΄Η ΜΕ ΟΠΑΔΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ! Είναι το πλήθος που στηρίζει τον παλαιοκομματισμό . Στο όνομά του ,οι εκπρόσωποί του, αποφάσισαν και διέπραξαν το έγκλημα της εκπαραθύρωσης του …ασεβούς αρχηγού κόμματος, που ήθελε να γίνει και πρωθυπουργός! (Σαν δεν ντρέπεται!) Μια κοινωνία συντηρητισμού , καθωσπρεπισμού, φαύλων παρακαταθηκών και αξιακών αρχών. Προπαντός φαλλοκρατική και πατριαρχική. Από το …ποίμνιο του Κουτσούμπα ως εκείνο της Λατινοπούλου.
Θα αντιληφθεί αυτή την αλήθεια και θα προχωρήσει στο ιστορικό άλμα ο Στέφανος Κασσελάκης; Ο «έκπτωτος» πραξικοπηματικά πρόεδρος ,όχι του ΣΥΡΙΖΑ πια, αλλά 4 εκατομμυρίων ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΗΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ,που έχουν “φτύσει” κατάμουτρα τον άρρωστο παλαιοκομματισμό με την πολιτική επιλογή της ΑΠΟΧΗΣ από όλο αυτό το κοινοβουλευτικό θέατρο κα το θίασό του.
Αν δεν στοχεύσει πρώτα σε αυτό το εκλογικό σώμα, που δεν είναι κομματικό-οπαδικό, αλλά οι πρόδρομοι και φορείς της νέας πολιτικής ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ του τόπου, ας μην έχει άλλες ελπίδες. Θα τον ξεπεράσουν τα γεγονότα. Θα βρεθεί εκτός από όλες τις γραμμές.
ΘΑ ΦΑΝΕΙ, ΤΕΛΙΚΑ, ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΑΤΩΤΕΡΟΣ ΤΩΝ ΚΡΙΣΙΜΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΩΝ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΛΑΧΕ ΝΑ ΧΕΙΡΙΣΤΕΙ. ΘΑ ΔΙΑΠΡΑΞΕΙ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΤΟΥ, ΥΒΡΙΝ. ΤΗΝ ΙΔΙΑ, ΠΟΥ ΔΙΑΠΡΑΤΤΟΥΝ ΟΙ ΔΙΩΚΤΕΣ ΤΟΥ, ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΩΡΑ.