Η Μέρκελ πήγε κόντρα στους Γερμανούς για την Ελλάδα!
Δεν ήθελαν ν’ ακούν οι Γερμανοί πολίτες για διάσωση της Ελλάδας. Όμως, η Καγκελάριος ‘Ανγκελα Μέρκελ είχε διαφορετική άποψη για την ελληνική διάσωση, σύμφωνα με στοιχεία που αποκαλύπτει το περιοδικό Der Spiegel.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η Καγκελαρία παρήγγειλε στη διάρκεια μιας κοινοβουλευτικής περιόδου 2009-2013, 600 δημοσκοπήσεις από διαφορετικές εταιρείες, οι οποίες κόστισαν δύο εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Κάποια συμπεράσματα συμπεριλήφθησαν στην κυβερνητική διακήρυξη.
Στην περίπτωση της Ελλάδας, οι πολίτες υποστήριζαν στην πλειοψηφία τους την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.
Η καγκελάριος έλαβε πάντως υπόψη της το “όχι” των πολιτών στο θέμα της αμοιβαιοποίησης του χρέους.
Η υπόθεση των μυστικών δημοσκοπήσεων αποκαλύφθηκε όταν ο “πράσινος” πολιτικός Μάλτε Σπιτς προσέφυγε στο Διοικητικό Δικαστήριο του Βερολίνου ζητώντας να του παραχωρηθούν τα σχετικά αρχεία, επικαλούμενος την ελευθερία της πληροφόρησης.
Η Ιστορία διδάσκει πως είναι πολλοί και διάφοροι οι παράγοντες που διαμορφώνουν το ιστορικό γίγνεσθαι και επηρεάζουν θετικά ή αρνητικά ή και καμιά φορά καταλυτικά την τύχη μιας χώρας, ακόμα και ολόκληρης της ανθρωπότητας. ΄Ενας από τους βασικότερους παράγοντες είναι η ύπαρξη ή αντίθετα η έλλειψη πολιτικών ηγετών, που διαχειρίζονται την εξουσία στα κράτη και σε συνασπισμούς κρατών, ειδικά σε περιόδους κρίσεων (πολέμος, δεινή φυσική καταστροφή, οικονομικό κραχ κ.λπ).
Από τα νεότερα παραδείγματα να μνημονεύσουμε τους ηγέτες που κυβερνούσαν τον κόσμο στις παραμονές και στη διάρκεια του 2ου παγκοσμίου πολέμου, που δεν μπόρεσαν ή δε θέλησαν να προβλέψουν την εξέλιξη των πραγμάτων στη ναζιστική Γερμανία και τα επικίνδυνα σχέδια που κατεργάζονταν ο Χίτλερ και το επιτελείο του. Ρούσβελτ, Στάλιν και Τσώρτσιλ (λιγότερο ο τελευταίος) απεδείχθησαν στο συνολικό τους έργο κατώτεροι των ιστορικών τότε στιγμών που διήρχετο η ανθρωπότητα, ανεξάρτητα από το γεγονός πως υπήρξαν και θετικές στιγμές από τις αποφάσεις τους στην εξέλιξη των γεγονότων στη διάρκεια και μετά τη λήξη του πολέμου.
Σήμερα, κατώτερος των ιστορικών στιγμών δείχνει να είναι και ο αμερικανός ηγέτης Μπαράκ Ομπάμα,ο οποίος δεν κατάφερε από την αρχή να αναχαιτίσει την αλαζονεία και την επιθετικότητα του δικατάτορα Πούτιν (νέος Χίτλερ) με αποτέλεσμα η κατάσταση αυτή την ώρα να είναι έκρυθμη, τόσο για την Ουκρανία και τις γύρω περιοχές, όσο και για την Ευρώπη ή και τον κόσμο ολόκληρο. Το ΝΑΤΟ (δηλαδή η… Αμερική) όφειλε να δράσει αστραπιαία και αποφασιστικά στην έναρξη της επιθετικής δραστηριότητας του Ρώσου δικτάτορα και με την κατάληψη της Κριμαίας ή να τον συλλάβει και να καταστρέψει το πυρηνικό οπλοστάσιο του παρανοϊκού “Τσάρου” ή να τον ανατρέψει στο εσωτερκό της χώρας με την καλλιέργεια επαναστατικού κινήματος στο οποίο θα ηγείτο και θα κατηύθυνε μια πραγματικά δημοκρατική, δυναμική αντιπολίτευση . Οι ηγέτες της Δύσης δεν έκαναν τίποτα απ΄όλα αυτά, με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε εδώ που είμαστε σήμερα.
Εξαίρεση από τον παραπάνω κανόνα, όσον αφορά τις ικανότητες των ηγετών της Δύσης σήμερα, φαίνετα να αποτελεί η καγκελάριος Μέρκελ, η οποία και στην ελληνική κρίση, όπως διαπιστώνουμε στο παραπάνω δημοσίευμα, αλλά και στους χειρισμούς στης στο λεγόμενο “Ανατολικό ζήτημα”, επέδειξε σημαντικές ηγετικές αρετές, όπως διορατικότητα, αποφασιστικότητα, ευρωπαϊκή αλληλλεγγύη και ψυχραιμία. Είναι σίγουρο πως η ιστορία, όταν η Γερμανίδα ηγέτις παραδώσει την εξουσία και κρίνει συνολικά το έργο της, θα την κατατάξει στις μεγάλες μορφές των ηγετών της Ευρώπης και του κόσμου.