Η επανάληψη είναι μητέρα της μάθησης, (repetitio mater studiorum est), όπως έλεγαν οι Λατίνοι. Είναι η εμπέδωση, η αιτία που δε σταματάμε κι εμείς εδώ να επαναλαμβάνουμε πράγματα ίδια και ίσως για πολλούς κουραστικά.
Αν , ως «γραφιάς» , δεν έχεις άλλους λόγους ( π.χ φιγούρας με την καλή σου πένα) και στόχος σου μοναδικός είναι να μοιραστείς δημόσια τις απόψεις σου και να στηρίξεις την αλήθεια (έστω κι αν είναι μόνο η «δικιά» σου) , δε διακατέχεσαι και από το φόβο της απόρριψης ή της αρνητικής κριτικής, παραβαίνοντας το βασικό κανόνα της ελκυστικής γραφής, που θεωρεί απαγορευτική την επανάληψη. Σημασία έχει ….η ταμπακιέρα. Η ουσία. Να επενδύεις σε άλλα οφέλη .Κι αυτό ας μην είναι από την κατάκτηση της αρετής του σμιλεμένου λόγου.
Αν είσαι σε ένα κλειστό δωμάτιο, μια δυσοσμία ενοχλητική στην αρχή, που μπορεί να είναι και επικίνδυνη, λίγο μετά τη συνηθίζεις. Αφού δεν αντιδράς, δε χτυπά συναγερμός, παύει η προσλαμβάνουσα αίσθηση της όσφρησης να σου στέλνει μηνύματα προειδοποίησης .Και έρχεται η στιγμή που, όσο έντονη και να είναι η βρώμα, δεν την ανέχεσαι απλώς, αλλά δεν την «αναγνωρίζει» καν ο εγκέφαλός σου. Ακόμα κι αν ο κίνδυνος είναι θανατηφόρος.
Είναι αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα εδώ και πολύ καιρό. Ζέχνει ο τόπος, αλλά οι περισσότεροι ΄Ελληνες δεν έχουν πια «μύτη». Κι ας έχει κατακλύσει από παντού η σιχασιά της σαπίλας. Θα λέγαμε μάλιστα πιο παραστατικά πως δεν πρόκειται απλώς περί οσμής, αλλά περί σφοδρά όζουσας πτωμαϊνης και επικίνδυνης πλέον αποσύνθεσης του άταφου πτώματος, κλεισμένου στην ντουλάπα.
Θα επιχειρήσουμε για «χιλιοστή» φορά να ανοίξουμε κάποια χαραμάδα σε αυτό το στοιχειωμένο πια πύργο, μια και τις πόρτες και παράθυρα , η εγκληματική προπαγάνδα των Μέσων Μαζικής Αποβλάκωσης του Μητσοτακικού καθεστώτος, δεν τα κρατάει απλώς κατάκλειστα, αλλά χτισμένα από παντού. Να μην υπάρχει είσοδος. Να μην μπορεί να μπει φως, ούτε φρέσκος, ανανεωτικός αέρας.
ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ. Ο κόσμος έχει εθιστεί πλέον στο ψεύδος. Διέπρεψε ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε πολλές απάτες. Είναι μια ιστορική αλήθεια σφραγισμένη σε σελίδες που ούτε αλλοιώνονται ούτε σκίζονται. ΄Ολη η πορεία του, άλλωστε στην εξουσία και στην κατοχή της, ήταν και είναι μια απάτη.
Εκεί, όμως, που πραγματικά έδωσε ρεσιτάλ ,ανεπανάληπτης επιτυχίας, ήταν η ικανότητά του να συσπειρώσει το σύνολο της γκεμπελικής μαφίας στη χώρα, η οποία στις ημέρες μας αναγνωρίζει ως θεό, μόνο το «Μαμωνά». Και τούτη η εγκληματική συντεχνία με τη σειρά της, ανήγαγε τις εντολές του «πατερούλη» Γκέμπελς περί της μοναδικής αξίας της προπαγάνδας, ως το πλέον αποτελεσματικό όπλο ενός καθεστώτος σε πραγματική επιστήμη.
΄Οντως, δε χρειάζεται ένα εξουσιαστικό σύστημα ισχυρές κατασταλτικές δυνάμεις. Φτάνουν ένας Πορτοσάλτε, ένας Πρετεντέρης, σε υπόγεια μεν, αλλά υπαρκτή σύμπλευση με τους «πεμπτοφαλαγγίτες» του συναφιού σαν το Βαξεβάνη και τους “Παππάδες”, που ομνύουν στον ίδιο θεό του κέρδους, για να βγάλουν τη «βρώμικη δουλειά». Να καταφέρουν βαθιά και μη αναστρέψιμη λοβοτομή στο μυαλό των ΄Ελλήνων ,όσοι στερούνται της ιδιότητας του συνειδητοποιημένου πολίτη .
Δυστυχώς, ένα μεγάλο πλήθος των συμπατριωτών μας, ειδικά εκείνων που προσέρχονται στις κάλπες τα τελευταία χρόνια (και δεν αναφερόμαστε μόνο στο δεξιό ψηφοφόρο), συμπεριφέρονται πλέον ως… ζόμπι! Ζαλισμένοι και τρεκλίζοντες από το αφιόνι και τις δυνατές εισπνοές του.
Γιατί, τί άλλο δείχνει η εντολή (τάχα «λαϊκή») των οπαδών, να έχουν λόγο και έργο στη Βουλή επαγγελματικές, κομματικές κομπανίες, σαν όλες εκείνες που κινούνται στο περίφημο συνταγματικό, κομματικό τόξο; Δεν είναι η απόδειξη αυτής της βαθιάς λοβοτομής, που έχουν υποστεί όσοι αναγνωρίζονται ως οπαδοί; Δε σημαίνει πως τέτοιοι ψηφοφόροι έχουν στερηθεί πια την ιδιότητα του συνειδητοποιημένου πολίτη;
Πώς απαιτείς να χαρακτηρίζεσαι πολίτης ή και να αναγνωρίζεσαι, ως τέτοιος, όταν βιώνεις στο πετσί σου χρόνια τη λαίλαπα που έχει εξαπολύσει ένα από τα αγριότερα δεξιά καθεστώτα , αυτό της συμμορίας της «γαλάζιας ακρίδας» του Κυριάκου Μητσοτάκη και «πάει το χέρι» σου στην κάλπη να δώσεις ψήφο στον Ανδρουλάκη, τον Κουτσούμπα, το Βαρουφάκη , τη Ζωή και το Χαρίτση ; Αν δεν είσαι μαζοχιστής, το πιθανότερο είναι πως το μυαλό σου (έδρα και της συνείδησης, άρα της διαμόρφωσης του ηθικού κώδικα του ατόμου) δε λειτουργεί στη σωστή, τη φυσιολογική κατεύθυνση. Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση.
Η χώρα βρίσκεται εκτός τροχιάς. Από κάθε άποψη. Να επισημάνουμε ανάμεσα στα δεκάδες άλλα εγκλήματα που διέπραξε το επαίσχυντο καθεστώς, αυτό της φτωχοποίησης των Ελλήνων, που έχει καταστήσει πια τη χρεοκοπία της χώρας πραγματικότητα. Αυτήν, όπως και στην πρώτη που πάλι τότε ,οι Γκέμπελς την απέκρυψαν.
΄Όταν έχει ένα δημόσιο χρέος το οποίο ο γιος του αλήστου μνήμης αρχιερέα της διαφθοράς, το εκτόξευσε στα 407 δισ . όταν σε λίγους μήνες η χώρα θα κατέχει τον τίτλο της φτωχότερης της Ευρώπης (σήμερα είναι δεύτερη, μετά τη Βουλγαρία), το παρόν και το μέλλον των Ελλήνων έχουν υποθηκευτεί. Οι γενιές που έρχονται και όσοι θα ζουν στις επόμενες 2-3 δεκαετίες, θα αντιμετωπίζουν μια φρικτή πολιτική, κοινωνική και κοινωνική ασφυξία. ΄Ολοι οι δείκτες προς αυτή την κατεύθυνση είναι στραμμένοι. Είναι μη αναστρέψιμη πια και αναπόφευκτη μια τέτοια πτώση της χώρας.
Επομένως, τί ισχυριζόμαστε; ΄Οτι ο Στέφανος Κασσελάκης μπορεί να ανατρέψει αυτή την εικόνα ; Το έχουμε επανειλημμένα και κουραστικά επαναλάβει εδώ. Κι αν έχουμε χρέος να στηρίξουμε σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ, να κερδίσει το έδαφος , μήπως και το νέο κόμμα αποκτήσει τροχιά κατάκτησης της εξουσίας, η ιστορική αλήθεια όμως, δεν αναιρείται
Κανένας «Κασσελάκης» δεν μπορεί να σώσει μια χώρα που δε σώζεται πια. Δεν υπάρχουν «μαγικά ραβδιά». Ούτε γίνονται αγαθοεργίες στην οικονομία της Αγοράς. Ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ,μπορεί μόνο να (ΠΕΡΙ) ΣΩΣΕΙ, όσα δεν έχουν απανθρακωθεί από την τεράστια αυτή πυρκαγιά που προκλήθηκε δια χειρός Κυριάκου Μητσοτάκη στη χώρα . Τίποτα περισσότερο.
Αλλά, γιατί ο κλήρος πέφτει στο Στέφανο Κασσελάκη; Σίγουρα ούτε «χαρισματικός ηγέτης» είναι (και ευτυχώς, δεν υπάρχουν, άλλωστε, τέτοιοι, για δημαγωγούς πρόκειται), ούτε διαθέτει εξαιρετικά, άλλα προσόντα που τον καθιστούν μοναδικό. Τί έχει , λοιπόν, ξεχωριστό;
Είναι σε θέση να δώσει ισχυρό χαστούκι στον παλαιοκομματισμό της χώρας, μέχρι και να τον συντρίψει, επειδή,
α. Ακόμα τουλάχιστον, δεν έχει αλλοτριωθεί από το Σύστημα. Δεν είναι «γόνος» ή παιδί του «κομματικού σωλήνα», όπως όλοι οι αρχηγοί στην Ελλάδα. Ως τέτοιος, αν πορευτεί ίσια, χωρίς κλυδωνισμούς και διαθέτει δίπλα του ένα καλό, «υγιές» επιτελείο συμβούλων, ακριβώς διαφορετικά πρόσωπα από εκείνα που διάλεγε κατά καιρούς ο Αλέξης Τσίπρας, τότε μπορεί ακόμα και στην τιμωρία όλων των ενόχων της κατάρρευσης της χώρας να πετύχει. Κι αν κάτι για τις γενιές που έρχονται, είναι το πλέον αναγκαίο ,έχει να κάνει με την ατιμωρησία κάθε είδους «λευκού κολάρου». Τέτοιο μάθημα δεν έλαβαν ποτέ οι ΄Ελληνες. Γι αυτό και έχει ισχύ στην Ελλάδα απολύτως ο κανόνας, πως «κάθε λαός έχει τους κυβερνώντες και τους εκπροσώπους των θεσμών που του αξίζουν». Ας το πάρουν επιτέλους αυτό το μάθημα, οι μελλοντικοί ΄Ελληνες.
β. Η διαφοροποίησή του από την εικόνα του πολιτικού , του σοβαροφανούς, κυρίως, και του καθωσπρεπισμού, που πλην των άλλων συντηρούσε και διαιώνιζε την παραδοσιακή αντίληψη της φαλλοκρατίας της Ελλάδας του “επαρχιωτισμού” και της υποκρισίας, είναι ένα επιπλέον προσόν του Στέφανου Κασσελάκη. Και ομολογούμε πως δεν το είδαμε στη σωστή του έκταση από την αρχή. Είναι σοβαρό ατού, που αν δεν το εκτρέψει ο ίδιος σε φαιδρότητα με «άκαιρες και άκυρες» συμπεριφορές, μπορεί να καταφέρει το πιο συντριπτικό χτύπημα στο σύνδρομο του διπολισμού από το οποίο πάσχει σχεδόν στο σύνολό της η Νεοελληνική κοινωνία. Αυτή που από τη μια μεριά σεμνύνεται για την καταγωγή της από … ένδοξους προγόνους με υψηλές αρετές, κι από την άλλη, ηδύνεται, επίσης , την αφτιασίδωτη ιστορική αλήθεια για τους αρχαίους ΄Ελληνες να τη διδάσκονται, αυτοί και τα παιδιά τους στα εγχειρίδια της Ιστορίας και των θρησκευτικών στα σχολεία , όπως τη θέλουν οι παπάδες και οι εθνοκάπηλοι. Μια εντελώς στρεβλή αντίληψη στην οποία οφείλεται ένα μεγάλο σύνολο των παθογενειών του ΝεοΕλληνα .
Συμπέρασμα: Είναι μονόδρομος ή ανάδειξη του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ σε παράγοντα και δύναμη ανατροπής και σύγκρουσης με το σύστημα του παλαικομματισμού. Κι αυτή τη δύναμη, δεν την έχουν από μόνοι τους οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ. Εκείνοι που αρνούνται να συνάψουν πελατειακές σχέσεις με κόμματα .
Μόνο με τη συνειδητοποίηση του έσχατου κινδύνου που βρίσκεται η χώρα από τους «μονάζοντες πολιτικά», αυτή την τεράστια Δύναμη των πολιτών της Αποχής ως πολιτική στάση , με το μήνυμα «συντρίψτε τον παλαιοκομματισμό», μπορούν να αλλάξουν οι συσχετισμούς και η μοίρα της χώρας. Να ρίξουν το καθεστώς, για να διασωθεί ό,τι είναι εφικτό την τελευταία στιγμή.
Πρόκειται για μονόδρομο. Χωρίς άλλες δεξιόδους και επιλογές.