΄Ισως , κι ας ακούγεται αντιφατικό, δεν υπάρχει καλύτερη ευκαιρία, που μεταφράζεται σε μεγάλη Τύχη («αγαθός δαίμων») για την Ευρώπη η εμφάνιση ενός παρανοϊκού δικτάτορα στο τιμόνι της Αμερικής, τάλε κουάλε με τον ομόλογό του στη Ρωσία. Και οι δύο έχουν άπειρα κοινά και καθοριστικά γνωρίσματα με πρώτο την έλλειψη ιστορικής γνώσης.
Δυο ανιστόρητοι παγκόσμιοι δικτάτορες είναι ό,τι πιο επικίνδυνο για την ειρήνη και την ασφάλεια του κόσμου. Κι αυτό, πλην των άλλων, σημαίνει πως είναι αδίστακτοι. Θα προχωρήσουν ακόμα πιο πέρα την παρανοϊκή αυτή την ώρα συνεργασία τους για τη λήξη του πολέμου στην Ουκρανία με νικητή, ελέω τραμπικού ανοσιουργήματος, τον ηττημένο Ρώσο δικτάτορα . ΄Οσο κι αν δείχνει παράλογο, τίποτα δεν αποκλείει και τη σύναψη στρατιωτικής συμμαχίας (΄ Αλλο …ΝΑΤΟ!) με απρόβλεπτες συνέπειες για την Ευρώπη και τον κόσμο.
΄Όμως, αυτές οι εξελίξεις, είναι ταυτόχρονα και μια μεγάλη πρόκληση –ευκαιρία για την ίδια την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση για την οποία ήρθε πλέον ο καιρός να απαλλαγεί από τη μεταπολεμική κηδεμονία των ΗΠΑ και την εξάρτησή της (όχι μόνο στρατιωτικά) από εκείνες και να πραγματοποιήσει το δικός της όραμα , μιας ουσιαστικής ΄Ενωσης των χωρών της γηραιάς ηπείρου .Ένα ομόσπονδο κράτος ΗΠΕ (Ηνωμένες Πολιτείες Ευρώπης) με τις χώρες της, ως πολιτείες της Ομοσπονδίας και την κεντρική της κυβέρνηση στις Βρυξέλλες.
Η Αμερική δεν έχει και πολλές ελπίδες να επιβιώσει, ως κοιτίδα ελευθερίας και σεβασμού των βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων , με έναν αλλοπρόσαλλο ,παρανοϊκό δικτάτορα στο Λευκό Οίκο. ΄Ηδη μέσα σε ένα , μόνο, μήνα μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον ακροδεξιό στα κράσπεδα της ναζιστικής κοσμοθεωρίας, πρόεδρο, που αυτοαναγορεύτηκε μάλιστα και σε…βασιλιά, η Αμερική έχασε την «έξωθεν καλή μαρτυρία» της. Κατρακύλησε στις χώρες με αυταρχικά καθεστώτα, τύπου Ρωσίας. Ο εθνικισμός, ο ρατσισμός, η ασέβεια και η γελοιοποίηση της αντίθετης από την εξουσία άποψης ,η φαλλοκρατία, η ομοφοβία, το κυνήγι μαγισσών σε άτομα ή μειονότητες με κάθε μορφής διαφορετικότητα, θυμίζουν ήδη τη Ρωσία του δικτάτορα Πούτιν και του πατριάρχη Κύριλλου. Μιλάμε πλέον για μια τραγική Αμερική, έτσι όπως δεν υπήρξε ούτε σε εποχή του Μακαρθισμού.
Το κέντρο βάρους πια μετατοπίζεται στην Ευρώπη, ως κοιτίδα «πολιτισμού», με κυτταρικά συστατικά του την ελευθερία και τη δικαιοσύνη, τη διασφάλιση των διαχρονικών αξιών της ζωής και των δικαιωμάτων του ατόμου , που αποτελούν και τον πυλώνα ενός «κράτους δικαίου», όπως δεν είναι αυτή την ώρα η αγνώριστη, μεταμορφωμένη σε τέρας πια Αμερική του Τραμπ του Μασκ ,αμφότεροι σφογγοκωλάριοι ενός ακόμα πιο αλλοπρόσαλλου και ψυχοπαθή δικτάτορα, αυτού της Ρωσίας, Πούτιν .
Βεβαίως, δεν παραγνωρίζουμε και θα ήταν άδικο να μην το αναφέρουμε πως Αμερική δεν είναι μόνο οι διεστραμμένοι ψηφοφόροι των Ρεπουμπλικάνων, που ομνύουν σε «αξίες», όπως ο εθνικισμός, η θρησκεία, η πατριαρχία, η αναγνώριση δύο φύλων, όχι ασφαλώς στα φυσικά τους χαρακτηριστικά, αλλά σε ρόλους αρρενωπότητας και θηλυκότητας (πρβλ ο “μοντελοπνίχτης και η γλάστρα” του). Υπάρχει, πέρα και εκτός από την άρρωστη αυτή αμερικανική κοινωνία κι εκείνη, τα μέλη της οποίας σφράγιζαν με την παρουσία και δράση τους στους νευραλγικούς τομείς της χώρας , πριν την εποχή Τραμπ , την Αμερική με ταυτότητα «Πολιτείας». Αυτή τη χώρα που τα τελευταία χρόνια θα μπορούσε να διεκδικήσει την πρωτιά συγκρινόμενες, ακόμα και με ευρωπαϊκές χώρες σε εξετάσεις «κράτους δικαίου» και κατίσχυσης των ατομικών ελευθεριών.
Κι αυτό θα φανεί σύντομα, όταν μετά το μεγάλο μούδιασμα που έχει υποστεί ο προοδευτικός Αμερικανός και προσπαθεί να συνέλθει, κάποια στιγμή και σύντομα, θα βγει στους δρόμους. Η λαϊκή αντίδραση αυτής της άλλης κοινωνίας, θα ξεσπάσει ως οργή και απόγνωση και θα είναι πολύ γρήγορα τεράστια και συνεχής. Θα είναι τότε που το αυταρχικό καθεστώς των Τραμπ –Μασκ θα καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος.
Οι εξελίξεις, όμως , εκείνες, πέρα από τον Ατλαντικό, δεν πρέπει ούτε λεπτό να καθησυχάσουν την Ευρώπη. Και να καταρρεύσει, όπως πιστεύουμε πως θα συμβεί, το φασιστικό καθεστώς των ΗΠΑ, η επιλογή είναι μια . ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΙΑ ΙΣΧΥΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΑ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΑ , ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ( ΜΕ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ) ΕΝΩΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗ.
Δύο επισημάνσεις να παραθέσουμε για τα χαρακτηριστικά του νέου ομόσπονδου κράτους των ΗΠΕ :
α. Ο «Βοράς» οφείλει πια να σταματήσει έμπρακτα να θωρεί το «Νότο» ως το φτωχό συγγενή της Ένωσης και να συμπεριφέρεται ανάλογα. Αλλά και ο «Νότος» οφείλει να «νοικοκυρευτεί». Και όχι μόνο στα οικονομικά και τη νοοτροπία του. Κυρίως πολιτικά , ως χώρες -κράτη δικαίου. Τέτοιες , με πρώτη την Ελλάδα, που δεν μπορούν να καυχηθούν πως είναι αυτή την ώρα.
β. Η Τουρκία δεν μπορεί ούτε πρέπει να λείψει από την Ενωμένη Ευρώπη. Η είσοδός της είναι όρος sine qua non. Πλην των άλλων, μια τέτοια εξέλιξη θα αποτελέσει και για την Ελλάδα την καλύτερη επένδυση για το μέλλον και την πορεία της χώρας μας, όπως θα αναπτύξουμε σε άλλη, ξεχωριστή ανάρτηση εδώ, αργότερα.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
