Ο ήρωας που έσωσε τα παιδιά: Ήταν πολύ βαθιά -Είμαι ξένος, σκέφτομαι τα παιδιά μου
“Ήρθαν και ζήτησαν βοήθεια. Έβγαλα τα ρούχα μου και βούτηξα. Έβγαλα το ένα και μετά πήγα να βρω το άλλο. Έκανα βουτιά, αλλά δεν μπόρεσα να το βρω. Μετά πήδηξα από τη βάρκα, ήταν πολύ βαθιά. Είδα ξαπλωμένο το παιδί, το πιάνω, με το ζόρι το έβγαλα έξω… να πάρω ανάσα»
Ηρωική διάσωση στον Άραχθο: Συγκλονίζει ο άνδρας που έσωσε τα παιδιά
“Εν τω μεταξύ, συγκλονίζει η μαρτυρία του ήρωα που έσπευσε πρώτος στο σημείο: «Με ειδοποίησαν ότι πνίγονται παιδιά στον Άραχθο. Πήρα το αμάξι και έτρεξα. Το ένα παιδί το γνωρίζω, είναι συμμαθητής της κόρης μου».
Με λόγια που ραγίζουν καρδιές, ο Γκόγκα Λεβιάν, ο άνδρας που έσωσε τα δύο παιδιά από τα νερά του ποταμού, περιέγραψε τη δραματική στιγμή. Όπως δήλωσε, βρισκόταν σε κοντινό καφέ όταν ένα παιδί ζήτησε βοήθεια. Χωρίς δισταγμό έβγαλε τα ρούχα του και βούτηξε στο ποτάμι, καταφέρνοντας να ανασύρει και τα δύο παιδιά, χωρίς τις αισθήσεις τους.
Συγκινημένος, τόνισε πως δεν τον ενδιέφερε η καταγωγή των παιδιών και πως ενήργησε με μοναδικό κίνητρο την ανθρώπινη ζωή. «Έκανα καλό, τίποτα άλλο», είπε με δάκρυα στα μάτια, ευχόμενος τα παιδιά να επιβιώσουν και να συνεχίσουν τη ζωή τους.
iefimerida.gr
****
Παλιοφυλή αυτή η νέα των Ελλήνων. ΄Ισως γιατί δεν έχει σχέση με την παλιά. Ειδικά στα μυαλά , το στοχασμό και τη γνώση, ούτε λόγος.
Εκείνοι λάτρευαν τον Ξένιο Δία. Η αρχαία Αθήνα έσφυζε από ζωή «ξένων», προσφύγων και μεταναστών. Μέτοικοι η μισή και παραπάνω Αθήνα. Η «ξενηλασία» είναι όνειδος, δηλώνει ο Περικλής. Και σεμνύνεται στον Επιτάφιο, γιατί τα σύνορα της «πόλης»-κράτος είναι ανοιχτά σε όλους. Σε εχθρούς και φίλους. Δεν έχουμε κόμπλεξ ξενοφοβίας, υπερηφανεύεται ο ρήτορας για την Αθήνα της Δημοκρατίας και της Φιλοσοφίας.
΄Οπως η σημερινή ράτσα, των …γηγενών, λέμε εμείς για τους οποίους, ειρήσθω εν παρόδω ,ουδείς οίδεν από πού κρατάει η σκούφια των δικών τους σπερμάτων. Κι ας δηλώνουν ΄Ελληνες. Είναι η ιστορική αλήθεια. ΄Ετσω κι αν δεν κάνει το «αίμα» τη διαφορά, αλλά το ήθος και η φιλοσοφία ζωής, οι κόσμιες και πολιτισμένες συμπεριφορές, που στερούνται παντελώς οι ΝεοΕλληνες.
΄Όταν οι Μικρασιάτες πρόσφυγες, που κάτι άλλοι κομματικοί γύπες σαν τους σημερινούς, τους οδήγησαν στην προσφυγιά και τη φτώχια, εγκαταστάθηκαν στις «παράγκες» της νέας τους πατρίδας, οι ντόπιοι και υπεύθυνοι για τη συμφορά τους, αποβράσματα χασικλήδες τους ανέβαζαν, Τουρκόσπορους τους κατέβαζαν. Και …Σμυρνιές λέγανε τις πουτάνες και τις «αλαφριές» οι ντόπιες… νοικοκυρές! Για τέτοιο ήθος και σύνεση μιλάμε και οι παππούδες των σημερινών Πακιστανοφάγων απογόνων τους.
Είναι οι ίδιοι που, όταν σήμερα ο Αλβανός κλέψει μια καραμέλα ,γίνεται βούκινο στα κανάλια, με θορυβώδη αναφορά της εθνικής του καταγωγής. ΄Όταν είναι πάλι Αλβανός σαν το παλικάρι παραπάνω που τις προάλλες, με κίνδυνο της ζωής του έπεσε στα νερά να σώσει τα παιδιά στον ΄Αραχθο, κάνανε δυο ημέρες τα “Μέσα” της , πλην των άλλων, και εθνικιστικής-ρατσιστικής τύφλας, να ανακαλύψουν την εθνική του καταγωγή. Μετανάστης από το Μπεράτι της Αλβανίας!
Κλείνω με μια παλιά αναφορά μας εδώ. Οι περισσότεροι , νεότεροι μετανάστες ΄Ελληνες της Αμερικής με το που …λάδωσε το άντερό τους στη νέα τους πατρίδα, έγιναν τραμπιστές και προσφυγοφάγοι οι περισσότεροι. Δικά μας «παιδιά» από τα χωριά κάτω, έτσι και κάτσεις μια ώρα ,καλοκαίρι , να πιείς μαζί τους καφέ στις δροσιές της Ανδρίτσαινας, παθαίνεις πλάκα από το ακροδεξιό σκουπιδαριό που κουβαλάνε στον ανεγκέφαλο …εγκέφαλό τους. Μιλάμε για παιδιά ,που τη δεκαετία του ’60 ,έλεγαν το ψωμί ψωμάκι. Και ξαφνικά σήμερα έγιναν Μεξικανοφάγοι στην Αμερική και Πακιστανοφάγοι, όταν έρχονται για διακοπές στην Ελλάδα. Για τέτοια ανισόρροπα μυαλά μιλάμε. Χειρότερα κι από εκείνα του «γκουρού» τους, του παρονοϊκού δικτάτορα σήμερα της Αμερικής.
΄Ελα, όμως, που αυτή την ώρα κάποιοι από τούτους τους Ελληναράδες έχουν και οι ίδιοι πρόβλημα. Δεν είναι λίγοι αυτοί ή μέλη της οικογένειας που δεν πληρούν όλες τις προϋποθέσεις “νομιμότητας” (“τρομάρα” στους νόμους του δικτάτορα!) για παραμονή στην Αμερική. Και τρέμει η καρδούλα τους μη βρεθούν πεταμένοι καμιά μέρα στις πετρόχτιστες γκρεμίλες των χωριών της Ανδρίτσαινας που παράτησαν πριν 50 χρόνια.
“΄Εχει ο καιρός γυρίσματα”! Πώς το λέει το ευαγγέλιο στο οποίο οι εν λόγω, εκτός από Ελληνάρες και Ορθοδοξάρες, ομνύουν μεν, αλλά κλείνουν τα αυτιά τους, όταν λέει κάτι και τους ξυνοφαίνεται; “Οι έσχατοι έσονται πρώτοι και οι πρώτοι έσχατοι”, τελικά. ΄Οπως έγινε με τις περισσότερες χώρες του λεγόμενου “υπαρκτού σοσιαλισμού”. Σήμερα, “τρώνε τη σκόνη” των μεταναστών εκείνων των ημερών, οι (και) κομμουνιστοφάγοι ΄Ελληνες της Δεξιάς και των παραφυάδων της.
«΄Ολα τα κακά της μοίρας», πάνω τους, γαμώτο! ΄Οπου Δεξιός και σαπίλα. Ζέχνει!