ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΧΩΡΙΣ  “ΓΚΕΜΠΕΛΣ”.

              (ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΤΙΓΚΕΜΠΕΛΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ)

                     (ΕΞΩ  Η ΜΑΦΙΟΖΙΚΗ, ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ  ΣΥΜΜΟΡΙΑ    ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ)

          ( ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ   ΜΑΣ ΟΣΟΙ ΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΜΕ  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ)

(΄Ελλη Στάη με Μαρέβα  Μητοσοτάκη  διακοπές στη Πάρο)

“Είναι μια ακόμη απόδειξη ότι η δημοσιογραφία πέθανε στην Ελλάδα” (εφσυν)

΄Εγραψε η Ελενα Ακρίτα:

“Αρχίζει η δίκη της Ιωάννας που μια άλλη γυναίκα της έριξε βιτριόλι”.

****

Δε γινόμαστε απλώς  μάρτυρες ως κοινωνίες , κάποιων πρωτόγνωρων  και καινοφανών δεινών. Τα βιώνουμε.  Νέες μάστιγες εξίσου επικίνδυνες με τις άλλες σύγχρονες  ,αλλά λιγότερο ορατές από τις πασιφανείς,  λαμβάνουν τη μορφή πανδημίας   στις ημέρες μας  . Το μόνο παρήγορο  είναι πως  η εξάπλωσή τους  δε είναι ραγδαία και δεν αφορά το σύνολο των μελών τω κοινωνιών. ΄Εχει προσβάλει ένα μέρος, όχι, πάντως,  εντελώς  αμελητέο  και  κυρίως  άτομα   που παρουσιάζουν  βαριές κοινωνικές και  ψυχολογικές  παθογένειες.

Μιλάμε  συγκεκριμένα για τη εμφάνιση και επικράτηση με το χρόνο  στις παγκόσμιες κοινωνίες   ενός πρωτοφανούς φαινομένου  έμφυλου ρατσισμoύ , ενός απίστευτα  επικίνδυνου  μισανδρισμού και μισογυνισμού ,   που διαδίδεται με ταχύτητα     και  καλλιεργήθηκε  τα τελευταία χρόνια   από μια μερίδα “έξαλλων” εκπροσώπων και από τα δυο φύλα   με πολλά και ευδιάκριτα τα χαρακτηριστικά του φασισμού και της βαρβαρότητας.     Και φυσικά, η πάντα πρόσφορη (πετάει τη σκούφια της) για τέτοια ,ως χρυσοφόρος  ενασχόληση,  βιομηχανία του Γκεμπελικού Τύπου, όπως  συνηθίζει, εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο  κι αυτή τη νέα   αρρώστια  και τη κατέστησε πλέον από τα σοβαρότερα  προβλήματα των κοινωνιών.

Σε λίγα χρόνια μάλιστα,  αν   σήμερα δε αντιδράσουμε,   η συγκεκριμένη  πανδημία  θα   προσβάλλει όλο και μεγαλύτερο αριθμό ασθενών  και δεν αποκλείεται ,αν δε εμποδιστεί  αποτελεσματικά, να εξελιχθεί ιστορικά  από μάστιγα σε “Αρμαγεδώνα”.  Και αν συμβεί  αυτό,    θα οδηγήσει τις κοινωνίες  πάλι πάλι πίσω,  με τη μετάλλαξή τους σε κυρίαρχες   φαλλοκρατικές και ανδροκρατικές, πατριαρχικές.  Θα εξηγήσουμε γιατί.

΄Ενα από τα κύρια χαρακτηριστικά  του πλήθους και που οι εξουσίες και τα ιερατεία γνωρίζουν πολύ καλά την ύπαρξη και τη  δύναμή του, είναι  η υιοθέτηση  γενικών  και αορίστων  πολλές φορές γνωρισμάτων ,υπαρκτών  ή όχι, που αποδίδονται και ταυτοποιούνται   σε άλλες  μικρότερες ή ευρύτερες ομάδες (π.χ “ασθενές -ισχυρό φύλο”,    γκέι – στρέιτ, άντρες βίαιοι  και εν δυνάμει  γυναικοκτόνοι – γυναίκες  πονηρές και εν δυνάμει , οι νέες,   παιδοκτόνοι  κ.ο. κ   ).   Με τη  καλλιέργεια τέτοιων και συναφών   ιδεασμών, φανατισμών και στερεότυπων  , τη    διάδοση και  την  παγίωσή τους  , τέτοια φαινόμενα  καθίστανται  πλέον    ο   κύριος και βασικός  πυρήνας  του φυλετικού  και έμφυλου  ρατσισμού , αλλά και    άλλων συναφών ισμών.

Πασίγνωστα φαινόμενα στην Ιστορία από τις απώτερες εποχές. ΄Ελληνες και  Βάρβαροι,   Χριστιανοί και Ειδωλολάτρες.    Ομοίως στα νεότερα χρόνια ΄Αριοι και Εβραίοι, “Γύφτοι” και “Μπαλαμοί”,   Ανατολή και Δύση.

Η ανθρωπότητα ,παρά τις διαβεβαιώσεις του Μαρξ πως οι πόλεμοι έχουν  ΜΟΝΟ οικονομικά κίνητρα (και είναι αλήθεια), ξέχασε να διευκρινίσει  πως τέτοια είναι τα κίνητρα των  ηγετών. Τους  στρατιώτες πάντα τους έβαζα να  πολεμούν για…ιδέες και ιδανικά! Και τέτοια  ήταν η φιλοπατρία,  ο  πατριωτισμός, η ανδρεία και τα συγγενή.   Χαρακτηριστικά που ο αντίπαλος, ως  διαφορετικό  και ξένο σύνολο,  δε διέθετε, ή,  κι αν είχε,  δε ήταν  της δικής τους καθαρότητας και σπουδαιότητας.

Μια τέτοια αντίληψη γενίκευσης και απόδοσης σε  άτομα   συλλήβδην κοινών   χαρακτηριστικών  και   γνωρισμάτων   στις  παλιότερες, αλλά και ως πρόσφατα στις κοινωνίες,  υπήρξε εκείνη   της κατωτερότητας της γυναίκας ,που αυτόματα σήμαινε  υποβίβαση της  ανθρώπινης ιδιότητάς της  σε  β΄κατηγορίας άνθρωπο.   Αυτή την ιδιότητα την καλλιέργησαν και  την επέβαλαν οι εξουσίες μέσω  κυρίως των  ιερατείων  (πρβλ. “ού καλόν είναι τον άνθρωπον µόνον, ποιήσοµε αυτώ βοηθόν κατ’ αυτόν» – “Η δε γυνή ίνα φοβήται τον άνδρα και συναφή ).  Με κύρια και σχεδόν αποκλειστική  αποστολή  της…βοηθού -γυναίκας , η τεκνογονία και η σεξουαλική ανάπαυλα  του  “στρατιώτη” εν πολέμω και ειρήνη.

΄Ενα από τα κυρίαρχα επιτεύγματα του ανθρώπινου πολιτισμού σε όλες τις εκφάνσεις και τις μορφές του, υπήρξε. κυρίως στις ημέρες μας, η   επαναφορά της “εκτροχιασμένης   άμαξας”   στη κανονική  της πορεία.  Η  αναγνώριση της ιδιότητας  του ανθρώπου στη γυναίκα,  κατοχυρωμένης, άλλωστε,  από την ίδια τη Φύση,  που δε διαχωρίζει τα φύλα σε άντρα και γυναίκα, αλλά τα αποδέχεται ΜΟΝΟ με την ιδιότητα του Ανθρώπου, υπήρξε καταλυτική.  Κάθε άλλη αποδοχή διαφορετικής ιδιότητας  ή ερμηνείας απορρίπτεται  από  την ίδια τη  φυσική πραγματικότητα.  Οι ανατομικές διαφορές είναι εντελώς  άλλο  πράγμα που  έχει να κάνει με τις πολυποίκιλες  διαφοροποιήσεις και αλλαγές στις οποίες αρέσκεται και επιβάλει  η Φύση. Το ένα δε επηρεάζει επ΄ουδενί  το άλλο.

Και  ενώ όλα έδειχναν, ως λίγα χρόνια  πριν , πως πλέον είχε γίνει συνείδηση και στα δυο φύλα,  έστω και με  κάποιες  ανεπάρκειες    στην καθημερινότητα,  κυρίως σε εργασιακά ζητήματα,   το αδιαπραγμάτευτο   της  ιδιότητα του ανθρώπου, πλην  των Ισλαμικών,   κοινωνιών,  ξαφνικά στις Δυτικές λεγόμενες κοινωνίες,  επικράτησαν ,αρχικά περιορισμένα και αργότερα ευρύτερα,  σύνδρομα  έξαλλου μισανδρισμού ,  που γύρισαν το πολιτισμό σε άλλες εποχές.   Κυρίαρχο  “σλόγκαν”  από μια μερίδα παρανοϊκών και  νευρωτικών  μειονοτήτων  που καθιερώθηκε      ως υπόστρωμά τους  ,  υπήρξε ο ιδεασμός- αρρώστημα  πως  ο άνδρας  ως φύλο(!)   κουβαλάει από τη φύση του τη βία, το  μισογυνισμό και ,επομένως, εύκολα και νομοτελειακά(!)  μπορεί να εξελιχθεί  σε  βασανιστή, βιαστή  και   γυναικοκτόνο.

Μεμονωμένα περιστατικά  και πάντως όχι ασυνήθιστα,  σεξουαλικής παρενόχλησης ή  που  στοιχειωθετούν την  ποινικά κολάσιμη πράξη της λεγόμενης γενετήσιας προσβολής, όπως  αυτά  του Αμερικανού  κινηματογραφικού παραγωγού   Χάρβεϊ Γουάινστιν, απόκτησαν διαστάσεις γενίκευσης, ως καθολικά φαινόμενα ανδρικής συμπεριφοράς και βιαιότητας. Και φυσικά εύκολα διαδόθηκαν στην παγκόσμια κοινότητα και επικράτησα λόγω    της προώθησή τους από την  κερδοσκοπική αδηφαγία της   βιομηχανίας  που έχουν ιδρύσει και εκμεταλλεύονται οι νέοι   “Γκέμπελς” παγκοσμίως.

Η απάντηση  από το άλλο  τώρα …στρατόπεδο,  στην  προσβολή  αλλά και θυμική αντίδραση (οργή, αγανάκτηση) για την όντως αμετροεπή αυτή διακήρυξη  περί της  “φυσικής βιαιότητας του ανδρικού φύλου” και όχι  περί  μεμονωμένων περιστατικών  κακοποίησης , δεν άργησε να έρθει.  Ειδικά  η κατηγορία πως η  γυναικοκτονία είναι γενικευμένο ανδρικό  φαινόμενο,  είχε ως απάντηση  την   απόδοση στις  νέες γυναίκες    της επίσης γενικευμένης  κατηγορίας περί  παιδοκτονίας   που αφορά το  θάνατο του εμβρύου, της διακοπής της κύησης, μέσω της άμβλωσης.

Βέβαια,   δε θα μπούμε  εδώ στο πειρασμό να αναλύσουμε, αν είναι ή όχι φόνος εκ προμελέτης  και αν ένα ανθρώπινο ον αποκτά τη ιδιότητα αυτή μετά τη γέννηση ή εξ αρχής, ως έμβρυο.  Δε θα υπάρξει, άλλωστε , συμφωνία και κοινή αποδοχή. Το συγκεκριμένο ζήτημα δε είναι ούτε θρησκευτικό,  ούτε νομικό. Είναι στη ουσία του  φιλοσοφικό .

Γυναικοκτόνοι  ,λοιπόν,  εν γένει οι άντρες,  φόνισσες  και  παιδοκτόνοι  οι γυναίκες!  Και ξαφνικά , εν έτει 2021… εγένετο  πάλι αδιέξοδο, πόλεμος, οργή , μίσος.  Μισανδρισμός και Μισογυνισμός εντός των τειχών. Ακόμα ,βέβαια, περιορισμένης έκτασης  μάστιγα  και ενδημούσα  κυρίως  , όπως είπαμε, σε ψυχοπαθητικές μειονότητες κι   από τις δυο μεριές. Καθόλου, όμως,  βέβαιο πως θα μείνει μόνο σε αυτές  τις κατηγορίες και  θα αφορά μόνο τους συγκεκριμένους.

Εκεί ,ακριβώς, λοιπόν,  που τα πράγματα στρώνανε και η ιστορία έπαιρνε άλλη  κατεύθυνση προς την επικράτηση  μας άφυλης κοινωνίας ,σήμερα έρχονται  (για να μείνουμε στην Ελλάδα)   ένας σεξομανής   ηθοποιός,  ο  φονιάς  πρόσφατα από τα Γλυκά Νερά, οι  μανιακές για δημοσιότητα   σκηνοθέτες  του  ελληνικού  Μetoo    και  για  δικά τους ζητήματα και  προσωπικές τους διαφορές , επιστρατεύουν  τη συντεχνία της Ακρίτα και του Μπογδάνου , αλλά και την αφροσύνη  και τον αμοραλισμό   της Κατερίνας  Σακελλαροπούλου  και τα κάνουν  όλα …μπάχαλο!     Γυρίζουν τον πολιτισμό αιώνες πίσω!

(Συνεχίζεται).

.