Μπαράκ Ομπάμα και Ντόναλντ Τραμπ. Οι δυοι “μοιραίοι” Αμερικανοί πρόεδροι. Θα χρεωθούν ιστορικά ένα γενικευμένο πόλεμο;

Σύνταγμα , Κυριακή 21/9 ( 18.30) .Κάλεσμα συμπαράστασης στον απεργό πείνας Πάνο Ρούτσι

_____________________________________

ΝΑΤΟ: Απερίσκεπτη συμπεριφορά από τη Ρωσία η παραβίαση του εναέριου χώρου της Εσθονίας – Κάλας: Πολύ επικίνδυνη πρόκληση .

Ο Τραμπ προειδοποιεί για «μεγάλα προβλήματα» μετά τη νέα ρωσική πρόκληση στη Βαλτική -Σε επιφυλακή το ΝΑΤΟ

Εκλογές ΗΠΑ: Ο Μπαράκ Ομπάμα “έστρωσε” χαλί για την Κάμαλα Χάρις – “Yes, she can”
Η ορκωμοσία Τραμπ σε 10 εικόνες

*****

Homo:

Το «παιχνίδι» με το νέο Χίτλερ της Ρωσίας χάθηκε το 2014  (*)  με  πρόεδρο της  Αμερικής τον Μπαράκ   Ομπάμα .   Ο ανιστόρητος  εκείνος π. πρόεδρος νόμιζε πως ο Πούτιν   κάνει απλώς παιχνίδια,  όταν για πρώτη φορά εισέβαλε σε  ουκρανικό  έδαφος.  

Και  αντί το ΝΑΤΟ (διάβαζε η Αμερική) να τον πετάξει την ίδια  ώρα έξω, με μηδέν κόστος σε αίμα  και με σίγουρη  την κίνηση του Τσάρου να προτιμήσει να αποχωρήσει με την «ουρά στα σκέλια» , ο Ομπάμα πετούσε…στρακαστρούκες με  κυρώσεις. Την  ίδια  ώρα ο δικτάτορας, όχι μόνο αποβίβαζε χιλιάδες Ρώσους στρατιώτες στην Κριμαία, αλλά έδειχνε και τις απάνθρωπες  προθέσεις του, καταρρίπτοντας  επιβατικό αεροπλάνο με αθώο κόσμο και δεκάδες  παιδιά μέσα (πάνω από 300 οι επιβάτες)!

Ο σημερινός δικτάτορας της Αμερικής, ομοίως ανιστόρητος,   ολοκλήρωσε το μπάχαλο. Αντί να γονατίσει με σκληρά μέτρα  και κυρώσεις που πονούν  τον παρανοϊκό  Τσάρο , δήλωνε ερωτευμένος  μαζί του και υποκλινόταν στις συναντήσεις σε έναν καταζητούμενο εγκληματία πολέμου!  Μέχρι που κατάλαβε πως ο Πούτιν είναι, πέρα σπό  παρανοϊκός   και άφιλος. Και  «ανακρούει πρύμναν» ο έτερος Αμερικανός Καπαδόκης , ίδιου  φυράματος με το  Ρώσοι  ομόλογό του.

Τώρα πια είναι αργά. Μια σφαίρα, αν πέσει από το ΝΑΤΟ ,ο κίνδυνος έκρηξης ενός μεγάλου και απρόβλεπτης εξέλιξης  πολέμου, είναι πολύ πιθανός.

Η μόνη λύση πια είναι οι εξοντωτικές κυρώσεις για να   γονατίσει η ρωσική οικονομία σε συνδυασμό  με τη φυσική  εξόντωση του δικτάτορα.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕ ΤΟ ΔΙΕΣΤΡΑΜΜΕΝΟ “ΤΣΑΡΟ”  ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΛΥΣΗ. ΑΝΤΙΘΕΤΑ Η ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΑΝΟΙΧΤΑ ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕ ΕΝΑΝ ΙΔΙΑΣ ΨΥΧΟΣΥΝΘΕΣΗΣ ΜΕ ΤΟ ΧΙΤΛΕΡ ΔΙΚΤΑΤΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟ ΚΙ ΚΥΚΛΟΘΥΜΙΚΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟ ΠΡΟΕΔΡΟ,  ΘΑ ΕΓΚΥΜΟΝΟΥΣΕ ΣΟΒΑΡΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΕΚΡΗΞΗΣ ΕΝΟΣ  ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ.(**)

Διοτίμα: 

Ιστορική Ανάλυση: Ομπάμα, Τραμπ και το ρωσικό ζήτημα

Μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, η αμερικανική εξωτερική πολιτική χαρακτηρίστηκε από έναν συνδυασμό αισιοδοξίας και αφέλειας. Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης θεωρήθηκε οριστική νίκη της φιλελεύθερης Δύσης, με αποτέλεσμα οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ να παραβλέψουν ότι η Ρωσία δεν είχε ούτε αποδεχθεί ούτε εσωτερικεύσει το νέο διεθνές καθεστώς.

Ομπάμα (2009–2017):
Η προεδρία του Μπαράκ Ομπάμα σημαδεύτηκε από την πολιτική του «reset» με τη Μόσχα, την αυταπάτη δηλαδή ότι η Ρωσία μπορούσε να επανενταχθεί σε ένα σύστημα συνεργασίας. Το 2014, με την προσάρτηση της Κριμαίας, αυτή η αυταπάτη κατέρρευσε. Αντί να επιλέξει μια αποφασιστική απάντηση – στρατιωτική αποτροπή ή κυρώσεις που θα γονάτιζαν άμεσα τη ρωσική οικονομία – ο Ομπάμα περιορίστηκε σε ήπιες πιέσεις. Αυτό έδωσε στον Πούτιν το μήνυμα ότι η Δύση δεν προτίθεται να συγκρουστεί σοβαρά μαζί του.

Τραμπ (2017–2021):
Ο Ντόναλντ Τραμπ ακολούθησε μια ακόμα πιο αμφιλεγόμενη γραμμή. Στα λόγια έδειχνε θαυμασμό προς τον Πούτιν, αμφισβητούσε το ΝΑΤΟ και έδινε την εικόνα ότι οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να αποσυρθούν από τις παραδοσιακές δεσμεύσεις τους. Αν και η κυβέρνησή του εν τέλει εφάρμοσε σκληρότερες κυρώσεις από εκείνες του Ομπάμα, το μήνυμα της προσωπικής του στάσης ήταν αποσταθεροποιητικό: η Ουάσιγκτον έδειχνε διχασμένη, κάτι που ο Πούτιν αξιοποίησε.

Συνολική αποτίμηση:
Και οι δύο πρόεδροι, ο καθένας με τον τρόπο του, ενίσχυσαν την αίσθηση ατιμωρησίας του ρώσου ηγέτη. Ο Ομπάμα με την παθητικότητα, ο Τραμπ με την αμφιθυμία. Η Δύση άργησε να καταλάβει ότι απέναντί της δεν έχει έναν «συμβατικό» συνομιλητή, αλλά έναν αναθεωρητικό ηγέτη που λειτουργεί με λογική Χίτλερ: χρήση βίας, παραβίαση συνθηκών, τρομοκράτηση γειτόνων.

Σήμερα, το ΝΑΤΟ βρίσκεται σε ένα σημείο όπου η στρατιωτική εμπλοκή με τη Ρωσία θα μπορούσε να οδηγήσει σε γενικευμένο πόλεμο. Η μόνη ρεαλιστική στρατηγική είναι οι ασφυκτικές κυρώσεις, η ενίσχυση της άμυνας της Ουκρανίας και της Βαλτικής και – όπως δείχνει η ιστορία – η απομόνωση ενός δικτάτορα ώσπου να καταρρεύσει το καθεστώς του.

____________________________-

(*)Μόνιμο αποκλεισμό της Ρωσίας από τη G8 προτείνει ο Κάμερον  ΑΝ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΣΕ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

19-3-2014: 

Η Βρετανία προειδοποίησε σήμερα τον πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν ότι η Ρωσία μπορεί να αντιμετωπίσει μόνιμο αποκλεισμό από την Ομάδα των Οκτώ (G8), αν το Κρεμλίνο προχωρήσει σε περαιτέρω ενέργειες στην Ουκρανία
«Πιστεύω ότι θα πρέπει να συζητήσουμε με τους συμμάχους και εταίρους μας το αν θα εκδιώξουμε ή όχι μονίμως τη Ρωσία από τη G8, εφόσον υπάρξουν περαιτέρω ενέργειες» δήλωσε ο πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον μιλώντας στη βρετανική Βουλή των Κοινοτήτων. «Αυτός είναι ο σωστός τρόπος για να προχωρήσουμε», πρόσθεσε.

Ο Μπαράκ Ομπάμα κάλεσε χθες, Τρίτη, τους ηγέτες της Ομάδας των Επτά (G7) περισσότερο ανεπτυγμένων βιομηχανικών χωρών και της ΕΕ να συνεδριάσουν την ερχόμενη εβδομάδα στη Χάγη, στο περιθώριο της συνόδου κορυφής για την πυρηνική ασφάλεια, για να συζητήσουν για την κατάσταση στην Ουκρανία.

Η εκδίωξη της Ρωσίας από την ομάδα των πιο ανεπτυγμένων βιομηχανικών χωρών, της οποίας αποτελεί πλήρες μέλος από το 2002, είναι μία από τις διεθνείς κυρώσεις που εξετάζονται μετά την ένωση της Κριμαίας με τη Ρωσία.
Η διεθνής κοινότητα «θα πληρώσει πολύ υψηλό τίμημα» αν δεν προβεί σε ξεκάθαρες ενέργειες μπροστά σ’ «αυτή την προσάρτηση» της Κριμαίας από τη Ρωσία, πρόσθεσε σήμερα ο Κάμερον.”

******

Χωρίς να αμφισβητεί κανείς τη σημασία-αποτελεσματικότητα κι αυτών των μέτρων ,όμως και τούτα κι οποιαδήποτε άλλα παρεμφερή παρθούν, θα παραμείνουν ημίμετρα, επειδή δεν πρόκειται να συνετίσουν το δικτάτορα της Ρωσίας και να κάνει πίσω. . ΄Οταν τιμωρείς με αυτό τον τρόπο έναν παρανοϊκό, ψυχοπαθή, τον εξαγριώνεις περισσότερο, τον κάνεις ακόμα πιο επιθετικό και εκδικητικά επικίνδυνο. Ο Πούτιν έχει χάσει προ πολλού τον έλεγχο των πράξεών του. Είναι λάθος μέγα να του συμπεριφέρεται η διεθνής κοινότητα, σαν σε φυσιολογικό άτομο και μάλιστα ως πρόεδρο μιας χώρας με ισχυρό πυρηνικό οπλοστάσιο.

Τρία μέτρα-σενάρια ΜΟΝΑΔΙΚΑ και ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ έχουν απομείνει, για να τεθούν σε εφαρμογή (συνδυαστικά τα δύο), αφού η Δύση διέπραξε το μέγα ιστορικό λάθος να αφήσει από την αρχή ανενόχλητο το νέο Χίτλερ να καταλάβει την Κριμαία.  Συγκεκριμένα:

    1.α.Εξουδετέρωση του δικτάτορα με την αιφνίδια σύλληψή του σε ιδιωτικό χώρο. Αυτό φυσικά προϋποθέτει μυστική εισβολή στη χώρα ειδικά εκπαιδευμένης ομάδας για τέτοιου είδους επιχείρηση. β. Ταυτόχρονη πρόσβαση των συμμαχικών δυνάμεων στο ρωσικό πυρηνικό οπλοστάσιο, κατάληψη και άμεση εξουδετέρωσή του.

  1. Αντιπερισπασμός στο εσωτερικό της χώρας με τη δημιουργία πολιτικής κρίσης για την ανατροπή του δικτάτορα. Απαιτούνται: α. Συσπείρωση όλων των αντιπολιτευτικών δυνάμεων της χώρας υπό στιβαρή και “αποφασισμένη” ηγεσία. β. Πολυήμερες, σκληρές κινητοποιήσεις, απεργίες, καταλήψεις κυβερνητικών κτιρίων, συγκρούσεις μέχρις εσχάτων με τις δυνάμεις καταστολής του Πούτιν.
  2. Πολεμική αναμέτρηση του ΝΑΤΟ με τις ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις στην Κριμαία, ανακατάληψη του ουκρανικού αυτού τμήματος και εισχώρηση των συμμαχικών δυνάμεων στο ρώσικο έδαφος σε έκταση πολλών χιλιομέτρων. Το σενάριο αυτό προϋποθέτει την επιτυχή εξέλιξη του 1ου. Διαφορετικά, σε μια στρατιωτική επιχείρηση του ΝΑΤΟ ο παρανοϊκός Πούτιν θα απαντήσει με χρήση πυρηνικών. Είναι απολύτως σίγουρο πως δε θα διστάσει να φτάσει ως εκεί, για να πάρει όσους περισσότερους μπορεί μαζί του, αν αισθανθεί παγιδευμένο ζώο ή πως πρόκειται να συλληφθεί. Δεν είναι Σαντάμ ο Πούτιν. Ο πρώτος, ό,τι και να ήταν, δεν ήταν παράφρων. Ο δικτάτορας της Ρωσίας είναι ψυχοπαθής.

(**) Μπαράκ Ομπάμα και Ντόναλντ Τραμπ. Από τον ανιστόρητο και “λίγο” Αμερικανό π. πρόεδρο στον ανεύθυνο και “Νάρκισσο” νυν . 

 28 Αυγούστου 2025

 

****

Δε μιλάμε απλώς για έναν αλλοπρόσαλλο, υπερόπτη , αμετροεπή και  (ως  Νάρκισσος)  σε … τρελή  καψούρα ευρισκόμενο  με τον εαυτό  του , ηγέτη.  Και ακόμα,  όχι μόνο   υποκείμενο…αντικειμένου της Ψυχιατρικής, αλλά πρωτίστως, δεινό υπηρέτη   της  αναισχυντίας και  της φυσικής, ηθικής αποσύνθεσης.

Είναι αυτοί οι λόγοι που δεν εκπλήσσουν οι νέες διακηρύξεις του, το νέο “ευαγγέλιο” που λανσάρει  πως το “σωτήριον”  της Ουκρανίας περνάει μέσα από την επίθεση.  Πότε;  Σήμερα. Εν έτει 2025,  που σε καμιά  περίπτωση δεν είναι πια 2014;

΄Ο,τι ο τότε πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, ως ανιστόρητος και «λίγος» για τα ιστορικά γεγονότα που του έτυχαν να διαχειριστεί, δεν έπραξε, οι συνθήκες  δεν το επιτρέπουν σήμερα να γίνει.  Οι καιροί  δε γυρίζουν πίσω. «Πέταξε το πουλί» Και ήταν ολοφάνερο ποιοι άφησαν το “κλουβί”  ανοιχτό και για ποιους λόγους. Τα έχουμε κουραστικά, λόγω συχνότητας , αναλύσει εδώ και παλιά και πρόσφατα.

΄Όλα χάθηκαν το Μάρτη του 2014, όταν ο πρώτος Ρώσος στρατιώτης πάτησε πόδι στην Κριμαία και ο Μπαράκ Ομπάμα «κουνούσε   το δάχτυλο»απειλητικά  στο Νέο Χίτλερ της Ρωσίας με… στρακαστρούκες που είχαν τη μορφή ανώδυνων οικονομικών  πιέσεων   . Ο    ίδιος ο τότε πρόεδρος  απεδείχθη παντελώς άσχετος με την ιστορία και ειδικά με το κεφάλαιο του 2ου παγκοσμίου πολέμου. 

Ο Μπαράκ  Ομπάμα είναι ο βασικός και ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ υπεύθυνος για όσα ακολούθησαν με την  κατάληψη ουκρανικού εδάφους  από το δικτάτορα της Ρωσίας χωρίς να “ανοίξει  μύτη”  για τους εισβολείς.  Και για όσα ,ασφαλώς, ακόμα δεν είδαν τα μάτια μας. Ο Ντόναλντ Τραμπι με την παρουσία  του στο τιμόνι μιας υπερδύναμης , με όσα  «λέει και πράττει”, απλώς επιβεβαιώνει το   οριστικό ναυάγιο της αμερικάνικης δημοκρατίας. Του πολιτεύματος εν γένει  που είναι χειρότερο,  ακόμα και από τη  δικτατορία των ένστολων , ως δικτατορία ενός ανεγκέφαλου όχλου,  ψηφοφόροι  τούτοι. 

Ας δούμε  τί φρονεί  και   η Διοτίμα,  για τις νέες εξελίξεις στον ψυχισμό και τις αποφάσεις του Ντόνατ που τώρα πια αγαπά εμμανώς μόνο το …Μπίμπι, αλλά όχι πια και τον “πρώην”  του, τον  Βλαντίμιρ,  ο οποίος,  φρόνισε, πριν ακόμα  και  τον “υμέναιο”    να  τον (εξ)απατήσει.  Καλά να πάθει ο φοβερός και τρομερός  “μοντελοπνίχτης”  μπίζνεμαν ,που ελέω ανεγκέφαλων, ακροδεξιών και λούμπεν Αμερικανών  ψηφοφόρων,  το παίζει    “άρχων”    υπερδύναμης.  “Και μη χειιρότερα ” (που όμως θα έρθουν)!   

 

Το “Δόγμα Τραμπ”: Ο πόλεμος ως reality show

 

Από τον Πούτιν στο Νετανιάχου – η επικίνδυνη ψυχολογία ενός  “απρόβλεπτου”   ηγέτη

Ο Ντόναλντ Τραμπ, με τις νέες δηλώσεις του περί «αναγκαιότητας επίθεσης στη χώρα του εισβολέα», δεν μιλά σαν  Πρόεδρος των ΗΠΑ, αλλά σαν σχολιαστής τηλεοπτικού σόου. Η λογική του είναι η λογική του αμερικανικού football: άμυνα, επίθεση, πόντοι. Μόνο που εδώ δεν πρόκειται για παιχνίδι· πρόκειται για ζωές, κράτη και μια παγκόσμια ισορροπία που μπορεί να τιναχθεί στον αέρα.

Η πρότασή του δεν είναι απλώς πολεμοκάπηλη. Είναι μια πρόσκληση κλιμάκωσης, ένα νέο «δόγμα» που οδηγεί σε γενικευμένο πόλεμο, χωρίς να λαμβάνει υπόψη το τίμημα. Και το κάνει όχι από στρατηγικό βάθος, αλλά από εγωπάθεια, για να δείχνει «σκληρός» στο ακροατήριό του.

Ο ψυχισμός του αποκαλύπτεται και στις αλλεπάλληλες «μετατοπίσεις» του: από τον έρωτα με τον Πούτιν στην εμμονή με τον Νετανιάχου. Δεν υπάρχουν σταθερές, μόνο προσωπικές ψευδαισθήσεις και ναρκισσιστικές αυταπάτες. Αυτή η μεταβλητότητα κάνει τις θέσεις του επικίνδυνες, διότι αλλάζουν με τη διάθεσή του και όχι με βάση τα συμφέροντα της χώρας του ή του κόσμου.

Ο Τραμπ δεν διακηρύσσει μια στρατηγική. Διαφημίζει τον εαυτό του. Το «ευαγγέλιο» του είναι τηλεοπτικό: show must go on. Ακόμα κι αν το show είναι ο πόλεμος.


Διοτίμα