Αμπελόκηποι: Συνελήφθη ο Νίκος Ρωμανός. Βρέθηκε αποτύπωμά του στη σακούλα με το όπλο.Πήρε προθεσμία για να απολογηθεί την Παρασκευή.
Πάλι βρωμάει η υπόθεση στο διαμέρισμα των Αμπελοκήπων. Και… δεν είναι από τα υπολείμματα της βόμβας
Ο Νίκος Ρωμανός, δε δείχνει για αφελής. Αντίθετα, θα τον χαρακτηρίζαμε από όσα κείμενά του παλιότερα διαβάσαμε, πέρα από πολιτικοποιημένο, και συγκροτημένο, ευφυές και «διαβασμένο» άτομο.
Αν όλα αυτά τα γνωρίσματα ισχύουν, είναι απορίας άξιο πως ο ίδιος, αν υποθέσουμε πως είχε οποιουδήποτε είδους σχέση με εμπλεκόμενο στην έκρηξη της βόμβας στους Αμπελόκηπους, δεν έλαβε απλές, αυτονόητες και για μικρά παιδιά ,προφυλάξεις, για να μη βρεθούν αποτυπώματα ή άλλο βιολογικό του υλικό στο διαμέρισμα, που έσκασε η βόμβα.
Μιλάμε, μάλιστα, για ΕΝΑ και μοναδικό αποτύπωμα (!), όπως ανακοινώθηκε από τους ανθρωποφάγους του Γκεμπελιστάν. Κι αυτό, βρέθηκε όχι πάνω στο όπλο, αλλά σε… πλαστική σακούλα με την οποία είχε τυλιχτεί το πιστόλι. Μα τέτοια ηλιθιότητα, δε θα την έκανε ούτε κρετίνος. Να είναι σκουπισμένο και άρα «καθαρό» το πιστόλι, αλλά όχι η θήκη του ή το περιτύλιγμά του;
«Μπάζει από παντού» αυτή η νέα ιστορία με το Ρωμανό. «Βρήκαμε παππά, να θάψουμε πέντε –δέκα», μου μοιάζει. Ευκαιρία, η «τυχαία» εκείνη, πρόσφατη έκρηξη στο διαμέρισμα, να μπουζουριάσουμε ξανά έναν ταλαιπωρημένο ,νέο άνθρωπο.
Ο Νίκος Ρωμανός ήτανε έφηβος, όταν είδε έναν από εκείνους του ίδιου συναφιού που τον συνέλαβαν πάλι, να εκτελεί εν ψυχρώ τον καλύτερό του φίλο Αλέξη Γρηγορόπουλο. Το έγκλημά τους ήταν πως “χάζευαν” μαζί (όπως κάναμε χιλιάδες γενιές παλιότερα και συνεχίζουν άλλες σήμερα) στην ιστορική «πλατεία» τη μοιραία εκείνη νύχτα του Δεκέμβρη 2008.
Δε μας πείθει ,εμάς τουλάχιστον, με τέτοια, έωλα τεκμήρια ενοχής η σύλληψη και η απαγγελία κατηγοριών στον παλιό γνώριμο και «συνήθη ύποπτο» πια για τις “αρχές”, Νίκο Ρωμανό. Να πρόκειται ,άραγε, για μια επαναλαμβανόμενη, εδώ και χρόνια από τις ελληνικές διωκτικές υπηρεσίες, δολιότητα με την κατασκευή ενόχων , ειδικά αγωνιστών με πολιτικά-κοινωνικά πρόσημα, κατηγορούμενων για «τρομοκρατία» ; Να θυμίσουμε το επί δεκαετίες άγριο κυνηγητό με τις ίδιες μεθόδους του αγωνιστή, «συνήθη ύποπτου», Γιάννη Σερίφη. ΄Ενας άνθρωπος- «Ντρέιφους», που ταλαιπωρήθηκε, όσο κανείς άλλος από τις ίδιες « αρχές και εξουσίες» με κατηγορίες που κατέπεσαν εύκολα , ως ψευδείς και ανυπόστατες στα δικαστήρια .
Αλλά, είναι και κάτι ακόμα, που επίσης «βρωμάει» σε αυτή την υπόθεση των Αμπελοκήπων. Πώς έσκασε έτσι ξαφνικά η βόμβα στα χέρια του κατασκευαστή της; Να την έφτιαχνα εγώ, ως αδαής, το καταλαβαίνω. Ουδείς προχειρολόγος και άπειρος τολμάει να κατασκευάσει τέτοιες βόμβες. Πρόκειται για αυτοκτονία.
Το ερώτημά μας είναι τούτο. ΄Εσκασε, όντως, η βόμβα στα χέρια του κατασκευαστή της, ή την είχαν «άλλα χέρια» (και ποια) προγραμματίσει να εκραγεί, πριν την τοποθέτηση στο «στόχο» ; Και μάλιστα με τέτοιο…θεαματικό τρόπο! Να διαμελίσει τους χειριστές της και να καταστρέψει ολόκληρη πολυκατοικία!
΄Εχουμε, άλλλωστε, το προηγούμενο με την έκρηξη της βόμβας της 17 Ν στον Πειραιά στα χέρια του Σάββα Ξηρού, που οδήγησε και στην εξάρθρωση της οργάνωσης. Να είναι κι αυτή η υπόθεση «αντιγραφή» εκείνης του 2002; Είναι λογικές απορίες και σοβαρά ερωτήματα όλα αυτά και θα έπρεπε κάποια στιγμή να δοθούν επίσης σοβαρές και υπεύθυνες απαντήσεις.
Αν η χώρα μας εν έτει 2024…φιλοδοξεί να συνεχίζει να χαρακτηρίζεται «Μπανανία» ,οι εξουσίες και οι θεσμοί της να μετέρχονται μεθόδους «πουτινικού καθεστώτος» και όχι “κράτους δικαίου”, σηκώνουμε τα χέρια. ΄Η, επί το υπευθυνότερο , τους απονέμουμε τα ιστορικά «εύσημα» που τους ανήκουν.
Μια ζωή αυτή η χώρα. “Τί έχεις, Γιάννη, τί είχα πάντα”!