-
ΤΟ “ΣΤΟΜΑΧΙ” Η ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΑΞΙΑ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ!
-
ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΞΑΠΑΤΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΕΣ.
-
Η ΑΜΕΡΙΚΗ ΤΟΥ ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΤΡΑΜΠ ΕΙΝΑΙ Η ΑΜΕΡΙΚΗ ΤΗΣ ΚΟΥ-ΚΛΟΥΞ-ΚΛΑΝ.
1. «Ο ΣΤΕΝΟΜΥΑΛΟΣ ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥΣ»
Χόκινγκ: Ο πλανήτης και το ανθρώπινο είδος κινδυνεύουν από εξαφάνιση, από τον πλούτο και το χρήμα
Ένα συγκλονιστικό άρθρο έγραψε ο πασίγνωστος επιστήμονας Στίβεν Χόκινγκ, στο οποίο και αναλύει τον ρόλο που παίζει ο πλούτος και το χρήμα στον σύγχρονο άνθρωπο και εντοπίζει τους κινδύνους που έχει η «στενόμυαλη» αντιμετώπιση τους στην εποχή μας.Το πόνημα του Βρετανού φυσικού που δημοσιεύεται στην εφημερίδα «The Guardian» προτείνει μια νέα αφήγηση/κοσμοθεωρία που θα διασφαλίσει το μέλλον του πλανήτη μας και του ανθρώπινου είδους, που σε κάθε άλλη περίπτωση, όπως τονίζει ο Χόκινκ, κινδυνεύουν με εξαφάνιση.
Ολόκληρο το άρθρο:«Έχουν τα χρήματα σημασία; Μήπως ο πλούτος μας κάνει πιο πλούσιους; Αυτά μπορεί να φαίνονται κάπως περίεργα ως ερωτήματα για έναν φυσικό, όπως είμαι εγώ, αλλά θα προσπαθήσω να απαντήσω πως σχετίζονται.Η απόφασή του δημοψηφίσματος της Βρετανίας είναι μια υπενθύμιση ότι όλα συνδέονται μεταξύ τους και ότι, αν θέλουμε να κατανοήσουμε τη θεμελιώδη φύση του σύμπαντος, θα ήταν πολύ ανόητο να αγνοήσουμε το ρόλο που παίζει ο πλούτος και το χρήμα στην κοινωνία μας.Έχω υποστήριξε κατά τη διάρκεια της εκστρατείας πριν το δημοψήφισμα πως θα ήταν λάθος για τη Βρετανία να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είμαι λυπημένος για το αποτέλεσμα, αλλά αν έχω μάθει ένα μάθημα στη ζωή μου, αυτό είναι να κάνω το καλύτερο με αυτό που έχω.Τώρα λοιπόν πρέπει να μάθουμε να ζούμε εκτός της ΕΕ, αλλά για να διαχειριστεί με επιτυχία το μέλλον, θα πρέπει να κατανοήσουμε γιατί ο βρετανικός λαός έκανε αυτήν την επιλογή.Πιστεύω ότι ο πλούτος, ο τρόπος που τον αντιλαμβανόμαστε και ο τρόπος που τον μοιράζομαστε, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην απόφασή τους.Όπως δήλωσε και η ίδια η νέα πρωθυπουργός, Τερέζα Μέι, στην πρώτη της ομιλία: «Πρέπει να μεταρρυθμίσουμε την οικονομία μας κατά τέτοιο τρόπο που θα επιτρέψει σε περισσότερους ανθρώπους να μοιραστούν την ευημερία της χώρας».Όλοι γνωρίζουμε ότι τα χρήματα είναι σημαντικά. Ένας από τους λόγους που πίστευα ότι θα ήταν λάθος να εγκαταλείψει η Βρετανία την ΕΕ είχε σχέση με τις επιχορηγήσεις/επιδοτήσεις.Οι Βρετανοί επιστήμονες χρειάζονται όλα αυτά τα χρήματα που λαμβάνουν μέχρι σήμερα, και μία σημαντική πηγή της εν λόγω χρηματοδότησης είναι εδώ και πολλά χρόνια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.Χωρίς αυτές τις επιδοτήσεις, πολύ σημαντικό επιστημονικό και ερευνητικό έργο δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί. Υπάρχουν ήδη άλλωστε κάποια πρότζεκτ Βρετανών επιστημόνων που έχουν παγώσει και θα πρέπει σύντομα η κυβέρνηση μας να αντιμετωπίσει το ζήτημα αυτό.Τα χρήματα είναι επίσης σημαντικά γιατί είναι απελευθερωτικά για τους ανθρώπους. Έχω μιλήσει και στο παρελθόν για την ανησυχία μου ότι οι περικοπές των κρατικών δαπανών στη Βρετανία θα μειώσουν ακόμη περισσότερο την υποστήριξη που παρέχεται σε μαθητές με αναπηρία, υποστήριξη καθοριστική και για την δική μου καριέρα.Στην περίπτωσή μου, φυσικά, τα χρήματα όχι απλώς βοηθήσαν την επαγγελματική σταδιοδρομία μου, αλλά είναι επίσης αυτά που με κράτησαν κυριολεκτικά ζωντανό.Γι ‘αυτό και θα ήμουν το τελευταίο πρόσωπο που θα επέκρινε τη σημασία του χρήματος. Ωστόσο, αν και ο πλούτος έχει παίξει ένα σημαντικό, πρακτικό ρόλο στη ζωή μου, έχω μια διαφορετική σχέση με αυτό, απ’ ότι έχουν οι περισσότεροι άνθρωποι.Το να πληρώσω δηλαδή για τη φροντίδα μου ως άνθρωπος με σοβαρή αναπηρία είναι ασφαλώς ζωτικής σημασίας, η απόκτηση όμως μιας περιουσίας δεν είναι.Δεν ξέρω καν τι θα έκανα αν αποκτούσα ένα άλογο κούρσας, ή μια «Ferrari», ακόμα και αν μπορούσα οικονομικά να τα αντέξω. Γι ‘αυτό και βλέπω τα χρήματα ως διαμεσολαβητή, ως ένα μέσο για έναν σκοπό – είτε πρόκειται για ιδέες, είτε για την υγεία, είτε για την ασφάλεια – αλλά ποτέ ως αυτοσκοπό.Είναι ενδιαφέρον ότι πολλοί θεωρούσαν αυτήν τη στάση -μέχρι πρόσφατα- ως μια προβλέψιμη εκκεντρικότητα ενός ακαδημαϊκού του Κέμπριτζ, ενώ τώρα όλο και πιο πολλοί την αποδέχονται. Οι άνθρωποι αρχίζουν να αμφισβητούν την αξία του πλούτου.Και θέτουν ουσιαστικά ερωτήματα: Είναι η γνώση ή η εμπειρία πιο σημαντικά από τα χρήματα; Μπορεί ο πλούτος να σταθεί εμπόδιο στο δρόμο της εκπλήρωσης; Μπορεί στα αλήθεια να μας ανήκει κάτι, ή είμαστε απλά παροδικοί κάτοχοι;Αυτά τα ερωτήματα οδηγούν σε μια σημαντική αλλαγή στη συμπεριφορά μας, η οποία με τη σειρά της εμπνέει κάποιες πρωτοποριακές μορφές επιχειρήσεων, καθώς και νέες ιδέες. Αυτά έχουν ονομαστεί χαρακτηριστικά «Cathedral Projects», ως μια ισοδύναμη, σύγχρονη αναφορά στις μεγάλες, καθολικές εκκλησίες, που κατασκευάστηκαν ως μέρος της προσπάθειας της ανθρωπότητας να γεφυρώσει τον ουρανό με τη γη και να φτάσει στον Θεό.Αυτές οι ιδέες ξεκίνησαν μέσα από μια γενιά, με την ελπίδα ότι η επόμενη θα αναλάβει τις προκλήσεις που παρουσιάζονται.Ελπίζω και πιστεύω ότι οι άνθρωποι θα αγκαλιάσουν ακόμη περισσότερο αυτές τις ιδέες στο μέλλον, γιατί βιώνουμε πια ιδιαίτερα επικίνδυνες στιγμές.Ο πλανήτης μας και η ανθρωπότητα ως είδος, αντιμετωπίζει πολλαπλές προκλήσεις. Αυτές οι προκλήσεις είναι παγκόσμιες και πολύ σοβαρές – η αλλαγή του κλίματος, η παραγωγή τροφίμων, ο υπερπληθυσμός, ο αποδεκατισμός των άλλων ειδών, οι επιδημικές νόσοι, η μόλυνση των ωκεανών κτλ.Τέτοια ζητήματα απαιτούν από εμάς να συνεργαστούμε, σε ένα κοινό όραμα και με μια συνεργατική λογική που θα διασφαλίσει ότι η ανθρωπότητα θα επιβιώσει.Θα πρέπει για αυτό να προσαρμοστούμε, να επανεξετάσουμε, να αναπροσανατολιστούμε και να αλλάξουμε κάποιες από τις θεμελιώδεις παραδοχές μας σχετικά με το τι εννοούμε με τον όρο πλούτο, ιδιοκτησία, «δικό μου» και «δικό σου». Ακριβώς όπως μαθαίνουμε στα παιδιά να μοιράζονται.Αν αποτύχουμε, οι δυνάμεις που συνέβαλαν στο Brexit, ο φθόνος και ο απομονωτισμός, όχι μόνο στη Βρετανία αλλά σε όλο τον κόσμο, που τροφοδοτείται από έναν στενόμυαλο ορισμό του πλούτου και από την αποτυχία μας να τον κατανέμουμε πιο δίκαια, τόσο στο εθνικό επίπεδο, όσο και πέραν των εθνικών συνόρων, θα ενισχυθούν.Αν συμβεί τελικά αυτό, δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος για τη μακροπρόθεσμη προοπτική του είδους μας.Αλλά μπορούμε και θα τα καταφέρουμε. Οι άνθρωποι είναι ένα ον ατέλειωτα πολυμήχανο, αισιόδοξο και ευπροσάρμοστο. Πρέπει να διευρύνουμε τον ορισμό του πλούτου και να συμπεριλάβουμε σε αυτόν τις γνώσεις, τους φυσικούς πόρους και το ανθρώπινο δυναμικό.Την ίδια στιγμή πρέπει να μάθουμε να τον μοιραζόμαστε με περισσότερη δικαιοσύνη.Αν το κάνουμε αυτό, τότε δεν υπάρχει κανένα όριο σε εκείνα που οι άνθρωποι μπορούν να επιτύχουν από κοινού.»
Από το 2008 που ξεκίνησε η κρίση μέχρι σήμερα, επισυνέβησαν τραγωδίες επί τραγωδιών σε ολόκληρο τον κόσμο. Να επισημάνουμε κάποιες: Πόλεμος στη Συρία με χιλιάδες νεκρούς. Θηριωδίες Τζιχαντιστών. Κατάληψη Αν. Ουκρανίας από το δικτάτορα Πούτιν με 10.000 νεκρούς και κατάρριψη αεροπλάνου με 300 επιβάτες. Πρόσφυγες και μετανάστες πνίγονται κατά χιλιάδες στη Μεσόγειο και το Αιγαίο και όσοι διασώζονται δε βρίσκουν τόπο να σταθούν,αφού ΟΛΗ η Ευρώπη τους κυνηγά και τους αντιμετωπίζει ως ενοχλητικούς, παράσιτα και ανεπιθύμητους. Την ίδια εποχή συνεχίζεται αμείωτη η πείνα, η δίψα,οι εμφύλιοι πόλεμοι και οι αρρώστιες που θερίζουν τους πληθυσμούς της Αφρικής εδώ και χρόνια.
Αν κάτσει τώρα να μετρήσει κανείς τις απεργίες, τις διαδηλώσεις, τις πορείες, τις διαμαρτυρίες στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη την Ευρώπη αυτά τα χρόνια για την οικονομική κρίση που ενέσκηψε και συνεχίζεται αμείωτη ως αυτή την ώρα, θα τρομάξει από τους αριθμούς συμμετοχής ατόμων, τον όγκο των διαδηλωτών, αλλά και από τη την καθημερινή σχεδόν συχνότητα αυτών των εκδηλώσεων. Στην Ελλάδα, την Ιταλία, την Ισπανία , σε όσες χώρες πλανήθηκε το φάσμα της χρεοκοπίας και της οικονομικής κρίσης ,ουδέποτε έγιναν στο παρελθόν τόσες και τέτοιας ογκώδους συμμετοχής διαδηλώσεις, όπως οι πρόσφατες.
Χιλιάδες μέλη συντεχνιών, εργαζόμενοι, φοιτητές, μισθωτοί, συνταξιούχοι,άλλες κατηγορίες μελών της κοινωνίας κατεβαίνουν μαζικά σε δρόμους και πλατείες. Διαμαρτύρονται κατά των πολτικών και της οικονομίας της Αγοράς, απειλούν και πολλές φορές τα κάνουν λίμπα. Και όλα αυτά για τις μειώσεις που έχουν υποστεί τα εισόδήματά τους, τα κονδύλια και τις παροχές που δίνονταν παλιότερα πλουσιοπάροχα και τώρα κόπηκαν με το μαχάιρι, τον κινδυνο μελλοντικά να συρρικνωθούν περισσότερο οι απολαβές τους.
Και αν για το χρήμα, την οικονομία, το “στομάχι” έγιναν τόσες και τέτοιας έκτασης διαμαρτυρίες, ΚΑΜΙΑ μεγάλη, μαζική διαμαρτυρία και διαδήλωση δεν έγινε για τις τραγωδίες που αναφέραμε πιο πάνω! Πόσο μάλλον για άλλες μικρότερες.
Κάποιες ομάδες μόνο ακτιβιστών και άλλων συνειδητοποιημένων πολιτών κατέβηκαν στους δρόμους για να αναδείξουν και να διαμαρτηρηθούν για το δράμα της Συρίας, των Ουκρανών, των προσφύγων. Κι αυτές λίγες και καθόλου ενυπυπωσιακές και μαζικές, όπως οι διαδηλώσεις και οι συγκεντρώσεις για εργασιακά ζητήματα για τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, για τον….παρά.
Να θυμηθούμε μόνο πως όταν οι παραλίες των Αιγαιοπελαγίτικων νησιών εξέβραζαν πνιγμένα πτώματα παιδιών, οι “τρακτεράδες” είχαν κόψει με τα “τανκς” τους στα 4 τη χώρα, για να διεκδικήσουν επιδοτήσεις, αποζημιώσεις και παροχές που δεν εδικαιούντο, ή έκαναν το κέντρο της πρωτεύουσας …”καλοκαιρινό”, αγκαλιά με τους Χρυσαυγίτες. Την ίδια εποχή, οι “Φωτόπουλοι” απειλούσαν να βυθίσουν στο χάος τη χώρα, αν στερούσαν, έστω και κομματάκι από τα φιλέτα- μισθούς των χαραμοφάγηδων στις ΔΕΚΟ. Τί υπάνθρωποι!
Αυτό ακριβώς που επισημαίνει και ο σοφός φυσικός Στίβεν Χόκινγκ. Και το Brexit εξ αιτίας του χρήματος προκλήθηκε .Με την υπόσχεση των Εγγλέζων δημαγωγών πως θα εξοικονομηθούν πολλά χρήματα για τις…λακούβες του Λονδίνου, αν φύγει η Αγγλία από την Ε.Ε και πως θα μοιραστούν πολλά λεφτά μεταξύ τους από εκείνα που μέχρι τότε τα δίνανε οι Αγγλοι μέσω Ε.Ε να χτίζονται γέφυρες κρεμαστές στο… Ρίο- Αντίρριο! Ούτε οι παροχές και τα κονδύλια της Ε.Ε στα επιστημονικά προγράμματα,ούτε η αδελφοσύνη και η αλληλεγγύη των λαών, ούτε οι άλλες αρχές και οι αξίες πάνω στις οποίες στηρίζεται ο ανθρωποκεντρικός πολτισμός μέτρησαν ή ήταν ικανά να πείσουν 17 εκατομμύρια πανάθλιους, ψηφοφόρους, εθνικιστές και στομαχολάγνους Εγγλέζους , να ψηφίσουν ΝΑΙ στην παραμονή της χώρας στην Ε.Ε.
Το “στομάχι” τελικά είναι η κυρίαρχη αξία της ζωής στις ημέρες μας. Μόνο ο πλούτος, η οικονομική κατάσταση του ατόμου, ορίζει την καταξίωση,το κύρος και την ευτυχία του.΄Οπως ακριβώς τα είπε παραπάνω ο καλός Στίβεν Χόκινγκ. Τι κρίμα για τον άνθρωπο!
2. ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΤΟΥ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ.Η συγκλονιστική ιστορία του Τούρκου στρατιώτη που αυτοκτόνησε για να μην ανοίξει πυρ εναντίον πολιτών
![Η συγκλονιστική ιστορία του Τούρκου στρατιώτη που αυτοκτόνησε για να μην ανοίξει πυρ εναντίον πολιτών [εικόνες & βίντεο]](http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/styles/708x320/public/autoktonia708_1.jpg?itok=Pg8pNCyf)
Τον γύρο του κόσμου κάνει η ιστορία ενός στρατιώτη στην Τουρκία, του 25χρονου Φεράτ Ντας, 15 ημέρες μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία, που αποκαλύπτει τις κρίσιμες και συγκλονιστικές στιγμές που βίωσε η χώρα και οι κάτοικοί της την νύχτα της 15ης Ιουλίου.
Ο Φεράτ, που υπηρετούσε σε κάποια από τις μονάδες του στρατού που το βράδυ της Παρασκευής κατέβηκαν στους δρόμους των τουρκικών πόλεων για να καταλάβουν την εξουσία, προτίμησε να αυτοκτονήσει μέσα στο πλήθος παρά να υπακούσει τις εντολές του διοικητή του που τον διέταξε να ανοίξει πυρ εναντίον των άμαχων πολιτών που είχαν κατέβει στον δρόμο για να αποτρέψουν τοπ πραξικόπημα.
Ο νεαρός Λοχίας, αφού πρώτα φώναξε «δεν είμαστε προδότες» έστρεψε το όπλο προς το μέρος του και έδωσε τέλος στη ζωή του, αρνούμενος να πυροβολήσει εναντίον των συμπατριωτών του.Παρά το γεγονός ότι οι μετέπειτα μέρες είδαν ένα εκτεταμένο πογκρόμ εκκαθαρίσεων στο στράτευμα, με πολλούς Τούρκους να στρέφονται για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία της χώρας εναντίον των στρατιωτών τους, πολλοί εξ αυτών δεν είχαν ιδέα ότι συμμετείχαν άθελα τους στην ανατροπή της κυβέρνησης τους.
Όπως δήλωσε ο αδερφός του Φεράτ, ο νεαρός λοχίας, όπως και πολλοί άλλοι από το στράτευμα, θεωρούσαν ότι συμμετείχαν σε μια στρατιωτική άσκηση και σύντομα ο καθένας από αυτούς, συνειδητοποιώντας την πραγματικότητα, ερχόταν στη δύσκολη θέση να επιλέξει αν θα στραφεί εναντίον των «αδερφών» του.
Ο Φεράτ όπως φαίνεται στο βίντεο μεταφέρεται από πολίτες στο ασθενοφόρο, ενώ η μάχη μεταξύ των στρατιωτών και των αστυνομικών συνεχίζεται.
Παλικάρι!
Και ύστερα υπάρχουν ανεγκέφαλοι και ανθρωπόμορφα τέρατα εδώ σε μας, που εισηγούνται, ελαφρά τη καρδία, στην κυβέρνηση, να εκδοθούν οι 8 Τούρκοι στρατιωτικοί που ζήτησαν πολιτικό άσυλο στην Αλεξανδρούπολη και όσοι άλλοι κατέφυγαν ή θα καταφύγουν στη χώρα μας ή την Ευρώπη από τη γείτονα. Δεν τους νοιάζει ούτε αν αθέλητα -εξαπατημένοι συμμετείχαν στο πραξικόπημα, ούτε πως αν τους παραδώσουμε στο “Σουλτάνο”, θα τους κρεμάσει την ίδια στιγμή.
Τί ψυχή ,αλλά και τί μαυλό διαθέτουν τέτοια άτομα. Το “ζώο” βρυχάται μέσα τους. Θέλουν αίμα στην αρρένα οι πανάθλιοι. Αρκεί ,βέβαια, να μην είναι το δικό τους.
3. ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝΤΑΙ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΡΑΤΣΙΣΜΟ
Η «λευκή» selfie των Ρεπουμπλικανών προκαλεί σάλο -Η απάντηση των Δημοκρατικών
![Η «λευκή» selfie των Ρεπουμπλικανών προκαλεί σάλο -Η απάντηση των Δημοκρατικών [εικόνες]](http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/styles/708x320/public/leuki-selfie-708.jpg?itok=WDwReTtU)
Τη δική τους απάντηση έδωσαν οι Δημοκρατική στη «λευκή» selfie των Ρεπουμπλικανών που προκάλεσε ποικίλα σχόλια.
Ολα ξεκίνησαν όταν ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Πολ Ράιαν, πόσταρε μια seflie της φετινής ομάδας των Ρεπουμπλικανών ασκούμενων, με τον ίδιο σε πρώτο πλάνο και πίσω του δεκάδες ασκούμενους που… κατά σύμπτωση ήταν όλοι λευκοί.
Η «λευκή» selfie, όπως την χαρακτήρισαν πολλοί, προκάλεσε σάλο αντιδράσεων και οι Ρεπουμπλικανοί κατηγορήθηκαν για ακόμα μία φορά για ρατσιστική συμπεριφορά.
Η απάντηση των Δημοκρατικών ήρθε, επίσης, με μια selfie, από την αντίστοιχη ομάδα του κόμματος. Τη φωτογραφία έβγαλε η Αουντρα Τζάκσον, ασκούμενη στην βουλευτή των Δημοκρατικών, Εντι Μπέρνι Τζόνσον και σε αυτή απεικονίζεται η ομάδα των ασκουμένων με πολλούς Αφροαμερικανούς να πρωταγωνιστούν.
